ដូចព្រះយេស៊ូវ
ក្នុងអំឡុងពេលនៃកម្មវិធីថ្វាយបង្គំរបស់ក្រុមកុមារ ក្នុងព្រះវិហារនៅថ្ងៃអាទិត្យ អ្នកគ្រូកុមារបានលើកឡើងអំពីក្រឹត្យវិន័យទីមួយ នៃក្រឹត្យវិន័យទាំងដប់ប្រការ ដែលបានចែងថា “កុំឲ្យមានព្រះឯណាទៀត នៅចំពោះអញឲ្យសោះ”(និក្ខមនំ ២០:៣)។ គាត់ក៏បានប្រាប់ក្មេងៗពីរបៀបកាន់តាមក្រឹត្យវិន័យមួយនេះថា “មិនត្រូវយកអ្វី ជាសំខាន់ជាងព្រះឡើយ គឺសូម្បីតែស្ករគ្រាប់ កិច្ចការសាលា និងវីដេអូហ្គេមក៏ដោយ”។ គាត់បានប្រាប់ពួកគេថា ការយកព្រះជាទីមួយ គឺមានន័យថា យើងត្រូវយកការអានព្រះគម្ពីរ និងការអធិស្ឋាន ជាសំខាន់ជាងការអ្វីផ្សេងទៀត។ មានក្មេងម្នាក់ដែលធំជាងគេ នៅក្នុងថ្នាក់បានឆ្លើយតប ដោយសំណួរដែលគួរឲ្យយើងគិតពិចារណា។ នាងបានសួរថា តើការធ្វើជាគ្រីស្ទបរិស័ទ គឺជាការកាន់តាមក្រឹត្យវិន័យ ឬជាការអនុញ្ញាតឲ្យព្រះធ្វើការទ្រង់ នៅក្នុងគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់នៃជីវិតយើង? ជួនកាល យើងមានការយល់ច្រឡំ ដោយគិតថា ព្រះគម្ពីរគ្រាន់តែជាសៀវភៅក្រឹត្យវិន័យ។ ជាការពិតណាស់ ការស្តាប់បង្គាប់ព្រះ(យ៉ូហាន ១៤:២១) និងការចំណាយពេលជាមួយទ្រង់ គឺជាការសំខាន់ តែមិនមែនដោយសារយើង ត្រូវតែធ្វើជាអ្នកកាន់តាមក្រឹត្យវិន័យនោះឡើយ។ ព្រះយេស៊ូវ និងព្រះវរបិតាមានទំនាក់ទំនង ដែលស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ពេលដែលយើងមានទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះ យើងចង់ចំណាយពេលជាមួយទ្រង់ ហើយស្តាប់បង្គាប់ទ្រង់ ដើម្បីឲ្យយើងមានលក្ខណៈកាន់តែដូចព្រះយេស៊ូវ។ លោកយ៉ូហានបានមានប្រសាសន៍ថា “អ្នកណាដែលថាខ្លួននៅក្នុងទ្រង់ នោះត្រូវតែប្រព្រឹត្តដូចជាទ្រង់ដែរ”(១យ៉ូហាន ២:៦)។ ទ្រង់ជាគំរូ ដែលយើងអាចយកតម្រាប់តាម។ បើសិនជាយើងចង់ដឹងពីរបៀបបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ របៀបបន្ទាបខ្លួន របៀបមានជំនឿ…
Read articleពាក្យសម្តីដែលសមរម្យ
កាលពីពេលកន្លងទៅ តារាភាពយន្តដែលបានឈ្នះពានរង្វាន់អេមមី(Emmy) បានក្រោកឈរឡើង ហើយដើរចេញទៅខាងក្រៅ ដោយចិត្តក្លាហាន នៅពេលដែលកម្មវិធីពាន់រង្វាន់តន្រ្តីអាមេរិកប្រចាំឆ្នាំ កំពុងតែប្រព្រឹត្តទៅ។ មូលហេតុដែលនាងបានសម្រេចិត្តធ្វើដូចនេះ គឺដោយសារតែនាងមានការមិនសប្បាយចិត្ត និងខកចិត្តកាន់តែខ្លាំង ដោយសារតែ “ការនិយាយចម្អកឡកឡឺយ យ៉ាងស្មោកគ្រោក និងការបញ្ចេញយោបល់ដ៏អសុរោះ និងអាសអាភាស” របស់ពួកអ្នកឡើងធ្វើបទបង្ហាញ អ្នកសម្តែង និងពិធីករ។ នាងនិយាយថា កម្មវិធីនៅពេលល្ងាចថ្ងៃនោះ គឺជាការមាក់ងាយ មកលើអស់អ្នកដែលស្រឡាញ់ភាពថ្លៃថ្នូរ និងមានការគោរពខ្លួនឯង។ ការនិយាយស្តីឥតបើគិត ក៏ជាបញ្ហា ដែលកើតមានក្នុងសម័យរបស់សាវ័កប៉ុលផងដែរ។ គាត់បានរំឭកគ្រីស្ទបរិស័ទ នៅក្រុងអេភេសូរថា ពួកគេត្រូវតែលះអស់ទាំងរឿងគួរខ្មាស ពាក្យសំដីចំកួត និងពាក្យកំប្លែងស្មោកគ្រោក ពាក្យមួលបង្កាច់ ពាក្យសម្តីអាសអាភាស ចេញពីជីវិតរបស់ពួកគេ(អេភេសូរ ៥:៤ កូល៉ុស ៣:៨)។ ពាក្យសម្តីទាំងនោះបានបង្ហាញពីជីវិតចាស់របស់ពួកគេ(១កូរិនថូស ៦:៩-១១) ហើយវាមិនសក្តិសម ចំពោះអត្តសញ្ញាណថ្មីរបស់ពួកគេក្នុង ព្រះគ្រីស្ទឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ជីវិតរបស់ពួកគេត្រូវតែមានភាពត្រឹមត្រូវ ដោយពាក្យសម្តីដែលសមរម្យ។ ពាក្យសម្តីដែលល្អ ឬត្រឹមត្រូវរបស់ពួកគេ នឹងផ្តល់ព្រះគុណដល់អ្នកដែលស្តាប់(អេភេសូរ ៤:២៩)។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នឹងជួយការពារពាក្យសម្តីរបស់ពួកគេ ហើយធ្វើឲ្យពួកគេភ្ញាក់ខ្លួន ពេលដែលពួកគេនិយាយពាក្យសម្តីដែលស្មោកគ្រោក ព្រមទាំងជួយពួកគេ ឲ្យចេះប្រើពាក្យសម្តី…
Read articleចូរជ្រើសរើសព្រះសម្រាប់ខ្លួនឯង
ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានឃើញគេផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម អំពីល្បែងនៅលើអ៊ីនធើណែត ដែលផ្អែកទៅលើរឿងទេវកថារបស់ជនជាតិក្រិក។ គេបាននិយាយអំពីកងទ័ព ពួកព្រះក្នុងទេវកថា ពួកវីរ:បុរស និងការបំពេញបេសកកម្ម។ អ្វីដែលខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ជាងគេ គឺការដែលគេរៀបរាប់ អំពីរបៀបចាប់ផ្តើមនៃល្បែងនេះថា “អ្នកត្រូវចុះឈ្មោះក្នុងអ៊ីនធើណែត ត្រូវជ្រើសរើសព្រះមួយ ក្នុងចំណោមព្រះទាំងនោះ ហើយបង្កើតអាណាចក្ររបស់អ្នក”។ គ្រាន់តែខ្ញុំឮគេនិយាយថា “ចូរជ្រើសរើសយកព្រះមួយ” ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង។ ថ្វីដ្បិតតែនេះគ្រាន់តែជាការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ដែលខ្ញុំឮយូរៗម្តងមែន តែវាបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីចារិកលក្ខណៈនៃការសម្រេចចិត្តដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុត ក្នុងពិភពលោកសព្វថ្ងៃ។ នៅក្នុងការលេងល្បែងប្រភេទនេះ គេអាចជ្រើសរើសយក “ព្រះ” មួយណាក៏បាន ប៉ុន្តែ ក្នុងជីវិតពិត ការសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសព្រះខុស នឹងនាំឲ្យយើងទទួលលទ្ធផលអាក្រក់អស់កល្បជានិច្ច។ ក្នុងសម័យ ដែលពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលមួយជំនាន់ ដែលត្រូវបានហុំព័ទ្ធ ទៅដោយសាសន៍ដទៃដែលថ្វាយបង្គំព្រះជាច្រើន លោកយ៉ូស្វេបានប្រកាស់ថា ពួកគេត្រូវសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសយកព្រះមួយអង្គ សម្រាប់ខ្លួនឯង ប៉ុន្តែ មិនមែនចេះតែជ្រើសរើសតាមតែចិត្តនឹកឃើញនោះឡើយ។ គាត់បានធ្វើជាគំរូ សម្រាប់ពួកគេ ដោយមានប្រសាសន៍ថា “ចូររើសយកព្រះណា ដែលឯងចង់គោរពប្រតិបត្តិតាមនៅថ្ងៃនេះចុះ ទោះបើជាព្រះទាំងប៉ុន្មាន ដែលពួកឰយុកោឯងបានគោរពប្រតិបត្តិនៅខាងនាយទន្លេ ឬអស់ទាំងព្រះរបស់សាសន៍អាម៉ូរីនេះ ដែលឯងរាល់គ្នានៅក្នុងស្រុកគេក្តី តែឯអញ និងពួកគ្រួអញ យើងទាំងអស់គ្នានឹងគោរពប្រតិបត្តិដល់ព្រះយេហូវ៉ាតែមួយប៉ុណ្ណោះ”(យ៉ូស្វេ ២៤:១៥)។ សព្វថ្ងែនេះ គឺមិនខុសពីសម័យលោកយ៉ូស្វេឡើយ…
Read articleបើកដៃចំហរ
នៅក្នុងពិធីបុណ្យសព របស់លោកស្រីបេតធី ហ្វ៊ឌ(Betty Ford) ដែលជាភរិយារបស់ប្រធានាធិបតីនៃសហរដ្ឋអាមេរិក លោកស្ទីវិន ហ្វ៊ឌ(Steven Ford) ដែលជាកូនប្រុសរបស់គាត់ បានមានប្រសាសន៍ថា “គាត់ជាស្រ្តីដែលមានសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការកម្សាន្តចិត្ត គាត់ជាស្រ្តីទីមួយ ដែលបានឱបខ្ញុំ។ កាលពី១៩ឆ្នាំមុន ពេលដែលខ្ញុំកំពុងញាណស្រា ម្តាយរបស់ខ្ញុំ…បានឲ្យអំណោយដ៏អស្ចារ្យបំផុតមកខ្ញុំ ហើយការនោះបាននាំឲ្យខ្ញុំចុះចូលចំពោះព្រះ ហើយទទួលព្រះគុណរបស់ទ្រង់ ក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ ជាការពិតណាស់ ពេលដែលខ្ញុំបាននៅក្នុងរង្វង់ដៃគាត់ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំប្រៀបដូចជាកូនពៅវង្វេង ដែលបានត្រឡប់មកផ្ទះវិញអញ្ចឹង ហើយខ្ញុំបានទទួលសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ តាមរយៈគាត់។ ហើយនោះជាអំណោយដ៏ប្រពៃ”។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូល ជាពាក្យប្រៀបប្រដូច អំពីបុរសវ័យក្មេងម្នាក់ ដែលបានសុំកេរមរតកពីឪពុករបស់ខ្លួន ហើយយកទៅបំផ្លាញអស់ បន្ទាប់មក ក៏បានវិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញទាំងក្តីអាម៉ាស់។ ពេលនោះឪពុករបស់គាត់បានឆ្លើយតប តាមរបៀបដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល “ដោយរត់ទៅឱបថើបវា ដោយចិត្តមេត្តា ពេលឃើញ វាដើរមកពីចម្ងាយ”(លូកា ១៥:២០)។ គាត់មិនបានស្តីបន្ទោស ឬដាក់ទោសកូននោះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការអត់ទោសបាប ដោយឲ្យគេធ្វើពិធីជប់លៀងឲ្យវាទៀត។ តើហេតុអ្វី? ព្រោះ “កូននោះបានស្លាប់ ឥឡូវរស់ឡើងវិញ ក៏បាត់ទៅ ហើយបានឃើញមកវិញ”(ខ.២៤)។ លោកស្ទីវិន…
Read articleបទចម្រៀងដែលត្រូវចាំ
ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ ពេលដែលបានទទួលអំណោយដ៏ឥតគិតថ្លៃមួយ នៅក្នុងសំបុត្រ។ អំណោយនោះ គឺជាស៊ីឌីមួយបន្ទះ ដែលផ្ទុកទៅដោយបទចម្រៀងតាមព្រះគម្ពីរ។ បន្ទាប់ពីបានចាក់ស៊ីឌីនោះស្តាប់បួនប្រាំដង ទំនុកបទភ្លេងខ្លះបានចាក់ឫសចូលជ្រៅ ក្នុងគំនិតរបស់ខ្ញុំ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំក៏អាចច្រៀងបានពីរបីវគ្គ តាមបទចម្រៀងដែលគេបានតែងតាមព្រះគម្ពីរទំនុកដំកើង ដោយមិនចាំបាច់ចាក់ស៊ីឌីនោះជាជំនួយ។ តន្រ្តីអាចជួយឲ្យយើងនឹកចាំអំពីពាក្យ និងគំនិតដែលយើងបានឮកាលពីមុន។ ព្រះទ្រង់ជ្រាបថា ពួកអ៊ីស្រាអែលនឹងលែងនឹកចាំពីទ្រង់ ពេលដែលពួកគេបានចូលទឹកដីសន្យាហើយ(ចោទិយកថា ៣១:២០)។ ពួកគេនឹងលាចេញពីទ្រង់ ហើយបែរទៅរកការថ្វាយបង្គំរូបព្រះវិញ ហើយការអាក្រក់នឹងកើតមាន ចំពោះពួកគេជាមិនខាន(ខ.១៦-១៨)។ ហេតុនេះហើយបានជាទ្រង់ បង្គាប់លោកម៉ូសេឲ្យនិពន្ធបទចម្រៀងមួយបទ សម្រាប់បង្រៀនពួកអ៊ីស្រាអែល ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចនឹកចាំ អំពីការប្រកបស្និទ្ធស្នាលដែលពួកគេធ្លាប់មាន ជាមួយទ្រង់កាលពីមុន ព្រមទាំងនឹកចាំពីអំពើបាប ដែលបំផ្លាញទំនាក់ទំនងដែលពួកគេមានជាមួយទ្រង់(៣១:១៩-២២)។ ប្រហែលជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតនោះ គឺព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យរាស្រ្តទ្រង់ នឹកចាំអំពីសេចក្តីល្អ ដូចដែលមានចែងថា “ទ្រង់ជាថ្មដា ការរបស់ទ្រង់សុទ្ធតែគ្រប់ល័ក្ខណ៍ ដ្បិតអស់ទាំងផ្លូវទ្រង់ សុទ្ធតែប្រកបដោយយុត្តិធម៌ ទ្រង់ជាព្រះដ៏ស្មោះត្រង់ ឥតមានសេចក្តីទុច្ចរិតណាឡើយ ទ្រង់ក៏ត្រឹមត្រូវ ហើយទៀងត្រង់”(៣២:៤)។ ចូរពិចារណាអំពីចំណុច ដែលព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យអ្នកនឹកចាំអំពីទ្រង់។ តើអ្នកត្រូវនឹកចាំអំពីអំណាច ភាពបរិសុទ្ធ សេចក្តីស្រឡាញ់ ឬភាពស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់ឬ? តើអ្នកអាចនឹកចាំពីបទចម្រៀង ដែលសរសើរដំកើងសេចក្តីល្អរបស់ព្រះឬទេ? ចូរច្រៀងបទនោះ នៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នក ថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ចុះ(អេភេសូរ ៥:១៩)។–Jennifer…
Read articleត្រៀមខ្លួនទទួលសិរីល្អ
លោក ឌី ម៉ាធីន លូយដ៍ ចូន(D. Martyn Lloyd-Jones) គឺជាគ្រូអធិប្បាយ និងអ្នកនិពន្ធសេចក្តីពន្យល់ព្រះគម្ពីរ ដែលបានទទួលមរណភាព នៅថ្ងៃទី១ មិនា ឆ្នាំ១៩៨១ នៅក្នុងការសម្រាកព្យាបាល។ ចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៣៩ ដល់ ១៩៦៨ គាត់បានបម្រើការជាគ្រូគង្វាល នៅឯព្រះវិហារ វេសនីមស្ទ័រ(Westminster) នៅទីក្រុងឡុង។ ដល់ពេលដែលគាត់ ជិតដល់ពេលលាចាកលោក គាត់ក៏បាត់បង់សមត្ថភាពនិយាយស្តី។ ពេលនោះគាត់ចង់ឲ្យគេឈប់អធិស្ឋានប្រោសជម្ងឺឲ្យគាត់ ដូចនេះគាត់ក៏បានសរសេរនៅលើក្រដាស់ថា “សូមកុំឃាត់ខ្ញុំអី ដល់ពេលដែលខ្ញុំត្រូវទៅទទួលសិរីល្អ នៅស្ថានសួគ៌ហើយ”។ ជីវិតរបស់មនុស្សមានតម្លៃជាទីបំផុត បានជាយើងពិបាកនឹងបណ្តោយឲ្យមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ឃ្លាតចេញពីយើងទៅ នៅពេលដែលពួកគេដល់ពេលត្រូវលាចេញពីផែនដី ទៅនៅនគរស្ថានសួគ៌។ ប៉ុន្តែ ព្រះបានកំណត់ពេលវេលាសម្រាប់ជីវិតយើងរួចជាស្រេច នៅពេលដែលទ្រង់មានផែនការហៅយើង ទៅនៅជាមួយទ្រង់។ បទគម្ពីរទំនុកដំកើង ១១៦:១៥ បានប្រាប់យើងថា “ការស្លាប់របស់ពួកអ្នកបរិសុទ្ធនៃព្រះយេហូវ៉ា ជាការវិសេសដល់ព្រះនេត្រទ្រង់”។ ពេលដែលសាវ័កប៉ុលឃើញថា សេចក្តីស្លាប់កំពុងតែរំគិលមកជិតហើយ គាត់មានការកម្សាន្តចិត្ត ដោយសារការអ្វីដែលកំពុងរង់ចាំគាត់ នៅឯនគរស្ថានសួគ៌ បានជាគាត់មានប្រសាសន៍ថា : “ពីនេះទៅមុខ នឹងមានមកុដនៃសេចក្តីសុចរិត បំរុងទុកឲ្យខ្ញុំ ដែលព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាចៅក្រមសុចរិត…
Read article