ព្រះអង្គប្រើទីបន្ទាល់របស់យើង
ទំនុកដំកើង ១០៧:១-៩ គួរឲ្យពួកអ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រោសលោះបានថាដូច្នេះដែរ។ ទំនុកដំកើង ១០៧:២ ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំបានបើកមើលប្រអប់អនុស្សាវរីយមួយ ហើយក៏បានយកក្រឡះអាវតូចមួយធ្វើពីប្រាក់ ដែលមានរូបរាង និងទំហំប៉ុនជើងរបស់កូនក្នុងផ្ទៃម្តាយអាយុ១០សប្តាហ៍។ ខ្ញុំក៏បានអង្អែលក្រឡះដែលមានរូបរាងដូចជើងទារកនោះ ដោយនឹកចាំ អំពីការរលូតកូន ក្នុងអំឡុងពេលខ្ញុំមានផ្ទៃពោះលើកដំបូង និងនឹកចាំអ្នកដែលបាននិយាយថា ខ្ញុំ “មានសំណាង” ដែលបានរលូតកូន នៅពេលដែលកូននោះនៅតូចនៅឡើយ។ ខ្ញុំបានសោកសង្រេង ដោយដឹងថា កូនរបស់ខ្ញុំពិតជាមានជើង ក៏ដូចជាមានបេះដូងដែលធ្លាប់លោត នៅក្នុងផ្ទៃរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏បានអរព្រះគុណព្រះ ដែលបានរំដោះខ្ញុំឲ្យរួចផុត ពីជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងបានប្រើទីបន្ទាល់ខ្ញុំ ដើម្បីកម្សាន្តចិត្តអ្នកដទៃ ដែលកំពុងសោកសង្រេង បន្ទាប់បានបាត់បង់កូនជាទីស្រឡាញ់។ ជាង២ទសវត្សរ៍បន្ទាប់ពីខ្ញុំរលូតកូន ខ្ញុំនិងស្វាមីខ្ញុំបានដាក់ឈ្មោះឲ្យកូននោះថា ខាយ(Kai) ដែលក្នុងភាសាខ្លះ ឈ្មោះនេះមានន័យថា “អរសប្បាយ”។ ទោះខ្ញុំនៅតែមានការឈឺចាប់ក្នុងចិត្ត ដោយសារការបាត់បង់នេះ ខ្ញុំអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានប្រោសចិត្តខ្ញុំឲ្យជា ហើយប្រើទីបន្ទាល់ខ្ញុំ ដើម្បីជួយលើកទឹកចិត្តអ្នកដទៃ។ អ្នកនិពន្ធកណ្ឌគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក១០៧ បានបង្ហាញការអរសប្បាយនឹងចរិតលក្ខណៈរបស់ព្រះ ហើយក៏បានច្រៀងសរសើរព្រះអង្គថា “ឱសូមអរព្រះគុណដល់ព្រះយេហូវ៉ា ដ្បិតទ្រង់ល្អ សេចក្តីសប្បុរសនៃទ្រង់ស្ថិតស្ថេរនៅជានិច្ច” (ខ.១)។ ព្រះអង្គបានជំរុញ “ពួកដែលព្រះអង្គបានប្រោសលោះ” ឲ្យចែកចាយទីបន្ទាល់របស់ពួកគេ ដល់អ្នកដទៃផងដែរ(ខ.២)…
Read article
ការឆ្លើយតប តាមគំរូព្រះគ្រីស្ទ
១ពេត្រុស ២:២១-២៥ កាលគេបានជេរប្រមាថដល់ទ្រង់ នោះទ្រង់មិនបានជេរតបវិញទេ ខណៈដែលទ្រង់រងទុក្ខ នោះក៏មិនបានគំហកកំហែងដល់គេដែរ គឺបានប្រគល់ព្រះអង្គទ្រង់ទៅព្រះ ដែលជំនុំជំរះដោយសុចរិតវិញ។ ១ពេត្រុស ២:២៣ កាលលោកចច(George) កំពុងធ្វើការងារសំណង់ នៅក្រោមកម្តៅថ្ងៃ ក្នុងរដូវក្តៅ នៅរដ្ឋឃែរ៉ូឡាយណា មានមនុស្សម្នាក់ជាអ្នកជិតខាង បានដើរចូលទីធ្លារបស់កន្លែងដែលគាត់កំពុងធ្វើការ។ អ្នកជិតខាងនោះក៏បានចាប់ផ្តើមជេរប្រទេចផ្តាសារទាំងកំហឹង ហើយក៏បាននិយាយរិះគន់ មកលើការសាងសង់នោះ និងអំពីរបៀបដែលជាងកំពុងសាងសង់។ លោកចចក៏បានទទួលយកការវាយប្រហារដោយពាក្យសម្តី ដោយមិនបានឆ្លើយតប ទាល់តែអ្នកជិតខាងដែលកំពុងមានកំហឹងនោះ ក៏បានឈប់ស្រែកដាក់គាត់ទៀត។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានឆ្លើយតបដោយចិត្តសប្បុរស ដោយយល់អំពីការលំបាក ដែលបុរសនោះកំពុងមានក្នុងចិត្ត។ ភ្លាមៗនោះ អ្នកជិតខាងដែលមានកំហឹងនោះ ក៏បានប្រែជាមានទឹកមុខស្រទន់វិញ ហើយក៏បានឈ្ងោកមុខ រួចនិយាយថា “ឲ្យខ្ញុំសុំទោស ចំពោះពាក្យសម្តីដែលខ្ញុំបាននិយាយមកលើអ្នក”។ នៅចំពោះមុខនៃការវាយប្រហារ លោកចចបានបង្ហាញចេញសេចក្តីសប្បុរស ដែលបានរម្ងាប់កំហឹងរបស់អ្នកជិតខាងនោះ។ មានពេលដែលយើងចង់វាយបកទៅគេ ដោយសងទៅគេវិញ នូវការវាយប្រហារ ឬការជេរប្រមាថដែលគេបានធ្វើមកលើយើង។ ប៉ុន្តែ គំរូរបស់លោកចច ដែលបានបង្ហាញចេញនូវចិត្តសប្បុរស បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានទទួលទោសរបស់បាបយើង។ គឺដូចមានសេចក្តីចែងមកថា “កាលគេបានជេរប្រមាថដល់ទ្រង់ នោះទ្រង់មិនបានជេរតបវិញទេ ខណៈដែលទ្រង់រងទុក្ខ នោះក៏មិនបានគំហកកំហែងដល់គេដែរ គឺបានប្រគល់ព្រះអង្គទ្រង់ទៅព្រះ ដែលជំនុំជំរះដោយសុចរិតវិញ”(១ពេត្រុស…
Read article
ទទួលយកកិច្ចការថ្មី ដោយជំនឿ
ជនគណនា ១៣:២៧-១៤:៩ ព្រះយេហូវ៉ាក៏គង់នៅខាងយើងរាល់គ្នាដែរ កុំឲ្យខ្លាចគេឡើយ។ ជនគណនា ១៤:៩ មានពេលមួយគេសួរខ្ញុំថា តើខ្ញុំចង់ទទួលយកការទទួលខុសត្រូវថ្មី នៅកន្លែងធ្វើការទេ? ពេលនោះ ខ្ញុំចង់និយាយថា ទេ។ ខ្ញុំបានគិតអំពីបញ្ហាប្រឈម និងមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំមិនមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនោះ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលខ្ញុំអធិស្ឋាន និងស្វែងរកការដឹកនាំ ពីព្រះគម្ពីរ និងអ្នកជឿដទៃទៀត ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ព្រះអម្ចាស់កំពុងត្រាស់ហៅខ្ញុំ ឲ្យទទួលយកការទទួលខុសត្រូវថ្មីនោះ។ តាមរយៈព្រះគម្ពីរ ខ្ញុំក៏ទទួលបានការធានាថា ព្រះអង្គនឹងជួយខ្ញុំ។ ដូចនេះ ខ្ញុំក៏បានទទួលយកតួនាទីថ្មីនោះ តែនៅមានការភ័យខ្លាចខ្លះៗ។ បញ្ហារបស់ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីពួកអ៊ីស្រាអែល និងពួកស៊ើបការ១០នាក់ ដែលមានការរួញរា នៅក្នុងការចូលកាន់កាប់ទឹកដីកាណាន(ជនគណនា ១៣:២៧-២៩,៣១-៣៣ ១៤:១-៤)។ ពួកគេក៏បានមើលឃើញការលំបាក ហើយឆ្ងល់ផងដែរថា តើពួកគេអាចប្រយុទ្ធឈ្នះពួកមនុស្សខ្លាំងពូកែ ក្នុងទឹកដីនោះ ហើយចាប់យកទីក្រុងដែលមានកំផែងការពាររឹងមាំដោយរបៀបណា? ពួកស៊ើបការទាំងនោះបានរាយការណ៍ថា “យើងមើលទៅខ្លួនយើងដូចជាកណ្តូប ទោះបើនៅភ្នែកគេក៏ដូច្នោះដែរ”(១៣:៣៣) ហើយពួកអ៊ីស្រាអែលក៏បានរអ៊ូរទាំថា “តើហេតុអ្វីបានជាព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់នាំយើងមកក្នុងកន្លែងនេះ ឲ្យត្រូវស្លាប់ដោយដាវដូច្នេះ?”(១៤:៣)។ ក្នុងចំណោមអ្នកស៊ើបការទាំងនោះ មានតែលោកកាលែប និងលោកយ៉ូស្វេទេ ដែលបាននឹកចាំថា ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា នឹងប្រទានទឹកដីកាណានដល់រាស្រ្តព្រះអង្គ(លោកុប្បត្តិ ១៧:៨…
Read article
ឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យគេបានស្គាល់ចរិតលក្ខណៈរបស់ព្រះអង្គ
កាឡាទី ៥:១៣-២៦ តែឯផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណវិញ នោះគឺសេចក្តីស្រឡាញ់ អំណរអរ មេត្រីភាព អត់ធ្មត់ សុភាព សប្បុរស ស្មោះត្រង់ ស្លូតបូត ហើយដឹងខ្នាត គ្មានក្រឹត្យវិន័យណាទាស់នឹងសេចក្តីយ៉ាងនោះទេ។ កាឡាទី ៥:២២-២៣ បន្ទាប់ពីលោកស្កត់(Scott) ជាពលបាលឯក ក្នុងកងទ័ពប្រទេសអង់គ្លេស ត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន គាត់បានជួបបញ្ហាប្រឈមជាច្រើន ដែលបានធ្វើឲ្យគាត់ធ្លាក់ទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ គាត់ចាំថា កាលនោះ គាត់បានធ្លាក់ចូលក្នុងភាពងងឹត ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលគាត់បានឮគេចែកចាយអំពីព្រះយេស៊ូវ គាត់ក៏បានចាប់ផ្តើមដើរតាមព្រះអង្គ ហើយជីវិតគាត់មានការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំង។ សព្វថ្ងៃនេះ គាត់បានព្យាយាមស្វែងរកឱកាសចែកចាយ អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ទដល់អ្នកដទៃ ជាពិសេសដល់អតីតយុទ្ធជន ដែលគាត់បានចូលរួមការប្រកួតកីឡាជាមួយ ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍អន្តរជាតិ សម្រាប់អតីតយុទ្ធជនដែលពិការ ឬធ្លាប់មានរបួស។ សម្រាប់លោកស្កត់ ការអានព្រះគម្ពីរប៊ីប ការអធិស្ឋាន និងការស្តាប់បទចម្រៀងថ្វាយបង្គំបានជួយគាត់ ឲ្យមានភាពរឹងមាំ មុនពេលគាត់ចូលរួមប្រកួតកីឡានោះ។ បន្ទាប់មក ព្រះអម្ចាស់ក៏បានជួយគាត់ ឲ្យបង្ហាញចេញនូវចរិតលក្ខណៈរបស់ព្រះយេស៊ូវ និងបង្ហាញសេចក្តីសប្បុរស ភាពសំឡូត និងព្រះគុណដល់អតីតយុទ្ធជនដទៃទៀត ដែលកំពុងចូលរួមប្រកួតនៅទីនោះ។ ទីបន្ទាល់របស់លោកស្កត់ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ ដែលសាវ័កប៉ុលបានរៀបរាប់ ក្នុងសំបុត្រដែលគាត់បានសរសើរផ្ញើពួកជំនុំនៅទីក្រុងកាឡាទី។ កាលនោះ…
Read article
គ្រឿងសឹកដែលព្រះអង្គប្រទាន
អេភេសូរ ៦:១០-១៨ ចូរពាក់គ្រប់គ្រឿងសឹករបស់ព្រះ ដើម្បីឲ្យអាចនឹងឈរមាំមួន ទាស់នឹងឧបាយកលទាំងអម្បាលម៉ានរបស់អារក្ស។ អេភេសូរ ៦:១១ ខ្ញុំនិងភរិយាខ្ញុំបានជិះកង់ចម្ងាយរាប់រយគីឡូម៉ែត្រ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដោយធាក់កង់នៅតាមផ្លូវលំ នៅទូទាំងតំបន់ភាគខាងលិចនៃរដ្ឋមីឈីហ្កិន។ ដើម្បីឲ្យយើងកាន់តែមានភាពងាយស្រួល ក្នុងការធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយដូចនេះ យើងបានដាក់ឧបករណ៍មួយចំនួន ភ្ជាប់នឹងកង់របស់យើង។ ភរិយាខ្ញុំមានភ្លើងសម្រាប់បំភ្លឺផ្លូវខាងមុខ ហើយក៏មានភ្លើងខាងក្រោយ កុងទ័រវាស់ចម្ងាយផ្លូវ ព្រមទាំងមានមេសោសម្រាប់ចាក់កង់កុំឲ្យចោរលួច។ កង់ខ្ញុំក៏មានឧបករណ៍សម្រាប់ដាក់ដបទឹកផងដែរ។ តាមពិត យើងអាចជិះកង់តាមផ្លូវធ្វើដំណើររបស់យើង យ៉ាងជោគជ័យជារៀងរាល់ថ្ងៃ បានចម្ងាយរាប់រយគីឡូម៉ែត្រ ដោយគ្មានឧបករណ៍ជំនួយទាំងនោះក៏បាន។ ឧបករណ៍ទាំងនោះសុទ្ធតែមានប្រយោជន៍ ប៉ុន្តែ យើងអាចជ្រើសរើសមិនប្រើពួកវាក៏បាន។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរអេភេសូរ សាវ័កប៉ុលបានពិពណ៌នាអំពីឧបករណ៍មួយឈុតទៀត ជាគ្រឿងសឹកដែលយើងចាំបាច់ត្រូវប្រើដោយមិនអាចអាក់ខានឡើយ។ គាត់បានបង្រៀនថា យើងត្រូវតែបំពាក់ឧបករណ៍ទាំងនោះ ដើម្បីឲ្យយើងអាចរស់នៅ ដោយជោគជ័យ ក្នុងការរស់នៅដោយសេចក្តីជំនឿចំពោះព្រះយេស៊ូវ។ ជីវិតរបស់យើងមិនមែនជាការធ្វើដំណើរដ៏ងាយស្រួលនោះឡើយ។ យើងកំពុងរស់នៅក្នុងសង្គ្រាមខាងវិញ្ញាណ ដែលក្នុងនោះ យើងត្រូវ “ទាស់នឹងឧបាយកលទាំងអម្បាលម៉ានរបស់អារក្ស”(៦:១១) ហេតុនេះហើយ យើងត្រូវតែបំពាក់គ្រឿងសឹកខាងវិញ្ញាណ ឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ បើសិនជាយើងមិនបានប្រើប្រាជ្ញា ដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីបទេ យើងងាយនឹងប្រព្រឹត្តខុស។ បើសិនជាយើងមិនអនុញ្ញាតឲ្យព្រះយេស៊ូវជួយយើង ឲ្យរស់នៅតាមសេចក្តីពិតរបស់ព្រះអង្គទេ យើងនឹងចាញ់ការបោកបញ្ឆោតមិនខាន(ខ.១៤)។ បើគ្មាន “ដំណឹងល្អ” ទេ យើងក៏គ្មាន “សេចក្តីសុខសាន្ត…
Read article
ការអស្ចារ្យតូចៗ
សាការី ៤:៦-១០ ដ្បិតតើអ្នកណាបានមើលងាយក្នុងថ្ងៃនៃការបន្តិចបន្តួចនោះ? សាការី ៤:១០ ក្នុងកម្មវិធីជួបជុំមួយ មុនថ្ងៃមង្គលការរបស់ខ្ញុំមកដល់ លោកដេវ(Dave) ជាមិត្តភក្តិរបស់យើងដែលអៀនខ្មាសច្រើន កំពុងឈរនៅកៀនជ្រុងផ្ទះ កាន់វត្ថុមូលទ្រវែងដែលមានក្រដាសវេចខ្ចប់ពីខាងក្រៅ។ នៅពេលគាត់ដល់វេនយកអំណោយរបស់គាត់មកជូនយើង គាត់ក៏បានកាន់វត្ថុនោះដើរមករកយើង។ ខ្ញុំនិងស្វាមីរបស់ខ្ញុំក៏បានបើកមើលអំណោយក្នុងកញ្ចប់ក្រដាសនោះ ហើយក៏បានឃើញបន្ទះឈើមួយសន្លឹក មានរាងមូលទ្រវែង ដែលចេញក្រយៅឈើដ៏ស្រស់ស្អាត ហើយមានអក្សរឆ្លាក់ដោយដៃពីលើថា “រឿងតូចមួយដែលព្រះអង្គធ្វើ គឺជាការអស្ចារ្យ”។ យើងក៏បានយកផ្លាកមួយនេះព្យួរនៅលើជញ្ជាំងផ្ទះយើងជាង៤៥ឆ្នាំហើយ ដោយវាបានរំឭកយើងម្តងហើយម្តងទៀតថា ព្រះអម្ចាស់នៅតែធ្វើការ នៅក្នុងរឿងតូចៗ ដែលមានដូចជា ការបង់ថ្លៃទឹកភ្លើង ការផ្គត់ផ្គង់អាហារប្រចាំថ្ងៃ និងការប្រោសឲ្យជាពីជម្ងឺផ្តាសសាយជាដើម។ រឿងតូចៗទាំងនេះ សរុបចូលគ្នាមក បង្កើតបានជាកំណត់ត្រាដែលគួរឲ្យស្ញប់ស្ញែង នៃការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះអង្គ។ មានពេលមួយ លោកសេរ៉ូបាបិល ជាអភិបាលនៃទឹកដីយូដា បានទទួលព្រះរាជសារស្រដៀងនេះផងដែរ ពីព្រះអម្ចាស់ តាមរយៈហោរាសាការី ទាក់ទងនឹងការកសាងទីក្រុងយេរូសាឡិម និងព្រះវិហារឡើងវិញ។ បន្ទាប់ពីសាសន៍យូដាបានវិលត្រឡប់ពីការនិរទេស មកទីក្រុងយេរូសាឡិមវិញ រដូវកាលនៃភាពយឺតយ៉ាវក្នុងការសាងសង់ក៏បានចាប់ផ្តើម ហើយពួកគេមានការបាក់ទឹកចិត្ត។ ព្រះអម្ចាស់ក៏មានបន្ទូលប្រកាសថា “តើអ្នកណាបានមើលងាយក្នុងថ្ងៃនៃការបន្តិចបន្តួចនោះ?”(សាការី ៤:១០)។ ព្រះអង្គបានសម្រេចបំណងព្រះទ័យរបស់ព្រះអង្គ តាមរយៈយើង ហើយទោះយើងមានចំណុចខ្វះខាតយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ព្រះអម្ចាស់ដ៏មានគ្រប់ចេស្តាបានមានបន្ទូលថា ព្រះអង្គសម្រេចបំណងព្រះទ័យមិនមែនដោយឥទ្ធិឫទ្ធិ ឬដោយអំណាចទេ គឺដោយសារវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គវិញ(ខ.៦)។ ពេលណាយើងមានអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្ត…
Read article