ជំនួយសម្រាប់ដៃដ៏ទន់ខ្សោយរបស់យើង
ដ្បិតអញនេះ គឺយេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង អញនឹងកាន់ដៃស្តាំឯង ដោយពោលនឹងឯងថា កុំឲ្យភ័យខ្លាចឡើយ អញនឹងជួយឯង។ អេសាយ ៤១:១៣ ខ្ញុំបានជួយឆ្កែចាស់ជរារបស់ខ្ញុំ ឈ្មោះវីលសិន(Wilson) ចេញទៅលេងនៅវាលស្មៅ ហើយទន្ទឹមនឹងនោះ ខ្ញុំក៏បានប្រលែងឆ្កែមួយក្បាលទៀត ដែលនៅក្មេងជាង ឈ្មោះ ខូច(Coach) តែមួយនាទី។ ពេលខ្ញុំឱនរើសខ្សែរបស់វា វាក៏បានឃើញសត្វទន្សាយ។ វាក៏បានស្ទុះរត់ពេញមួយទំហឹង ដោយកញ្ឆក់ខ្សែចេញពីដៃខាងស្តាំរបស់ខ្ញុំ ហើយក៏បានរមួលម្រាមដៃនាង ធ្វើឲ្យខ្ញុំដួលនៅលើស្មៅ ហើយស្រែកយំដោយការឈឺចាប់។ បន្ទាប់ពីខ្ញុំវិលត្រឡប់មកពីពិនិត្យសុខភាពបន្ទាន់ ហើយដឹងថា ខ្ញុំត្រូវការការវះកាត់ ខ្ញុំក៏បានទូលអង្វរដល់ព្រះ ដើម្បីសូមជំនួយ។ “ខ្ញុំជាអ្នកនិពន្ធ! តើខ្ញុំនឹងប្រើក្ដារចុចរបស់កុំព្យូទ័រ ដើម្បីវាយអក្សរដោយរបៀបណា? ចុះចំណែកឯតួនាទីដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើប្រចាំថ្ងៃ? ព្រះទ្រង់ក៏បានមានបន្ទូលមកកាន់ខ្ញុំ នៅក្នុងការអានព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ។ គឺក្នុងបទគម្ពីរដែលចែងថា “ដ្បិតអញនេះ គឺយេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង អញនឹងកាន់ដៃស្តាំឯង ដោយពោលនឹងឯងថា កុំឲ្យភ័យខ្លាចឡើយ អញនឹងជួយឯង”(អេសាយ ៤១:១៣)។ ខ្ញុំបានពិនិត្យមើលបរិបទនៃខគម្ពីរនេះ ដែលបង្ហាញថា រាស្រ្តរបស់ព្រះក្នុងនគរយូដា ដែលបានទទួលការប្រកាសព្រះរាជសារ ពីហោរាអេសាយ បានអរសប្បាយនឹងទំនាក់ទំនងដ៏ពិសេស ជាមួយព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គបានសន្យាថា នឹងនៅតែគង់ជាមួយ ប្រទានកម្លាំង និងជួយពួកគេ ដោយព្រះហស្តស្តាំដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់(ខ.១០)។…
Read article
ការផ្សះផ្សាឲ្យបានឆាប់រហ័ស
ចូរឲ្យអ្នកជាស្រុះស្រួល នឹងអ្នកដើមចោទវិញជាប្រញាប់ ដែលកំពុងតែដើរតាមផ្លូវជាមួយគ្នា។ ម៉ាថាយ ៥:២៥ ជម្លោះដ៏ឈឺចាប់ រវាងលោកសាយមិន(Simon) និងលោកជែហ្វព្រី(Geoffrey) បានអូសបន្លាយអស់ជាច្រើនឆ្នាំ ហើយលោកសាយមិនបានព្យាយាមចាប់ផ្តើមទំនាក់ទំនងឡើងវិញ តែបានជួបការបដិសេធន៍។ បន្ទាប់ពីបានទទួលដំណឹងថា ម្តាយរបស់លោកជែហ្វព្រីបានទទួលមរណៈភាព លោកសាយមិនក៏បានធ្វើដំណើរទៅតំបន់ខាងជើងនៃប្រទេសកេនយ៉ា ដើម្បីចូលរួមពិធីបុណ្យសព។ លោកសាយមិនក៏បានរំឭកអំពីការជួបគ្នានៅពេលនោះថា “ខ្ញុំមិនមានការរំពឹងគិតទាល់តែសោះថា រឿងនេះនឹងប្រែជាយ៉ាងណាទេ តែបន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យសពចប់ យើងក៏បានបើកចំហចិត្ត ហើយមានការជជែកគ្នាដែលមានផ្លែផ្កា។ យើងឱបគ្នា ចំណាយពេលជាមួយគ្នា អធិស្ឋាន ហើយមានគម្រោងជួបគ្នាទៀត”។ លោកសាយមិន និងលោកជែហ្វព្រីអាចជៀសវាងការឈឺចាប់ជាច្រើន បើសិនជាពួកគេបានផ្សះផ្សាគ្នាតាំងពីដំបូង។ ព្រះបន្ទូលព្រះយេស៊ូវក្នុងបទគម្ពីរ ម៉ាថាយ ៥:២១-២៦ បានផ្តល់នូវដំណោះស្រាយសម្រាប់បញ្ហាទំនាក់ទំនង។ កំហឹងដែលអាចនាំទៅរកជម្លោះ គឺជាបញ្ហាដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ(ខ.២២)។ ជាងនេះទៅទៀត យើងត្រូវមានការផ្សះផ្សាគ្នាឲ្យរួចរាល់ មុននឹងទៅថ្វាយបង្គំព្រះ(ខ.២៣-២៤)។ ព្រះបន្ទូលប្រកបដោយប្រាជ្ញារបស់ព្រះយេស៊ូវ ឲ្យ “ផ្សះផ្សាជាមួយគូជម្លោះរបស់យើង ឲ្យបានឆាប់រហ័ស”(ខ.២៥) បានរំឭកយើងថា យើងអាចផ្សះផ្សាគ្នាបានកាន់តែឆាប់កាន់តែល្អ។ ទំនាក់ទំនងងាយនឹងមានបញ្ហា ដោយយើងត្រូវធ្វើអ្វីម្យ៉ាង ក្នុងគ្រួសារ កន្លែងធ្វើការ នៅសាលារៀន និងក្នុងចំណោមបងប្អូនរួមជំនឿរបស់យើង។ ក្នុងនាមយើងជាតំណាងឲ្យព្រះអង្គ ដែលជា “ម្ចាស់នៃមេត្រីភាព” (អេសាយ ៩:៦) ចូរយើងបើកចំហចិត្ត…
Read article
បុត្រតូចនៃថ្ងៃណូអែល
គឺទ្រង់បានលះបង់ព្រះអង្គទ្រង់ មកយករូបភាពជាបាវបំរើវិញ ព្រមទាំងប្រសូតមកមានរូបជាមនុស្សផង។ ភីលីព ២:៧ សូមស្រមៃថា ព្រះមួយអង្គដែលធ្វើឲ្យដើមឈើធំៗ កើតចេញពីគ្រាប់ពូជតូចល្អិត ហើយបង្កើតផ្កាយទំាងពួង បានបន្ទាបព្រះកាយ ចាប់កំណើតក្នុងផ្ទៃស្រ្តីព្រហ្មចារីម្នាក់ ហើយប្រសូតជាទារកតូច។ ព្រះយេស៊ូវមានលក្ខណៈជាព្រះសុទ្ធសាធ បានលះបង់ព្រះអង្គទ្រង់ យករូបភាពជាបាវបម្រើ (ភីលីព ២:៦-៧)។ នេះជារឿងដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលណាស់។ សូមយើងនឹកចាំ អំពីទិដ្ឋភាពនៃការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គ ក្នុងក្រោលសត្វ នៅភូមិជនបទមួយ មានពួកអ្នកគង្វាល នៅទីវាល ហើយទេវតាបញ្ចេញពន្លឺភ្លឺចិញ្ចាច នៅលើមេឃ។ ព្រះអង្គបានចម្រើនវ័យធំឡើង ដោយប្រាជ្ញា ដែលធ្វើឲ្យពួកអាចារ្យមានការភ្ញាក់ផ្អើល ដោយការឆ្លើយតប ចំពោះសំណួរពិបាកៗ។ ពេលព្រះអង្គពេញវ័យ នៅទន្លេយ័រដាន់ ព្រះវរបិតាបានមានបន្ទូលថា “នោះជាកូនស្ងួនភ្ងារបស់អញ ជាទីពេញចិត្តអញណាស់”។ ហើយនៅវាលរហោស្ថាន ព្រះអង្គក៏បានតយុទ្ធ ដោយភាពអត់ឃ្លាន និងការអធិស្ឋាន។ សូមយើងមើលទិដ្ឋភាពបន្ទាប់ ពេលដែលទ្រង់ចាប់ផ្តើមព្រះរាជបេសកកម្ម ដោយប្រោសជំងឺ ពាល់អ្នកកើតឃ្លង់ឲ្យជា អត់ទោសបាប ឲ្យមនុស្សមានបាប។ ព្រះអង្គក៏បានលត់ជង្គង់អធិស្ឋាន ក្នុងសួនច្បារ ដោយព្រះទ័យឈឺចាប់ ហើយគេក៏បានមកចាប់ព្រះកាយព្រះអង្គ ហើយមិត្តសំឡាញ់ទ្រង់រត់ចោលព្រះអង្គអស់។ គេក៏បានស្តោះទឹកមាត់ដាក់ព្រះអង្គ ហើយដំព្រះហស្ត និងព្រះបាទទ្រង់ជាប់នឹងឈើឆ្កាង ដោយព្រះអង្គបានទទួលបន្ទុកនៃបាបរបស់លោកិយទាំងមូលនៅលើស្មាព្រះអង្គ។ …
Read article
ទទួលសន្តិភាពពីព្រះអម្ចាស់នៃសន្តិភាព
គេនឹងហៅព្រះនាមទ្រង់ថា ព្រះដ៏ជួយគំនិតយ៉ាងអស្ចារ្យ ព្រះដ៏មានព្រះចេស្តា ព្រះវបិតាដ៏គង់នៅអស់កល្ប និងជាម្ចាស់នៃមេត្រីភាព។ អេសាយ ៩:៦ ពេលដែលលោកចន(John) មានជំងឺផ្ដាសាយ ហើយប្រែក្លាយជាជំងឺផ្លូវដង្ហើម គាត់ក៏បានទៅដេកសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ម្តាយរបស់គាត់ក៏កំពុងស្ថិតក្នុងការព្យាបាលជំងឺមហារីក នៅជាន់ខាងលើផងដែរ ហើយគាត់មានការព្រួយបារម្ភជាពន់ពេក អំពីម្តាយគាត់ និងសុខភាពខ្លួនឯង។ បន្ទាប់មក នៅពេលល្ងាចមុនថ្ងៃណូអែល គាត់ក៏បានឮវិទ្យុចាក់ផ្សាយ បទ “ឱ រាត្រីបរិសុទ្ធ” គាត់ក៏មានអារម្មណ៍ថា សន្តិភាពរបស់ព្រះបានជ្រួតជ្រាបពេញក្នុងចិត្តគាត់។ គាត់ក៏បានស្តាប់ពាក្យពេចន៍ក្នុងបទចម្រៀង ដែលនិយាយអំពីពេលយប់ ដែលព្រះអង្គសង្រ្គោះបានប្រសូត ហើយឃើញឃ្លាដែលច្រៀងថា “ទើបចិត្តព្រួយអណ្ដែត ត្រសែតដោយសង្ឃឹមធំ ឃើញអរុណបញ្ចាំងរស្មីយ៉ាងឧត្តម”។ នៅពេលនោះ ការព្រួយបារម្ភរបស់គាត់ អំពីខ្លួនឯង និងម្តាយរបស់គាត់ក៏បានរលាយបាត់អស់។ ព្រះអង្គសង្រ្គោះបានយាងមកប្រសូត ដើម្បីយើងរាល់គ្នា មានព្រះនាមយេស៊ូវ ជា “ព្រះអម្ចាស់នៃសន្តិភាព” ឬ “ម្ចាស់នៃមេត្រីភាព” គឺដូចដែលហោរាអេសាយបានថ្លែងទំនាយ (អេសាយ ៩:៦)។ ព្រះយេស៊ូវបានសម្រេចបទទំនាយនេះ ពេលដែលព្រះអង្គយាងចុះមកផែនដី ក្នុងលក្ខណៈជាទារក ដោយនាំពន្លឺ និងសេចក្តីសង្រ្គោះ ដល់ “បណ្តាជន ដែលអង្គុយក្នុងសេចក្តីងងឹត”(ម៉ាថាយ ៤:១៦…
Read article
តើធ្វើដូចម្តេចឲ្យគេអាចដឹងបាន?
គឺនៅអាន់ទីយ៉ូកនេះឯង ដែលគេហៅពួកសិស្សថា «ពួកគ្រីស្ទាន» ជាមុនដំបូង។ កិច្ចការ ១១:២៦ ការជួបជុំគ្នា នៅភាគខាងជើងនៃប្រទេសថៃបានកើតឡើង នៅព្រះវិហារអន្តរជាតិ អន្តរនិកាយមួយ។ នៅថ្ងៃអាទិត្យមួយ កាលពីពេលថ្មីៗនេះ អ្នកជឿព្រះយេស៊ូវមកពីប្រទេសកូរ៉េ ហ្កាណា ប៉ាគីស្ថាន ចិន បង់ក្លាដេស អាមេរិក ភីលីពីន និងប្រទេសដទៃទៀត បានមកជួបជុំគ្នា ក្នុងសាលប្រជុំក្នុងសណ្ឋាគារដ៏សាមញ្ញមួយ។ ពួកគេបានច្រៀងបទ “មានតែក្នុងព្រះគ្រីស្ទទេ” និងបទ “ខ្ញុំជាកូនព្រះ” ដែលមានទំនុកចម្រៀងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ គ្មាននរណាម្នាក់អាចនាំមនុស្សឲ្យមានការរួបរួមគ្នា ដូចដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើនោះឡើយ។ ព្រះអង្គបានធ្វើការនេះតាំងពីដើមរៀងមក។ នៅសតវត្សរ៍ទី១ ទីក្រុងអាន់ទីយ៉ូកមាន១៨ជនជាតិ ដោយសហគមន៍នៃជនជាតិនីមួយៗ រស់នៅក្នុងសង្កាត់រៀងខ្លួន ក្នុងទីក្រុង។ ពេលដែលអ្នកជឿមកដល់ទីក្រុងអាន់ទីយ៉ូកជាលើកដំបូង ពួកគេផ្សាយព្រះបន្ទូលអំពីព្រះយេស៊ូវ តែក្នុងចំណោមពួកសាសន៍យូដាប៉ុណ្ណោះ (កិច្ចការ ១១:១៩)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នេះមិនមែនជាផែនការរបស់ព្រះ សម្រាប់ពួកជំនុំនោះឡើយ។ អ្នកដទៃទៀតក៏បានមកដល់ផងដែរ ដោយពួកគេ “ក៏ផ្សាយដំណឹងល្អពីព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ ដល់ពួកសាសន៍ក្រេកដែរ”(ខ.២០-២១)។ ប្រជាជននៅក្នុងទីក្រុងនេះ បានកត់សំគាល់ឃើញថា ព្រះយេស៊ូវកំពុងតែប្រោសឲ្យជា ភាពសម្អប់អស់ជាច្រើនសតវត្សរ៍រវាងសាសន៍យូដា និងសាសន៍ក្រិក ហើយពួកគេក៏បានហៅពួកជំនុំចម្រុះសាសន៍នេះថា “គ្រីស្ទាន”(ខ.២៦)។ យើងអាចមានការពិបាក…
Read article
ទោះមិនអាចជួបគ្នាដោយផ្ទាល់ក៏ដោយ
ដ្បិតទោះបើខ្ញុំមិននៅជាមួយខាងរូបសាច់ក៏ដោយ គង់តែនៅជាមួយខាងវិញ្ញាណដែរ។ កូល៉ុស ២:៥ ខណៈពេលដែលវីរុសកូរ៉ូណា បានឆ្លងរាលដាលពាសពេញផែនដី ពួកអ្នកជំនាញផ្នែកសុខាភិបាល បានណែនាំឲ្យគេរក្សាគម្លាតពីគ្នា ដើម្បីកាត់បន្ថយការឆ្លងរាលដាល។ ប្រទេសជាច្រើនបានឲ្យប្រជាជនខ្លួនធ្វើចត្តាឡីស័ក ឬនៅតែមួយកន្លែង។ កន្លែងធ្វើការជាច្រើនបានឲ្យបុគ្គលិកខ្លួនធ្វើការនៅផ្ទះ បើសិនជាអាច ខណៈពេលដែលមនុស្សជាច្រើនទៀត កំពុងតែជួបបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ ដោយសារការបាត់បង់ការងារ ឬមុខរបរ។ ខ្ញុំបានចូលរួមការជួបជុំជាមួយពួកជំនុំ និងក្រុមតូច តាមអនឡាញ ដូចអ្នកដទៃផងដែរ។ ក្នុងនាមយើងជាប្រជាជននៃពិភពលោក យើងរួមគ្នាអនុវត្តនូវទម្រង់ថ្មី នៃការជួបជុំគ្នា ទោះរូបកាយយើងមិនអាចជួបគ្នាដោយផ្ទាល់ក៏ដោយ។ មិនមែនមានតែអ៊ីនធឺណិតទេ ដែលជួយឲ្យយើងបន្តមានទំនាក់ទំនង។ ក្នុងនាមយើងជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ យើងតភ្ជាប់ទំនាក់ទំនង ក្នុងលក្ខណៈជារូបកាយនៃព្រះគ្រីស្ទ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណ។ សាវ័កប៉ុលបានបកស្រាយអំពីរឿងនេះ អស់ជាច្រើនសតវត្សរ៍មកហើយ ក្នុងសំបុត្រដែលគាត់សរសេរផ្ញើទៅពួកជំនុំនៅទីក្រុងកូល៉ុស។ ទោះគាត់មិនបានបង្កើតពួកជំនុំនេះ ដោយផ្ទាល់ តែគាត់បានយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ចំពោះពួកគេ និងជំនឿរបស់ពួកគេ។ ហើយទោះសាវ័កប៉ុលមិនអាចនៅជាមួយពួកគេដោយផ្ទាល់ គាត់បានរំឭកពួកគេថា គាត់ “នៅជាមួយខាងវិញ្ញាណ”(កូល៉ុស ២:៥)។ យើងមិនអាចនៅជាមួយមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ឲ្យបានគ្រប់ពេល ដោយសារហេតុផលហិរញ្ញវត្ថុ សុខភាព ឬហេតុផលជាក់ស្តែងផ្សេងទៀត ហើយបច្ចេកវិទ្យាអាចបំពេញចន្លោះប្រហោងនេះបានខ្លះៗ។ តែការជួបជុំតាមអនឡាញ មិនអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងចំណងទាក់ទង ដែលយើងអាចមាន ក្នុងនាមជាផ្នែកនៃរូបកាយតែមួយរបស់ព្រះគ្រីស្ទ បានទាំងស្រុងទេ(១កូរិនថូស ១២:២៧)។…
Read article