ជួយអ្នកដទៃ ដោយជំនួយមកពីព្រះអង្គ
អេសាយ ៥៨:៦-១២ ទាំងចំអែតចិត្តនៃអ្នកដែលមានទុក្ខវេទនា នោះពន្លឺរបស់ឯងនឹងភ្លឺឡើងក្នុងទីងងឹត។ អេសាយ ៥៨:១០ លោកអូល ខាសូ(Ole Kassow) ជាអ្នកក្រុងខូផិនហេហ្គិន ចូលចិត្តជិះកង់ណាស់។ នៅពេលព្រឹកមួយ គាត់បានឃើញបុរសវ័យចំណាស់ម្នាក់កំពុងអង្គុយកាន់ឈើច្រត់ ក្នុងសួនច្បារតែម្នាក់ឯង។ ពេលនោះ លោកអូលក៏បាននឹកឃើញគំនិតដ៏សាមញ្ញមួយ ដោយចង់ផ្តល់ឲ្យមនុស្សចាស់នូវក្តីអំណរ និងសេរីភាព នៅក្នុងការជិះកង់។ ដូចនេះ នៅថ្ងៃដែលមានមេឃស្រឡះល្អ គាត់ក៏បានធាក់ស៊ីក្លូមកមណ្ឌលថែទាំមនុស្សចាស់ជរា ហើយក៏បានឲ្យមនុស្សចាស់ដែលស្នាក់នៅទីនោះ ជិះស៊ីក្លូគាត់ដោយឥតគិតថ្លៃ។ គាត់មានការសប្បាយចិត្តណាស់ នៅពេលដែលបុគ្គលិកដែលធ្វើការនៅទីនោះ និងមនុស្សចាស់ម្នាក់បានក្លាយជាអ្នកដំណើរដំបូង ដែលបានជិះស៊ីក្លូគាត់ ក្នុងកម្មវិធីជិះស៊ីក្លូដោយមិនប្រកាន់អាយុ។ សព្វថ្ងៃនេះ អស់រយៈពេលជាង២០ឆ្នាំហើយ ដែលក្តីស្រមៃរបស់លោកអូល បានក្លាយជាការពិត នៅក្នុងការជួយមនុស្សចាស់ឲ្យបានជិះស៊ីក្លូកម្សាន្ត ដោយកម្មវិធីរបស់គាត់បានក្លាយជាព្រះពរដល់មនុស្សចាស់ប្រហែល ៥៧៥០០០នាក់ ដែលបានជិះស៊ីក្លូចំនួន២.៥លានជើង។ តើពួកគេជិះស៊ីក្លូទៅកន្លែងណាខ្លះ? គឺទៅជួបមិត្តភក្តិ ទៅញាំការ៉េម និងជិះលំហែកាយតាមផ្លូវដែលមានខ្យល់បក់លំហើយ។ អ្នកដំណើររបស់គាត់បាននិយាយថា ពួកគេបានគេងលក់ស្រួលជាងមុន ញាំអាហារបានឆ្ងាញ់ជាងមុន ហើយក៏មានអារម្មណ៍មិនសូវឯកោដូចមុន។ រឿងនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ ព្រះបន្ទូលដ៏មានន័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ ទៅកាន់រាស្រ្តព្រះអង្គ ក្នុងបទគម្ពីរ អេសាយ ៥៨:១០-១១ ដែលបានចែងថា “បើឯងផ្តល់សេចក្តីសប្បុរស ដល់មនុស្សស្រេកឃ្លាន ទាំងចំអែតចិត្តនៃអ្នកដែលមានទុក្ខវេទនា…
Read article
ការទុកចិត្តដែលនាំទៅរកសេចក្តីអំណរ
ទំនុកដំកើង ៤០:១-៥ មានពរហើយ អ្នកណាដែលយកព្រះយេហូវ៉ាជាទីពឹង។ ទំនុកដំកើង ៤០:៤ លីនដា(Linda) បានជួយសង្រ្គោះសត្វឆ្កែមួយក្បាលឈ្មោះ រូឌី(Rudy) ដើម្បីកុំឲ្យគេចាក់ថ្នាំសម្លាប់វា នៅកន្លែងសង្គ្រោះសត្វចិញ្ចឹម ហើយសត្វឆ្កែនោះក៏បានរស់នៅជាមួយនាងជារៀងរហូត។ រូឌីតែងតែដេកនៅក្បែរគ្រែគេងរបស់លីនដា យ៉ាងស្ងាត់ស្ងៀមអស់ អស់រយៈពេល១០ឆ្នាំ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក វាស្រាប់តែចាប់ផ្តើមលោតឡើងទៅអង្គុយក្បែរនាង ហើយលិតមុខនាង។ លីនដាក៏បានស្តីបន្ទោសឲ្យវា តែជារៀងរាល់ថ្ងៃ រូឌីនៅតែមានអាកប្បកិរិយាដូចនេះ។ លីនដាក៏បាននិយាយថា “វាតែងតែលោតឡើងអង្គុយនៅលើភ្លៅខ្ញុំ ហើយលិតមុខខ្ញុំ រៀងរាល់ពេលខ្ញុំអង្គុយចុះ”។ ខណៈពេលដែលលីដាមានគម្រោងយករូឌីទៅសាលាបង្រៀនឆ្កែឲ្យស្តាប់បង្គាប់ម្ចាស់ នាងក៏បានចាប់ផ្តើមឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីរូឌីតែងតែលិតមុខនាង នៅត្រង់ចំណុចតែមួយ នៅត្រង់ថ្គាមរបស់នាង។ លីនដាក៏មានការសង្ស័យ ហើយក៏បានទៅជួបពេទ្យ។ ពេទ្យក៏បានរកឃើញថា នាងមានដុំសាច់តូចល្អិតនៅក្នុងឆ្អឹងថ្គាមរបស់នាង ដែលជាមហារីកឆ្អឹង។ គ្រូពេទ្យក៏បានប្រាប់នាងថា បើសិនជាមិនបានមកពិនិត្យឲ្យទាន់ពេលវេលាទេ នាងមុខជាស្លាប់មិនខាន។ លីនដាបានទុកចិត្តលើសភាវគតិរបស់រូឌី ហើយនាងមានការសប្បាយចិត្ត ដែលការទុកចិត្តនេះបានជួយឲ្យនាងរួចផុតពីសេចក្តីស្លាប់។ ការទុកចិត្តដ៏ត្រឹមត្រូវពិតជាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់។ ព្រះគម្ពីរបានបង្រៀនយើងជាញឹកញាប់ថា មានតែព្រះទេ ដែលយើងអាចទុកចិត្តបានទាំងស្រុង ដោយគ្មានការសង្ស័យ ហើយការទុកចិត្តព្រះអង្គថែមទាំងនាំទៅរកជីវិត និងក្តីអំណរ។ គឺដូចបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ៤០:៤ បានចែងថា “មានពរហើយ អ្នកណាដែលយកព្រះយេហូវ៉ាជាទីពឹង”។ ពាក្យមានពរ…
Read article
យើងមានចៅហ្វាយ១នៅស្ថានសួគ៌
កូល៉ុស ៣:២២-៤:១ ពួកចៅហ្វាយរាល់គ្នាអើយ ចូរបើកឲ្យដល់អ្នកបំរើរបស់អ្នក តាមត្រឹមត្រូវ ហើយទៀងត្រង់ចុះ ដោយដឹងថា អ្នកក៏មានចៅហ្វាយ១នៅស្ថានសួគ៌ដែរ។ កូល៉ុស ៤:១ ក្រសួងការងារនៃប្រទេសសិង្ហបុរី បានប្រកាសកាលពីឆ្នាំ២០២២ថា កម្មករអន្តោប្រវេសន៍ដែលកំពុងធ្វើការក្នុងប្រទេសសិង្ហបុរី ត្រូវតែទទួលបានថ្ងៃឈប់សម្រាក យ៉ាងហោចណាស់ ១ថ្ងៃ ជារៀងរាល់ខែ ដែលថៅកែរបស់ខ្លួនមិនអាចបដិសេធន៍ ឬមិនអាចបង់លុយឲ្យពួកគេធ្វើការនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក១ថ្ងៃនោះឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ កម្មករទាំងឡាយមានការព្រួយបារម្ភថា ពួកគេមិនមាននរណាម្នាក់មើលថែមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្លួន នៅថ្ងៃនោះ។ ពួកគេអាចប្រើជម្រើសផ្សេង ដើម្បីឲ្យមនុស្សជាទីស្រឡាញ់បានទទួលការមើលថែ នៅថ្ងៃនោះ តែគេពិបាកផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិតរបស់ថៅកែ ដែលមិនបានឲ្យតម្លៃមកលើតម្រូវការនៃការសម្រាករបស់កម្មករ។ ការប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដទៃ ដោយការយោគយល់ មិនមែនជារឿងថ្មីទេ។ សាវ័កប៉ុលបានរស់នៅក្នុងសម័យដែលអ្នកបម្រើ ត្រូវគេចាត់ទុកជាកម្មសិទ្ធិរបស់ចៅហ្វាយខ្លួន។ តែនៅក្នុងបន្ទាត់ចុងក្រោយនៃការបង្រៀនរបស់គាត់ ទៅកាន់ពួកជំនុំ អំពីគ្រួសាររបស់គ្រីស្ទបរិស័ទដែលមានលក្ខណៈដូចព្រះគ្រីស្ទ គាត់មានប្រសាសន៍ថា ចៅហ្វាយទាំងឡាយត្រូវតែប្រព្រឹត្តិចំពោះអ្នកបម្រើខ្លួន “ដោយយុត្តិធម៌”(កូល៉ុស ៤:១)។ ដូចដែលសាវ័កប៉ុលបានប្រាប់អ្នកបម្រើឲ្យធ្វើការ “ទុកដូចជាធ្វើថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ មិនមែនដល់មនុស្ស”(៣:២៣) នោះគាត់ក៏បានក្រើនរំឭកចៅហ្វាយទាំងឡាយថា ពួកគេក៏មានចៅហ្វាយ១នៅស្ថានសួគ៌ផងដែរ(៤:១)។ គោលបំណងរបស់គាត់ គឺដើម្បីលើកទឹកចិត្តអ្នកជឿព្រះនៅទីក្រុងកូល៉ុសឲ្យរស់នៅ ដោយការចុះចូលព្រះគ្រីស្ទ ធ្វើជាព្រះអម្ចាស់របស់ពួកគេ។ ក្នុងទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយអ្នកដទៃ ទោះយើងជាចៅហ្វាយនាយ និយោជក ក្នុងផ្ទះ ឬក្នុងសហគមន៍ក្តី យើងអាចទូលសូមព្រះអម្ចាស់ជួយយើង…
Read article
ព្រះអង្គជាព្រះដ៏ជាព្រះ
និក្ខមនំ ៣:១១-១៥ ព្រះទ្រង់មានព្រះបន្ទូលទៅម៉ូសេថា «អញជាព្រះដ៏ជាព្រះ»។ និក្ខមនំ ៣:១៤ លោកជែក(Jack) ជាសាស្ត្រាចារ្យទស្សនវិជ្ជា និងអក្សរសាស្រ្ត ដែលមានកំរិតបញ្ញាខ្ពស់។ កាលគាត់មានអាយុ១៥ឆ្នាំ គាត់បានប្រកាសថា គាត់ជាមនុស្សដែលមិនជឿថាព្រះមានពិតមែន។ ពេលគាត់ពេញវ័យ គាត់មានការការពារយ៉ាងមុតមាំ សម្រាប់ “ជំនឿនៃមនុស្សដែលមិនជឿថា ព្រះមានពិតមែន”។ មិត្តភក្តិជាគ្រីស្ទបរិស័ទបានព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលគាត់។ លោកជែកក៏បាននិយាយថា “មនុស្សគ្រប់គ្នា និងអ្វីៗទាំងអស់សុទ្ធតែមានជំនឿខុសពីគាត់”។ ប៉ុន្តែ គាត់បានទទួលស្គាល់ថា ព្រះគម្ពីរប៊ីបមានលក្ខណៈខុសពីស្នាដៃអក្សរសាស្រ្ត និងរឿងទេវកថាផ្សេងទៀត។ ក្នុងសំណេររបស់គាត់អំពីដំណឹងល្អ គាត់បាននិយាយថា “បើសិនជាមានរឿងទេវកថាណាមួយ ប្រែក្លាយជាការពិត នោះវានឹងមានលក្ខណៈដូចព្រះគម្ពីរប៊ីប”។ មានបទគម្ពីរមួយ ដែលមានឥទ្ធិពលបំផុតមកលើលោកជែក គឺនិក្ខមនំ ជំពូក៣ ដែលក្នុងនោះ ព្រះទ្រង់កំពុងត្រាស់ហៅលោកម៉ូសេ ឲ្យដឹកនាំពួកអ៊ីស្រាអែលចេញពីទឹកដីអេស៊ីព្ទ។ លោកម៉ូសេក៏បានទូលសួរព្រះអង្គថា “តើទូលបង្គំជាអ្វី ដែលព្រះអង្គឲ្យទូលបង្គំទៅឯផារ៉ោន?”(ខ.១១)។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានឆ្លើយតបថា “អញជាព្រះដ៏ជាព្រះ”(ខ.១៤)។ ខគម្ពីរនេះបានបង្កប់អត្ថន័យដ៏ស្មុគស្មាញ នៅក្នុងពាក្យ និងព្រះនាមរបស់ព្រះ តែបានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីព្រះវត្តមានដ៏អស់កល្បរបស់ព្រះ ចាប់តាំងពីអស់កល្បជានិច្ចរៀងមក។ អ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍នោះ នៅសម័យក្រោយមក ព្រះយេស៊ូវក៏បានមានបន្ទូលដូចនេះ អំពីអង្គទ្រង់ផងដែរថា “មុនដែលលោកអ័ប្រាហាំកើតមក នោះមានខ្ញុំហើយ”(យ៉ូហាន ៨:៥៨)។…
Read article
យើងនឹងបានគ្រប់គ្រងលើអ្វីៗទាំងអស់
ឯអ្នកណាដែលឈ្នះ នោះអញនឹងឲ្យអង្គុយលើបល្ល័ង្កជាមួយនឹងអញ ដូចជាអញបានឈ្នះ ហើយបានអង្គុយជាមួយនឹងព្រះវរបិតាលើបល្ល័ង្កទ្រង់ដែរ។ វិវរណៈ ៣:២១ ក្នុងបទគម្ពីរនេះ ព្រះយេស៊ូវកំពុងមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកជំនុំ នៅក្រុងឡៅឌីសេ។ តើព្រះបន្ទូលនេះ មានន័យដូចម្តេច? តើយើងនឹងបានអង្គុយនៅលើបល្ល័ង្កជាមួយព្រះអង្គមែនទេ? នេះជាព្រះបន្ទូលសន្យា ដល់អស់អ្នកដែលបានឈ្នះ គឺអ្នកដែលខំមមុលទៅមុខ ដោយជំនឿ ដល់ទីបញ្ចប់(១យ៉ូហាន ៥:៤) ទោះជាមានការគំរាមកំហែង ពីការឈឺចាប់ និងការល្បួងឲ្យសប្បាយក្នុងអំពើបាប។ ដូចនេះ បើអ្នកជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ពិតប្រាកដ អ្នកនឹងបានអង្គុយនៅលើបល្ល័ង្កនៃព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដែលគង់នៅលើបល្ល័ង្កនៃព្រះវរបិតា។ ខ្ញុំជឿថា ពាក្យ “បល្ល័ង្ករបស់ព្រះ” ជាសញ្ញាបង្ហាញអំពីសិទ្ធិ និងអំណាចសម្រាប់គ្រប់គ្រងចក្រវាល។ ព្រះយេស៊ូវគង់នៅលើបល្ល័ង្កនេះឯង។ សាវ័កប៉ុលមានប្រសាសន៍ថា ” ដ្បិតគួរឲ្យទ្រង់បានសោយរាជ្យ ទាស់តែដាក់អស់ទាំងខ្មាំងសត្រូវនៅក្រោមព្រះបាទទ្រង់ “(១កូរិនថូស ១៥:២៥)។ ដូចនេះ ពេលដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា ព្រះអង្គនឹងឲ្យយើងអង្គុយជាមួយព្រះអង្គ នៅលើបល្ល័ង្ករបស់ព្រះអង្គ គឺព្រះកំពុងសន្យាថា យើងនឹងមានចំណែក នៅក្នុងការគ្រប់គ្រងមកលើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង។ តើនេះមិនមែនជាអ្វីដែលសាវ័កប៉ុលបានគិតដល់ ក្នុងបទគម្ពីរ អេភេសូរ ១:២២-២៣ ដែលចែងថា “ទ្រង់បានបង្ក្រាបគ្រប់ទាំងអស់ នៅក្រោមព្រះបាទនៃព្រះរាជបុត្រា ទាំងប្រទានទ្រង់មកធ្វើជាសិរសាលើគ្រប់ទាំងអស់ ដល់ពួកជំនុំ ដែលជារូបកាយទ្រង់…
Read article
អ្នកដឹកនាំដែលរួបរួមគ្នា ដើម្បីនគរព្រះ
ជនគណនា ១១:១៦-១៧,២៧-២៩ អញសុខចិត្តឲ្យបណ្តាជនទាំងឡាយរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ចេះទាយដែរ ហើយឲ្យព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់ព្រះវិញ្ញាណទ្រង់ លើគេគ្រប់គ្នាចុះ។ ជនគណនា ១១:២៩ កាលខ្ញុំបានចូលរួមក្រុមអ្នកនិពន្ធសៀវភៅកុមារគ្រីស្ទបរិស័ទ យើងបានអធិស្ឋានឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយជួយផ្សព្វផ្សាយសៀវភៅឲ្យគ្នាទៅវិញមក។ អ្នកខ្លះនិយាយថា យើងមានភាពល្ងង់ខ្លៅណាស់ ដែលយើងមានការរួបរួមជាមួយគូរប្រជែងក្នុងការលក់សៀវភៅ។ ប៉ុន្តែ ក្រុមរបស់យើងជាក្រុមអ្នកដឹកនាំដែលផ្ដោតចិត្តទៅលើនគរព្រះ និងលើកកម្ពស់សហគមន៍ មិនមែនប្រកួតគ្នានោះទេ។ យើងមានគោលដៅដូចគ្នា គឺដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អ។ យើងបម្រើមហាក្សត្រតែមួយ គឺព្រះយេស៊ូវ។ យើងបានរួបរួមគ្នា ដើម្បីឈោងចាប់មនុស្សកាន់តែច្រើន ដោយការធ្វើបន្ទាល់ថ្វាយព្រះគ្រីស្ទ។ កាលព្រះអម្ចាស់បង្គាប់លោកម៉ូសេឲ្យជ្រើសរើសពួកចាស់ទុំ៧០នាក់ ដែលមានបទពិសោធន៍ក្នុងការដឹកនាំ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “អញនឹងចុះមកនិយាយនឹងឯង ហើយនឹងចែកព្រះវិញ្ញាណ ដែលសណ្ឋិតលើឯង ទៅដាក់លើគេផង នោះគេនឹងជួយផ្ទុកនូវបន្ទុកបណ្តាជននេះជាមួយនឹងឯង ដើម្បីកុំឲ្យឯងត្រូវផ្ទុកតែម្នាក់ឯងឡើយ”(ជនគណនា ១១:១៦-១៧)។ ក្រោយមក លោកយ៉ូស្វេបានឃើញពួកចាស់ទុំពីរនាក់កំពុងថ្លែងទំនាយ ហើយក៏បានប្រាប់លោកម៉ូសេឲ្យឃាត់ឃាំងពួកគេ។ លោកម៉ូសេក៏បានមានប្រសាសន៍ថា “តើឯងច្រណែនជំនួសអញឬអី អញសុខចិត្តឲ្យបណ្តាជនទាំងឡាយរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ចេះទាយដែរ ហើយឲ្យព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់ព្រះវិញ្ញាណទ្រង់ លើគេគ្រប់គ្នាចុះ”(ខ.២៩)។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចប្រទានកម្លាំងយើង ឲ្យជម្នះការល្បួង ដែលនាំចិត្តយើងឲ្យផ្ដោតទៅលើការប្រកួតប្រជែងគ្នា ឬការប្រៀបធៀបគ្នា ដែលរារាំងយើងមិនឲ្យធ្វើការជាមួយអ្នកដទៃ។ ពេលណាយើងទូលសូមព្រះអង្គប្រទានភាពជាអ្នកដឹកនាំដែលផ្តោតចិត្តទៅលើនគរព្រះអង្គ ព្រះអង្គនឹងប្រើយើងផ្សាយដំណឹងល្អនៅទូទាំងពិភពលោក ហើយថែមទាំងអាចសម្រាលបន្ទុករបស់យើង ខណៈពេលដែលយើងបម្រើព្រះអង្គជាមួយគ្នា។—Xochitl Dixon តើអ្នកបានរួបរួមជាមួយអ្នកដទៃដូចម្តេចខ្លះ…
Read article