ការអញ្ជើញដែលសំខាន់បំផុត
«អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សំរាក» (ម៉ាថាយ ១១:២៨)។ ពេលណាអ្នកទទួលការអញ្ជើញ អ្នកប្រហែលជាចង់សួរថា តើនរណាជាអ្នកអញ្ជើញ? តើការអញ្ជើញនេះសម្រាប់នរណា? ហេតុអ្វីការអញ្ជើញនេះសំខាន់? ខគម្ពីរនេះបានផ្តល់ឲ្យនូវការអញ្ជើញដែលគួរឲ្យស្រឡាញ់បំផុត ក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីទាំងមូល ប៉ុន្តែដើម្បីយល់ខគម្ពីរនេះឲ្យបានច្បាស់បំផុត យើងត្រូវសួរសំណួរដូចនេះផងដែរ។ ទីមួយ ខគម្ពីរនេះជាការអញ្ជើញជាលក្ខណៈបុគ្គល តែមិនមែនជាការអញ្ជើញ ឲ្យចូលរួមកម្មវិធី ឬអញ្ជើញឲ្យចូលរួមសាសនា ឬទស្សនវិជ្ជា ដូចសាសនាហិណ្ឌូ សាសនាព្រះពុទ្ធ លទ្ធិខុងជឺ លទ្ធិយុគសម័យថ្មី លទ្ធិមនុស្សនិយម ឬ «លទ្ធិ» អ្វីផ្សេងទៀត ដែលអាចរកបានក្នុងពិភពលោក នាពេលបច្ចុប្បន្ននោះទេ។ នេះជាការអញ្ជើញពីព្រះយេស៊ូវដោយផ្ទាល់។ ព្រះអង្គកំពុងអញ្ជើញយើងម្នាក់ៗថា «ចូរមកឯខ្ញុំ»។ សារៈសំខាន់នៃការអញ្ជើញនេះ គឺអាស្រ័យទៅលើអ្នកអញ្ជើញ។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរដំណឹងល្អ ព្រះយេស៊ូវបានប្រកាសថា ព្រះអង្គជានរណា។ ព្រះអង្គជាព្រះមេស្ស៊ី ព្រះអង្គសង្គ្រោះពិភពលោក ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ (មើល យ៉ូហាន ៤:២៥-២៦ និង១យ៉ូហាន ៤:១៤)។ ផ្អែកទៅលើគុណធម៌នៃអត្តសញ្ញាណនេះ ព្រះអង្គអាចបង្គាប់ឲ្យមានការឆ្លើយតប តែផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គបានប្រទានការអញ្ជើញនេះ។ ហើយតើព្រះអង្គអញ្ជើញនរណាខ្លះ? គឺ «អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់»។…
Read article
ល្អប្រសើរជាងជីវិតទូលបង្គំ
ទំនុកដំកើង ៦៣ ដ្បិតសេចក្តីសប្បុរសនៃទ្រង់ នោះវិសេសជាងជីវិត បបូរមាត់ទូលបង្គំនឹងសរសើរដល់ទ្រង់។ ទំនុកដំកើង ៦៣:៣ បន្ទាប់ពីសុខភាពរបស់ខ្ញុំបានចុះខ្សោយសារជាថ្មី ខុសពីការរំពឹងគិត ខ្ញុំក៏បានចូលរួមជាមួយស្វាមីរបស់ខ្ញុំ និងអ្នកដទៃទៀត នៅក្នុងការធ្វើដំណើរកម្សាន្ត នៅតាមតំបន់ជួរភ្នំ។ ខ្ញុំបានឡើងជណ្តើរតូចមួយធ្វើពីឈើ ឆ្ពោះទៅរកព្រះវិហារតូចមួយ នៅលើកំពូលភ្នំ។ ខ្ញុំក៏បានឈប់សម្រាកនៅលើកាំជណ្តើរឈើដែលទ្រុឌទ្រោម តែម្នាក់ឯង នៅក្នុងភាពងងឹត។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំបានឮគេចាប់ផ្តើមលេងភ្លេង ខ្ញុំក៏បានអធិស្ឋានខ្សឹបៗថា “ព្រះអម្ចាស់អើយ ជួយទូលបង្គំផង”។ ខ្ញុំក៏បានដើរយឺតៗរហូតទៅដល់បន្ទប់តូចមួយ។ ខ្ញុំក៏បានដកដង្ហើម ខណៈពេលដែលរូបកាយខ្ញុំនៅមានការឈឺចាប់ ដោយការដឹងគុណ ចំពោះព្រះអម្ចាស់ ដែលបានស្តាប់ឮយើង នៅក្នុងកន្លែងដែលគេបោះបង់ចោល ដូចវាលរហោស្ថាន! ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានចែងអំពីការប្រកបជាមួយព្រះអម្ចាស់ ដែលមានភាពស្និទ្ធស្នាលបំផុត នៅក្នុងការថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ នៅវាលរហោស្ថាន។ កាលស្តេចដាវីឌកំពុងលាក់ខ្លួន នៅក្នុងវាលរហោស្ថាន ក្នុងនគរយូដា ក្នុងការរត់គេចពីការតាមសម្លាប់របស់អាប់សាឡំម ជាបុត្រាទ្រង់ ទ្រង់ក៏បានច្រៀងសរសើរដំកើងព្រះអម្ចាស់ថា “ឱព្រះអង្គអើយ ទ្រង់ជាព្រះនៃទូលបង្គំ ទូលបង្គំនឹងស្វែងរកទ្រង់អស់ពីចិត្ត ព្រលឹងទូលបង្គំស្រេករកទ្រង់”(ទំនុកដំកើង ៦៣:១)។ ដោយសារទ្រង់បានដកពិសោធជាមួយព្រះចេស្តា និងសិរីល្អរបស់ព្រះអម្ចាស់ ទ្រង់ក៏បានមានបន្ទូលថា សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ មានតម្លៃជាងជីវិតទៅទៀត(ខ.៣) ហើយនេះជាមូលហេតុដែលទ្រង់បានប្ដេជ្ញាព្រះទ័យថា នឹងថ្វាយបង្គំព្រះអង្គជារៀងរហូត សូម្បីតែនៅក្នុងវាលរហោស្ថានក៏ដោយ(ខ.២-៦)។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា…
Read article
តយុទ្ធនឹងចិត្តជូរល្វីង
«គ្រានោះ ពួកទ័ពស៊ីរីបានចេញ ទៅដោយកងៗ គេចាប់ក្មេងស្រីម្នាក់ នាំមកពីស្រុកអ៊ីស្រាអែល នាងនោះក៏បម្រើប្រពន្ធណាម៉ាន់ នាងនិយាយនឹងចៅហ្វាយស្រីរបស់ខ្លួនថា “ឱបើជាលោកប្រុស ជាចៅហ្វាយនាងខ្ញុំ បាននៅជាមួយនឹងហោរាដែលនៅក្រុងសាម៉ារីទៅអេះ នោះលោកនឹងមើលរោគឃ្លង់នេះឲ្យជាទៅ”» (២ពង្សាវតាក្សត្រ ៥:២-៣)។ ព្រះទ្រង់អាចប្រើទុក្ខលំបាក ដើម្បីនាំមនុស្សម្នាក់ឲ្យចូលកាន់តែជ្រៅ ទៅក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះអង្គ។ ប៉ុន្តែ បើអ្នកនោះបានឮព្រះបន្ទូល ហើយមិនបានឆ្លើយតបដោយជំនឿ នោះការរងទុក្ខរបស់គាត់ ដែលគ្មានសេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីសង្ឃឹម នឹងធ្វើឲ្យគាត់មានចិត្តជូរល្វីង ខណៈពេលដែលចិត្តរបស់គាត់កាន់តែរឹង ជាជាងទន់នៅចំពោះព្រះអង្គ។ ម្យ៉ាងទៀត ទុក្ខលំបាកអាចធ្វើឲ្យយើងរត់ទៅរកព្រះ ហើយក៏អាចធ្វើឲ្យយើងរត់ចេញពីព្រះអង្គផងដែរ។ ក្នុងពេលដែលយើងកំពុងមានទុក្ខលំបាក យើងត្រូវតែសួរខ្លួនឯងថា «តើទុក្ខលំបាកនេះកំពុងធ្វើឲ្យខ្ញុំមានចិត្តជូរល្វីង និងចិត្តអាក្រក់ ឬកំពុងធ្វើឲ្យខ្ញុំមានសេចក្តីស្រឡាញ់ និងមានចិត្តសុភាព?»។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ ២ពង្សាវតាក្សត្រ ក្នុងចំណោមរឿងរ៉ាវរបស់ស្ដេច និងពួកហោរាជាច្រើន យើងសង្កេតឃើញការឆ្លុះបញ្ចាំងដ៏អស្ចារ្យនៃការមានចិត្តសុភាព និងការបន្ទាបខ្លួន នៅចំពោះមុខទុក្ខលំបាកដ៏ធំមួយ តាមរយៈគំរូរបស់ក្មេងស្រីជនជាតិអ៊ីស្រាអែលម្នាក់។ សាសន៍ស៊ីរីបានចាប់ខ្លួនក្មេងស្រីម្នាក់ ក្នុងអំឡុងការវាយលុកចូលទឹកដីអ៊ីស្រាអែល ហើយក៏បាននាំនាងចេញឆ្ងាយពីក្រុមគ្រួសាររបស់នាង ក្នុងទឹកដីអ៊ីស្រាអែល ហើយក៏បានបង្ខំនាងឲ្យធ្វើការជាអ្នកបម្រើរបស់លោកណាម៉ាន ជាមេទ័ពរបស់កងទ័ពស៊ីរី។ នេះជាសោកនាដកម្មដែលពិបាកពណ៌នារបស់ក្មេងស្រី និងក្រុមគ្រួសាររបស់នាង! តែក្នុងពេលដែលមានទុក្ខលំបាកដ៏ខ្លាំងនោះ យើងឃើញថា នាងបានបង្ហាញចេញនូវចិត្តទន់ភ្លន់ ពេលបានដឹងថា ចៅហ្វាយរបស់នាងមានជំងឺឃ្លង់…
Read article
មានចិត្តជាមនុស្សគរថ្លង់
ហេព្រើរ ២:៩-១៨ ទ្រង់ក៏ទទួលចំណែកជាសាច់ឈាមដូច្នោះដែរ ដើម្បីឲ្យទ្រង់បានបំផ្លាញអានោះ ដែលមានអំណាចលើសេចក្តីស្លាប់ គឺជាអារក្ស ដោយទ្រង់សុគត។ ហេព្រើរ ២:១៤ លេសា(Leisa) បានព្យាយាមរៀនជំនាញភាសាកាយវិការ ឲ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព ដោយប្រលោក នៅក្នុងពិភពរបស់មនុស្សគរថ្លង់ ដោយផ្ទាល់។ មិនយូរប៉ុន្មាន គាត់ក៏បានយល់អំពីបញ្ហាដែលពួកគេជួបប្រទះជាធម្មតា។ មនុស្សជាច្រើនដែលអាចស្តាប់ឮបានធម្មតា បានធ្វើព្រងើយ ចំពោះមនុស្សគរថ្លង់ ដោយមិនយល់ចិត្តពួកគេ ហើយក៏បានរំពឹងឲ្យពួកគេយល់ពាក្យសម្តីរបស់គេ ដោយមើលបបូរមាត់របស់គេ ហើយក៏ត្រូវគេមើលរំលងជាប្រចាំ នៅក្នុងការដំឡើងមុខតំណែងនៅកន្លែងធ្វើការ។ កម្មវិធីជួបជុំក្នុងសង្គមជាច្រើន បានប្រព្រឹត្តទៅដោយគ្មានអ្នកបកប្រែសម្រាប់ពួកគេ។ ជំនាញភាសាកាយវិការរបស់លេសា មានការរីកចម្រើនជាប់ជានិច្ច រហូតដល់ថ្នាក់ដែលគាត់មានអារម្មណ៍ថា គាត់អាចចូលរួមក្នុងសកម្មភាពជាមួយមនុស្សគថ្លង់បានយ៉ាងងាយស្រួល។ នៅក្នុងពិធីជប់លៀងមួយនោះ មានមនុស្សថ្លង់ម្នាក់មានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលដែលបានដឹងថា លេសាអាចស្តាប់ឮ។ មុនពេលលេសាឆ្លើយតប មិត្តភក្តិរបស់គាត់ម្នាក់ទៀត ក៏បានធ្វើកាយវិការ ដើម្បីប្រាប់ថា លេសាមិនមែនជាមនុស្សថ្លង់ទេ តែ “មានបេះដូចជាមនុស្សគថ្លង់”។ ការមានបេះដូងជាមនុស្សគថ្លង់ គឺជាគន្លឹះដែលជួយឲ្យគាត់អាចរស់នៅក្នុងពិភពរបស់ពួកគេបាន។ លេសាមិនបានគិតថា ខ្លួនគាត់មានកាយសម្បទាគ្រប់គ្រាន់ជាងមនុស្សគថ្លង់នោះទេ។ តែគាត់មានលក្ខណៈដូចពួកគេណាស់ គឺខុសត្រង់គាត់អាចស្តាប់ឮបាន។ រឿងនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីព្រះយេស៊ូវ ដែលព្រះអង្គបានបន្ទាបព្រះកាយ ដោយយាងចុះពីស្ថានសួគ៌មកយកកំណើតជាមនុស្សនៅលើផែនដី ដើម្បីឈោងមករកយើងរាល់គ្នា។ “ព្រះបានធ្វើឲ្យព្រះយេស៊ូវទាបជាងទេវតាតែបន្តិចទេ”(ហេព្រើរ ២:៩)។…
Read article
ប្រព្រឹត្តឲ្យស័ក្ដិសមនឹងដំណឹងល្អ
«ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តបែបគួរនឹងដំណឹងល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ទចុះ» (ភីលីព ១:២៧)។ របៀបដែលយើងស្លៀកពាក់ របៀបដែលយើងញញឹម ឬធ្វើមុខក្រញូវ របៀបដែលយើងធ្វើកាយវិការ និយាយស្តី និងលើកដាក់សម្លេង… ជារៀងរាល់ថ្ងៃ គឺប្រៀបដូចជាពាក្យសម្ដីដែលយើងនិយាយទៅកាន់មនុស្សនៅក្បែរយើង អំពីការអ្វីដែលពិតជាសំខាន់ និងអ្វីខ្លះដែលមានក្នុងជីវិតយើង។ សម្រាប់គ្រីស្ទបរិស័ទ ពាក្យសម្ដីដែលបង្ហាញចេញតាមការប្រព្រឹត្តរបស់យើង ត្រូវតែមានភាពសមស្របនឹងដំណឹងល្អ។ ហេតុនេះហើយសាវ័ក ប៉ុល បានបង្រៀនពួកជំនុំនៅទីក្រុងភីលីព ឲ្យរស់នៅដោយអាកប្បកិរិយាបែបគួរនឹងសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេ ដោយប្រព្រឹត្តឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដូចដំណឹងល្អដែលពួកគេបានចែកចាយ។ សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះគ្រីស្ទក៏បានត្រាស់ហៅយើងឲ្យអនុវត្តដូចនេះផងដែរ។ ទោះយើងមានភាពពេញវ័យប៉ុណ្ណា ក្នុងជំនឿរបស់យើង ហើយទោះយើងបានប្រព្រឹត្តឲ្យត្រូវដំណឹងល្អបានច្រើនប៉ុណ្ណាក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែត្រូវបន្តធ្វើឲ្យកាន់តែល្អថែមទៀត។ ក្នុងខគម្ពីរខាងលើនេះ ឃ្លា «ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្ត» គឺមកពីពាក្យ politeuesthe ជាភាសាក្រិកដែលមានថ្នាក់ពាក្យជាកិរិយាស័ព្ទ មានន័យថា «ប្រព្រឹត្តនៅទីសាធារណៈ ឬនៅចំពោះមុខអ្នកដទៃ»។ ឫសរបស់ពាក្យនេះ គឺមកពីពាក្យ Polis ដែលមានន័យថាទីក្រុង និងជាឫសរបស់ពាក្យ ប៉ូលិស និងនយោបាយ ក្នុងភាសាខ្មែរ។ តាមន័យត្រង់សាវ័ក ប៉ុល កំពុងនិយាយសំដៅទៅលើការប្រព្រឹត្តរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ ក្នុងនាមជាពលរដ្ឋនៃស្ថានសួគ៌។ ពេលណាយើងដឹងថា យើងជាពលរដ្ឋនៃទីក្រុងរបស់ព្រះ យើងក៏ត្រូវស្គាល់របៀបរស់នៅជាអ្នកដំណើរ និងជាទូតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ នៅក្នុងទីក្រុងដទៃ ឬទីក្រុងរបស់មនុស្ស។…
Read article
មើលឃើញព្រះ ក្នុងស្នាព្រះហស្តព្រះអង្គ
យ៉ូប ៤២:១-៦ កាលពីដើមត្រចៀកទូលបង្គំបានគ្រាន់តែឮថ្លែងពីទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ តែឥឡូវនេះ ភ្នែកទូលបង្គំបានឃើញទ្រង់ជាក់វិញ។ យ៉ូប ៤២:៥ មានពេលមួយ លោកឃែននី(Kenny) បានទៅឈរនៅចំពោះមុខពួកជំនុំ ដែលគាត់បានចាកចេញ កាលប៉ុន្មានឆ្នាំមុន បន្ទាប់ពីគាត់បានឈប់ជឿព្រះ។ គាត់ក៏បានចែកចាយថា គាត់មានជំនឿឡើងវិញហើយ។ តើដោយរបៀបណា? គឺដោយសារព្រះអម្ចាស់បានប៉ះពាល់ចិត្តគាត់ តាមរយៈសម្រស់ និងការរចនា ដែលគាត់បានមើលឃើញ ក្នុងស្នាព្រះហស្តព្រះអង្គ។ លោកឃែននីមានចិត្តស្ញប់ស្ញែងចំពោះព្រះអង្គសារជាថ្មី តាមរយៈការមើលឃើញការបើកសម្ដែងជាទូទៅរបស់ព្រះអង្គ នៅក្នុងពិភពធម្មជាតិ ហើយសព្វថ្ងៃនេះ គាត់បានឱបក្រសោបយកប្រាជ្ញា ដែលព្រះអង្គបានបើកសម្ដែងជាពិសេស ក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប។ បន្ទាប់ពីគាត់បានចែកចាយទីបន្ទាល់របស់គាត់ហើយ គាត់ក៏បានបោះជំហានចូលទៅក្នុងអាងទឹក នៅក្នុងព្រះវិហារ។ ឪពុករបស់គាត់ក៏បានស្រក់ទឹកភ្នែកដោយអំណរ ខណៈពេលដែលគាត់ជ្រមុជទឹកឲ្យលោកឃែននី ដោយសារជំនឿដែលគាត់មានចំពោះព្រះយេស៊ូវ។ បន្ទាប់ពីលោកយ៉ូបបានបាត់បង់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងក្នុងជីវិត ជំនឿរបស់គាត់ក៏មានការរង្គោះរង្គើផងដែរ។ គឺដូចដែលគាត់មានប្រសាសន៍ថា “ឱព្រះអង្គអើយ ទូលបង្គំអំពាវនាវរកទ្រង់ តែទ្រង់មិនឆ្លើយមកទូលបង្គំសោះ ទូលបង្គំឈរឡើង តែទ្រង់គ្រាន់តែសំឡឹងមើលទូលបង្គំប៉ុណ្ណោះ”(យ៉ូប ៣០:២០)។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានមានបន្ទូលពីក្នុងខ្យល់កួច តបនឹងលោកយ៉ូបវិញ(៣៨:១) ដោយប្រកាសថា ព្រះអង្គនៅតែទតមើលលោកយ៉ូប ប៉ុន្តែ ទស្សនៈវិស័យរបស់លោកយ៉ូបចាំបាច់ត្រូវបើកចំហឲ្យទូលាយជាងមុន។ គាត់ក៏បានពិចារណាអំពីស្នាព្រះហស្តដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គ។ លោកយ៉ូបក៏បានគិតដល់ “កំណើតផែនដី” និង “ផ្កាយព្រឹក”(ខ.៤,៧) និងគ្រប់ទាំងជីវិតសត្វ…
Read article