ជម្នះសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នារបស់អ្នក
កាលភរិយារបស់ខ្ញុំនៅពីក្មេង លោកបណ្ឌិត ខា-ឡាយ ម៉ានេយ(Carlyle Marney) ជាអ្នកជិតខាង ជាគ្រូគង្វាល និងមិត្តភ័ក្ររបស់ក្រុមគ្រួសារ របស់នាង ដែលមានទីលំនៅ ក្នុងក្រុងអូស្ទីន រដ្ឋតិចសាស់។ លោកបណ្ឌិត ម៉ានេយ ធ្លាប់អធិប្បាយ អំពីការស្កប់ចិត្ត នៅក្នុងព្រះអម្ចាស់ថា “យើងគ្រាន់តែចាំបាច់ត្រូវជម្នះសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នា ដោយពឹងលើជំនួយមកពីព្រះ នោះយើងនឹងមានការស្កប់ចិត្ត”។ ក្រុមគ្រួសាររបស់ភរិយាខ្ញុំ ក៏បាននឹកចាំអំពីការបង្រៀនរបស់គាត់ តាំងពីពេលនោះមក។ មនុស្សយើងងាយនឹងចង់បានអ្វីៗ លើសពីតម្រូវការ និងងាយផ្តោតទៅលើការទទួល ជាជាងការឲ្យ។ មិនយូរប៉ុន្មាន យើងក៏ធ្វើការសម្រេចចិត្ត តាមសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នារបស់យើង។ ពេលដែលសាវ័កប៉ុលសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅពួកជំនុំ នៅក្រុងភីលីព គាត់បានប្រាប់ពួកគេថា “ខ្ញុំបានរៀនឲ្យមានការស្កប់ចិត្ត ក្នុងសណ្ឋានគ្រប់យ៉ាង ខ្ញុំធ្លាប់ទ្រាំឲ្យមានសេចក្តីចង្អៀតចង្អល់ ហើយក៏ធ្លាប់មានសេចក្តីរីករាយដែរ ខ្ញុំធ្លាប់ទាំងឆ្អែត ទាំងឃ្លាន ទាំងមានទាំងខ្វះ ក្នុងសារពើទាំងអស់ហើយ”(ភីលីព ៤:១១-១២)។ ត្រង់ចំណុចនេះ សាវ័កប៉ុលកំពុងតែប្រាប់យើងថា គាត់បានជម្នះសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នារបស់គាត់ហើយ។ យើងចាំបាច់ត្រូវកត់ចំណាំថា គាត់មិនមានចិត្តស្កប់ស្កល់ពីកំណើតឡើយ។ តែគាត់បានរៀន ស្កប់ចិត្ត ក្នុងស្ថានភាពពិបាកៗ ក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ ក្នុងអំឡុងរដូវកាលនៃបុណ្យណូអែល ក្នុងឆ្នាំនេះ ពេលប្រទេស និងវប្បធម៌ជាច្រើន…
Read articleគ្រួសយូរេកា
ក្នុងឆ្នាំ១៨៦៧ ពេលដែលលោកអេរ៉ាស្មូស យ៉ាកុប(Erasmus Jacobs) មានអាយុ១៥ឆ្នាំ គាត់បានឃើញគ្រួសមួយដុំបញ្ចេញពន្លឺចែងចាំង ក្នុងកសិដ្ឋានរបស់គាត់ ក្រោមពន្លឺថ្ងៃ។ ក្រោយមក គាត់ក៏បាននិយាយប្រាប់អ្នកជិតខាងរបស់គាត់ម្នាក់ អំពីគ្រួសដ៏ចែងចាំងនោះ ធ្វើឲ្យអ្នកជិតខាងនោះចង់ទិញគ្រួសនោះ ពីគ្រួសារគាត់។ ម្តាយរបស់លោកអេរ៉ាស្មូស មិនដឹងថាវាមានតម្លៃទេ បានជាគាត់ឲ្យគ្រាប់គ្រួសនោះទៅអ្នកជិតខាងនោះ ដោយឥតគិតថ្លៃ។ ទីបំផុត អ្នកជំនាញខាងរ៉ែក៏បានពិនិត្យមើលគ្រួសមួយគ្រាប់នោះ ឃើញថា តាមពិតវាជាគ្រាប់ពេជ្យ ទម្ងន់ ២១.២៥ ការ៉ាត់ ដែលមានតម្លៃក្រៃលែង។ គេក៏បានហៅគ្រាប់ពេជ្យនោះថា “ពេជ្យយូរេកា(Eureka)” (យូរេកា ជាពាក្យភាសាក្រិក ដែលមានន័យថា “ខ្ញុំរកឃើញវា!”) មិនយូរប៉ុន្មាន ដីវាលដែលនៅក្បែរកសិដ្ឋានរបស់គាត់ ក៏បានឡើងថ្លៃកប់ពពក។ ព្រោះនៅក្រោមដីនោះ មានរ៉ែពេជ្យដ៏ច្រើនបំផុត ក្នុងប្រវត្តិនៃការរុករករ៉ែ។ យ៉ាងណាមិញ រឿងនេះ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីកាលដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលប្រៀបប្រដូច អំពីនគរព្រះ យ៉ាងដូចនេះថា “នគរស្ថានសួគ៌ក៏ប្រៀបដូចជាកំណប់កប់ទុកក្នុងចំការ ដែលកាលណាមនុស្សម្នាក់បានឃើញ នោះក៏លាក់ទុក រួចចេញទៅ លក់របស់ទ្រព្យខ្លួនទាំងអស់ដោយអំណរ ដើម្បីនឹងទិញចំការនោះ”(ម៉ាថាយ ១៣:៤៤)។ ពេលដែលយើងដាក់ជំនឿយើង លើព្រះយេស៊ូវ នោះ“ភាពសម្បូរសប្បាយ” ខាងវិញ្ញាណ នឹងកើតមានជាមិនខាន។…
Read articleសេចក្តីពិត ដ៏សាមញ្ញ
អ្នកស្រីសារ៉ា បានឈឺចង្កេះអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ហើយកាន់តែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរឡើង។ គ្រូពេទ្យបានឲ្យគាត់ ទៅទទួលការព្យាបាលដោយចលនា ហើយគេក៏បានតម្រូវឲ្យគាត់ពត់ខ្លួនប្រាណឲ្យបាន២៥ដង ក្នុងមួយថ្ងៃ។ ការឈឺចាប់ក៏បានអន់ថយ តែមិនទាន់បាត់ទាំងស្រុងទេ។ ដូចនេះ គ្រូពេទ្យក៏បានចេញវេជ្ជបញ្ជាឲ្យគាត់ទៅថតកាំរស្មីអ៊ិច ហើយក៏បញ្ជូនគាត់ឲ្យទៅជួបគ្រូពេទ្យព្យាបាលដោយចលនាម្នាក់ទៀត ដែលលើកនេះ គេបានឲ្យគាត់ឈប់ពត់ខ្លួនតាមគ្រូពេទ្យមុនទៀត ហើយគ្រាន់តែឲ្យគាត់ពត់ខ្លួនតែមួយដង ក្នុងមួយថ្ងៃ តាមដែលចាំបាច់។ ពេលនោះ គាត់មានការភ្ញាក់ផ្អើលពេលដែលបានដឹងថា ការពត់ខ្លួនតែមួយដង ក្នុងមួយថ្ងៃ មានប្រសិទ្ធិភាពជាងការពត់ខ្លួនច្រើនដង។ បើយើងប្រៀបធៀបរឿងនេះ មកជីវិតខាងវិញ្ញាណវិញ យើងឃើញថា មានពេលខ្លះ សេចក្តីពិតដ៏សាមញ្ញ ហើយខ្លី មានប្រយោជន៍បំផុតសម្រាប់យើង។ ជាក់ស្តែង ពេលដែលគេសូមឲ្យលោកខាល បាត(Karl Barth) និយាយសង្ខេបអំពីការងារផ្នែកទេវវិជ្ជា ដែលគាត់បានធ្វើពេញមួយជីវិតរបស់គាត់ គាត់ក៏បានឆ្លើយប្រាប់គេថា “ព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់ខ្ញុំ”។ ត្រង់ចំណុចនេះ ពេលនោះគាត់ក៏ប្រហែលជាបាននិយាយបន្ថែមទៀតថា “ខ្ញុំដឹងច្បាស់ថា ព្រះអង្គស្រឡាញ់ខ្ញុំមែន ព្រោះព្រះគម្ពីរបានចែងយ៉ាងដូចនេះមែន”។ ព្រះមានបន្ទូលថា ព្រះអង្គស្រឡាញ់យើង ហើយព្រះអង្គបានបញ្ជាក់ថា ពិតជាបានស្រឡាញ់យើងមែន ដោយចាត់ព្រះរាជបុត្រាព្រះអង្គ ឲ្យយាងមកសង្រ្គោះយើង ឲ្យរួចពីបាប ដែលយើងបានប្រព្រឹត្ត។ ព្រះគ្រីស្ទសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ដោយដកយកបន្ទុកនៃអំពើបាប ចេញពីយើង។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គបានមានព្រះជន្មឡើងវិញ…
Read articleសហព័ន្ធទៀងត្រង់
មានកីឡាករមួយក្រុម ត្រូវបានគេដាក់ឈ្មោះឲ្យក្រុមរបស់ខ្លួនថា សហព័ន្ធទៀងត្រង់ ប៉ុន្តែ តាមពិត កីឡាករមួយក្រុមនេះគ្រាន់តែជាបុរសមួយក្រុម ដែលមកជួបជុំគ្នា នៅពេលអាហារថ្ងៃត្រង់ ដើម្បីលេងបាល់បោះប៉ុណ្ណោះ។ ពេលកីឡាករប្រកួតម្តងៗ ពួកគេមិនខ្លាចការត្មេះតិះដៀល ទាំងព្យាយាមជៀសវាងកំហុសណាមួយ ដែលធ្វើឲ្យទស្សនិកជនផ្ទុះកំហឹង ហើយអ្វីដែលសំខាន់នោះ គឺពួកគេព្យាយាមប្រកួតដោយយុត្តិធម៌ និងបង្ករនូវភាពសប្បាយរីករាយ។ ពួកគេចូលចិត្តប្រកួតប្រជែង ហើយមិនចង់ចាញ់គេទេ ប៉ុន្តែ ពួកគេសុទ្ធតែទទួលស្គាល់ថា ភាពទៀងត្រង់ និងភាពស្មោះត្រង់ ជាចំណុចសំខាន់បំផុត ដែលគួរតែគ្របដណ្តប់បរិយ៉ាកាសនៃការប្រកួត។ យ៉ាងណាមិញ ព្រះគម្ពីរបានចែងយ៉ាងច្បាស់អំពីសារៈសំខាន់នៃភាពទៀងត្រង់។ ហើយកាលណាយើងមានភាពទៀងត្រង់ នោះមានន័យថា យើងកំពុងថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះហើយ។ ព្រះទ្រង់បានបង្ហាញអំពីមូលហេតុ ដែលយើងត្រូវ “ដើរ ដោយភាពទៀងត្រង់ ឬដោយចិត្តដែលគ្រប់លក្ខណ៍”(ទំនុកដំកើង ២៦:១១)។ អ្នកដែលប្រព្រឹត្តដោយទៀងត្រង់ នោះក៏ដើរដោយទុកចិត្ត ដោយសន្តិភាពនៅក្នុងចិត្ត ដែលគេមិនឃើញមាន ក្នុងជីវិតរបស់ “អ្នកណាដែលបង្ខូចផ្លូវខ្លួន”(សុភាសិត ១០:៩)។ អ្នកដើរតាមព្រះ ដែលរស់នៅដោយភាពទៀងត្រង់ បានទទួលការការពារពីព្រះ ដោយសារពួកគេមានការទុកចិត្តលើព្រះ ដ្បិតអ្នកនោះរង់ចាំជំនួយពីព្រះអង្គ ក្នុងការរស់នៅ ជាជាងធ្វើអ្វីតាមចិត្តខ្លួនឯង(ទំនុកដំកើង ២៥:២១)។ ហើយអ្នកដែលមានចិត្តទៀងត្រង់ នឹងបានទទួលការដឹកនាំ និងទិសដៅច្បាស់លាស់ពីព្រះ(សុភាសិត ១១:៣)។ ហេតុអ្វីបានជាយើងគួរតែ…
Read articleព្រះកំពុងរង់ចាំ
ក្នុងអំឡុងពេលរដូវកាលបុណ្យណូអែល នៅសហរដ្ឋអាមេរិក មានការជាច្រើន ដែលយើងត្រូវរង់ចាំ។ យើងរង់ចាំធ្វើដំណើរបន្តទៀត ក្នុងពេលកំពុងកកស្ទះចរាចរណ៍។ យើងឈរតម្រង់ជួររង់ចាំទិញអំណោយ សម្រាប់ញាតិមិត្ត។ យើងរង់ចាំក្រុមគ្រួសារយើងមកជុំគ្នា។ យើងរង់ចាំពេលដែលយើងអង្គុយជុំគ្នា ជុំវិញតុដែលមានអាហារដែលយើងចូលចិត្តញាំ។ យើងរង់ចាំបើកប្រអប់អំណោយ ដែលគេបានជ្រើសរើសឲ្យយើង ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់។ ការរង់ចាំទាំងអស់នេះ អាចជាការរំឭកដល់គ្រីស្ទបរិស័ទ ទាំងឡាយថា បុណ្យណូអែល ជាពិធីបុណ្យនៃការរង់ចាំព្រះគ្រីស្ទយាងមកម្តងទៀត ដែលការរំឭកនេះសំខាន់ជាងការប្រារព្ធធ្វើពិធីតាមប្រពៃណីទៅទៀត។ យើងកំពុងរង់ចាំព្រះយេស៊ូវយាងមកម្តងទៀត គឺមិនខុសពីពួកអ៊ីស្រាអែលដែលបានរង់ចាំព្រះអង្គ នៅសម័យបុរាណឡើយ។ ទោះបីជាព្រះអង្គបានយាងមក ក្នុងនាមជាព្រះមែស៊ីដែលគេបានរង់ចាំតាំងពីយូរណាស់មកហើយក៏ដោយ ក៏ព្រះអង្គមិនទាន់បានយាងមកដល់ ក្នុងនាមជាអ្នកគ្រប់គ្រងផែនដីទាំងមូលនៅឡើយទេ។ ដូចនេះ សព្វថ្ងៃ យើងរង់ចាំការយាងមកម្តងទៀត នៃព្រះគ្រីស្ទ។ ពិធីបុណ្យណូអែលរំឭកយើងថា ព្រះទ្រង់ក៏រង់ចាំផងដែរ គឺរង់ចាំពេលដែលរាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ មើលឃើញសិរីល្អរបស់ព្រះអង្គ រង់ចាំពេលដែលពួកគេទទួលស្គាល់ថា បើសិនជាគ្មានទ្រង់ទេ នោះពួកគេគ្រាន់តែជាមនុស្សបាត់បង់ប៉ុណ្ណោះ ហើយព្រះអង្គរង់ចាំពេលដែលពួកគេទទួលសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ព្រមទាំងរង់ចាំពេលដែលព្រះអង្គយាងមកវិញ ក៏ដូចជារង់ចាំពេលដែលមនុស្សប្រែចិត្តចេញពីអំពើបាប។ យើងហាក់ដូចជាយល់ថា ព្រះទ្រង់ក្រយាងមកវិញ ជាជាងយល់ថា ព្រះអង្គកំពុងរង់ចាំយើង ដោយអត់ធ្មត់(២ពេត្រុស ៣:៩)។ ព្រះអម្ចាស់កំពុងរង់ចាំពេល ដែលព្រះអង្គនឹងមានទំនាក់ទំនង ជាមួយអ្នកដែលព្រះអង្គស្រឡាញ់។ ព្រះអង្គបានយាងមករកយើង ដោយប្រសូត្រជាព្រះឱរស ដែលមានព្រះនាមថា យេស៊ូវ ហើយបានធ្វើជាកូនចៀមសម្រាប់ថ្វាយជាដង្វាយលោះបាបមនុស្សគ្រប់គ្នា។…
Read articleយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពាក្យសម្តី របស់យើង
បន្ទាប់ពីលោកស៊ី អេស លូវីស (C. S. Lewis) បានទទួលមរណៈភាពបានមួយសប្តាហ៍ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៦៣ មានមិត្តរួមការងារ និងមិត្តភ័ក្រជាច្រើនបានជួបជុំគ្នា ក្នុងព្រះវិហារ នៃមហាវិទ្យាល័យ ម៉ាក់ដាឡា ក្នុងទីក្រុងអុកស្វឺត ប្រទេសអង់គ្លេស ដើម្បីផ្តល់នូវការគោរពដល់គាត់ ដែលជាអ្នកនិពន្ធ ដែលបានប្រើសៀវភៅរបស់ខ្លួន ដើម្បីបញ្ឆេះសេចក្តីជំនឿ និងក្តីស្រមៃឲ្យមានការឆេះឆួល ក្នុងជីវិតក្មេងៗ ក៏ដូចជាក្នុងជីវិតអ្នកដែលមានវិជ្ជាជ្រៅជ្រះ។ ក្នុងអំឡុងពេលនៃកម្មវិធីរំឭកនេះ មិត្តភ័ក្រ្តជិតស្និទ្ធ របស់លោកលូវីស គឺលោកអូស្ទីន ហ្វារើ(Austin Farrer) បានធ្វើការកត់សម្គាល់ឃើញថា លោកលូវីសតែងតែសរសេរសំបុត្រដោយផ្ទាល់ដៃ ដើម្បីឆ្លើយតបចំពោះសំបុត្រដែលគាត់បានទទួលពីអ្នកអានសៀវភៅរបស់គាត់ នៅទូទាំងពិភពលោក។ លោកហ្វារើបានមានប្រសាសន៍ថា “អាកប្បកិរិយ៉ាដ៏ល្អដែលគាត់មានចំពោះមនុស្សជាទូទៅ គឺគួរឲ្យយើងយកមកពិចារណា និងគោរព។ គាត់បានឆ្លើយតបចំពោះសំបុត្ររបស់យើង ដោយការគួរសមណាស់”។ ការនេះ បានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីការដែលព្រះយកព្រះទ័យទុកដាក់ជាពិសេស ចំពោះពាក្យសម្តីគ្រប់ម៉ាត់ដែលយើងទូលទៅព្រះអង្គ ក្នុងការអធិស្ឋាន។ ក្នុងអំឡុងពេលដែលមានទុក្ខលំបាកក្រៃលែង អ្នកនិពន្ធទំនុកដំកើង ជំពូក៦៦ បានស្រែកអំពាវរកព្រះ(ខ.១០-១៤)។ ក្រោយមក គាត់ក៏បានសរសើរដំកើងព្រះអម្ចាស់ សម្រាប់ការឆ្លើយតបរបស់ព្រះអង្គ គឺដូចដែលគាត់បានពោលថា “ព្រះទ្រង់បានស្តាប់ខ្ញុំហើយ ទ្រង់បានប្រុងស្តាប់ពាក្យខ្ញុំអធិស្ឋាន”(ខ.១៩)។ ពេលយើងអធិស្ឋាន ព្រះអម្ចាស់ឮពាក្យសម្តីរបស់យើង…
Read article