បោះជំហានទៅមុខដោយជំនឿ
និក្ខមនំ ២:១-១០ ដោយសារសេចក្តីជំនឿ កាលម៉ូសេបានកើតមក នោះឪពុកម្តាយបានលាក់លោកទុក៣ខែ ឥតមាននឹកខ្លាចដល់បញ្ញត្តរបស់ស្តេចឡើយ។ ហេព្រើរ ១១:២៣ លោកចន(John) មានការបាក់ទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង នៅពេលដែលគាត់បាត់បង់ការងារ។ គាត់កំពុងធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅរក ចុងបញ្ចប់នៃអាជីពរបស់គាត់ ហើយគាត់ដឹងថា គាត់នឹងមានការពិបាក ក្នុងការចាប់ផ្តើមការងារថ្មី។ គាត់ក៏បានចាប់ផ្តើមអធិស្ឋានសូមឲ្យគាត់មានការងារល្អ។ បន្ទាប់មក លោកចនក៏បានធ្វើប្រវត្តិរូបសារជាថ្មី និងអានអត្ថបទណែនាំអំពីគន្លឹះក្នុងការសម្ភាស និងបានទូរស័ព្ទទៅកាន់ក្រុមហ៊ុនជាច្រើន។ បន្ទាប់ពីគាត់បានដាក់ពាក្យធ្វើការបានប៉ុន្មានសប្តាហ៍ គាត់ក៏បានទទួលយកមុខនាទីថ្មីមួយ ដែលមានកាលវិភាគល្អយ៉ាងខ្លាំង និងមានភាពងាយស្រួលក្នុងការធ្វើដំណើរទៅធ្វើការ។ ការស្តាប់បង្គាប់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់គាត់ និងការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះបានដើរទន្ទឹមគ្នាយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ។ មានរឿងដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ជាងនេះទៀត បានកើតឡើងចំពោះអ្នកស្រីយ៉ុកិបិត(និក្ខមនំ ៦:២០) និងក្រុមគ្រួសារគាត់ ក្នុងអំឡុងពេលប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលកំពុងរស់ជានៅជាទាសករ ក្នុងទឹកដីអេស៊ីព្ទ។ នៅពេលដែលស្តេចផារ៉ោនបានចេញច្បាប់ ដែលតម្រូវឲ្យជនជាតិហេព្រើរបោះកូនប្រុសដែលទើបនឹងកើត ចូលទៅក្នុងទឹកទន្លេ(១:២២) អ្នកស្រីយ៉ុកិបិតមុខជាមានការភិតភ័យយ៉ាងខ្លាំង។ គាត់មិនអាចកែប្រែច្បាប់នោះបានទេ តែមានកិច្ចការខ្លះដែលគាត់ត្រូវធ្វើជាជំហានៗ ដើម្បីស្តាប់បង្គាប់តាមព្រះ និងសង្គ្រោះកូនប្រុសគាត់។ ដោយសេចក្តីជំនឿ គាត់ក៏បានលាក់កូនប្រុសគាត់ មិនឲ្យពួកសាសន៍អេស៊ីព្ទដឹង។ គាត់ក៏បានធ្វើកូនទូកពីដើមបបុស ដាក់កូនគាត់ចូលទៅក្នុងកូនទូកនោះ ហើយបណ្តែតវានៅគុម្ពត្រែងនៅមាត់ទន្លេ(២:៣)។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានថែរក្សាជីវិតទារកនោះ ដោយការអស្ចារ្យ(ខ.៥-១០) ហើយក្រោយមក ព្រះអង្គក៏បានប្រើគាត់ ឲ្យរំដោះប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ឲ្យរួចផុតពីរបបទាសភាព(៣:១០)។ រឿងរបស់លោកចន និងរឿងរបស់អ្នកស្រីយ៉ុកិបិត បាននិយាយអំពីការបោះជំហានទៅមុខ…
Read article
ប្រព្រឹត្តដោយអធ្យាស្រ័យ
២ពង្សាវតាក្សត្រ ៦:១៨-២៣ មិនត្រូវប្រហារគេទេ … សូមដាក់នំបុ័ង និងទឹកមក នៅមុខគេឲ្យបរិភោគវិញ។ ២ពង្សាវតាក្សត្រ ៦:២២ ក្នុងសៀវភៅរឿងប្រលោមលោក មានចំណងជើងថា ដំណឹងអំពីកូនស្រី លោកដាវីដ វីងគ្ល័រ(David Winkler) ចង់រកឃើញស្វែងរកកូនស្រីរបស់គាត់ ដែលបានរត់ចេញពីផ្ទះ ហើយមានតែលោកហឺមឹន សៀល័រ(Herman Sheeler) ម្នាក់គត់ ដែលអាចជួយគាត់បាន។ ប៉ុន្តែ គាត់មានបញ្ហាមួយ។ កូនស្រីរបស់លោកដាវីឌ គឺជាកូនដែលបានកើតពីអំពើផិតក្បត់របស់លោកដាវីឌ ជាមួយភរិយារបស់លោកហឺមឹន ហើយលោកហឺមឹនក៏បានព្រមានលោកដាវីឌ មិនឲ្យទាក់ទងក្រុមគ្រួសាររបស់លោកហឺមឹនទៀតឡើយ។ ប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ក្រោយមក លោកដាវីឌក៏បានសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅលោកហឺមឹន ដើម្បីសុំទោស ចំពោះការអ្វីដែលគាត់បានធ្វើ។ គាត់ក៏បានអង្វរលោកហឺមឹន ឲ្យប្រាប់គាត់អំពីទីកន្លែងរបស់កូនស្រីគាត់។ គាត់ប្រាប់លោកហឺមឹនថា “ខ្ញុំមានចន្លោះប្រហោងមួយ ក្នុងជីវិតខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំបានដឹងតិចតួចណាស់អំពីកូនស្រីខ្ញុំ”។ គាត់ក៏បានរង់ចាំមើល តើលោកហឺមឹននឹងជួយគាត់ឬទេ។ តើយើងគួរតែប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សដែលបានធ្វើខុសមកលើយើង យ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ? ស្តេចអ៊ីស្រាអែលមួយអង្គបានប្រឈមមុខដាក់សំណួរនេះ នៅពេលដែលខ្មាំងសត្រូវរបស់គាត់ បានធ្លាក់ចូលក្នុងកណ្តាប់ដៃគាត់(២ពង្សាវតាក្សត្រ ៦:៨-២០)។ គាត់ក៏បានទូលសួរហោរាអេលីសេថា តើទ្រង់គួរតែសម្លាប់ពួកគេឬយ៉ាងណា? ហោរាអេលីសេក៏បានប្រាប់ទ្រង់ឲ្យទុកជីវិតឲ្យពួកគេ ហើយថែមទាំងដាក់អាហារ និងទឹក នៅពីមុខពួកគេ ដើម្បីឲ្យពួកគេបានបរិភោគហើយវិលត្រឡប់ទៅម្ចាស់របស់ពួកគេវិញ(ខ.២១-២២)។ តាមរយៈការប្រព្រឹត្តដោយការលើកលែងទោសដូចនេះ…
Read article
ការជួបជាមួយព្រះ
ទំនុកដំកើង ២៧:៧-១៤ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ ចិត្តទូលបង្គំបានទូលតបថា ទូលបង្គំនឹងស្វែងរកព្រះភក្ត្រទ្រង់ពិត។ ទំនុកដំកើង ២៧:៨ ឆ្នាំ២០២២ ជាឆ្នាំដែលពិសេសណាស់ សម្រាប់ខ្ញុំ និងភរិយាខ្ញុំ។ នៅឆ្នាំនោះ ចៅស្រីរបស់យើង ឈ្មោះ សូហ្វៀ អាស្សលី(Sophia Ashley) បានចាប់កំណើត ជាចៅស្រីតែមួយ ក្នុងចំណោមចៅទាំង៨នាក់របស់យើង។ តាយាយរបស់សូហ្វៀ បានញញឹមបិតមាត់មិនជិត ពេលបានទទួលដំណឹងដ៏ល្អនេះ។ នៅពេលដែលកូនប្រុសរបស់យើងបានទូរស័ព្ទមកយើង ដោយបើកវីដេអូមើលមុខគ្នាឃើញ យើងមានចិត្តរំភើបរីករាយកាន់តែខ្លាំង។ ខ្ញុំមិនបាននៅក្នុងបន្ទប់ជាមួយភរិយារបស់ខ្ញុំទេ តែសម្លេងស្រែកហោរដោយអំណរ បានបង្ហាញថា គាត់កំពុងតែបានឃើញមុខចៅស្រីគាត់ជាលើកដំបូងនៅក្នុងទូរស័ព្ទ។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងអាចមើលឃើញមនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់ពីចម្ងាយ ដោយគ្រាន់តែចុចទូរស័ព្ទតេទៅពួកគេប៉ុណ្ណោះ។ ការមើលឃើញមុខមនុស្ស ដែលយើងកំពុងជជែកជាមួយតាមទូរស័ព្ទ គឺជាលទ្ធភាពដែលមនុស្សទើបតែអាចធ្វើបាន ក្នុងសម័យទំនើប ប៉ុន្តែ ការសន្ទនាជាមួយព្រះក្នុងការអធិស្ឋាន ដោយដឹងថា ខ្លួនកំពុងស្ថិតក្នុងព្រះវត្តមានព្រះអង្គ មិនមែនជាអ្វីដែលមនុស្សទើបតែអាចធ្វើបាននោះឡើយ។ ការអធិស្ឋានរបស់ស្តេចដាវីឌ ក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក២៧ បានធ្វើឡើង ក្នុងពេលដែលមានការទាស់ប្រឆាំង បានជាទ្រង់ត្រូវការជំនួយ លើសពីលទ្ធភាពដែលមិត្តសំឡាញ់ជាមនុស្សអាចផ្តល់ឲ្យបាន(ខ.១០-១២)។ គឺដូចដែលទ្រង់មានបន្ទូលថា “កាលទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលថា ចូរស្វែងរកមុខអញនោះ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ ចិត្តទូលបង្គំបានទូលតបថា ទូលបង្គំនឹងស្វែងរកព្រះភក្ត្រទ្រង់ពិត”(ខ.៨)។…
Read article
ស្វាគមន៍ការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូវ
លូកា ២:៨-២០ គឺអ្នករាល់គ្នានឹងឃើញព្រះឱរស១រុំនឹងសំពត់ផ្តេកនៅក្នុងស្នូក។ លូកា ២:១២ ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំបានទន្ទឹងរង់ចាំដំណឹងល្អ ពីអ្នកជិតខាងរបស់យើងម្នាក់ដែលមានផ្ទៃពោះ ដោយចិត្តអន្ទះសា ខណៈពេលដែលគាត់កំពុងត្រៀមខ្លួនស្វាគមន៍កូនដំបូង។ ទីបំផុត យើងក៏បានឃើញផ្លាកនៅមុខផ្ទះមានអក្សរសរសេរពីលើ ឲ្យយើងដឹងថា គាត់ប្រសូតបានកូនស្រីម្នាក់។ យើងក៏បានអបអរកំណើតរបស់កូនស្រីរបស់ពួកគេ ហើយក៏បានផ្ញើសារទៅកាន់មិត្តភក្តិ ដែលប្រហែលជាមិនទាន់បានឃើញការតុបតែងនៅក្រៅផ្ទះនោះ។ ភាពរំភើបរីករាយបំផុតបានកើតមាន ក្នុងការរង់ចាំការចាប់កំណើតរបស់ទារកម្នាក់ កាលជាង២ពាន់ឆ្នាំមុន។ មុនពេលព្រះយេស៊ូវយាងចុះពីស្ថានសួគ៌ យកកំណើតជាមនុស្ស ប្រជាជនយូដាមិនបានរង់ចាំការប្រសូតរបស់ព្រះមែស្ស៊ី តែពីរបីខែនោះឡើយ តែពួកគេបានទន្ទឹងរង់ចាំការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គ ជាព្រះសង្គ្រោះអស់ជាច្រើនជំនាន់មកហើយ។ ខ្ញុំស្រមៃថា ជនជាតិយូដាដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះ ប្រហែលជាឆ្ងល់ថា តើពួកគេនឹងបានឃើញព្រះបន្ទូលសន្យាបានសម្រេច កាលពួកគេនៅមានជីវិតឬយ៉ាងណាទេ។ នៅពេលយប់មួយនោះ មានទេវតាមួយអង្គបានបង្ហាញខ្លួន ឲ្យពួកអ្នកគង្វាលចៀមបានឃើញ នៅបេថ្លេហិម ហើយបានប្រកាសឲ្យពួកគេដឹងថា ព្រះមែស្ស៊ីបានប្រសូតហើយ។ ទេវតាប្រាប់ពួកគេជាលម្អិតថា “នេះជាទីសំគាល់ដល់អ្នករាល់គ្នា គឺអ្នករាល់គ្នានឹងឃើញព្រះឱរស១រុំនឹងសំពត់ផ្តេកនៅក្នុងស្នូក”(លូកា ២:១២)។ បន្ទាប់ពីពួកអ្នកគង្វាលបានឃើញព្រះយេស៊ូវហើយ ពួកគេក៏បានសរសើរដំកើងព្រះ ហើយទៅប្រាប់អ្នកដទៃទៀត ឲ្យបានដឹងអំពីការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គ (ខ.១៧)។ ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យអ្នកគង្វាលដឹងថា បុត្រតូចដែលគេបានរង់ចាំជាយូរមកហើយ បានប្រសូតហើយ ដូចនេះពួកគេអាចទៅប្រាប់អ្នកដទៃ ឲ្យបានដឹងអំពីការប្រសូតរបស់ព្រះយេស៊ូវផងដែរ។ យើងនៅតែអបអរការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គ ព្រោះព្រះជន្មរបស់ព្រះអង្គ បានផ្តល់ឲ្យអ្នកជឿព្រះអង្គនូវសេចក្តីសង្រ្គោះរួចផុតពីភាពប្រេះបែករបស់លោកិយ។ ព្រះអង្គបានយាងមកឲ្យយើងស្គាល់សន្តិភាព ហើយដកពិសោធន៍នឹងក្តីអំណរដ៏ស្ថិតស្ថេរ។…
Read article
ពន្លឺដែលព្រះគ្រីស្ទបានប្រទាន
ម៉ាថាយ ២:១-២,៩-១២ គេមានសេចក្តីអំណរជាខ្លាំងក្រៃ ដោយឃើញផ្កាយនោះ។ ម៉ាថាយ ២:១០ ជានិច្ចជាកាល ខ្ញុំនិងស្វាមីរបស់ខ្ញុំតែងតែមានចិត្តរីករាយ នៅក្នុងការចូលរួមកម្មវិធីណូអែល នៅព្រះវិហាររបស់យើង ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ កាលយើងទើបតែបានរៀបការបានប៉ុន្មានឆ្នាំ យើងបានបង្កើតប្រពៃណីពិសេសមួយប្រចាំគ្រួសារ ដោយស្លៀកពាក់ខោអាវរងា បន្ទាប់ពីកម្មវិធីណូអែលចប់ ហើយក៏បានឡើងភ្នំតូចមួយនៅក្បែរផ្ទះយើង ដែលនៅលើនោះ មានអំពូលភ្លើង៣៥០គ្រាប់ ដែលគេបានចងព្យួរនៅលើបង្គោលខ្ពស់ៗ បង្កើតបានរូបរាង្គដូចផ្កាយ។ ជាញឹកញាប់ យើងឈរនៅលើព្រឹលនៅទីនោះ មើលទៅទីក្រុងពីចម្ងាយ ដោយជញ្ជឹងគិត អំពីការប្រសូតដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ នៅពេលនោះ មនុស្សជាច្រើននៅទីក្រុងស្ថិតនៅក្នុងជ្រលងភ្នំ ក៏បានមើលមកអំពូលភ្លើងដែលមានរាងដូចផ្កាយនោះផងដែរ។ ផ្កាយនោះបានធ្វើឲ្យយើងនឹកចាំ អំពីការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់យើង។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានចែងថា ពួកហោរ “មកពីទិសខាងកើត” បានមកដល់ទីក្រុងយេរូសាឡិម ដោយស្វែងរក “ព្រះអង្គដែលប្រសូតមក ធ្វើជាស្តេចសាសន៍យូដា”(ម៉ាថាយ ២:១-២)។ ពួកគេបានមើលឃើញផ្កាយនោះ ដែលបានរះឡើងនៅលើមេឃ(ខ.២)។ ការធ្វើដំណើររបស់ពួកគេបានបន្តពីទីក្រុងយេរូសាឡិម ទៅភូមិបេថ្លេហិម ដោយផ្កាយនោះបាន “នាំមុខគេ ដរាបដល់ចំពីលើកន្លែងដែលបុត្រតូចនៅ ទើបឈប់”(ខ.៩)។ នៅទីនោះ ពួកគេក៏បាន “ក្រាបថ្វាយបង្គំ” ព្រះអង្គ(ខ.១១)។ ព្រះគ្រីស្ទគឺជាប្រភពនៃពន្លឺ ក្នុងជីវិតយើង ទាំងក្នុងន័យធៀប(ធ្វើជាអ្នកនាំផ្លូវយើង) ក៏ដូចជាក្នុងន័យត្រង់ ដោយព្រះអង្គជាអ្នកបង្កើតព្រះអាទិត្យ…
Read article
ក្តីប្រាថ្នាធំសម្រាប់មិត្តភក្តិ
ហេព្រើរ ១០:១៩-២៥ ត្រូវឲ្យយើងពិចារណាមើលគ្នាទៅវិញទៅមកដែរ ដើម្បីនឹងបណ្តាលឲ្យមានសេចក្តីស្រឡាញ់ ហើយឲ្យប្រព្រឹត្តការល្អផង។ ហេព្រើរ ១០:២៤ លោកគ្រូក្រេកូរី(Gregory) មកពីទីក្រុងណាហ្សៀនហ្ស៊ូស និងលោកគ្រូបាសហ្ស៊ីល(Basil) មកពីក្រុងស៊ីសារា គឺជាអ្នកដឹកនាំដែលមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អ ក្នុងពួកជំនុំនៅសតវត្សរ៍ទី៤ និងជាមិត្តជិតស្និទ្ធផងដែរ។ អ្នកទាំងពីរបានជួបគ្នា កាលពួកគេកំពុងរៀនមុខវិជ្ជាទស្សនវិជ្ជា ហើយក្រោយមក លោកគ្រូក្រេកូរីក៏បានមានប្រសាសន៍ថា គាត់និងលោកបាហ្ស៊ីល បានប្រែក្លាយជា “រូបកាយពីរ ដែលមានវិញ្ញាណតែមួយ”។ ផ្លូវនៃអាជីពរបស់ពួកគេ មានភាពស្រដៀងគ្នាយ៉ាងខ្លាំង បានជាការប្រជែងគ្នាមិនអាចកើតមាន រវាងអ្នកទាំងពីរបានទេ។ លោកគ្រូក្រេកូរីក៏បានពន្យល់ថា ពួកគាត់បានជៀសវាងការល្បួងដែលនាំឲ្យប្រជែងគ្នា ដោយមាន “ក្តីប្រាថ្នាធំតែមួយ” ដែលចង់បានជីវិតដែលមានជំនឿ ក្តីសង្ឃឹម និងការប្រព្រឹត្តល្អ បន្ទាប់មក “លើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក” ឲ្យកាន់តែមានជោគជ័យ ក្នុងគោលដៅនេះ ជាជាងជោគជ័យតែម្នាក់ឯង។ ជាលទ្ធផល អ្នកទាំងពីរបានចម្រើនឡើងក្នុងជំនឿ ហើយក៏បានក្លាយជាអ្នកដឹកនាំកំរិតខ្ពស់ ដោយគ្មានការប្រជែងគ្នាឡើយ។ កណ្ឌគម្ពីរហេព្រើរ ត្រូវបាននិពន្ធឡើង ដើម្បីជួយយើង ឲ្យរឹងមាំក្នុងជំនឿ(ហេព្រើរ ២:១) ដោយលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យផ្តោតចិត្តទៅលើ “ក្តីសង្ឃឹម ដែលយើងបានចែកចាយ” ហើយ “លើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ឲ្យមានសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការប្រព្រឹត្តល្អ”(១០:២៣-២៤)។ កណ្ឌគម្ពីរហេព្រើរបានបង្គាប់យើងឲ្យអនុវត្តន៍ដូចនេះ…
Read article