មិត្តសំឡាញ់ពិតប្រាកដ
យ៉ូហាន ១៥:១៣-១៧ ខ្ញុំបង្គាប់សេចក្តីនេះដល់អ្នករាល់គ្នា គឺឲ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកចុះ។ យ៉ូហាន ១៥:១៧ កាលពីក្មេង អ្នកស្រីសានចេស(Sanchez) មានផ្ទះនៅជាប់ទីធ្លាខាងក្រោយផ្ទះរបស់ម្តាយខ្ញុំ។ ក្នុងនាមពួកគាត់ជាអ្នកជិតខាង ដែលមានការរាប់អានគ្នាខ្លាំង ពួកគាត់ក៏មានការប្រកួតប្រជែកគ្នា ក្នុងន័យមិត្តភាពផងដែរ។ អ្នកទាំងពីរប្រកួតគ្នារៀងរាល់ថ្ងៃច័ន្ទ ដោយម្នាក់ៗព្យាយាមទៅហាលខោអាវដែលទើបបោកគក់ថ្មីៗ នៅលើស្នួលខោអាវខាងក្រោយផ្ទះ ឲ្យបានមុខគេ។ ពេលណាម្តាយខ្ញុំហាលខោអាវក្រោយគេ គាត់ក៏បានលាន់មាត់ថា “នាងឈ្នះខ្ញុំទៀតហើយ!” ប៉ុន្តែ នៅសប្តាហ៍បន្ទាប់ ម្តាយរបស់ខ្ញុំអាចឈ្នះវិញ ដោយអ្នកទាំងពីរសុទ្ធតែអរសប្បាយនឹងការប្រកួតគ្នា ក្នុងន័យមិត្តភាព រៀងរាល់សប្តាហ៍។ អស់រយៈពេលជាង១០ឆ្នាំ ដែលអ្នកទាំងពីរមានទីធ្លាក្រោយផ្ទះរួមគ្នា អ្នកទាំងពីរក៏បានចែកចាយប្រាជ្ញា និងក្តីសង្ឃឹមដល់គ្នាទៅវិញទៅមកផងដែរ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានចែងយ៉ាងច្បាស់ អំពីគុណធម៌នៃមិត្តភាពដែលល្អដូចនេះ។ គឺដូចដែលស្តេចសាឡូម៉ូនបានសង្កេតឃើញថា “មិត្រសំឡាញ់រមែងស្រឡាញ់គ្នានៅគ្រប់វេលា ឯបងប្អូនក៏កើតមកសំរាប់គ្រាលំបាកដែរ”(សុភាសិត ១៧:១៧)។ ទ្រង់ក៏បានកត់សំគាល់ថា “ប្រេងលាបនឹងទឹកអប់ នោះនាំឲ្យចិត្តរីករាយឡើង ឯសេចក្តីផ្អែមល្ហែម នៃសេចក្តីដាស់តឿន ដ៏អស់ពីចិត្តរបស់ភឿនមិត្រ ក៏ដូច្នោះដែរ”(២៧:៩)។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាមិត្តល្អបំផុតរបស់យើង។ ព្រះអង្គបានជំរុញពួកសាវ័ករបស់ព្រះអង្គ ឲ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ហើយបានបង្រៀនពួកគេថា “គ្មានអ្នកណាមានសេចក្តីស្រឡាញ់ធំជាងនេះ គឺដែលអ្នកណានឹងប្តូរជីវិត ជំនួសពួកសំឡាញ់របស់ខ្លួននោះទេ”(យ៉ូហាន ១៥:១៣)។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ ព្រះអង្គក៏បានសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ដែលជាការសុគត ជំនួសមិត្តសំឡាញ់របស់ព្រះអង្គ។…
Read article
ការបង្រៀនដ៏រំភើបរីករាយ
សុភាសិត ៣:១-១២ កូនអើយ កុំឲ្យភ្លេចឱវាទអញឡើយ គួរឲ្យចិត្តឯងកាន់តាមបណ្តាំរបស់អញទាំងប៉ុន្មាន។ សុភាសិត ៣:១ អ្នកស្រីសូហ្វៀ រ៉ូបឺត(Sophia Roberts) បានមើលឃើញការវះកាត់បេះដូង ដោយផ្ទាល់ភ្នែក ជាលើកដំបូង កាលគាត់មានអាយុប្រហែល១១ឆ្នាំ។ អ្នកប្រហែលជាគិតថា គាត់នៅក្មេងពេក មិនគួរឈរមើលពេទ្យវះកាត់បេះដូងឲ្យអ្នកជំងឺដូចនេះទេ តែអ្នកចាំបាច់ត្រូវដឹងថា វេជ្ជបណ្ឌិត ហារ៉ូល រ៉ូបឺត(Harold Roberts Jr) ជាឪពុករបស់នាង និងជាពេទ្យវះកាត់បេះដូង។ កាលពីឆ្នាំ២០២២ សូហ្វៀ ក្នុងវ័យ៣០ឆ្នាំ ក្នុងនាមនាងជាគ្រូពេទ្យឯកទេសខាងវះកាត់ នាងបានចូលរួមជាមួយឪពុករបស់នាង ក្នុងការវះកាត់ផ្លាស់ប្តូរប្រឺសបេះដូងយ៉ាងជោគជ័យ។ លោកហារ៉ូល ក៏បានមានប្រសាសន៍ថា “តើមានអ្វីល្អជាងនេះទៀត? ខ្ញុំបានបង្រៀនក្មេងម្នាក់នេះ ឲ្យចេះជិះកង់កាលនាងនៅតូច … សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំក៏បានបង្រៀននាង ឲ្យចេះវះកាត់បេះដូងមនុស្សទៀត ខ្ញុំពិតជាមានចិត្តរំភើបរីករាយណាស់”។ មិនមានមនុស្សច្រើនទេ ដែលបានបង្រៀនជំនាញវះកាត់ ដល់ក្មេងៗ ប៉ុន្តែ ស្តេចសាឡូម៉ូនក៏បានពិពណ៌នា អំពីសារៈសំខាន់នៃការបង្រៀនការអ្វីផ្សេងទៀត ដល់មនុស្សជំនាន់ក្រោយផងដែរ គឺបង្រៀនពួកគេឲ្យថ្វាយព្រះកិត្តិនាមដល់ព្រះ និងដើរតាមផ្លូវរបស់ព្រះអង្គ។ ក្សត្រប្រកបដោយប្រាជ្ញាមួយអង្គនេះ បានចែកចាយដោយចិត្តឆេះឆួល ដល់បុត្ររបស់ព្រះអង្គ អំពីអ្វីដែលទ្រង់បានរៀនសូត្រ ក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះអម្ចាស់…
Read article
មិនអាចរស់នៅតែម្នាក់ឯងបាន
រ៉ូម ១២:១-៥ នោះយើងដែលមានគ្នាច្រើន ក៏ជារូបកាយតែមួយក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ហើយជាអវយវៈដល់គ្នានឹងគ្នាបែបយ៉ាងនោះដែរ។ រ៉ូម ១២:៥ ភូមិវ៉ាយធីអឺ នៅរដ្ឋអាឡាស្កា មានប្រជាជន៣០០នាក់ ដែលភាគច្រើនរស់នៅក្នុងបរិវេណអគារខុនដូធំមួយ ហើយនេះហើយបានជាគេហៅភូមិវ៉ាយធីអឺថា “ភូមិនៅក្រោមដំបូលតែមួយ”។ អ្នកស្រីអេមី(Amie) ជាប្រជាជនដែលធ្លាប់រស់នៅក្នុងភូមិនេះ បានលើកឡើងថា “ខ្ញុំមិនចាំបាច់ត្រូវបោះជំហាន ដើរចេញក្រៅអគារនោះឡើយ ព្រោះនៅទីនោះ មានហាងលក់ទំនិញ ការិយាល័យសាធារណៈ សាលារៀន និងប្រៃសណីយ៍ នៅជាន់ផ្ទាល់ដីស្រាប់ ដូចនេះ ខ្ញុំគ្រាន់តែជិះជណ្តើរយន្តចុះក្រោម គឺជាការស្រេច!” អ្នកស្រីអេមីក៏បានចែកចាយផងដែរថា “ដោយសារការរស់នៅក្នុងអគារនោះ មានភាពងាយស្រួលយ៉ាងខ្លាំង ជាញឹកញាប់ ខ្ញុំច្រើនតែចង់រស់នៅម្នាក់ឯង ដោយគិតថា ខ្ញុំមិនត្រូវការពឹងពាក់អាស្រ័យនរណាម្នាក់ឡើយ។ ប៉ុន្តែ អ្នករស់នៅទីនោះ មានភាពរួសរាយ និងចិត្តល្អណាស់។ ពួកគេយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ពួកគេត្រូវការខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏ត្រូវការពួកគេ”។ ពេលខ្លះ យើងក៏ប្រហែលជាចង់រស់នៅម្នាក់ឯង ហើយជៀសវាងការរស់នៅក្នុងសហគមន៍ ព្រោះយើងគិតថា ការទំនាក់ទំនងធ្វើឲ្យយើងមានស្រេ្តសច្រើន។ ប៉ុន្តែ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា អ្នកជឿព្រះយេស៊ូវគួរតែមានការថ្លឹងថ្លែងឲ្យបានល្អ រវាងការចំណាយពេលម្នាក់ឯង និងការប្រកបជាមួយអ្នកជឿដទៃទៀត។ សាវ័កប៉ុលបានប្រដូចសហគមន៍នៃអ្នកជឿព្រះ ទៅនឹងរូបកាយមនុស្ស។ ដែលអវយវៈនីមួយៗរបស់រូបកាយ…
Read article
មិនមែនជាអ្នកដទៃទៀតទេ
សាស្តា ២:៨-១៣,១៩-២២ អ្នករាល់គ្នាមិនមែនជាអ្នកដទៃ ឬជាអ្នកគ្រាន់តែសំណាក់នៅទៀតទេ គឺជាជាតិតែ១នឹងពួកបរិសុទ្ធ ជាពួកដំណាក់ព្រះវិញ។ អេភេសូរ ២:១៩ “កន្លែងនេះមិនស្វាគមន៍ឯងទេ”។ ពាក្យសម្តីប៉ុន្មានម៉ាត់នេះ បានធ្វើឲ្យក្មេងស្រីអាយុ៨ឆ្នាំម្នាក់ មានការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង ដែលបន្តនៅជាប់ក្នុងចិត្តនាងអស់ជាច្រើនឆ្នាំ។ ក្រុមគ្រួសាររបស់នាងបានធ្វើដំណើរមកពីជំរុំជនភៀសខ្លួន ក្នុងប្រទេសដែលកំពុងទទួលរងការបំផ្លិចបំផ្លាញដោយសារសង្រ្គាម ហើយកាតអន្តោប្រវេសន៍របស់នាង មានពាក្យ “ជនបរទេស” ដែលគេបានបោះត្រាពីលើ។ នាងមានអារម្មណ៍ថា គេមិនស្វាគមន៍នាងក្នុងប្រទេសនេះ។ នៅពេលនាងពេញវ័យ ទោះនាងបានទទួលជឿព្រះយេស៊ូវហើយក៏ដោយ ក៏នាងនៅតែមានអារម្មណ៍ថា គេមិនរាប់រកនាង។ នាងនៅតែមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ ដោយសារគេចាត់ទុកនាងជាមនុស្សដទៃដែលគេមិនស្វាគមន៍។ កាលនាងកំពុងអានព្រះគម្ពីរប៊ីប នាងក៏បានរកឃើញព្រះបន្ទូលសន្យា ក្នុងបទគម្ពីរអេភេសូរ ជំពូក២។ នៅក្នុងខ.១២ នាងក៏បានឃើញពាក្យ “មនុស្សដទៃ” ដែលធ្លាប់តែធ្វើឲ្យនាងមិនសប្បាយចិត្ត។ “នៅវេលានោះ អ្នករាល់គ្នានៅទីទៃពីព្រះគ្រីស្ទ ក៏ឃ្លាតចេញពីអំណាចជាតិអ៊ីស្រាអែលផង ជាមនុស្សដទៃខាងឯសេចក្តីសញ្ញា ដែលទ្រង់បានសន្យាទុក ក៏ឥតមានទីសង្ឃឹម ហើយគ្មានព្រះក្នុងលោកីយ៍នេះដែរ”។ ប៉ុន្តែ ខណៈពេលដែលនាងបន្តអានកណ្ឌគម្ពីរនេះ នាងក៏បានដឹងថា ការលះបង់របស់ព្រះគ្រីស្ទនៅលើឈើឆ្កាង បានកែប្រែសណ្ឋានរបស់នាងជាមនុស្សដទៃ។ នាងក៏បានអានដល់ ខ.១៩ ដែលបានប្រាប់នាងថា នាង “មិនមែនជាអ្នកដទៃ ឬជាអ្នកគ្រាន់តែសំណាក់នៅទៀតទេ”។ នាងជា “ជាតិតែ១នឹងពួកបរិសុទ្ធ…
Read article
ការវិលត្រឡប់មកវិញរបស់ក្សត្រ
អេសាយ ៤៥:២០-២៥ គឺថាគ្រប់ទាំងជង្គង់នឹងលុតចុះនៅមុខអញ ហើយគ្រប់ទាំងអណ្តាតនឹងស្បថពីដំណើរអញ។ អេសាយ ៤៥:២៣ ពិធីបុណ្យសពរបស់ក្សត្រីអេលីហ្សាប៊ែតទី២ ត្រូវបានគេផ្សាយបន្តផ្ទាល់ ដោយមានទស្សនិកជនរាប់ពាន់លាននាក់ បានចូលរួមទស្សនានៅទូទាំងពិភពលោក។ ការផ្សាយបន្តផ្ទាល់នេះ អាចជាការផ្សាយដែលមានមនុស្សទស្សនាច្រើនបំផុត ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត។ មានមនុស្សមួយលាននាក់ បានឈរតម្រៀបគ្នាជាជួរ នៅលើចិញ្ចើមផ្លូវ នៅថ្ងៃនោះ ហើយមានមនុស្ស២៥ម៉ឺននាក់ បានឈរតម្រង់ជួរអស់ជាច្រើនម៉ោង នៅសប្តាហ៍នោះ ដើម្បីចូលមើលក្តាមឈូសរបស់ព្រះនាង។ មានក្សត្រ ក្សត្រី ប្រធានាធិបតី និងប្រមុខរដ្ឋ៥០០នាក់ មកពីបណ្តាប្រទេសនៅទូទាំងពិភពលោក បានចូលមកថ្វាយការគោរពជាប្រវត្តិសាស្រ្ត ដល់ព្រះនាម ជាស្រ្តីដែលគេបានស្គាល់ ដោយសារគាត់មានឥទ្ធិពល និងចរិតលក្ខណៈដ៏ប្រពៃ។ ខណៈពេលដែលពិភពលោកកំពុងផ្តល់ការចាប់អារម្មណ៍មកលើចក្រភពអង់គ្លេស និងមហាក្សត្រីនៃប្រជាជាតិមួយនេះ ដែលបានលាចាកលោក ខ្ញុំក៏បាននឹកចាំ អំពីព្រឹត្តិការណ៍មួយទៀត ដែលជាការវិលត្រឡប់មកវិញរបស់ក្សត្រមួយអង្គ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានក្រើនរំឭកយើងថា ថ្ងៃនោះជិតមកដល់ហើយ គឺថ្ងៃដែលប្រជាជាតិទាំងឡាយនឹងជួបជុំគ្នា ដើម្បីទទួលស្គាល់ក្សត្រលើអស់ទាំងក្សត្រ(អេសាយ ៤៥:២០-២២)។ ទ្រង់ជាអ្នកដឹកនាំដែលមានអនុភាព និងសេចក្តីសុចរិត(ខ.២៤) នៅចំពោះព្រះអង្គ “គ្រប់ទាំងជង្គង់នឹងលុតចុះនៅមុខ” ព្រះអង្គ “ហើយគ្រប់ទាំងអណ្តាតនឹងស្បថ”(ខ.២៣) គឺរាប់បញ្ចូលទាំងអ្នកដឹកនាំប្រទេសក្នុងពិភពលោក ដែលនឹងយកសិរីល្អនៃខ្លួនមកទុកក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិមថ្មី ហើយមនុស្សលោកនឹងយកសិរីល្អ និងកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់សាសន៍ទាំងប៉ុន្មានមកទុកក្នុងក្រុងនោះដែរ(វិវរណៈ ២១:២៤,២៦)។ មិនមែនមនុស្សគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែស្វាគមន៍ការយាងមកដល់របស់ព្រះអង្គទេ តែអ្នកដែលស្វាគមន៍ព្រះអង្គ…
Read article
ដំណើរជីវិតដែលមានការឡើងចុះ
យ៉ូហាន ១៦:៣១-៣៣ ខ្ញុំប្រាប់សេចក្តីទាំងនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នា បានសេចក្តីសុខសាន្ត ដោយសារខ្ញុំ។ យ៉ូហាន ១៦:៣៣ ថ្ងៃមួយ វេទិកាបណ្ដាញសង្គមហ្វេសប៊ុក បានបង្ហាញរូបភាពមួយ ដែលខ្ញុំបានបង្ហោះកាលពីឆ្នាំមុន ដែលនៅក្នុងនោះ ខ្ញុំឃើញរូបកូនខ្ញុំអាយុ៥ឆ្នាំ កំពុងទទួលជោគជ័យ នៅក្នុងការលេងល្បែងកម្សាន្តឡើងកាំជណ្តើរនៅក្នុងផែនទី។ ខ្ញុំក៏បានភ្ជាប់ឈ្មោះបងប្រុស និងបងស្រីរបស់ខ្ញុំ ក្នុងការបង្ហោះរូបភាពនោះ ដោយសារពួកគេបានលេងល្បែងកម្សាន្តនេះជាញឹកញាប់ កាលយើងនៅក្មេង។ ល្បែងកម្សាន្តឡើងកាំជណ្តើរក្នុងផែនទី ត្រូវបានគេបង្កើតឡើង ផ្អែកទៅលើល្បែងកម្សាន្តមួយ ដែលគេបានលេងប៉ុន្មានសតវត្សរ៍មកហើយ ដោយជួយមនុស្សឲ្យរៀនរាប់លេខ ហើយផ្តល់ឲ្យនូវភាពរំភើបរីករាយ ដល់អ្នកដែលអាចឡើងជណ្តើរដល់លេង១០០ បានលឿនជាងគេ ដើម្បីឈ្នះល្បែងកម្សាន្តនេះ។ ប៉ុន្តែ អ្នកត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន! បើអ្នកឡើងទៅដល់លេខ៩៨ អ្នកត្រូវសម្រូតចុះមកក្រោមវិញតាមក្តារអិលអស់ជាច្រើនលេខ ដោយពន្យារពេល ឬធ្វើឲ្យអ្នកមិនអាចទទួលជ័យជម្នះបាន។ តើជីវិតយើងមិនមែនលក្ខណៈដូចល្បែងកម្សាន្តនេះទេឬ? ព្រះយេស៊ូវបានរៀបចំខ្លួនយើង ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ សម្រាប់ដំណើរឡើងចុះៗ នៃជីវិតរបស់យើងប្រចាំថ្ងៃ។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា យើងនឹងជួប “សេចក្តីវេទនា”(យ៉ូហាន ១៦:៣៣) តែព្រះអង្គក៏បានលើកទឹកចិត្តយើង ឲ្យមានសន្តិភាពក្នុងចិត្តផងដែរ។ យើងមិនចាំបាច់ត្រូវរង្គោះរង្គើ ដោយសារទុក្ខវេទនាដែលយើងជួបប្រទះទេ។ ហេតុអ្វី? ព្រោះព្រះគ្រីស្ទបានឈ្នះលោកិយហើយ! គ្មានអ្វីខ្លាំងជាងព្រះចេស្តារបស់ព្រះអង្គឡើយ ដូចនេះ យើងក៏អាចប្រឈមមុខដាក់បញ្ហាអ្វីក៏ដោយ ដែលយើងជួបប្រទះក្នុងដំណើរជីវិត…
Read article