ជួយសង្គ្រោះឲ្យរួចពីទឹកជ្រៅ
ទ្រង់បានចាត់ពីលើស្ថានដ៏ខ្ពស់មក ចាប់ស្រង់ទូលបង្គំចេញពីទឹកធំ។ ទំនុកដំកើង ១៨:១៦ កាលពីខែសីហា ឆ្នាំ២០២១ ភ្លៀងបានធ្លាក់ចុះមកយ៉ាងខ្លាំង ក្នុងតំបន់វេវើលី រដ្ឋថេនីស៊ី។ បើធៀបនឹងកំរិតទឹកភ្លៀងដែលគេបានព្យាករណ៍ គឺទឹកភ្លៀងដែលបានធ្លាក់មកមានកំរិតច្រើនជាង៣ដង។ បន្ទាប់ពីមានព្យុះភ្លៀងដ៏ខ្លាំងនៅថ្ងៃនោះ មនុស្ស២០នាក់បានបាត់បង់ជីវិត ហើយផ្ទះសម្បែងរាប់រយខ្នងបានទទួលរងការបំផ្លិចបំផ្លាញ។ បើមិនមែនដោយសារការអាណិត និងជំនាញរបស់លោកចូល បូយ័រ(Joel Boyers) ជាអ្នកបើកឧទ្ធម្ភាគចក្រទេ នោះអាចមានមនុស្សស្លាប់ច្រើនជាងនេះទៀត។ អ្នកបើកបររួបនោះ បានបើកឧទ្ធម្ភាគចក្រ បន្ទាប់ពីស្ត្រីម្នាក់បានទូរស័ព្ទមកគាត់ ដោយការព្រួយបារម្ភអំពីមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្លួន។ លោកបូយ័របានកត់សំគាល់ឃើញថា ក្រៅពីឃើញមានផ្ទះត្រូវភ្លើងឆេះ និងឡានទើរនៅលើដើមឈើ គាត់មើលឃើញទឹកជន់ជោរ ដែលមានភក់ច្រើន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកបើកឧទ្ធម្ភាគចក្ររូបនេះក៏បានឃើញមនុស្ស១២នាក់កំពុងជាប់នៅលើដំបូលផ្ទះ ហើយក៏បានចាប់ផ្តើមជួយសង្គ្រោះពួកគេ ដោយចិត្តក្លាហាន។ ជាញឹកញាប់ ជាបញ្ហាធំៗដែលយើងជួបប្រទះក្នុងជីវិត ប្រៀបដូចជាខ្យល់ព្យុះ ដែលនាំឲ្យមានទឹកជន់លិច។ ក្នុងថ្ងៃដែលមិនមានភាពច្បាស់លាស់ និងគ្មានភាពនឹងនរ យើងអាចមានអារម្មណ៍ថា ពិបាកពេក ឬមិនមានសុវត្ថិភាព ខាងផ្លូវអារម្មណ៍ ផ្លូវចិត្ត និងផ្លូវវិញ្ញាណ។ តែយើងមិនត្រូវអស់សង្ឃឹមឡើយ។ ក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក១៨ យើងឃើញថា ខ្មាំងសត្រូវរបស់ស្តេចដាវីឌមានគ្នាច្រើន ហើយក៏ខ្លាំងពូកែ តែព្រះទ្រង់ខ្លាំងពូកែជាង? តើខ្លាំងពូកែប៉ុណ្ណា? គឺខ្លាំងពូកែណាស់(ខ.១) បានជាស្តេចដាវីឌពិពណ៌នា…
Read article
ទំនុកភ្លេងដែលល្បីល្បាញបំផុត
ទ្រង់នឹងសោយរាជ្យនៅអស់កល្បជានិច្ចរៀងរាបតទៅ។ វិវរណៈ ១១:១៥ លោកហ៊ែនឌែល(Handel) បានចំណាយពេល២៤ថ្ងៃ ដើម្បីនិពន្ធទំនុកភ្លេងមួយ សម្រាប់ប្រគំជាក្រុម មានចំណងជើងថា ព្រះមែស៊ី ។ នេះជារឿងដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល ក្នុងវិស័យតន្ត្រី។ ទំនុកភ្លេងនេះប្រហែលជាទំនុកភ្លេងដែលល្បីល្បាញបំផុត ក្នុងពិភពលោក ដែលគេបានយកមកប្រគំរាប់ពាន់ដង នៅទូទាំងពិភពលោក ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ទំនុកភ្លេងដ៏អស្ចារ្យនេះបានឈានដល់កំរិតកំពូល បន្ទាប់ពីគេចាប់ផ្តើមប្រគំ “បទខ្លីហាលេលូយ៉ា” ដែលជាផ្នែកសំខាន់បំផុតរបស់វា បានជិតពីរម៉ោង។ ខណៈពេលដែលអ្នកផ្លុំត្រែ និងអ្នកវាយស្គរធំចាប់ផ្តើមប្រគុំបទខ្លីនោះ ក្រុមចម្រៀងក៏បានច្រៀងព្រមគ្នា ដោយសម្លេងជាច្រើនស្រទាប់ នូវពាក្យពេចន៍ដែលមានចែងក្នុងបទគម្ពីរវិវរណៈ ១១:១៥ ថា ៖ “ទ្រង់នឹងសោយរាជ្យនៅអស់កល្បជានិច្ចរៀងរាបតទៅ”(វិវរណៈ ១១:១៥)។ នេះជាការប្រកាសនៃជ័យជម្នះ អំពីក្តីសង្ឃឹមថា នឹងបានរស់នៅអស់កល្បជានិច្ច ជាមួយព្រះយេស៊ូវ។ ពាក្យពេចន៍ជាច្រើន ដែលគេប្រើក្នុងទំនុកភ្លេងមានចំណងជើងថា ព្រះមែស៊ី គឺមានប្រភពមកពីកណ្ឌគម្ពីរវិវរណៈ ដែលក្នុងនោះ សាវ័កយ៉ូហានបានទទួលការបើកសម្ដែង ពេលគាត់ជិតដល់ចុងបញ្ចប់នៃជីវិតគាត់ ដោយពិពណ៌នា អំពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលត្រូវកើតឡើង មុនពេលព្រះគ្រីស្ទយាងមកវិញ។ ក្នុងកណ្ឌវិវរណៈ លោកយ៉ូហានបានងាកមកនិយាយ ម្តងហើយម្តងទៀត អំពីប្រធានបទនៃការយាងមកវិញនៃព្រះយេស៊ូវ ដែលបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ គឺនៅពេលដែលមានសម្លេងច្រៀងជាក្រុម ដោយអំណរដ៏អស្ចារ្យ(១៩:១-៨)។ ពិភពលោកនឹងអរសប្បាយ ព្រោះព្រះយេស៊ូវនឹងវាយបំបាក់អំណាចនៃភាពងងឹត…
Read article
នៅកន្លែងដែលគេស្វាគមន៍ខ្ញុំ
មើល ដែលបងប្អូននៅមូលជាមួយគ្នា ដោយចិត្តព្រមព្រៀង នោះជាការល្អ ហើយសមគួរយ៉ាងណាទៅ។ ទំនុកដំកើង ១៣៣:១ ជនជាតិយូដាបានបរិភោគអាហារជុំគ្នា ដើម្បីបន្តប្រារព្ធពិធីបុណ្យរំលង ដើម្បីនឹកចាំ អំពីភាពអស្ចារ្យនៃព្រះរាជកិច្ចជួយសង្គ្រោះរបស់ព្រះ នៅគ្រាសញ្ញាចាស់។ នៅចុងបញ្ចប់នៃការញាំអាហារនោះ សមាជិកពួកជំនុំនៃសាសន៍យូដាបានបង្ហាញចេញនូវក្តីអំណរ ដោយរាំជារង្វង់មូលទាំងអស់គ្នា។ ប៊ែរី(Barry) បានឈរមើលពួកគេ ដោយទឹកមុខញញឹមស្រស់។ គាត់បានបង្ហាញអារម្មណ៍ចូលចិត្តពេលដ៏រីករាយដូចនេះខ្លាំងប៉ុណ្ណា ដោយរៀបរាប់ថា “ពេលនេះ ពួកគេជាគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។ នេះជាសហគមន៍របស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានរកឃើញកន្លែង ដែលខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំអាចស្រឡាញ់ និងទទួលសេចក្តីស្រឡាញ់ពីគេ … គឺខ្ញុំជាផ្នែកមួយនៃគ្រួសារនេះ”។ កាលពីក្មេង ប៊ែរីបានទទួលរងការធ្វើបាបផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត ដែលធ្វើឲ្យគាត់រស់នៅដោយគ្មានអំណរ។ ប៉ុន្តែ ពួកជំនុំនៅក្នុងតំបន់ដែលគាត់រស់នៅ បានស្វាគមន៍គាត់ ហើយនាំគាត់ឲ្យទទួលជឿព្រះយេស៊ូវ។ ការរួបរួម និងក្តីអំណរដែលពួកគេបានបង្ហាញចេញមក បានធ្វើឲ្យគាត់មានការប៉ះពាល់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ហើយក៏បានចាប់ផ្តើមដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ ហើយមានអារម្មណ៍ថា គេស្រឡាញ់ និងទទួលគាត់។ ក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក១៣៣ ស្តេចដាវីឌបានពិពណ៌នា ក្នុងន័យធៀបដ៏មានអំណាច ដើម្បីបកស្រាយ អំពីឥទ្ធិពល នៃការរួបរួម “ដ៏ល្អ និងសមគួរ” របស់រាស្រ្តព្រះ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា…
Read article
ផ្ទះដែលបាក់បែកទាស់គ្នាឯង
អស់ទាំងក្រុងណា ឬផ្ទះណាដែលបែកទាស់តែគ្នាឯង នោះនឹងនៅស្ថិតស្ថេរពុំបានទេ។ ម៉ាថាយ ១២:២៥ កាលពីថ្ងៃទី១៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៨៥៨ ក្នុងនាមលោកអ័ប្រាហាំ លិនខិន(Abraham Lincoln) ជាបេក្ខជនឈរឈ្មោះបោះឆ្នោត ជ្រើសរើសសមាជិកព្រឹទ្ធសភាអាមេរិក មកពីរដ្ឋអ៊ីលីនយ គាត់បានឡើងថ្លែងសន្ទរកថា ដ៏ល្បីល្បាញ អំពីផ្ទះដែលបែកទាស់គ្នាឯង ដើម្បីនិយាយសង្កត់ធ្ងន់ អំពីភាពតានតឹងរវាងភាគីដែលមានជម្លោះក្នុងសង្គ្រាមស៊ីវិល នៅសហរដ្ឋអាមេរិក ដោយសារបញ្ហាទាសករ។ សន្ទរកថានោះបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ចិត្តមិត្តភក្ដិ និងសត្រូវរបស់លោកលីនខិន។ លោកលីនខិនយល់ឃើញថា គាត់ចាំបាច់ត្រូវលើកយកពាក្យប្រៀបប្រដូច អំពី “ផ្ទះដែលបែកទាស់គ្នាឯង” ដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូល ក្នុងបទគម្ពីរម៉ាថាយ ១២:២៥ ពីព្រោះនៅអាមេរិក ពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះ មានគេស្គាល់យ៉ាងទូលំទូលាយ ហើយក៏ងាយយល់ផង។ គាត់ប្រើពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះ ដើម្បីដាស់តឿនចិត្តរបស់ជនជាតិអាមេរិក ឲ្យបានដឹង អំពីវិនាសកម្មនៃសង្គ្រាមស៊ីវិល នៅសម័យនោះ”។ ផ្ទះដែលមានការបែកទាស់គ្នាឯង មិនអាចឈរនៅបាន តែផ្ទះដែលមានការរួបរួមអាចឈរយ៉ាងមាំមួន។ ព្រះទ្រង់បានរៀបចំមហាគ្រួសាររបស់ព្រះអង្គ ឲ្យមានការរួបរួមដូចនោះឯង(អេភេសូរ ២:១៩)។ ពួកជំនុំរបស់ព្រះមានមនុស្សដែលមានប្រវត្តិផ្សេងគ្នា ហើយបានផ្សះផ្សាឲ្យជានឹងព្រះ តាមរយៈការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវ នៅលើឈើឆ្កាង (ខ.១៤-១៦)។ ផ្អែកទៅលើសេចក្តីពិតនេះ (មើលអេភេសូរ ៣) សាវ័កប៉ុលបានបង្គាប់ដល់អ្នកជឿព្រះយេស៊ូវឲ្យ “ខំប្រឹងរក្សាសេចក្តីរួបរួមគ្នារបស់ព្រះវិញ្ញាណ…
Read article
បទពិសោធន៍ដ៏តក់ស្លុតជាមួយត្រីបាឡែន
ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បង្គាប់ដល់ត្រីនោះ វាក៏ក្អែយ៉ូណាសចេញនៅលើដីគោក។ យ៉ូណាស ២:១១ មានពេលមួយ ម៉ៃឃល(Michael) ជ្រមុជទឹកទៅដល់បាតសមុទ្រ ដើម្បីចាប់បង្កង ហើយក៏បានចូលទៅក្នុងមាត់ត្រីបាឡែនដែលកំពុងហែលទឹកនៅក្បែរនោះ។ គាត់បានព្យាយាមរើបម្រាស់នៅក្នុងពោះត្រីបាឡែន ដែលងងឹតគ្មានពន្លឺ ខណៈពេលដែលសាច់ដុំរបស់វាបានសង្កត់មកលើខ្លួនគាត់។ គាត់គិតថា ជីវិតគាត់ដល់ទីបញ្ចប់ហើយ។ ប៉ុន្តែ សត្វត្រីបាឡែនមិនចង់លេបអ្នកនេសាទបង្កងនោះទេ ហើយ៣០វិនាទីក្រោយមក វាក៏បានស្តោះម៉ៃឃលចេញពីមាត់វា បាញ់ឡើងទៅលើ។ ពិតជាអស្ចារ្យណាស់ ម៉ៃឃលមិនបានបាក់ឆ្អឹងទេ គ្រាន់តែមានស្នាមជាំនៅលើខ្លួនគាត់ និងបទពិសោធន៍ដ៏តក់ស្លុតជាមួយសត្វត្រីបាឡែន។ គាត់មិនមែនជាមនុស្សទីមួយ ដែលត្រូវត្រីធំលេបចូលពោះនោះឡើយ។ ហោរាយ៉ូណាសត្រូវត្រីធំ លេបផងដែរ(យ៉ូណាស ១:១៧) ហើយគាត់បានរស់នៅក្នុងពោះវា៣ថ្ងៃ មុនពេលវាខ្ជាក់គាត់ចេញនៅលើដីគោក(១:១៧ ២:១០)។ ហោរាយ៉ូណាសត្រូវសត្វត្រីលេបចូលក្នុងពោះ ដោយសារគាត់ស្អប់ខ្មាំងសត្រូវរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល ហើយមិនចង់ឲ្យពួកគេប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាប គឺខុសពីម៉ៃឃល ដែលបានចូលទៅក្នុងមាត់ត្រីបាឡែនដោយចៃដន្យ។ ពេលដែលព្រះទ្រង់ប្រាប់លោកយ៉ូណាសឲ្យប្រកាសព្រះបន្ទូល នៅទីក្រុងនីនីវេ គាត់បែរជាជិះសំពៅទៅតាមទិសដៅផ្សេងវិញ។ ដូចនេះ ព្រះទ្រង់ក៏បានចាត់ត្រីធំមួយ ឲ្យលេបគាត់ ដើម្បីឲ្យគាត់ភ្ញាក់ខ្លួន។ ខ្ញុំយល់អំពីមូលហេតុដែលលោកយ៉ូណាសស្អប់សាសន៍អាសស៊ើរ។ ព្រោះពួកគេធ្លាប់ធ្វើបាបសាសន៍អ៊ីស្រាអែលយ៉ាងខ្លាំង ហើយក៏បានចាប់ពូជអំបូរនៅខាងជើងជាចំណាប់ខ្មាំង ឲ្យទៅនៅទឹកដីសាសន៍ដទៃអស់៥០ឆ្នាំ ហើយពូជអំបូរទាំងនោះបាត់បង់ជារៀងរហូត។ ដូចនេះ លោកយ៉ូណាសមានការរវាតចិត្ត ពេលគាត់បានដឹងថា សាសន៍អាសស៊ើរអាចទទួលការអត់ទោសបាប។ ប៉ុន្តែ លោកយ៉ូណាសមានចិត្តស្មោះស្ម័គ្រចំពោះរាស្រ្តរបស់ព្រះ ជាជាងស្មោះស្ម័គ្រចំពោះព្រះ។…
Read article
ការទុកចិត្តលើព្រះនាមព្រះ
ឯអស់អ្នកដែលស្គាល់ព្រះនាមទ្រង់ គេនឹងទុកចិត្តដល់ទ្រង់។ ទំនុកដំកើង ៩:១០ កាលពីក្មេង មានពេលមួយ ខ្ញុំមានការភ័យខ្លាច លែងហ៊ានទៅសាលារៀនទៀត។ មានសិស្សស្រីៗមួយចំនួន បានធ្វើបាបខ្ញុំ ដោយការលេងសើចដ៏សាហាវ។ ក្នុងអំឡុងពេលចេញលេង ខ្ញុំក៏បានស្វែងរកកន្លែងជ្រកកោន នៅក្នុងបណ្ណាល័យ ដែលនៅទីនោះ ខ្ញុំក៏បានអានសៀវភៅរឿងភាគរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ។ ខ្ញុំចាំថា ពេលនោះ ខ្ញុំក៏បានអានចំព្រះនាម “ព្រះយេស៊ូវ” ជាលើកទី១។ ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ព្រះយេស៊ូវ គឺជាព្រះនាម របស់ព្រះដែលស្រឡាញ់ខ្ញុំ។ នៅខែក្រោយៗ ពេលណាខ្ញុំដើរចូលសាលារៀន ដោយការភ័យខ្លាចទារុណកម្ម ដែលកំពុងរង់ចាំខ្ញុំ ខ្ញុំក៏បានអធិស្ឋានថា “ព្រះយេស៊ូវអើយ សូមព្រះអង្គការពារទូលបង្គំ”។ ពេលនោះ ខ្ញុំក៏មានអារម្មណ៍ថា រឹងមាំ និងមានសន្តិភាពក្នុងចិត្តខ្លាំងជាងមុន ដោយដឹងថា ព្រះអង្គកំពុងតែមើលថែខ្ញុំ។ នៅពេលខ្លះ ពួកសិស្សស្រីទាំងនោះ ក៏មានការនឿយហត់ ក្នុងការធ្វើបាបខ្ញុំ ហើយក៏បានឈប់ធ្វើបាបខ្ញុំទៀត។ អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកនេះ ការទុកចិត្តព្រះនាមព្រះអង្គ នៅតែបន្តចម្រើនកម្លាំងខ្ញុំ ក្នុងពេលដែលមានទុក្ខលំបាក។ ការទុកចិត្តព្រះនាមទ្រង់ គឺជាការជឿថា អ្វីដែលទ្រង់មានបន្ទូល អំពីចរិយាសម្បត្តិរបស់ព្រះអង្គ គឺសុទ្ធតែជាការពិត ហើយការនេះបានជួយឲ្យខ្ញុំសម្រាកក្នុងព្រះអង្គ។ ស្តេចដាវីឌក៏បានជ្រាបផងដែរថា ការទុកចិត្តព្រះនាមព្រះ…
Read article