គ្រូបង្រៀន ដែលល្អបំផុត
ពេលខ្ញុំជជែកគ្នាជាមួយយុវជន អំពីការរៀបចំខ្លួនសម្រាប់ពេលអនាគត ខ្ញុំក៏បានឮពួកគេនិយាយ យ៉ាងដូចនេះថា “យើងត្រូវចូលប្រលូកក្នុងលោកិយ ដើម្បីដកពិសោធន៍នឹងស្ថានភាពដែលមានការមិនគោរពប្រតិបត្តិព្រះ និងដកពិសោធន៍ជាមួយមនុស្សដែលមិនកោតខ្លាចព្រះ ដើម្បីមានការរីកលូតលាស់ឲ្យកាន់តែរឹងមាំឡើង”។ ការមានគំនិតបែបនេះ បានលេបត្របាក់គ្រីស្ទបរិស័ទជាច្រើន ដែលមិនទាន់ពេញវ័យខាងវិញ្ញាណ ហើយនៅទី បំផុតក៏បាននាំឲ្យពួកគេ ងាកមកទាស់ប្រឆាំងនឹងព្រះវិញ។ ជាការពិតណាស់ យើងកំពុងរស់នៅក្នុងលោកិយស្រាប់ហើយ(យ៉ូហាន ១៧:១៥) ហើយយើងក៏បានចូលទៅ ក្នុងស្ថានភាពជាច្រើនរបស់អ្នកមិនជឿព្រះ ដូចជា នៅសាលារៀន នៅកន្លែងធ្វើការ និងនៅក្នុងតំបន់យើងរស់នៅជាដើម តែយើងចាំបាច់ត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្ន ព្រោះការចូលទៅក្នុង ស្ថានភាពទាំងនេះ អាចនាំឲ្យយើងឱបក្រសោបយក ទស្សនវិជ្ជាដែលមិនគោរពប្រតិបត្តិព្រះ។ តែយើងគ្រប់គ្នាអាចមានភាពពេលវ័យឆាប់រហ័សជាង ពេលយើងអនុវត្តតាមសេចក្តីបង្រៀនរបស់ព្រះ ដូចដែលបានចែងក្នុងទំនុកតម្កើង ១:១។ ទីមួយ យើងមិនត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្ត និងជ្រើសរើស តាម “ការប្រឹក្សារបស់មនុស្សដែលមិនកោតខ្លាចព្រះឡើយ”។ ទីពីរ យើងមិនគួរចូលទៅក្នុងកន្លែង ដែលមនុស្សមិនស្គាល់ព្រះយេស៊ូវ អាចជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ មកលើការពិចារណារបស់យើងឡើយ។ ទីបី យើងមិនគួរទុកចិត្ត និងមានការយល់ស្រប ចំពោះអ្នកដែលចម្អកឲ្យព្រះ ព្រះបន្ទូលទ្រង់ និងតួនាទីដែលទ្រង់មាន ក្នុងជីវិតរបស់យើងឡើយ ពុំនោះទេ យើងនឹងយល់ថា គំនិតរបស់គេហាក់ដូចជាត្រឹមត្រូវចំពោះយើងហើយ។ ការប្រឹក្សាដែលមានប្រភពមកពីមនុស្សដែលមិនកោតខ្លាចព្រះ នាំឲ្យយើងដើរចេញពីព្រះ។ ផ្ទុយទៅវិញ…
Read articleសត្វក្ងោក និងពូជរបស់វា
សត្វក្ងោកឈ្មោល មានសម្រស់ដ៏គួរឲ្យទាក់ទាញ ព្រោះរោមវាមានភាពភ្លឺផ្លេក ដែលគេមើលឃើញខៀវ និងពណ៌បៃតងឆ្លុះគ្នាចុះឡើងៗ ហើយសំណុំកន្ទុយដ៏ធំវែងរបស់វា មានត្រានៅចុងរោមកន្ទុយទាំងអស់ ដែលមានរាងដូចភ្នែកដែលមានពណ៌មាស ក្រហម និងខៀវជារង្វង់ជាច្រើនជាន់។ ពពួកសត្វនេះ គឺពិតជាបក្សីដ៏ស្រស់ស្អាត តែជើងរបស់វាបែរជាអាក្រក់មើលទៅវិញ។ តាមពិត មនុស្សយើងភាគច្រើន មានរូបកាយមិនគ្រប់គ្រាន់ នៅត្រង់ចំណុចណាមួយ។ ការខ្វះខាតនោះអាចជាអ្វីដែលយើងមានពីកំណើត ឬវាទើបតែកើតមានចំពោះយើង ក្នុងពេលថ្មីៗនេះ។ សាវ័កប៉ុលបានហៅការខ្វះខាតរបស់ខ្លួនថា “បន្លានៅក្នុងសាច់” ដែលបានធ្វើឲ្យគាត់ប្រកាន់យកនូវការបន្ទាបខ្លួន(១កូរិនថូស ១២:៧-៩)។ គាត់បានទូលអង្វរព្រះអម្ចាស់បីដង ដើម្បីសូមឲ្យទ្រង់ដកយកបន្លានោះចេញ ព្រោះគាត់ប្រហែលជាយល់ថា ខ្លួនអាចបម្រើទ្រង់បានកាន់តែប្រសើរឡើង ប្រសិនបើគ្មានបន្លានោះនៅក្នុងសាច់ទេ។ តែព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលបញ្ជាក់ដល់គាត់ថា “គុណរបស់អញល្មមដល់ឯងហើយ ដ្បិតកំឡាំងអញបានពេញខ្នាត ដោយសេចក្តីកំសោយ”។ សាវ័កប៉ុលក៏បានតបថា “ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងស៊ូអួតពីសេចក្តីកំសោយរបស់ខ្ញុំ ដោយអំណរជាខ្លាំង ដើម្បីឲ្យព្រះចេស្តានៃព្រះគ្រីស្ទបានសណ្ឋិតនៅនឹងខ្ញុំ”។ នៅក្នុងជំនឿលើព្រះ យើងមិនគួរមានការយល់ច្រឡំឡើយ ព្រោះជាញឹកញាប់ ទ្រង់ជ្រើសរើសយើង ឲ្យបំពេញកិច្ចការដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ទ្រង់ ទោះបីជា យើងមានភាពមិនគ្រប់លក្ខណ៌ក៏ដោយ ពោលគឺមិនមែនដោយសារយើង មានសមត្ថភាពនិយាយ មានរូបសម្បត្តិល្អ ឬមាន កាយសម្បទារឹងមាំ សម្រាប់បំពេញកិច្ចការរបស់ទ្រង់នោះឡើយ។ លោកហាត់សិន ថេល័រ(Hudson Taylor) ដែលជាបេសកជន…
Read articleវង្វង់នៃមិត្តភ័ក្រ
មានសិស្សវិទ្យាល័យជាច្រើននាក់ មានភាពវិកលផ្នែកទំនាក់ទំនង ឬមានជម្ងឺវិកលផ្នែកសតិបញ្ញាពីកំណើត ដែលធ្វើឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនត្រូវបានអ្នកដទៃបដិសេធ និងមិនអើពើរ។ ជាញឹកញាប់ ពួកគេអង្គុយញាំអាហារតែម្នាក់ឯង នៅកន្លែងលក់អាហារ នៅក្នុងសាលារៀន ព្រោះសិស្សដទៃទៀត មិនដឹងពីរបៀបទំនាក់ទំនងជាមួយពួកគេ ឬមិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេតែម្តង។ ដើម្បីលើកឡើងអំពីបញ្ហាខ្វះខាតនេះ អ្នកស្រីបាបារ៉ា ផាលីលីស(Barbara Palilis) ដែលជាអ្នកព្យាបាលជម្ងឺផ្នែកនិយាយស្តី បានបង្កើតកម្មវិធី “វង្វង់មិត្តភ័ក្រ” ដែលនៅក្នុងនោះ គេរៀបចំសិស្សដែលមានជម្ងឺប្រភេទនេះ ឲ្យមានគូជាមួយសិស្សដែលមានសុខភាពធម្មតា ដើម្បីឲ្យពួកគេណាត់ ជួបគ្នាញាំអាហារថ្ងៃត្រង់ និងចូលរួមសកម្មភាពសង្គមជាមួយគ្នា។ តាមរយៈកម្មវិធីព្យាបាលនេះ សិស្សទាំងនោះដែលមានការខ្វះខាតជាពិសេស និងសិស្សដែលមានសុខភាពប្រក្រតី ក៏បានរាប់អានគ្នាជាមិត្តភ័ក្រ ហើយបន្តធ្វើឲ្យមានភាពល្អប្រសើរ និងមានការកែប្រែកាន់តែខ្លាំងឡើង តាមរយៈការផ្តល់ឲ្យនូវការទទួលស្គាល់ មិត្តភាព និងការយោគយល់គ្នា។ ការរាប់បញ្ចូលមនុស្សទៅក្នុងសហហគមន៍អ្នកជឿព្រះ គឺជាចំណុចសំខាន់បំផុតនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ គឺដូចដែលមានសេចក្តីចែងថា “ព្រះដែលទ្រង់មានសេចក្តីមេត្តាករុណាដ៏លើសលប់ … ក្នុងកាលដែលយើងនៅ ស្លាប់ក្នុងការរំលងនៅឡើយ នោះទ្រង់បានប្រោសឲ្យយើងរាល់គ្នាបានរស់ ជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ គឺដោយព្រះគុណ ដែលអ្នករាល់គ្នាបានសង្គ្រោះ”(អេភេសូ ២:៤-៥)។ តាមរយៈសេចក្តីជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ នោះយើង “ដែលពីដើមនៅឆ្ងាយ បានមកជិតវិញ ដោយសារព្រះលោហិតទ្រង់”(ខ.១៣)។ ដោយសារយើងបានទទួលអភ័យឯកសិទ្ធិ ធ្វើជាសមាជិកនៃ“មហាគ្រួសារនៃព្រះ”(ខ.១៩) នោះយើងគួរតែមានភ្នែកដែលមើលឃើញ…
Read articleការមិនទទួលការឆ្លើយតប
សេចក្តីអធិស្ឋានដែលព្រះមិនឆ្លើយតប ស្ថិតក្នុងចំណោមការពិបាកបំផុត ដែលខ្ញុំបានជួបប្រទះ។ អ្នកក៏ប្រហែលជាមានបញ្ហាដូចនេះផងដែរ។ ពេលអ្នកទូលសូមឲ្យព្រះជួយរំដោះមិត្តភ័ក្ររបស់អ្នកម្នាក់ ឲ្យរួចពីការញៀនថ្នាំ ឬសូមឲ្យទ្រង់ប្រទានសេចក្តីសង្រ្គោះដល់អ្នកជាទីស្រឡាញ់ណាម្នាក់ ឬក៏សូមឲ្យទ្រង់ប្រោសក្មេងម្នាក់ឲ្យជា ឬមួយសូមឲ្យទ្រង់ជួសជុលទំនាក់ទំនងណាមួយ ដែលបែកបាក់ជាដើម។ អ្នកយល់ថា ខ្លួនបានទូលសូមតាមបំណងព្រះហឫទ័យព្រះហើយ។ តែបន្ទាប់ពីបានអធិស្ឋានអស់ជាច្រើនឆ្នាំ នៅតែមិនបានការឆ្លើយតប ឬលទ្ធផលពីទ្រង់។ អ្នកបានរំឭកថា ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់មានអំណាចចេស្តា។ ការទូលសូមរបស់អ្នក គឺសុទ្ធតែជាការល្អ។ អ្នកបានទូលអង្វរ ហើយអ្នកក៏រង់ចំាទ្រង់ឆ្លើយតប តែអ្នកសង្ស័យថា ទ្រង់ប្រហែលជាមិនបានស្តាប់ឮអ្នក ឬទ្រង់ប្រហែលជាគ្មានអំណាចចេស្តាទេ។ អ្នកក៏ឈប់អធិស្ឋានទូលសូម អស់ជាច្រើនថ្ងៃ ឬច្រើនឆ្នាំ។ អ្នកមានអារម្មណ៍ថា ការសង្ស័យនោះ បានធ្វើឲ្យអ្នកមានបាបហើយ។ អ្នកចាំថា ព្រះសព្វព្រះទ័យនឹងឲ្យអ្នកទូលទ្រង់ អំពីសេចក្តីត្រូវការរបស់អ្នក ហើយអ្នកក៏ទូលសូមទ្រង់ម្តងទៀត។ ជួនកាល យើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថា យើងកំពុងតែមានលក្ខណៈដូចស្រ្តីមេម៉ាយ នៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលមានចែងនៅក្នុងបទគម្ពីរលូកា ១៨។ នាងបានមកនិយាយនឹងចៅក្រម ម្តងហើយម្តងទៀត ដើម្បីសុំឲ្យគាត់ជួយ និងធ្វើឲ្យគាត់លែងមានចិត្តរឹង ហើយព្រមធ្វើតាមការអង្វររបស់នាង។ ប៉ុន្តែ យើងដឹងថា ព្រះទ្រង់មានចិត្តសប្បុរសជាង ហើយមានអំណាចខ្លាំងជាងចៅក្រម នៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនោះទៅទៀត។ យើងទុកចិត្តទ្រង់ ដ្បិតទ្រង់ល្អ និងមានប្រាជ្ញា ហើយមានអំណាចគ្រប់គ្រង់លើទាំងអស់។ យើងចាំថា…
Read articleផ្លូវឆ្ពោះទៅរកជីវិត“ងាយស្រួល”
តើឪពុកម្តាយកំពុងព្យាយាមខ្លាំងពេក ដើម្បីធ្វើឲ្យកូនៗរបស់ខ្លួនសប្បាយចិត្តឬ? ហើយតើពួកគេទទួលលទ្ធផលផ្ទុយពីអ្វីដែលពួកគេចង់បានឬ? សំណួរទាំងនោះត្រូវបានលើកឡើង នៅក្នុងការសម្ភាសអ្នកស្រីឡូរី ហ្គូលេប(Lori Gottlieb) ដែលជាអ្នកនិពន្ធអត្ថបទមួយ លើប្រធានបទ “យុវជនវ័យក្មេងដែលមិនសប្បាយចិត្ត”។ ពេលនោះ គាត់បានឆ្លើយថា “ចាស ឪពុកម្តាយដែលមិនព្រមអនុញ្ញាតឲ្យកូនមានការដកពិសោធន៍នឹងបរាជ័យ ឬការមិនសប្បាយចិត្ត គឺកំពុងតែធ្វើឲ្យកូនរបស់ខ្លួន មានការយល់ខុសអំពីពិភលោក ហើយមិនបានឲ្យពួកគេត្រៀមខ្លួន ដើម្បីប្រឈមមុខនឹងការអាក្រក់ ដែលពិតជានឹងកើតមានក្នុងជីវិតយុវវ័យឡើយ។ និយាយរួម ឪពុកម្តាយទាំងនោះបានបណ្តាលឲ្យកូនមានអារម្មណ៍ទទេ ហើយថប់បារម្ភអំពីពេលអនាគត”។ គ្រីស្ទបរិស័ទខ្លះចង់ឲ្យព្រះអម្ចាស់ ក្លាយជាឪពុកដែលការពារពួកគេ ឲ្យរួចផុតពីទុក្ខព្រួយ និងការខកចិត្តគ្រប់យ៉ាង។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់មិនមែនជាឪពុកប្រភេទនេះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យកូនៗរបស់ទ្រង់ ឆ្លងកាត់ការលំបាក(អេសាយ ៤៣:២ ១ថែស្សាឡូនិច ៣:៣)។ ពេលយើងចាប់ផ្តើមដំណើរជីវិត ដោយជំនឿ ដែលយល់ច្រឡំថា ជីវិតមានភាពងាយស្រួល ដែលនឹងធ្វើឲ្យយើងមានការសប្បាយចិត្តដ៏ពិត នោះយើងនឹងមានភាពនឿយណាយ នៅក្នុងការព្យាយាមរស់នៅ តាមជំនឿដែលយល់ច្រឡំនោះ។ តែពេលយើងបានស្គាល់ការពិត ដែលចែងថា ជីវិតមានការលំបាក នោះយើងអាចលះបង់ជីវិតរបស់យើង ដើម្បីទទួលបាននូវជីវិតដែលល្អ និងកោតខ្លាចព្រះវិញ។ ជីវិតដែលមានការលំបាក ធ្វើឲ្យយើងមានភាពរឹងមាំ សម្រាប់ឆ្លងកាត់ពេលដែលមានការលំបាក ក្នុងជីវិត។ ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យនឹងធ្វើឲ្យយើងមានភាពបរិសុទ្ធ…
Read articleរបៀបចូលនគរស្ថានសួគ៌
កាលខ្ញុំកំពុងធ្វើការជាគ្រូបង្រៀនសិស្សថ្នាក់ទី២ និងទី៣ នៅឯសាលាព្រះគម្ពីរវិស្សមកាល របស់ពួកជំនុំយើង ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តឲ្យអំណោយ ដល់សិស្សទាំង២៥នាក់ នៅថ្ងៃចុងក្រោយ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានប្រាប់ពួកគេថា ដើម្បីទទួលបាននូវរង្វាន់នេះ ពួកគេម្នាក់ៗត្រូវឆ្លើយសំណួរមួយ គឺ “តើមនុស្សម្នាក់ៗអាចឡើងនគរស្ថានសួគ៌បានដោយរបៀបណា? វាពិតជាគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់ ពេលដែលបានឮក្មេងអាយុ៩ និង១០ឆ្នាំឆ្លើយសំណួរមួយនេះ។ មានពួកគេជាច្រើននាក់បានឆ្លើយយ៉ាងច្បាស់ថា មនុស្សអាចទទួល សេចក្តីសង្គ្រោះ តាមរយៈសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប៉ុន្តែ ក្នុងចំណោមក្មេងទាំងនេះ មានអ្នកខ្លះមិនទាន់យល់អត្ថន័យនៃដំណឹងល្អនៅឡើយ បានជាមានម្នាក់ឆ្លើយថា “យើងត្រូវធ្វើជាមនុស្សល្អ ហើយទៅរៀន ក្នុងថ្នាក់រៀនថ្ងៃអាទិត្យ”។ ហើយមានម្នាក់ទៀតបានសួរ ទាំងស្ទាក់ស្ទើរ “តើយើងត្រូវអធិស្ឋានទៅព្រះមែនទេ?” ហើយនៅមានម្នាក់ទៀតឆ្លើយថា “បើយើងប្រព្រឹត្តល្អ ចំពោះមិត្តភ័ក្រ ហើយស្តាប់បង្គាប់ម៉ាក់ប៉ាក នោះយើងនឹងបានសង្រ្គោះហើយ”។ ខ្ញុំក៏បានព្យាយាមពន្យល់ក្មេងៗទាំងអស់នោះ ដោយសុភាព អំពីសេចក្តីសង្រ្គោះ ដែលយើងទទួលបាន តាមរយៈជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ ដែលទ្រង់បានសុគត ដើម្បីលោះបាបយើង ហើយបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ខ្ញុំក៏យល់ថា ក្មេងៗទាំងនេះ គឺជាដំណាងឲ្យមនុស្សជាច្រើនសណ្ឋិក នៅក្នុងលោកិយនេះ ដែលមិនទាន់បានយល់អត្ថន័យ នៃដំណឹងល្អនៅឡើយ។ ចុះចំណែកអ្នកវិញ? តើការយល់ដឹងរបស់អ្នក អំពីសេចក្តីសង្គ្រោះ ផ្អែកទៅលើសេចក្តីពិតក្នុងព្រះគម្ពីរឬ? ចូរពិចារណាអំពីសារៈសំខាន់នៃការអ្វី…
Read article