ពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់ នៅស្ថានព្រះច័ន្ទ
ដ្បិតរាល់វេលាណា ដែលអ្នករាល់គ្នាបរិភោគនំបុ័ងនេះ ហើយផឹកពីពែងនេះ នោះឈ្មោះថាសំដែងពីសេចក្តីសុគតរបស់ផងព្រះអម្ចាស់ ដរាបដល់ទ្រង់យាងមក។ ១កូរិនថូស ១១:២៦ ពេលដែលយានអវកាសអាប៉ូឡូទី១១ បានចុះចតនៅលើសមុទ្រនៃភាពស្ងប់ស្ងាត់ នៃស្ថានព្រះច័ន្ទ នៅថ្ងៃទី២០ កក្កដា ឆ្នាំ១៩៦៩ អវកាសយានិក ដែលជាអ្នកដំណើរអវកាស បានចំណាយពេលសម្រាកមួយភ្លែត ដើម្បីឲ្យមានភាពធូរស្បើយ ពីការធ្វើដំណើរ មុននឹងបោះជំហាន ចូលទៅក្នុងផ្ទៃខាងលើនៃស្ថានព្រះច័ន្ទជាលើកទី១។ លោក ប៊ូហ្ស អាល់ឌីន(Buzz Aldrin) ដែលជាអវកាសយានិក បានទទួលការអនុញ្ញាត ឲ្យយកនំប៉័ង និងស្រាទំពាំងបាយជូរ មកជាមួយ ដើម្បីឲ្យគាត់អាចធ្វើពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់។ បន្ទាប់ពីគាត់បានអានព្រះគម្ពីរហើយ គាត់ក៏បានបរិភោគនំប៉័ង និងស្រាទំពាំងបាយជូរ ជាហារដំបូងបំផុត ដែលមនុស្សជាតិបរិភោគ នៅលើស្ថានព្រះច័ន្ទ។ ក្រោយមក គាត់ក៏បានសរសេរថា “ខ្ញុំបានចាក់ស្រាទំពាំងបាយជូរ ចូលទៅក្នុងពែង ដែលពួកជំនុំខ្ញុំបានឲ្យមកខ្ញុំ។ ដោយសារស្ថានព្រះច័ន្ទមានទំនាញតិចជាងផែនដី៦ដង នោះស្រាទំពាំងបាយជូរបានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងពែងគាត់ ដោយចំកោងខ្លួនយឺតៗ ឡើងទៅលើយ៉ាងស្រស់ស្អាត នៅចំហៀងពែង”។ លោកអាល់ឌីនបានធ្វើពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់ នៅលើស្ថានព្រះច័ន្ទ ដោយអំណរ ដែលជាការប្រកាសថា គាត់បានជឿលើការលះបង់របស់ព្រះគ្រីស្ទនៅលើឈើឆ្កាង និងការធានាអំពីការយាងមករបស់ព្រះអង្គ ជាលើកទី២។ សាវ័កប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យនឹកចាំ…
Read articleខិតខំធ្វើការងារ ដើម្បីផ្គាប់ចិត្តព្រះ
ការអ្វីដែលត្រូវធ្វើក៏ដោយ ចូរធ្វើឲ្យអស់ពីចិត្ត ទុកដូចជាធ្វើថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ មិនមែនដល់មនុស្សទេ។ កូល៉ុស ៣:២៣ ខ្ញុំធ្លាប់និពន្ធអត្ថបទ សម្រាប់ទស្សនាវដី្តមួយ ដែលខ្ញុំបានចាត់ទុកជាសៀវភៅដ៏សំខាន់ ដូចនេះ ខ្ញុំក៏បានព្យាយាមសរសេរអត្ថបទឲ្យបានល្អបំផុត តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន សម្រាប់អ្នកកែសម្រួលអត្ថបទជាន់ខ្ពស់។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំកំពុងទទួលរងសម្ពាធ ដែលជំរុញឲ្យធ្វើតាមស្តង់ដាររបស់គាត់ ដូចនេះ ខ្ញុំក៏ចេះតែបន្តសរសេរឡើងវិញ នូវគំនិត និងយោបល់របស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែ តើខ្ញុំកំពុងមានបញ្ហាអ្វីពិតប្រាកដ? តើប្រធានបទដែលពិបាកសរសេរ ជាបញ្ហាដែលខ្ញុំកំពុងជួបឬ? ឬខ្ញុំបារម្ភអំពីខ្លួនឯងខ្លាំងពេក បានជាខ្ញុំសួរខ្លួនឯងថា តើអ្នកកែសម្រួលពេញចិត្តនឹងអត្ថបទរបស់ខ្ញុំ ហើយថែមទាំងសប្បាយចិត្តនឹងខ្ញុំដែរឬទេ? ពេលណាយើងមានការព្រួយបារម្ភ អំពីការងាររបស់យើង ចូរយើងមើលការបង្រៀនរបស់សាវ័កប៉ុល។ ក្នុងសំបុត្រដែលគាត់សរសេរផ្ញើទៅពួកជំនុំ នៅទីក្រុងកូល៉ុស គាត់បានជំរុញអ្នកជឿ ឲ្យធ្វើការ មិនមែនដើម្បីផ្គាប់ចិត្តមនុស្ស តែផ្គាប់ចិត្តព្រះវិញ។ គឺដូចដែលគាត់បានមានប្រសាសន៍ថា “ការអ្វីដែលត្រូវធ្វើក៏ដោយ ចូរធ្វើឲ្យអស់ពីចិត្ត ទុកដូចជាធ្វើថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ មិនមែនដល់មនុស្សទេ ដោយដឹងថា អ្នករាល់គ្នានឹងទទួលរង្វាន់ជាមរដកអំពីព្រះអម្ចាស់មក ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាជាអ្នកបំរើរបស់ព្រះគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់”(កូល៉ុស ៣:២៣-២៤)។ ចូរយើងជញ្ជឹងគិត អំពីប្រាជ្ញាដែលព្រះទ្រង់បានប្រទាន ក្នុងបទគម្ពីរនេះ ដើម្បីឲ្យយើងអាចឈប់ព្យាយាមផ្គាប់ចិត្តចៅហ្វាយនាយ នៅលើផែនដីនេះ។ ជាការពិតណាស់ យើងត្រូវគោរពពួកគេ ក្នុងនាមពួកគេជាមនុស្ស…
Read articleរត់គេចចេញពីអំពើបាប
ចូរឲ្យរត់ពីសេចក្តីស្រើបស្រាលរបស់ក្មេងៗចេញ ហើយដេញតាមសេចក្តីសុចរិត សេចក្តីជំនឿ សេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីមេត្រី ជាមួយនឹងអ្នកអស់អ្នកដែលអំពាវនាវដល់ព្រះអម្ចាស់ អំពីចិត្តដ៏បរិសុទ្ធវិញ។ ២ធីម៉ូថេ ២:២២ ក្នុងរដូវក្តៅឆ្នាំនេះ ខ្ញុំបានរងគ្រោះ ដោយសាររុក្ខជាតិពុលពីរដង។ ក្នុងពេលទាំងពីរលើកនោះ រឿងនេះបានកើតឡើង នៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងដករុក្ខជាតិដែលគ្មានប្រយោជន៍ចេញពីទីធ្លាផ្ទះខ្ញុំ។ ហើយពេលនោះ ខ្ញុំក៏បានឃើញរុក្ខជាតិមានស្លឹកឆែកជា៣ ដែលប្រៀបដូចជាខ្មាំងសត្រូវដ៏កាចសាហាវ កំពុងលាក់ខ្លួននៅក្បែរនោះ។ ខ្ញុំគិតស្មានថា ខ្ញុំអាចចូលទៅជិតវា ដោយមិនមានគ្រោះថ្នាក់។ មិនយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ខ្ញុំបានគិតខុសហើយ។ ខ្ញុំមិនត្រូវចូលទៅក្បែររុក្ខជាតិមួយដើមតូច ដែលមានជាតិពុលនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំគួរនៅឲ្យឆ្ងាយពីវា។ ក្នុងសម័យគ្រាសញ្ញាចាស់ នៅក្នុងរឿងរបស់លោកយ៉ូសែប យើងឃើញគំរូ នៃការរត់គេចចេញពីអំពើបាប ដែលគ្រោះថ្នាក់ជាងរុក្ខជាតិពុលទៅទៀត។ កាលគាត់កំពុងរស់នៅក្នុងផ្ទះរបស់លោកប៉ូទីផា ដែលជានាម៉ឺនម្នាក់ នៅនគរអេស៊ីព្ទ ប្រពន្ធរបស់ចៅហ្វាយនោះបានព្យាយាមល្បួងគាត់ តែលោកយ៉ូសែបមិនបានចូលទៅជិតនាងឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានគេចចេញវិញ។ ទោះនាងបានចោទបង្ខូចគាត់ ហើយឲ្យគេដាក់គុកគាត់ក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែរក្សាសេចក្តីបរិសុទ្ធ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ។ ហើយតាមបទគម្ពីរ លោកុប្បត្ដិ ៣៩:២១ យើងឃើញថា “ព្រះអម្ចាស់បានគង់នៅជាមួយគាត់”។ ព្រះទ្រង់អាចជួយយើងគេចចេញពីសកម្មភាព និងស្ថានភាពដែលអាចនាំយើងចេញឆ្ងាយពីព្រះអង្គ ដោយដឹកនាំយើង ឲ្យរត់ចេញពីអំពើបាប។ ក្នុងបទគម្ពីរ…
Read articleមិត្តសំឡាញ់នៃមិត្តសំឡាញ់របស់ព្រះ
អ្នកណាដែលទទួលអ្នករាល់គ្នា នោះឈ្មោះថាទទួលខ្ញុំ ហើយអ្នកណាដែលទទួលខ្ញុំ នោះក៏ឈ្មោះថាទទួលព្រះអង្គ ដែលចាត់ឲ្យខ្ញុំមកដែរ។ ម៉ាថាយ ១០:៤០ ភាពរីករាយអាចកើតមាន នៅពេលដែលមិត្តភក្តិរបស់មនុស្សដែលយើងទើបតែជួប ក៏ជាមិត្តភក្តិរបស់យើងផងដែរ។ ឧទាហរណ៍ ម្ចាស់ផ្ទះដែលមានចិត្តទូលាយ បានស្វាគមន៍ភ្ញៀវដែលមកលេងផ្ទះខ្លួន ដោយនិយាយដូចនេះថា “រីករាយដែលបានជួបអ្នក។ មិត្តភក្តិរបស់ស៊ែម(Sam) ឬមិត្តភក្តិរបស់សាមែនថា(Samantha) ក៏ជាមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំដែរ”។ ព្រះយេស៊ូវធ្លាប់បានមានបន្ទូលស្រដៀងនេះផងដែរ។ មនុស្សទាំងហ្វូងៗបានដើរតាមព្រះអង្គ បន្ទាប់ពីព្រះអង្គបានប្រោសជម្ងឺឲ្យមនុស្សជាច្រើន។ តែព្រះអង្គក៏បានក្លាយជាសត្រូវរបស់ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាក្នុងតំបន់ ដោយប្រឆាំងនឹងការដែលពួកគេប្រើព្រះវិហារ ជាកន្លែងរកស៊ី ហើយបានប្រើឥទ្ធិពលខ្លួនក្នុងផ្លូវខុស។ ក្នុងពេលដែលការប៉ះទង្គិចមានការកើនឡើងនោះ ព្រះអង្គក៏បានបន្ថែមក្តីអំណរ ការលះបង់ ហើយគេកាន់តែមានការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះព្រះវត្តមានព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គបានប្រទានពួកសិស្សព្រះអង្គ នូវសមត្ថភាពប្រោសជម្ងឺអ្នកដទៃ ហើយចាត់ពួកគេឲ្យទៅប្រកាសថា នគរព្រះជិតមកដល់ហើយ។ ព្រះអង្គបានធានាពួកសាវ័កថា “អ្នកណាដែលទទួលខ្ញុំ នោះក៏ឈ្មោះថាទទួលព្រះអង្គ”(១០:៤០) ហើយក៏ទទួលព្រះវរបិតា ដែលបានចាត់ព្រះអង្គឲ្យមកផងដែរ។ តើមានមិត្តភាពអ្វី ដែលនាំឲ្យមានការផ្លាស់ប្រែជីវិត ដូចមិត្តភាពដែលព្រះអង្គបានប្រទានយើងទេ? ដ្បិតនរណាដែលបើកទ្វារផ្ទះខ្លួន ឬឲ្យទឹកត្រជាក់មួយពែង ដល់សិស្សព្រះអង្គណាម្នាក់ នោះព្រះអង្គបានធានាពួកគេថា ពួកគេនឹងមិនបាត់រង្វាន់របស់ខ្លួនឡើយ។ រឿងនេះបានកើតឡើងតាំងពីយូរមកហើយ តែព្រះបន្ទូលព្រះអង្គបានរំឭកយើងថា យើងនៅតែចំាបាច់ត្រូវស្វាគមន៍គេ និងទទួលការស្វាគមន៍ពីអ្នកដទៃ តាមរបៀបជាច្រើន ក្នុងនាមជាមិត្តសំឡាញ់ នៃមិត្តសំឡាញ់របស់ព្រះ។—Mart DeHaan តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះ…
Read articleព្រះអង្គផ្គត់ផ្គង់ដោយប្រើដង្វាយដ៏តិចតួច
អេលីសេសួរនាងថា “តើចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើអ្វីឲ្យអ្នក សូមប្រាប់ខ្ញុំចុះ តើអ្នកមានអ្វីនៅផ្ទះ?” ២ពង្សាវតាក្សត្រ ៤:២ បាត់ឌី(Buddy) ជាក្មេងអាយុ៣ឆ្នាំ បានទៅព្រះវិហារជាមួយម្តាយគាត់រៀងរាល់សប្តាហ៍ ដើម្បីជួយជញ្ជូនគ្រឿងទេស ពីឡានចែកអាហារ។ ពេលដែលបាត់ឌីបានឮម្តាយគាត់និយាយជាមួយជីដូនគាត់ថា ឡានដឹកអាហារនោះបានខូចហើយ គាត់ក៏បានសួរថា “អូហ៍ ទេ។ តើគេបានអីដឹកអាហារ យកទៅចែកអ្នកក្រ?” ម្តាយរបស់គាត់ក៏បានពន្យល់គាត់ថា ពួកជំនុំនឹងរ៉ៃអង្គាសប្រាក់ ទិញឡានថ្មីមួយគ្រឿង។ បាត់ឌីក៏បានញញឹម។ គាត់ថា “ខ្ញុំមានលុយ” រួចគាត់ក៏បានចេញពីបន្ទាប់។ គាត់ត្រឡប់មកវិញ ដោយមានកាន់ផើងជ័រមួយ ដែលមានបិទស្ទីគ័រពណ៌ចម្រុះ មានពេញដោយកាក់ ដែលមានតម្លៃជាសរុបជាង៣៨ដុល្លា។ បាត់ឌីមិនមានលុយច្រើនទេ តែព្រះទ្រង់បានយកដង្វាយគាត់ ទៅបូករួមជាមួយអំណោយអ្នកដទៃទៀត ដើម្បីប្រទានឡានដឹកអាហារថ្មីមួយ ដើម្បីឲ្យពួកជំនុំគាត់នៅតែអាចបន្តបម្រើសហគមន៍របស់ពួកគេ។ ដង្វាយតិចតួច ដែលថ្វាយដោយចិត្តសប្បុរស តែងតែលើសពីគ្រប់គ្រាន់ ពេលដែលយើងថ្វាយក្នុងព្រះហស្តព្រះ។ ក្នុងបទគម្ពីរ ២ពង្សាវតាក្សត្រ ជំពូក៤ ស្រ្តីមេម៉ាយក្រីក្រម្នាក់ បានសុំលោកអេលីសេ ឲ្យជួយផ្គត់ផ្គង់គាត់។ គាត់ក៏បានប្រាប់នាងឲ្យយកអ្វីដែលនាងមានមកបង្ហាញគាត់ ហើយឲ្យទៅខ្ចីភាជនៈពីអ្នកជិតខាង ហើយធ្វើតាមការណែនាំរបស់គាត់(ខ.១-៤)។ ព្រះទ្រង់ក៏បានផ្គត់ផ្គង់គាត់ ដោយការអស្ចារ្យ ដោយប្រើប្រេងដ៏តិចតួចរបស់ស្រ្តីមេម៉ាយ ដើម្បីបំពេញភាជនៈទាំងអស់ ដែលគាត់បានខ្ចីពីអ្នកជិតខាងគាត់(ខ.៥-៦)។ លោកអេលីសេក៏បានប្រាប់គាត់ថា “ចូរយកប្រេងនោះទៅលក់…
Read articleដើរជាមួយ ក្នុងពេលឈឺចាប់
កុំឲ្យជំពាក់អ្វីដល់អ្នកណាឡើយ ជំពាក់បានតែសេចក្តីស្រឡាញ់ ដល់គ្នាទៅវិញទៅមកប៉ុណ្ណោះ។ រ៉ូម ១៣:៨ ឆ្កែ១ក្បាលឈ្មោះប៊ីលី(Billy) ជាឆ្កែដែលស្រឡាញ់ និងស្មោះត្រង់ចំពោះម្ចាស់វា។ វាបានក្លាយជាឆ្កែដែលមានឈ្មោះល្បី ក្នុងអ៊ីនធឺណិត កាលពីឆ្នាំ២០២០។ លោករ៉ាស់ស៊ល(Russell) ដែលជាម្ចាស់របស់វា បានជួបគ្រោះថ្នាក់ ដែលបណ្តាលឲ្យបាក់កជើង ដូចនេះ គាត់ក៏បានប្រើឈើច្រត់ដើម្បីដើរពីកន្លែងមួយ ទៅកន្លែងមួយ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ឆ្កែ១ក្បាលនេះក៏បានចាប់ផ្តើមដើរខ្ញើចៗ ពេលវាដើរជាមួយម្ចាស់វា។ ដោយការព្រួយបារម្ភ លោករ៉ាស់ស៊លក៏បានយកវាទៅពេទ្យសត្វ។ ពេទ្យសត្វក៏បានប្រាប់ថា ជើងវាមិនមានកើតអ្វីទេ។ វារត់លេងជាធម្មតា ពេលណាវានៅតែម្នាក់ឯង។ ម្ចាស់វាក៏ដឹងថា តាមពិត សត្វឆ្កែនេះបានធ្វើពុតជាបាក់ជើង ពេលណាវាដើរជាមួយគាត់។ វាប្រហែលជាកំពុងតែព្យាយាមរួមសុខរួមទុក្ខជាមួយម្ចាស់វាហើយ! ការរួមសុខរួមទុក្ខជាមួយអ្នកដទៃ ជាប្រធានបទដ៏សំខាន់ នៅក្នុងការបង្រៀនរបស់សាវ័កប៉ុល ទៅកាន់ពួកជំនុំនៅទីក្រុងរ៉ូម។ គាត់បានបង្រួមក្រឹត្យវិន័យ៥ចុងក្រោយ ក្នុងក្រឹត្យវិន័យទាំង១០ប្រការ មកនូវត្រឹមសេចក្តីបង្គាប់ថា “ចូរស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង”(រ៉ូម ១៣:៩)។ យើងក៏អាចមើលឃើញសារៈសំខាន់នៃការរួមសុខរួមទុក្ខជាមួយអ្នកដទៃ ក្នុងខ.៨ ដែលចែងថា “កុំឲ្យជំពាក់អ្វីដល់អ្នកណាឡើយ ជំពាក់បានតែសេចក្តីស្រឡាញ់ ដល់គ្នាទៅវិញទៅមកប៉ុណ្ណោះ”។ អ្នកនិពន្ធឈ្មោះ ចេននី អាល់ប័រ(Jenny Albers)បានឲ្យយោបល់ថា “ពេលនរណាម្នាក់មានភាពប្រេះបែក ចូរកុំព្យាយាមជួសជុលគាត់។ (អ្នកមិនអាចជួសជុលគាត់បានឡើយ)។ ពេលនរណាម្នាក់កំពុងឈឺចាប់…
Read article