ឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យគេបានស្គាល់ចរិតលក្ខណៈរបស់ព្រះអង្គ
កាឡាទី ៥:១៣-២៦ តែឯផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណវិញ នោះគឺសេចក្តីស្រឡាញ់ អំណរអរ មេត្រីភាព អត់ធ្មត់ សុភាព សប្បុរស ស្មោះត្រង់ ស្លូតបូត ហើយដឹងខ្នាត គ្មានក្រឹត្យវិន័យណាទាស់នឹងសេចក្តីយ៉ាងនោះទេ។ កាឡាទី ៥:២២-២៣ បន្ទាប់ពីលោកស្កត់(Scott) ជាពលបាលឯក ក្នុងកងទ័ពប្រទេសអង់គ្លេស ត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន គាត់បានជួបបញ្ហាប្រឈមជាច្រើន ដែលបានធ្វើឲ្យគាត់ធ្លាក់ទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ គាត់ចាំថា កាលនោះ គាត់បានធ្លាក់ចូលក្នុងភាពងងឹត ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលគាត់បានឮគេចែកចាយអំពីព្រះយេស៊ូវ គាត់ក៏បានចាប់ផ្តើមដើរតាមព្រះអង្គ ហើយជីវិតគាត់មានការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំង។ សព្វថ្ងៃនេះ គាត់បានព្យាយាមស្វែងរកឱកាសចែកចាយ អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ទដល់អ្នកដទៃ ជាពិសេសដល់អតីតយុទ្ធជន ដែលគាត់បានចូលរួមការប្រកួតកីឡាជាមួយ ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍អន្តរជាតិ សម្រាប់អតីតយុទ្ធជនដែលពិការ ឬធ្លាប់មានរបួស។ សម្រាប់លោកស្កត់ ការអានព្រះគម្ពីរប៊ីប ការអធិស្ឋាន និងការស្តាប់បទចម្រៀងថ្វាយបង្គំបានជួយគាត់ ឲ្យមានភាពរឹងមាំ មុនពេលគាត់ចូលរួមប្រកួតកីឡានោះ។ បន្ទាប់មក ព្រះអម្ចាស់ក៏បានជួយគាត់ ឲ្យបង្ហាញចេញនូវចរិតលក្ខណៈរបស់ព្រះយេស៊ូវ និងបង្ហាញសេចក្តីសប្បុរស ភាពសំឡូត និងព្រះគុណដល់អតីតយុទ្ធជនដទៃទៀត ដែលកំពុងចូលរួមប្រកួតនៅទីនោះ។ ទីបន្ទាល់របស់លោកស្កត់ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ ដែលសាវ័កប៉ុលបានរៀបរាប់ ក្នុងសំបុត្រដែលគាត់បានសរសើរផ្ញើពួកជំនុំនៅទីក្រុងកាឡាទី។ កាលនោះ…
Read articleគ្រឿងសឹកដែលព្រះអង្គប្រទាន
អេភេសូរ ៦:១០-១៨ ចូរពាក់គ្រប់គ្រឿងសឹករបស់ព្រះ ដើម្បីឲ្យអាចនឹងឈរមាំមួន ទាស់នឹងឧបាយកលទាំងអម្បាលម៉ានរបស់អារក្ស។ អេភេសូរ ៦:១១ ខ្ញុំនិងភរិយាខ្ញុំបានជិះកង់ចម្ងាយរាប់រយគីឡូម៉ែត្រ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដោយធាក់កង់នៅតាមផ្លូវលំ នៅទូទាំងតំបន់ភាគខាងលិចនៃរដ្ឋមីឈីហ្កិន។ ដើម្បីឲ្យយើងកាន់តែមានភាពងាយស្រួល ក្នុងការធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយដូចនេះ យើងបានដាក់ឧបករណ៍មួយចំនួន ភ្ជាប់នឹងកង់របស់យើង។ ភរិយាខ្ញុំមានភ្លើងសម្រាប់បំភ្លឺផ្លូវខាងមុខ ហើយក៏មានភ្លើងខាងក្រោយ កុងទ័រវាស់ចម្ងាយផ្លូវ ព្រមទាំងមានមេសោសម្រាប់ចាក់កង់កុំឲ្យចោរលួច។ កង់ខ្ញុំក៏មានឧបករណ៍សម្រាប់ដាក់ដបទឹកផងដែរ។ តាមពិត យើងអាចជិះកង់តាមផ្លូវធ្វើដំណើររបស់យើង យ៉ាងជោគជ័យជារៀងរាល់ថ្ងៃ បានចម្ងាយរាប់រយគីឡូម៉ែត្រ ដោយគ្មានឧបករណ៍ជំនួយទាំងនោះក៏បាន។ ឧបករណ៍ទាំងនោះសុទ្ធតែមានប្រយោជន៍ ប៉ុន្តែ យើងអាចជ្រើសរើសមិនប្រើពួកវាក៏បាន។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរអេភេសូរ សាវ័កប៉ុលបានពិពណ៌នាអំពីឧបករណ៍មួយឈុតទៀត ជាគ្រឿងសឹកដែលយើងចាំបាច់ត្រូវប្រើដោយមិនអាចអាក់ខានឡើយ។ គាត់បានបង្រៀនថា យើងត្រូវតែបំពាក់ឧបករណ៍ទាំងនោះ ដើម្បីឲ្យយើងអាចរស់នៅ ដោយជោគជ័យ ក្នុងការរស់នៅដោយសេចក្តីជំនឿចំពោះព្រះយេស៊ូវ។ ជីវិតរបស់យើងមិនមែនជាការធ្វើដំណើរដ៏ងាយស្រួលនោះឡើយ។ យើងកំពុងរស់នៅក្នុងសង្គ្រាមខាងវិញ្ញាណ ដែលក្នុងនោះ យើងត្រូវ “ទាស់នឹងឧបាយកលទាំងអម្បាលម៉ានរបស់អារក្ស”(៦:១១) ហេតុនេះហើយ យើងត្រូវតែបំពាក់គ្រឿងសឹកខាងវិញ្ញាណ ឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ បើសិនជាយើងមិនបានប្រើប្រាជ្ញា ដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីបទេ យើងងាយនឹងប្រព្រឹត្តខុស។ បើសិនជាយើងមិនអនុញ្ញាតឲ្យព្រះយេស៊ូវជួយយើង ឲ្យរស់នៅតាមសេចក្តីពិតរបស់ព្រះអង្គទេ យើងនឹងចាញ់ការបោកបញ្ឆោតមិនខាន(ខ.១៤)។ បើគ្មាន “ដំណឹងល្អ” ទេ យើងក៏គ្មាន “សេចក្តីសុខសាន្ត…
Read articleការអស្ចារ្យតូចៗ
សាការី ៤:៦-១០ ដ្បិតតើអ្នកណាបានមើលងាយក្នុងថ្ងៃនៃការបន្តិចបន្តួចនោះ? សាការី ៤:១០ ក្នុងកម្មវិធីជួបជុំមួយ មុនថ្ងៃមង្គលការរបស់ខ្ញុំមកដល់ លោកដេវ(Dave) ជាមិត្តភក្តិរបស់យើងដែលអៀនខ្មាសច្រើន កំពុងឈរនៅកៀនជ្រុងផ្ទះ កាន់វត្ថុមូលទ្រវែងដែលមានក្រដាសវេចខ្ចប់ពីខាងក្រៅ។ នៅពេលគាត់ដល់វេនយកអំណោយរបស់គាត់មកជូនយើង គាត់ក៏បានកាន់វត្ថុនោះដើរមករកយើង។ ខ្ញុំនិងស្វាមីរបស់ខ្ញុំក៏បានបើកមើលអំណោយក្នុងកញ្ចប់ក្រដាសនោះ ហើយក៏បានឃើញបន្ទះឈើមួយសន្លឹក មានរាងមូលទ្រវែង ដែលចេញក្រយៅឈើដ៏ស្រស់ស្អាត ហើយមានអក្សរឆ្លាក់ដោយដៃពីលើថា “រឿងតូចមួយដែលព្រះអង្គធ្វើ គឺជាការអស្ចារ្យ”។ យើងក៏បានយកផ្លាកមួយនេះព្យួរនៅលើជញ្ជាំងផ្ទះយើងជាង៤៥ឆ្នាំហើយ ដោយវាបានរំឭកយើងម្តងហើយម្តងទៀតថា ព្រះអម្ចាស់នៅតែធ្វើការ នៅក្នុងរឿងតូចៗ ដែលមានដូចជា ការបង់ថ្លៃទឹកភ្លើង ការផ្គត់ផ្គង់អាហារប្រចាំថ្ងៃ និងការប្រោសឲ្យជាពីជម្ងឺផ្តាសសាយជាដើម។ រឿងតូចៗទាំងនេះ សរុបចូលគ្នាមក បង្កើតបានជាកំណត់ត្រាដែលគួរឲ្យស្ញប់ស្ញែង នៃការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះអង្គ។ មានពេលមួយ លោកសេរ៉ូបាបិល ជាអភិបាលនៃទឹកដីយូដា បានទទួលព្រះរាជសារស្រដៀងនេះផងដែរ ពីព្រះអម្ចាស់ តាមរយៈហោរាសាការី ទាក់ទងនឹងការកសាងទីក្រុងយេរូសាឡិម និងព្រះវិហារឡើងវិញ។ បន្ទាប់ពីសាសន៍យូដាបានវិលត្រឡប់ពីការនិរទេស មកទីក្រុងយេរូសាឡិមវិញ រដូវកាលនៃភាពយឺតយ៉ាវក្នុងការសាងសង់ក៏បានចាប់ផ្តើម ហើយពួកគេមានការបាក់ទឹកចិត្ត។ ព្រះអម្ចាស់ក៏មានបន្ទូលប្រកាសថា “តើអ្នកណាបានមើលងាយក្នុងថ្ងៃនៃការបន្តិចបន្តួចនោះ?”(សាការី ៤:១០)។ ព្រះអង្គបានសម្រេចបំណងព្រះទ័យរបស់ព្រះអង្គ តាមរយៈយើង ហើយទោះយើងមានចំណុចខ្វះខាតយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ព្រះអម្ចាស់ដ៏មានគ្រប់ចេស្តាបានមានបន្ទូលថា ព្រះអង្គសម្រេចបំណងព្រះទ័យមិនមែនដោយឥទ្ធិឫទ្ធិ ឬដោយអំណាចទេ គឺដោយសារវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គវិញ(ខ.៦)។ ពេលណាយើងមានអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្ត…
Read articleសារៈសំខាន់នៃសុខភាពផ្លូវចិត្ត
សុភាសិត ៤:២០-២៧ ចូររក្សាចិត្ត ដោយអស់ពីព្យាយាម ដ្បិតអស់ទាំងផលនៃជីវិត សុទ្ធតែចេញពីក្នុងចិត្តមក។ សុភាសិត ៤:២៣ បេះដូងរបស់មនុស្ស គឺជាសរីរាង្គដ៏អស្ចារ្យ។ វាជាម៉ាស៊ីនបូមឈាមទំហំប៉ុនកណ្តាប់ដៃមនុស្ស មានទម្ងន់ពី២ខាំ ទៅ៤ខាំ។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ វាលោតបាន១សែនដង ហើយបូមឈាមប្រហែល៧៥០០លីត្រ បានចម្ងាយប្រហែល៩៥០០០គីឡូម៉ែត្រ ក្នុងរូបកាយយើង! ដោយសារបេះដូងមានការងារធ្ងន់ៗ ជាយុទ្ធសាស្រ្តយ៉ាងដូចនេះ យើងអាចយល់បាន អំពីមូលហេតុដែលសុខភាពបេះដូង មានសារៈសំខាន់ចំពោះសុខមាលភាពនៃរូបកាយទាំងមូល។ វិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាលបានលើកទឹកចិត្តយើង ឲ្យខិតខំបង្កើតទម្លាប់ដែលនាំឲ្យមានសុខភាពល្អ ព្រោះសុខភាពរបស់បេះដូងយើង និងគុណភាពនៃសុខភាពរបស់យើងត្រូវដើរទន្ទឹមគ្នា។ វិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយបានបង្រៀនយើង អំពីបេះដូចនៃសាច់ឈាមរបស់យើង ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានមានបន្ទូល ដោយសិទ្ធិអំណាចលើសនេះទៀត អំពី “ចិត្តរបស់មនុស្ស” ដែលជាចំណុចស្នូលខាងផ្លូវចិត្ត ខាងអារម្មណ៍ ខាងវិញ្ញាណ និងខាងសីលធម៌ នៃជីវិតយើង។ ដោយសារចិត្តរបស់យើងមានសារៈសំខាន់យ៉ាងខ្លាំង ចំពោះជីវិតរបស់យើង យើងត្រូវតែការពារចិត្តរបស់យើងឲ្យបានល្អ។ ដូចមានសេចក្តីចែងថា “ចូររក្សាចិត្ត ដោយអស់ពីព្យាយាម ដ្បិតអស់ទាំងផលនៃជីវិត សុទ្ធតែចេញពីក្នុងចិត្តមក”(សុភាសិត ៤:២៣)។ ការថែរក្សាចិត្តរបស់យើង នឹងជួយយើងឲ្យនិយាយស្តីបានត្រឹមត្រូវ(ខ.២៤) និងជំរុញយើងឲ្យចេះប្រើភ្នែកឲ្យបានសមរម្យ(ខ.២៥) ហើយជ្រើសរើសយកផ្លូវល្អបំផុត សម្រាប់ឲ្យជើងយើងដើរ(ខ.២៧)។ ទោះយើងស្ថិតក្នុងវ័យ ឬដំណាក់កាលណាក៏ដោយនៃជីវិតយើង…
Read articleបេសកកម្មស្វែងរក និងជួយសង្គ្រោះ
កាឡាទី ១:១-៥ ដែលទ្រង់បានប្រគល់ព្រះអង្គទ្រង់ទៅ ដោយព្រោះបាបយើងរាល់គ្នា ដើម្បីនឹងប្រោស ឲ្យយើងបានរួចពីលោកីយ៍ ដ៏អាក្រក់សព្វថ្ងៃនេះ។ កាឡាទី ១:៤ មិត្តភក្តិមួយក្រុម បានទៅជិះទូកកម្សាន្ត ក្នុងដៃសមុទ្ររបស់ប្រទេសអង់គ្លេស ដោយសង្ឃឹមថា ការព្យាករណ៍អំពីអាកាសធាតុដែលមានខ្យល់ព្យុះនឹងមានការផ្លាស់ប្តូរ។ ប៉ុន្តែ ខ្យល់ចាប់ផ្តើមបក់ និងទឹករលកកាន់តែខ្លាំង ដោយគំរាមកំហែងមកលើសុវត្ថិភាពរបស់ទូកពួកគេ ដូចនេះ ពួកគេក៏បានទំនាក់ទំនងទៅកាន់ទូលសង្គ្រោះ RNLI របស់ប្រទេសអង់គ្លេស តាមវិទ្យុទាក់ទង។ បន្ទាប់ពីពួកគេស្ថិតក្នុងពេលដ៏តានតឹងមួយរយៈមក ពួកគេក៏បានមើលឃើញនាវាសង្រ្គោះ មកពីចម្ងាយ ហើយក៏មានអារម្មណ៍ធូរស្បើយ ដោយដឹងថា មិនយូរទេ ពួកគេនឹងមានសុវត្ថិភាពមិនខាន។ ក្រោយមក មិត្តភក្តិខ្ញុំម្នាក់ ដែលបានចូលរួមដំណើរកម្សាន្តដ៏គ្រោះថ្នាក់នេះ ក៏បានរំឭកអំពីរឿងនេះដោយការដឹងគុណថា “ទោះគេបានអនុវត្តន៍តាមបទបញ្ជា សម្រាប់ការធ្វើដំណើរតាមសមុទ្រឬអត់ នាវាសង្គ្រោះនៅតែមកជួយគេ ឲ្យរួចផុតពីគ្រោះថ្នាក់”។ ខណៈពេលដែលគាត់ចែកចាយរឿងនេះឲ្យខ្ញុំស្តាប់ ខ្ញុំក៏បានគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវ បានដឹកនាំបេសកកម្មស្វែងរក និងជួយសង្រ្គោះ កាល២ពាន់ឆ្នាំមុន។ ព្រះអង្គបានយាងចុះមកផែនដី ដោយយកកំណើតជាមនុស្ស ហើយបានរស់នៅក្នុងចំណោមយើង។ តាមរយៈការសុគត និងការមានព្រះជន្មឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គ ព្រះអង្គបានប្រទានយើងនូវផែនការជួយសង្រ្គោះ ខណៈពេលដែលយើងបានដាច់ចេញពីព្រះអង្គ ដោយសារបាប និងការមិនស្តាប់បង្គាប់របស់យើង។ សាវ័កប៉ុលបាននិយាយសង្កត់ធ្ងន់អំពីសេចក្តីពិតនេះ ក្នុងសំបុត្រដែលគាត់បានសរសេរផ្ញើទៅពួកជំនុំ ទៅក្រុងកាឡាទីយ៉ាងដូចនេះថា…
Read articleជៀសវាងការរស់នៅដោយធ្វេសប្រហែស
សុភាសិត ១៤:៧-១៦ មនុស្សល្ងីល្ងើគេមានចិត្តចើងម៉ើង ហើយទុកចិត្តតែនឹងខ្លួនឯងវិញ។ សុភាសិត ១៤:១៦ កោះលីនឌីសហ្វឺន មានឈ្មោះមួយទៀតថា កោះបរិសុទ្ធ នៅក្នុងប្រទេសអង់គ្លេស ដែលមានផ្លូវតូចមួយតភ្ជាប់ទឹកដីប្រទេសអង់គ្លេសទៅកាន់កោះនេះ។ ទឹកសមុទ្របានជោរឡើងលិចផ្លូវថ្នល់នេះមួយថ្ងៃ២ដង។ គេបានដាក់ផ្លាកសញ្ញា ដើម្បីដាស់តឿនភ្ញៀវទេសចរណ៍ អំពីគ្រោះថ្នាក់នៃការឆ្លងកាត់ទៅកាន់កោះនេះ ពេលទឹកជោរឡើងខ្លាំង។ ប៉ុន្តែ ភ្ញៀវទេសចរណ៍ជាច្រើន នៅតែមិនអើពើចំពោះការដាស់តឿននេះ ហើយជាញឹកញាប់ គេឃើញអ្នកទាំងនោះអង្គុយនៅលើដំបូលឡានដែលបានលិចក្នុងទឹកសមុទ្រ ឬហែលទឹកទៅរកប៉មយាម នៅក្នុងទឹក ដើម្បីឲ្យគេជួយសង្រ្គោះ។ តាមពិត គេអាចព្យាករណ៍ អំពីពេលដែលទឹកជោរ គឺដូចដែលគេអាចដឹងថា ថ្ងៃនឹងរះនៅពេលណា។ ហើយគេបានដាក់ផ្លាកសញ្ញាដាស់តឿនគ្រប់ទីកន្លែង បានជាគេមិនអាចដោះសាថា ខ្លួនមិនបានឃើញផ្លាកសញ្ញាទាំងនោះឡើយ។ ប៉ុន្តែ គឺដូចដែលអ្នកនិពន្ធម្នាក់បានពិពណ៌នាថា កោះលីនឌីសហ្វឺន “គឺជាទីកន្លែង ដែលមនុស្សល្ងីល្ងឺព្យាយាមប្រកួតប្រជែងជាមួយទឹកជោរ”។ កណ្ឌគម្ពីរសុភាសិតបានប្រាប់យើងថា “មនុស្សល្ងីល្ងើគេមានចិត្តចើងម៉ើង ហើយទុកចិត្តតែនឹងខ្លួនឯង”(១៤:១៦)។ មនុស្សដែលល្ងីល្ងើមិនសូវយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការស្វែងរកប្រាជ្ញា ឬការប្រឹក្សាប្រកបដោយប្រាជ្ញា ហើយក៏មិនមានទម្លាប់យកចិត្តទុកដាក់ ឬខ្វល់ខ្វាយពីអ្នកដទៃដែរ(ខ.៧-៨)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រាជ្ញាជួយយើងកុំឲ្យធ្វើអ្វីមួយទាំងប្រញាល់ប្រញាល់ តែដើម្បីឲ្យយើងបានស្តាប់ ហើយជញ្ជឹងគិត ដើម្បីកុំឲ្យយើងវង្វេងចេញ ដោយសារអារម្មណ៍ប្រែប្រួល ឬពាក្យសម្តីឥតបើគិត(ខ.៦)។ ប្រាជ្ញាបង្រៀនយើងឲ្យសួរសំណួរល្អៗ ហើយពិចារណាអំពីផលវិបាកនៃសកម្មភាពរបស់យើង។ មនុស្សល្ងីល្ងើចូលចិត្តសម្រុកទៅមុខ ដោយមិនសូវខ្វល់អំពីទំនាក់ទំនង…
Read article