ការជជែករកខុសរកត្រូវ
ខ្ញុំនៅចាំថា ប៉ារបស់ខ្ញុំធ្លាប់និយាយថា គាត់ពិបាកនឹងដើរចេញពីការជជែកគ្នា ដែលមិនចេះចប់មិនចេះហើយ អំពីការកាត់ស្រាយខគម្ពីរខុសៗគ្នា។ ប៉ុន្តែ គាត់ក៏បានរំឭកថា រឿងល្អក៏បានកើតមាន ពេលដែលភាគីទាំងសង្ខាងព្រមបញ្ចប់ការជជែកគ្នារកខុសរកត្រូវ ដែលគ្មានលទ្ធផល។ ប៉ុន្តែ តើគេពិតជាអាចបញ្ចប់ការខ្វែងគំនិតគ្នាមែនឬ ពេលដែលម្នាក់ៗសុទ្ធតែគិតថា ការយល់ឃើញរបស់ខ្លួនត្រឹមត្រូវ ហើយសំខាន់យ៉ាងខ្លាំង? យើងអាចរកឃើញចម្លើយ សម្រាប់សំណួរនេះ នៅក្នុងសំបុត្រដែលសាវ័កប៉ុលបានសរសេរផ្ញើទៅពួកជំនុំ នៅទីក្រុងរ៉ូម។ កាលនោះ អ្នកអានសំបុត្ររបស់គាត់ ស្ថិតនៅក្នុងការប៉ះទង្គិចគ្នា ផ្នែកសង្គម នយោបាយ និងសាសនា បានជាគាត់បង្រៀនពួកគេ ឲ្យមានចិត្តគំនិតតែមួយ ទោះពួកគេមានការខ្វែងគំនិតគ្នាយ៉ាងណាក៏ដោយ(១៤:៥-៦)។ តាមការបង្រៀនរបស់សាវ័កប៉ុល ដើម្បីបញ្ឈប់ការជជែកគ្នា រកខុសរកត្រូវ ដែលគ្មានទីបញ្ចប់ យើងត្រូវនឹកចាំថា យើងម្នាក់ៗ នឹងត្រូវឈរ នៅទីជំនុំជម្រះរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីឆ្លើយ ចំពោះការអ្វីដែលយើងបានគិត ក៏ដូចជាអំពីការអ្វីដែលយើងបានប្រព្រឹត្ត ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយសារការយល់ឃើញខុសគ្នានោះ(ខ.១០)។ ការប៉ះទង្គិចគ្នា ដោយពាក្យសម្តី ឬការយល់ឃើញដែលខុសគ្នា ពិតជាអាចក្លាយជាឱកាស សម្រាប់នឹកចាំថា មានការមួយចំនួន ដែលសំខាន់ជាងគំនិតរបស់យើង ហើយថែមទាំងសំខាន់ជាងការកាត់ស្រាយខគម្ពីររបស់យើងផងដែរ។ យើងម្នាក់ៗនឹងត្រូវឆ្លើយនៅចំពោះមុខព្រះជាម្ចាស់ថា តើយើងបានស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ហើយថែមទាំងស្រឡាញ់ខ្មាំងសត្រូវ ដូចដែលព្រះគ្រីស្ទបានស្រឡាញ់យើងឬទេ។ សព្វថ្ងៃនេះ ពេលខ្ញុំគិតពីរឿងនេះ…
Read articleការប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការដឹងគុណ
ខ្ញុំត្រូវបង្ខំចិត្តជម្នះការនឿយហត់ ជាច្រើនឆ្នាំ ដែលបណ្តាលមកពីការឈឺចាប់ដ៏រាំរ៉ៃ និងការនឿយណាយ ដោយសារខ្ញុំមានភាពពិការដែលធ្វើឲ្យពិបាកផ្លាស់ទី។ ដោយភាពទោមនស្ស ខ្ញុំក៏បានប្រែជាមានការទាមទាច្រើន ហើយក៏រមិលគុណផងដែរ។ ខ្ញុំក៏បានចាប់ផ្តើមរអ៊ូរទាំ អំពីរបៀបនៃការថែទាំដែលស្វាមីខ្ញុំបានផ្តល់ឲ្យខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានការធុញទ្រាន់នឹងរបៀប ដែលគាត់សម្អាតផ្ទះ។ ទោះបីជាខ្ញុំដឹងថា គាត់ជាចុងភៅដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់ខ្ញុំក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនៅតែរអ៊ូរទាំចំពោះការដែលគាត់ធ្វើម្ហូប មិនបានច្រើនមុខ។ តែខ្ញុំក៏មានការស្តាយក្រោយ ពេលដែលគាត់ចែកចាយពីអារម្មណ៍របស់គាត់ ឲ្យខ្ញុំដឹងថា ការរអ៊ូរទាំរបស់ខ្ញុំ បានធ្វើឲ្យគាត់ឈឺចាប់។ គាត់មិនដឹងថា ខ្ញុំកំពុងតែមានបញ្ហាអ្វីទេ។ ទីបំផុត ព្រះទ្រង់ក៏បានជួយឲ្យខ្ញុំមើលឃើញកំហុសរបស់ខ្លួនឯង ហើយខ្ញុំក៏បានសូមការអត់ទោសពីគាត់ និងពីព្រះអម្ចាស់។ ការចង់បានធ្វើដែលខុសប្លែកពីមុន អាចបណ្តាលឲ្យយើងមានការរអ៊ូរទាំ ហើយថែមទាំងអាចនាំឲ្យមានភាពអាត្មានិយម ដែលធ្វើឲ្យខូចទំនាក់ទំនង។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលធ្លាប់មានបញ្ហានេះ ជាច្រើនលើក។ ពួកគេហាក់ដូចជាមិនចេះស្កប់ចិត្តនឹងអ្វីដែលខ្លួនមាន ហើយចេះតែរអ៊ូរទាំអំពីការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះជាម្ចាស់(និក្ខមនំ ១៧:១-៣)។ ព្រះអម្ចាស់យកព្រះទ័យទុកដាក់ ចំពោះរាស្រ្តទ្រង់ នៅវាលរហោស្ថាន ដោយទំលាក់នំម៉ាណាពីស្ថានសួគ៌មកឲ្យពួកគេ(១៦:៤) តែពួកគេចង់បានអាហារផ្សេងពីនោះ(ជនគណនា ១១:៤)។ ពួកគេមិនបានអរសប្បាយនឹងការអស្ចារ្យ នៃសេចក្តីស្មោះត្រង់ និងការថែទាំដោយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ជារៀងរាល់ថ្ងៃឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបែរជាចង់បានអ្វីៗបន្ថែមទៀត អ្វីៗដែលល្អជាងមុន អ្វីៗដែលខុសប្លែកពីមុន ឬសូម្បីតែអ្វីដែលពួកគេធ្លាប់មានក៏ដោយ(ខ.៤-៦)។ ពួកគេក៏បានទៅរអ៊ូរទាំដល់លោកម៉ូសេទៀត(ខ.១០-១៤)។ ការទុកចិត្តសេចក្តីល្អ និងសេចក្តីស្មោះត្រង់របស់ព្រះជាម្ចាស់ អាចជួយឲ្យយើងប្រកាន់ខ្ជាប់ នូវការដឹងគុណ…
Read articleតាមបំណងព្រះទ័យទ្រង់ មិនមែនតាមចិត្តទូលបង្គំ
លោកខាមីល(Kamil) និងអ្នកស្រីយ៉ូអែល(Joelle) មានការតក់ស្លត់យ៉ាងខ្លាំង ពេលដែលគ្រូពេទ្យបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ឲ្យរីម៉ា(Rima)កូនស្រីរបស់ពួកគេដែលមានអាយុ៨ឆ្នាំ រកឃើញថា ជម្ងឺរបស់នាង គឺជាប្រភេទដ៏កម្រនៃជម្ងឺមហារីកគ្រាប់ឈាម។ ជម្ងឺនេះបាននាំឲ្យនាងមានជម្ងឺរលាកស្រោមខួរ និងដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ហើយរីម៉ាក៏បានសន្លប់លែងដឹងខ្លួន។ ក្រុមពេទ្យនៃមន្ទីរពេទ្យក៏បានផ្តល់យោបល ឲ្យឪពុកម្តាយរបស់នាង ទៅត្រៀមធ្វើបុណ្យសព សម្រាប់រីម៉ា ដោយប្រាប់ពួកគេថា នាងមានសង្ឃឹមតែ១ភាគរយប៉ុណ្ណោះ។ លោកខាមីល និងអ្នកស្រីយ៉ូអែល ក៏បានអធិស្ឋានតម ហើយទូលសូមការអស្ចារ្យពីព្រះជាម្ចាស់។ លោកខាមីលក៏បាននិយាយថា “ពេលដែលយើងអធិស្ឋាន យើងត្រូវតែទុកចិត្តព្រះ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ហើយត្រូវអធិស្ឋានតាមព្រះយេស៊ូវថា សូមឲ្យតាមបំណងព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ គឺមិនមែនតាមចិត្តទូលបង្គំឡើយ”។ អ្នកស្រីយ៉ូអែលក៏បានឆ្លើយតប ដោយស្មោះត្រង់ថា “ប៉ុន្តែ ខ្ញុំពិតជាចង់ឲ្យព្រះទ្រង់ប្រោសនាងឲ្យជាខ្លាំងណាស់!” ហើយលោកខាមីលក៏បានតបថា “ត្រូវហើយ! យើងគួរតែទូលសូមទ្រង់ឲ្យប្រោសនាងឲ្យជា។ ប៉ុន្តែ យើងថ្វាយព្រះកិត្តិនាមដល់ព្រះជាម្ចាស់ ពេលដែលយើងថ្វាយចិត្ត និងបំណងចិត្តរបស់យើងដាច់ដល់ទ្រង់ សូម្បីតែនៅពេលដែលយើងពិបាកធ្វើក៏ដោយ ដ្បិតនោះជាការអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើទុកជាគំរូស្រាប់”។ មុនពេលព្រះយេស៊ូវយាងទៅឈើឆ្កាង ទ្រង់បានអធិស្ឋានថា “ឱព្រះវរបិតាអើយ បើសិនជាទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ នោះសូមយកពែងនេះចេញពីទូលបង្គំទៅ ប៉ុន្តែ កុំតាមចិត្តទូលបង្គំឡើយ សូមតាមតែព្រះហឫទ័យទ្រង់វិញ”(លូកា ២២:៤២)។ ពេលព្រះយេស៊ូវអធិស្ឋានថា “សូមយកពែងនេះចេញពីទូលបង្គំ” គឺទ្រង់កំពុងតែទូលសូមកុំឲ្យព្រះអង្គទ្រង់សុគតនៅលើឈើឆ្កាង ប៉ុន្តែ ទ្រង់បានចុះចូលនឹងព្រះទ័យព្រះវរបិតា…
Read articleភាពសប្បុរស ដែលមិនបានរំពឹងទុក
មានពេលមួយ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំម្នាក់ កំពុងតែរង់ចាំបង់ប្រាក់ សម្រាប់គ្រឿងទេសដែលគាត់បានទិញ នៅក្នុងផ្សាទំនើប។ ពេលនោះ មានបុរសម្នាក់ដែលឈរនៅពីមុខនាង បានងាកមកក្រោយ ហើយក៏បានហុចបណ្ណបញ្ចុះតម្លៃ ១៤ដុល្លាឲ្យនាង សម្រាប់ការបង់ថ្លៃទំនិញ។ ដោយសារនាងមានការហត់នឿយ ហើយមិនបានគេងឲ្យគ្រប់គ្រាន់ផងនោះ នាងក៏បានស្រក់ទឹកភ្នែក ដោយសារអំពើសប្បុរសរបស់គាត់។ បន្ទាប់មក នាងក៏បានអស់សំណើច ចំពោះខ្លួនឯង ដែលបានយំនៅពេលនោះ។ ភាពសប្បុរសដែលមិនបានរំពឹងទុកនេះ បានប៉ះពាល់ចិត្តនាងណាស់ ហើយក៏បានផ្តល់ឲ្យនាងនូវសេចក្តីសង្ឃឹម ក្នុងអំឡុងពេលដែលនាងកំពុងតែខ្សោះអស់កម្លាំង។ នាងក៏បានថ្វាយការអរព្រះគុណដល់ព្រះជាម្ចាស់ សម្រាប់សេចក្តីល្អរបស់ទ្រង់ ដែលបានប្រទានមកនាង តាមរយៈមនុស្សម្នាក់ នៅថ្ងៃនោះ។ ការបង្រៀនអំពីការឲ្យ ស្ថិតក្នុងចំណោមប្រធានបទ ដែលសាវ័កប៉ុលបានលើកយកមកសរសេរ នៅក្នុងសំបុត្រ ដែលគាត់បានសរសើរផ្ញើទៅសាសន៍ដទៃ ដែលជាគ្រីស្ទបរិស័ទ នៅទីក្រុងអេភេសូរ។ គាត់បានបង្រៀនពួកគេ ឲ្យលះបង់ជីវិតចាស់ចោល ហើយឱបក្រសោបយក ជីវិតថ្មីវិញ ដ្បិតពួកគេបានទទួលសេចក្តីសង្រ្គោះ ដោយសារព្រះគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ហើយ។ គាត់ក៏បានបកស្រាយថា ព្រះគុណដែលជួយសង្រ្គោះនេះ បណ្តាលចិត្តយើង ឲ្យចង់ “ធ្វើការល្អ” ដ្បិតព្រះទ្រង់បានបង្កើតយើង ឲ្យមានរូបភាពដូចទ្រង់ ហើយជា “ស្នាព្រះហស្ត”របស់ទ្រង់(២:១០)។ យើងអាចចែកផ្សាយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ តាមរយៈការប្រព្រឹត្តរបស់យើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដូចបុរសដែលនៅផ្សារទំនើបនោះដែរ។ ជាការពិតណាស់ ដើម្បីចែកចាយអំពីព្រះគុណព្រះ…
Read articleតន្ត្រីដ៏ពិរោះរណ្តំ
ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ បានបង្រៀនខ្ញុំឲ្យស្រឡាញ់ដូរតន្ត្រីគ្រប់ប្រភេទ គឺរាប់ចាប់ពីតន្រ្តីជនបទ ដល់តន្រ្តីបុរាណ។ ដូចនេះ បេះដូងខ្ញុំបានលោតយ៉ាងលឿន ខណៈពេលដែលខ្ញុំកំពុងតែដើរ ចូលក្នុងមហោស្រពមូស្គូ ដើម្បីស្តាប់តន្រ្តីជាតិប្រទេសរូស្ស៊ី។ មហោស្រពនេះ ស្ថិតក្នុងចំណោមសាលមហោស្រពដែលធំបំផុតរបស់ប្រទេសនេះ។ ខណៈពេលដែលអ្នកដឹកនាំវង់តន្រ្តីកំពុងតែនាំតន្ត្រីករទាំងឡាយ ឲ្យប្រគុំបទដ៏ល្បីល្បាញរបស់លោកឆាយកូស្គី(Tchaikovsky) ភ្លេងក៏ឡើងសម្លេងបន្តិចម្តងៗ លាន់ឡើង កាន់តែពិរោះរណ្តំ។ ពេលនោះជាពេលដ៏អស្ចារ្យ ហើយទស្សនិកជនក៏បានក្រោកឡើយទះដៃសរសើរ។ ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធទាំងមូល គឺប្រៀបបាននឹងតន្ត្រីដែលបានប្រគំឡើង ដោយភាពពិរោះរណ្តំ ដែលអស្ចារ្យបំផុត ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត គឺនៅត្រង់ចំណុច ដែលព្រះយេស៊ូវសុគតនៅលើឈើឆ្កាង និងមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ បន្ទាប់ពីអ័ដាម និងនាងអេវ៉ាបានធ្លាក់ចូលក្នុងអំពើបាប ក្នុងសួនច្បាអេដែន ព្រះទ្រង់ក៏បានសន្យាថា នឹងប្រទានព្រះដ៏ប្រោសលោះមួយអង្គ(លោកុប្បត្តិ ៣:១៥)។ ហើយខ្លឹមសារមួយនេះ ក៏បានបន្តនៅក្នុងបទគម្ពីរសញ្ញាថ្មីទំាងមូល។ ព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ទ្រង់ បានបង្ហាញនៅក្នុងកូនចៀម នៃបទរំលង(និក្ខមនំ ១២:២១) ក្តីសង្ឃឹមរបស់ពួកហោរា(១ពេត្រុស ១:១០) និងការស្រេកឃ្លាននៃរាស្រ្តរបស់ព្រះ។ បទគម្ពីរ១យ៉ូហាន ៤:១៤ បានបញ្ចាក់ថា “យើងបានឃើញ ក៏ធ្វើបន្ទាល់ថា ព្រះវរបិតាបានចាត់ព្រះរាជបុត្រាមក ធ្វើជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃមនុស្សលោក”។ តើយើងបានឃើញ និងធ្វើបន្ទាល់ដោយរបៀបណា? ព្រះទ្រង់បានសម្រេចព្រះបន្ទូល ដែលបានសន្យាថា នឹងសង្រ្គោះលោកិយដែលមានបាប នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវសុគត ហើយមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ…
Read articleតើសន្តិភាពនៅឯណា?
កាលពីឆ្នាំ ១៩៨៤ អ្នកការសែតម្នាក់ បានសួរលោក បប់ ឌីលែន(Bob Dylan) ថា “តើលោកនៅតែសង្ឃឹមថា សន្តិភាពនឹងកើតមានដែរឬទេ?” លោកឌីលែនក៏បានឆ្លើយថា “ខ្ញុំមិនសង្ឃឹមថា សន្តិភាពនឹងកើតមានទេ”។ ការឆ្លើយតបរបស់គាត់ បាននាំឲ្យមានការរិះគន់ តែគេមិនអាចបដិសេធន៍បានឡើយថា សន្តិភាព នៅសម័យនោះ គឺគ្រាន់តែជាការស្រមើរស្រមៃប៉ុណ្ណោះ។ ប្រហែល៦០០ឆ្នាំ មុនសម័យព្រះយេស៊ូវយាងមកចាប់កំណើត ពួកហោរាភាគច្រើនកំពុងតែថ្លែងទំនាយថា សន្តិភាពនឹងកើតមាន។ ប៉ុន្តែ ហោរារបស់ព្រះ មិនបានថ្លែងទំនាយដូចនេះឡើយ។ ហោរាយេរេមា បានរំឭកពួកបណ្តាជន អំពីព្រះបន្ទូលព្រះជាម្ចាស់ ដែលបានមានបន្ទូលថា “ចូរស្តាប់តាមពាក្យអញ នោះអញនឹងធ្វើជាព្រះដល់ឯងរាល់គ្នា ហើយឯងរាល់គ្នានឹងបានជារាស្ត្ររបស់អញ”(យេរេមា ៧:២៣)។ ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅតែមិនអើពើចំពោះព្រះរាជបញ្ជារបស់ព្រះអម្ចាស់ ម្តងហើយម្តងទៀត។ ពួកហោរាក្លែងក្លាយរបស់ពួកគេបានប្រកាស់ច្រំដែលថា សុខសន្តិភាព នឹងកើតមាន(៨:១១)។ ប៉ុន្តែ លោកយេរេមាបានថ្លែងទំនាយ អំពីគ្រោះមហន្តរាយ។ ទីក្រុងយេរូសាឡិមក៏បានដួលរលំ ក្នុងឆ្នាំ៥៨៦ មុនគ្រីស្ទសករាជ។ សុខសន្តិភាពកម្រកើតមានណាស់។ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរយេរេមា ដែលជាគម្ពីរបទទំនាយ អំពីទុក្ខវេទនា យើងបានរកឃើញព្រះមួយអង្គ ដែលមានសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ស្ថិតស្ថេរ។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានប្រាប់រាស្រ្តរបស់ទ្រង់ ដែលចេះតែបះបោរថា…
Read article