ព្រះអង្គជ្រាបអំពីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង
ទំនុកដំកើង ១៣៩:១-១២ ទ្រង់ពិនិត្យពិចារណាផ្លូវច្រក និងទីដេករបស់ទូលបង្គំ ក៏ស្គាល់អស់ទាំងផ្លូវប្រព្រឹត្តរបស់ទូលបង្គំដែរ។ ទំនុកដំកើង ១៣៩:៣ ព្រះទ្រង់ពិតជាជ្រាបអំពីអ្វីៗទាំងអស់។ ប៉ុន្តែ យោងតាមអត្ថបទមួយ ក្នុងកាសែត ដឺ វលស្រ្ទីត ជ័រនល(The Wall Street Journal)បានឲ្យដឹងថា ភ្នាក់ងារសន្តិសុខជាតិអាមេរិក មានការយល់ដឹងច្រើនយ៉ាងខ្លាំង អំពីពលរដ្ឋអាមេរិកម្នាក់ៗ តាមមធ្យោបាយជាច្រើន ក៏ដូចជាតាមរយៈទិន្នន័យទូរស័ព្ទទំនើបរបស់ពួកគេ។ មនុស្សម្នាក់ៗដែលមានទូរស័ព្ទចល័ត សុទ្ធតែបានបង្កើត “ទិន្នន័យ” ដែលបន្សល់ទុកនូវ “ដានឌីជីធល”។ ទិន្នន័យដែលបុគ្គលម្នាក់ៗបានបន្សល់ទុក ហាក់ដូចជាមិនសំខាន់ ប៉ុន្តែ ពេលដែលគេធ្វើការវិភាគ គេអាចប្រើវាជាឧបករណ៍ដ៏មានអំណាច ក្នុងការស៊ើបអង្កេត។ ការតាមដានទិន្នន័យនៃការប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទរបស់យើង អាចជួយអ្នកស៊ើបអង្កេត ឲ្យរកឃើញកន្លែងដែលយើងធ្លាប់បានទៅដល់ ហើយកំពុងនៅទីកន្លែងណានៅពេលណាមួយ។ ការវិភាគរបស់ភ្នាក់ងារសន្តិសុខអាមេរិក អាចធ្វើឲ្យគេដឹងអំពីទីតាំងរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទបាន ប៉ុន្តែ ស្តេចដាវីឌមានបន្ទូលថា ព្រះអម្ចាស់បានជ្រាបអំពីយើងគ្មានកន្លែងចន្លោះ ក្នុងទំនាក់ទំនងដែលយើងមានជាមួយព្រះអង្គ។ ក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក១៣៩ ទ្រង់បានអធិស្ឋានដល់ព្រះ ដែលមានតែព្រះអង្គទេ ដែលអាចឆែក និងពិនិត្យមើលចិត្តគំនិតយើង(ខ.១)។ គឺដូចដែលទ្រង់បានសរសេរថា “ឱព្រះអង្គអើយ សូមពិនិត្យមើលឲ្យបានស្គាល់ចិត្តទូលបង្គំផង សូមល្បងលឲ្យបានជ្រាបអស់ទាំងគំនិតនៃទូលបង្គំចុះ”(ខ.២៣)។ ព្រះអង្គជ្រាបអំពីយើងគ្មានកន្លែងចន្លោះ(ខ.២-៦) ព្រះអង្គគង់នៅគ្រប់ទីកន្លែង(ខ.៧-១២)…
Read article
ស្កប់ចិត្តក្នុងព្រះគ្រីស្ទ
«ខ្ញុំបានរៀនឲ្យមានសេចក្តីសន្តោសក្នុងសណ្ឋានគ្រប់យ៉ាង ខ្ញុំធ្លាប់ទ្រាំឲ្យមានសេចក្តីចង្អៀតចង្អល់ ហើយក៏ធ្លាប់មានសេចក្តីរីករាយដែរ» (ភីលីព ៤:១១-១២)។ ភាពមិនស្កប់ចិត្តបានជ្រាបចូលក្នុងផ្នែកទាំងអស់របស់សង្គម ដែលយើងកំពុងរស់នៅ។ ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មបាននាំឲ្យយើងមានចិត្តច្រណែន។ ប៉ុន្តែ បញ្ហាពិតប្រាកដ មិនសូវជាអាស្រ័យទៅលើសង្គមដែលយើងរស់នៅប៉ុន្មានទេ តែភាគច្រើនអាស្រ័យទៅលើសណ្ឋាននៃចិត្ត និងគំនិតរបស់យើង។ មុខតំណែង ទ្រព្យសម្បត្តិ ឥទ្ធិពល ឬកេរ្តិ៍ឈ្មោះ សុទ្ធតែទាមទារការចាប់អារម្មណ៍សម្រាប់ខ្លួនឯង ដែលបានអូសទាញយើងឲ្យចេញឆ្ងាយពីការស្កប់ចិត្ត។ ប៉ុន្តែ បញ្ហាដូចនេះបានព្យាយាមឆក់យកក្តីអំណរដែលយើងមាន នៅក្នុងការអ្វីដែលព្រះទ្រង់បានប្រទានមកយើង ដោយលួងលោមយើងឲ្យគិតថា ទោះមានច្រើនប៉ុណ្ណាក៏នៅតែមិនគ្រប់គ្រាន់។ ការដេញតាមនេះមិនចេះចប់ឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយក៏សាវ័ក ប៉ុល មិនគ្រាន់តែអាចនិយាយថា គាត់មានការស្កប់ចិត្ត តែគាត់អាចមានការស្កប់ចិត្ត «ក្នុងគ្រប់ស្ថានភាព»។ មនុស្សម្នាក់ៗសុទ្ធតែចង់មានការស្កប់ចិត្ត! ដូចនេះ តើគាត់មានអាថ៌កំបាំងអ្វី? គាត់មានការស្កប់ចិត្ត ដោយសារគាត់ស្គាល់ខ្លួនឯង និងមានទស្សនៈអំពីជីវិតផ្អែកទៅលើភាពគ្រប់គ្រាន់នៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ។ សាវ័ក ប៉ុល មិនមែនជាជើងឯកខាងការស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក ឬបានផ្តល់ឲ្យយើងនូវដំណឹងល្អក្លែងក្លាយ អំពីការជួយខ្លួនឯងឲ្យស្កប់ចិត្តនោះទេ។ ទេ! គាត់មានការស្កប់ចិត្ត ដោយសារគាត់បន្ទាបចិត្ត និងគំនិតរបស់គាត់ ចុះចូលបំណងព្រះទ័យព្រះ ទោះគាត់ប្រឈមមុខដាក់ស្ថានភាពអ្វីក៏ដោយ។ មិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែបានឆ្លងកាត់រឿងជាច្រើនដែលមានលក្ខណៈល្អផង និងអាក្រក់ផងផ្ទុយគ្នានោះទេ។ តែសាវ័ក ប៉ុល បានឆ្លងកាត់។ ជាក់ស្ដែង គាត់ធ្លាប់ឆ្លងកាត់ពេលដែលគាត់មានសំលៀកបំពាក់…
Read article
ថ្វាយដល់ព្រះអង្គវិញ
១របាក្សត្រ ២៩:១០-១៦ ដ្បិតគ្រប់របស់ទាំងអស់មកពីទ្រង់ យើងខ្ញុំរាល់គ្នាបានយកតែពីព្រះហស្តទ្រង់ ថ្វាយដល់ទ្រង់វិញ។ ១របាក្សត្រ ២៩:១៤ កាលឆ្នាំមួយនោះ អ្នកដឹកនាំពួកជំនុំរបស់ខ្ញុំ បានលើកទឹកចិត្តសមាជិក ឲ្យដាក់ដង្វាយបន្ថែម ពីលើដង្វាយប្រចាំសប្តាហ៍ ធ្វើជាដង្វាយក្តីស្រឡាញ់ សម្រាប់ការសាងសង់កន្លែងហាត់ប្រាណថ្មីមួយ ធ្វើជាកន្លែងដែលយើងអាចធ្វើការបម្រើដល់ក្រុមគ្រួសារទាំងឡាយ ក្នុងសហគមន៍របស់យើង។ បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានពិចារណា ដោយការអធិស្ឋាន អំពីការចំណាយថ្លៃពេទ្យ ដោយសារខ្ញុំរស់នៅជនពិការ ខ្ញុំក៏បានសួរស្វាមីខ្ញុំ អំពីលទ្ធភាពដែលយើងអាចរួមចំណែក ក្នុងការដាក់ដង្វាយនេះបាន។ គាត់ក៏បានងក់ក្បាល ហើយប្រាប់ខ្ញុំថា អ្វីៗដែលយើងថ្វាយទៅព្រះអង្គ សុទ្ធតែជាអ្វីដែលព្រះអង្គបានប្រទានឲ្យយើង។ ព្រះអង្គនឹងបំពេញតម្រូវការរបស់យើង។ ហើយព្រះអង្គក៏បានបំពេញតម្រូវការយើងមែន។ ជាង១ទសវត្សរ៍ក្រោយមក គ្រួសារពួកជំនុំរបស់យើងនៅតែមានឯកសិទ្ធិ ក្នុងការបម្រើព្រះយេស៊ូវ ដោយបម្រើអ្នកដទៃ ក្នុងកន្លែងហាត់ប្រាណនោះ។ ក្នុងបទគម្ពីរ១របាក្សត្រ ជំពូក២៩ ស្តេចដាវីឌបានបង្ហាញពួកអ្នកដឹកនាំនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ អំពីការប្តេជ្ញាព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ ក្នុងការគាំទ្រសាឡូម៉ូនជាបុត្រាទ្រង់ ធ្វើជាអ្នកស្នងរាជទ្រង់ ដែលព្រះបានជ្រើសតាំង និងជាអ្នកសាងសង់ព្រះវិហារ(ខ.១-៥)។ ពេលនោះ ពួកគេរាល់គ្នាក៏បានចូលរួមជាមួយទ្រង់ ដោយដាក់ដង្វាយស្ម័គ្រពីចិត្ត និងដោយអំណរ(ខ.៦,៩)។ ស្តេចដាវីឌក៏បានសរសើរដំកើងព្រះ និងបានប្រកាសថា អ្វីៗទាំងអស់នៅស្ថានសួគ៌ និងផែនដី ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះអម្ចាស់(ខ.១១)។ ទ្រង់អធិស្ឋានថា “ឱព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃយើងខ្ញុំរាល់គ្នាអើយ អស់ទាំងរបស់បរិបូរទាំងនេះ…
Read article
ព្រះបន្ទូលសន្យានីមួយៗបានសម្រេច
«នេះបញ្ជីពង្សាវតារពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាវង្សាហ្លួងដាវីឌ និងជាជំនួរវង្សនៃលោកអ័ប្រាហាំដែរ» (ម៉ាថាយ ១:១)។ ពេលយើងចាប់ផ្ដើមអានទំព័រដំបូងនៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី យើងប្រហែលមិនមានការប៉ះពាល់ចិត្តភ្លាមៗទេ។ តាមពិត បើសិនជានរណាម្នាក់អានព្រះគម្ពីរទាំងមូល ជាលើកដំបូង ហើយក៏បានអានដល់ចុងបញ្ចប់នៃកណ្ឌគម្ពីរម៉ាឡាគី ដែលចង្អុលបង្ហាញពួកគេ ឲ្យមានចិត្តរំពឹងថានឹងបានឃើញអ្វីដែលកាន់តែអស្ចារ្យ នោះចិត្តរំភើបរីករាយរបស់គាត់អាចថយចុះទៅវិញ ពេលដែលគាត់ឃើញកណ្ឌគម្ពីរបន្ទាប់ចាប់ផ្ដើម ដោយការពិពណ៌នាអំពីបញ្ជីពង្សាវតារ។ យើងប្រហែលចង់រំលងកណ្ឌគម្ពីរម៉ាថាយ ហើយចាប់ផ្ដើមអានកណ្ឌគម្ពីរដំណឹងល្អមួយទៀត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ចូរយើងចាំថា ព្រះបន្ទូលសន្យាដែលព្រះទ្រង់មានចំពោះរាស្ត្រព្រះអង្គ ក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ សុទ្ធតែរំពឹងថានឹងបានសម្រេចនៅគ្រាសញ្ញាថ្មី។ ពេលណាយើងអានព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី យើងក៏បានដឹងថា តាមពិត ការចាប់ផ្ដើមនៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីយ៉ាងដូចនេះ គឺស័ក្តិសមបំផុត ព្រោះបញ្ជីពង្សាវតារ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរម៉ាថាយ បានបង្ហាញខ្សែលោហិតពីលោក អ័ប្រាហាំ ដល់ស្ដេច ដាវីឌ ហើយទីបំផុតដល់ព្រះយេស៊ូវ ជាអ្នកដែលបានសម្រេចព្រះបន្ទូលសន្យាទាំងនេះ។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរម៉ាកុសទាំងមូល យើងឃើញថា កណ្ឌគម្ពីរនេះក៏បាននាំយើងងាកទៅរកពួកហោរា ដែលបានចង្អុលបង្ហាញរាស្ត្រព្រះអង្គ ឲ្យទន្ទឹងរង់ចាំព្រះដែលត្រូវយាងមក។ កណ្ឌគម្ពីរម៉ាកុសបានប្រើកណ្ឌគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីពិតដែលគួរឲ្យកត់សំគាល់ ដោយប្រយោគទីពីររបស់គាត់បានចាប់ផ្ដើម ដោយពាក្យថា «ដូចជាបានសរសេរទុក នៅក្នុងគម្ពីរហោរា អេសាយ ថា…» (ម៉ាកុស ១:២)។ ហើយកណ្ឌគម្ពីរម៉ាកុសក៏មានការកត់ទុកជាលើកដំបូង នូវពាក្យពេចន៍របស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលបានមានបន្ទូលថា…
Read article
ការភ័យខ្លាចពេលអនាគត
យ៉ូហាន ១៦:៣១-៣៣ នៅលោកីយ៍នេះ នោះអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្តីវេទនាមែន ប៉ុន្តែ ត្រូវសង្ឃឹមឡើង ដ្បិតខ្ញុំបានឈ្នះលោកីយ៍ហើយ។ យ៉ូហាន ១៦:៣៣ ការភ័យខ្លាចបានធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្ញាក់ពីដំណេក នៅម៉ោង៣រំលងអាធ្រាត្រ នៅថ្ងៃទីមួយនៃឆ្នាំថ្មី។ បន្ទុកដ៏ធ្ងន់ដែលកំពុងរង់ចាំខ្ញុំ នៅក្នុងឆ្នាំថ្មីនេះ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានការព្រួយបារម្ភ។ ជំងឺនៅក្នុងគ្រួសារខ្ញុំបានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានការព្រួយបារម្ភតាំងពីរយូរមកហើយ ហើយឥឡូវនេះ ការសញ្ជឹងគិតអំពីពេលអនាគត បានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានការភ័យខ្លាច។ ខ្ញុំក៏បានឆ្ងល់ថា តើខ្ញុំនឹងជួបការអាក្រក់កាន់តែច្រើនថែមទៀត ឬយ៉ាងណា? ពួកសាវ័ករបស់ព្រះយេស៊ូវ បានយល់អំពីការភ័យខ្លាច ចំពោះការអាក្រក់ដែលនឹងកើតឡើង។ គ្រូរបស់ពួកគេបានឲ្យពួកគេត្រៀមខ្លួន និងបានមានបន្ទូលបញ្ជាក់ មុនពេលព្រះអង្គសុគត ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅតែមានការភ័យខ្លាច។ ពួកគេបានរត់គេចខ្លួន នៅពេលដែលគេចាប់ចងព្រះអង្គ(ម៉ាថាយ ២៦:៥៦) សាវ័កពេត្រុសបានបដិសេធថាមិនស្គាល់ព្រះអង្គ(យ៉ូហាន ១៨:១៥-១៧,២៥-២៧) ហើយពួកគេក៏បានទៅលាក់ខ្លួន(២០:១៩)។ ការភ័យខ្លាចរបស់ពួកគេ ក្នុងអំឡុងពេលដ៏វឹកវរនៃការចាប់ចង និងការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅលើឈើឆ្កាង ក៏ដូចជានៅពេលដែលមានការបៀតបៀន បានបណ្តាលឲ្យពួកគេប្រព្រឹត្តផ្ទុយនឹងព្រះរាជបញ្ជារបស់ព្រះអង្គ ឲ្យ “មានសង្ឃឹមឡើង” និងព្រះបន្ទូលសន្យាថា ព្រះអង្គបានឈ្នះលោកិយហើយ(១៦:៣៣)។ ប៉ុន្តែ ការសុគត និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ បានបង្ហាញឲ្យគេដឹងថា ព្រះអង្គមានអំណាច និងព្រះចេស្តាមកលើជីវិត និងសេចក្តីស្លាប់។ ព្រះអង្គបានមានជ័យជម្នះមកលើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង។ ទោះលោកិយដែលមានបាប បានបណ្តាលឲ្យយើងមិនអាចជៀសវាងការឈឺចាប់យ៉ាងណាក៏ដោយ…
Read article
មើលន៏ ព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា!
«ឱអ្នកដែលនាំដំណឹងល្អ មកដល់ក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ ចូរឡើងទៅប្រកាសប្រាប់ពីលើភ្នំខ្ពស់ចុះ ឱអ្នកដែលនាំដំណឹងល្អមកដល់ក្រុងយេរូសាឡឹមអើយ ចូរបន្លឺសម្លេងឡើងជាខ្លាំង ចូរបន្លឺឡើង កុំខ្លាចឡើយ ចូរប្រាប់ដល់ទីក្រុងនៃស្រុកយូដាទាំងប៉ុន្មានថា មើលន៏ ព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា» (អេសាយ ៤០:៩)។ ហោរា អេសាយ បានរស់នៅក្នុងសម័យដែលរាស្ត្ររបស់ព្រះត្រូវសាសន៍ដទៃចាប់ជាឈ្លើយសឹក ហើយនិរទេសឲ្យទៅរស់នៅក្នុងទឹកដីបរទេស។ ពួកគេបានជួបទុក្ខវេទនាជាច្រើន និងបានជាមិនអាចសូម្បីតែច្រៀងសរសើរតម្កើងព្រះអម្ចាស់ (ទំនុកតម្កើង ១៣៧:១-៤)។ ប៉ុន្តែ ខណៈពេលដែលពួកគេកំពុងរស់នៅក្នុងការនិរទេសនោះ ព្រះទ្រង់ក៏បានយាងមករករាស្ត្រព្រះអង្គ ដោយព្រះបន្ទូលកម្សាន្តចិត្ត (អេសាយ ៤០:១) គឺការកម្សាន្តចិត្ត ដែលមាននៅក្នុងការសម្រេចព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះ។ គឺព្រះបន្ទូលសន្យាថា សិរីល្អរបស់ព្រះអម្ចាស់នឹងបង្ហាញចេញមក មិនមែនសម្រាប់តែពួកអ៊ីស្រាអែល តែសម្រាប់ជាតិសាសន៍ទាំងអស់។ ដំណឹងដ៏ល្អនេះ មិនមែនសម្រាប់ឲ្យពួកគេស្តាប់ ហើយនៅស្ងៀមស្ងាត់មិននិយាយអ្វីសោះនោះទេ។ ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យពួកគេបន្លឺសម្លេងស្រែកហ៊ោនៃជ័យជម្នះ ដោយបញ្ចេញពន្លឺនៃសេចក្តីសង្ឃឹមដល់គ្នាទៅវិញទៅមក។ កាលពីមុន មានការពិពណ៌នាថា ពួកគេជា «បណ្តាជនដែលដើរក្នុងសេចក្តីងងឹត» តែឥឡូវពួកគេ «បានឃើញពន្លឺយ៉ាងធំ» (អេសាយ ៩:២)។ ភាពខុសគ្នារវាងភាពងងឹត នៃលោកីយ៍ដែលធ្លាក់ចូលអំពើបាប និងពន្លឺនៃស្ថានសួគ៌ គឺជាទិដ្ឋភាពដែលកណ្ឌគម្ពីរអេសាយក៏ដូចជាព្រះគម្ពីរប៊ីបទាំងមូលបានឆ្លុះបញ្ចាំង។ សេចក្តីងងឹតកើតចេញពីការព្រងើយកន្តើយចំពោះព្រះ បះបោរនឹងព្រះអង្គ ហើយមិនព្រមធ្វើតាមព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ។ មានព្រះរាជសារមួយបញ្ចេញពន្លឺ ចូលទៅក្នុងភាពងងឹតខ្លាំងយ៉ាងនេះ ធ្វើឲ្យចិត្តគំនិតរបស់ពួកគេមានភាពស្រស់ថ្លាឡើង…
Read article