ព្រះអង្គជាព្រះជាម្ចាស់លើទាំងអស់
ពេល លោកប៉ូលីខាប(គ.ស. ៦៩-១៥៥) ធ្វើជាអភិបាលក្រុមជំនុំនៅស្មៀណា អាជ្ញាធររ៉ូម៉ាំងបង្ខំគាត់អោយជេរព្រះគ្រិស្ត បើគាត់ចង់បានសេរីភាព។ លោកឆ្លើយតបថា៖ « ខ្ញុំបានបម្រើព្រះអង្គអស់ រយៈពេល៨៦ឆ្នាំមកហើយ ទ្រង់គ្មានកំហុសឡើយ។ តើអោយខ្ញុំប្រមាថព្រះអង្គសង្គ្រោះខ្ញុំម្តេចកើត?» ស្រាប់តែមន្ត្រី រ៉ម៉ាំងគំរាមថា៖ «បើឯងមិនផ្លាស់ប្តូរគំនិតទេ យើងនឹងយកឯងទៅដុតក្នុងភ្លើង»។ លោកប៉ូលីខាបនៅតែមិនប្តូរចិត្ត ។ ដោយសារតែលោកមិនជេរប្រមាថព្រះគ្រិស្ត គេក៏យកគាត់ទៅដុតទាំងរស់។ ប៉ុន្មានសតវត្សមុននោះ ពេលយុវជនបីនាក់ឈ្មោះ សាដ្រាក់ មេសាក់ និង អ័បេឌនេកោ ក៏ប្រឈមមុនអញ្ចឹងដែរ តែពួកគេទូលឆ្លើយដល់ស្តេចថា៖ «បពិត្រព្រះរាជានេប៊ូក្នេសា…នោះព្រះនៃយើងខ្ញុំដែលយើងខ្ញុំគោរពប្រតិបត្តិតាម ទ្រង់អាចនឹងជួយអោយយើងខ្ញុំរួចពីគុកភ្លើង ដែលឆេះយ៉ាងសន្ធៅបានហើយ បពិត្រព្រះករុណា ព្រះអង្គនោះក៏នឹងជួយយើងខ្ញុំរួចពីព្រះហស្តទ្រង់ដែរ។ តែបើមិនជួយទេ នោះសូមអោយទ្រង់ព្រះករុណាជ្រាបថា យើងខ្ញុំមិនព្រមគោរពតាមព្រះរបស់ទ្រង់ឡើយ (ដានីយ៉ែល ៣:១៦-១៨) ពួកគេមានបទពិសោធន៍ស្រដៀងគ្នា តែមានលទ្ធផលផ្សេងគ្នា។ លោកប៉ូលីខាបត្រូវគេដុតទាំងរស់ ប៉ុន្តែសាដ្រាក់ មេសាក់ អ័បេឌនេកោ បានរួចជីវិតពីគុកភ្លើងវិញ។ ទោះជាមានលទ្ធផលផ្សេងគ្នាក៏ដោយ ក៏សាច់រឿងទាំងពីរបង្ហាញពីជំនឿដូចគ្នា។ ពួកគេបង្ហាញជំនឿពួកគេចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ដែលថាទ្រង់អាចធ្វើបានគ្រប់ទាំងអស់។ គឺជាជំនឿដែលបង្ហាញថា ទ្រង់គឺជាព្រះជាម្ចាស់លើទាំងអស់ ទោះជាទ្រង់សង្រ្គោះយើង ឬ មិនបានសង្គ្រោះក្តី។ ទ្រង់តែមានផែនការជានិច្ច។…
Read articleត្រីឆ្លាមឡើងក
ប ន្ទាប់ពីកិច្ចពិភាក្សាថ្មីៗនៅពេលអាហារថ្ងៃត្រង់រួចមក ខ្ញុំសម្រេចចិត្តស្រាវជ្រាវ ថាតើហេតុអ្វីបានត្រីឆ្លាមឡើងកវាយប្រហារនៅបឹងមីស៊ីគែន។ វាហាក់ដូចជាធ្វើទៅមិនរួចឡើយ ធ្វើអោយគេសើចចំអកនូវគំនិតនេះ ព្រោះតែមិនជឿថាមានត្រីឆ្លាមនៅទឹកសាបទេ។ ខ្ញុំក៏បន្តស្វែងរកប្រភពព័ត៌មានតាមគេហរទំព័រមួយសរសេរអំពីត្រីឆ្លាមវាយប្រហារនៅបឹងមីស៊ីគែនមែនក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥ តែគ្មាននរណាហ៊ានបញ្ជាក់អះអាងសោះ។ មានត្រីឆ្លាមវាយប្រហារទេ? បើវាកើតពិតមែន ជារឿងកម្រណាស់។ វាគ្មានអ្វីអស្ចារ្យទេ បើមានត្រីឆ្លាមវាយប្រហារនៅបឹងមីស៊ីគែនមែន តើជារឿងកម្រ ឬ ជារឿងប្រឌិត? ការលំបាកជារឿងជាធម្មតា។ តែពេលវាកើតឡើងចំពោះយើង រឿងគិតថាវាមិនគួរកើតសោះ។ ប្រហែលនេះជាមូលហេតុដែលលោកពេត្រុសសរសេរសំបុត្រទៅកាន់អ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូនៅសតវត្សទី១ ដែលបានឆ្លងកាត់ការលំបាកដោយលោកបានសរសេរថា៖«ពួកស្ងួនភ្ញាអើយ កុំអោយមានប្លែកក្នុងចិត្តដោយភ្លើងដ៏ក្តៅក្រហាយដែលកំពុងតែល្បងអ្នករាល់គ្នា ទុកដូចជាមានសេចក្តីចំឡែកនោះឡើយ» (១ពេត្រុស៤:១២)។ ការរងទុក្ខលំបាកនេះគ្មានអ្វីប្លែកទេ ពេលយើងឆ្លងកាត់នៅទទួលអំណរដោយសម្លឹងមើលពីព្រះបិតាបានចាក់ប្ញសយ៉ាងជ្រៅក្នុងដួងចិត្ត និងជីវិតយើង។ ក្តីស្រឡាញ់ទ្រង់មិនចេះផុតឡើយ។ ទោះយើងរស់នៅក្នុងពិភពលោកពេញដោយការលំបាក តែយើងក្តីស្រឡាញ់មកពីព្រះជាម្ចាស់ ដោយបៀល ក្រូឌ័រ (Bill Crowder)។
Read articleពីក្នុងចេញមកក្រៅ
កំឡុងពេលសន្និសីទស្តីអំពីការបោះពុម្ពផ្សាយជាអន្តរជាតិ យុវជនបារាំងម្នាក់ពិពណ៌នាបទពិសោធន៍របស់គាត់ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ផ្សព្វផ្សាយសៀវភៅ។ ស្រាប់តែមានស្រ្តីម្នាក់ចូលមក មើលសៀវភៅរបស់គាត់ បើកមើលទាំងអស់ស្រាប់តែគាត់លាន់មាត់ថា៖ «ទីបំផុតខ្ញុំរកឃើញភាពស្អាតស្អំហើយ!»។ យុវជននោះឆ្លើយតបថា៖ «ខ្ញុំសរសេរស្អាតស្អំ ព្រោះតែខ្ញុំគិតស្អាតស្អំ។ មិនមែនមកពីខ្ញុំខំប្រឹងទេ»។ អ្វីដែលគាត់បង្ហាញចេញក្នុងសៀវភៅនោះ គឺចេញមកពីខាងក្នុង ដោយមានព្រះគ្រិស្តជាស្នូលនៃជីវិតគាត់ ។ គម្ពីរយ៉ូហាន១៥កត់ត្រាមេរៀនរបស់ព្រះយេស៊ូ បង្រៀនដល់សិស្សទ្រង់ អោយនៅជាប់នឹងទ្រង់ គឺប្រៀបបានទៅនឹងជីវិតបង្កើតផលផ្លែ។ នៅក្នុងការប្រៀបធៀបដើមទំពាំងបាយជូរ និងមែករបស់វា ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ឯអ្នករាល់គ្នាបានស្អាតហើយ ដោយសារពាក្យដែលខ្ញុំបានប្រាប់» (ខ៣)។ បើយោងតាមទស្សនវិទូព្រះគម្ពីរឈ្មោះ ដាប់បែលយូ អ៊ី វ៉ាញ បានពន្យល់ថា ក្នុងភាសាក្រិក ពាក្យ «ស្អាត»មានន័យថា «គ្មានការលាយឡំជាមួយភាពមិនស្អាតស្អំ ល្អឥតខ្ចោះ និង គ្មានស្លាកស្នាម»។ ដួងចិត្តបរិសុទ្ធគឺជាកិច្ចការរបស់ព្រះគ្រិស្ត ហើយមានតែព្រះចេស្តាទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ធ្វើអោយយើងស្អាត បរិសុទ្ធ។ ជារឿយៗ យើងបរាជ័យ តែបើយើងសារភាពអំពើបាប ព្រោះទ្រង់ស្មោះត្រង់…សំអាតយើងពីគ្រប់អំពើទុច្ចរិតទំាងអស់ផង» (១យ៉ូហាន ១:៩)។ ការផ្លាស់ប្រែចេញមកពីខាងក្នុង។ ព្រះយេស៊ូបានសំអាតយើងរាល់គ្នា ដោយថ្វាយអង្គទ្រង់ជាយញ្ញបូជា និងព្រះបន្ទូល។ ពាក្យសម្តី និង កិរិយារបស់យើងចេញមកពីខាងក្នុង ជាលទ្ធផលនៃការនៅជាប់នឹងព្រះគ្រិស្ត ។…
Read articleផ្សាយពីឥទ្ធិពលរបស់ព្រះគ្រិស្ត
ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ខ្ញុំមានឯកសិទ្ធិក្នុងការបំពេញបេសកកម្មលើកទី៨ជាមួយយុវជន។ អ្វីដែលខ្ញុំរៀនបានពីយុវជនគឺថា ពួកគេមិនក្មេងពេកទេក្នុងការផ្សាយពីឥទ្ធិពលរបស់ព្រះគ្រិស្ត មិនថាតែខ្ញុំឬពួកគេទេ។ ខ្ញុំកត់សម្គាល់ឃើញថា យុវជនដែលផ្សាយពីឥទ្ធិពលតែងភ្ជាប់ចរិតលក្ខណៈរបស់លោកប៉ូលដែលបានប្រាប់ដល់លោកធីម៉ូថេនៅក្នុងគម្ពីរ ១ធីម៉ូថេ ៤:១២។ លោកប៉ូលប្រាប់ដល់ធីម៉ូថេថា ភាពវ័យក្មេងមិនអាចរារាំងគាត់ក្នុងការបំពេញព័ន្ធកិច្ចបានឡើយ។ រួចលោកដាស់តឿនធីម៉ូថេថា «ចូរធ្វើជាគំរូល្អដល់ពួកអ្នកជឿ»។ ដោយពាក្យសម្តី៖ យុវជនដែលផ្សាយពីឥទ្ធិពលរបស់ព្រះគ្រិស្ត តែងតែប្រយ័ត្ននឹងពាក្យសម្តីរបស់ខ្លួន ដោយចៀសវាងពាក្យអវិជ្ជមាន ផ្ទុយទៅវិញនិយាយតែពាក្យលើកកិត្តិយសដល់ព្រះជាម្ចាស់។ កិរិយាប្រព្រឹត្ត៖ យុវជនដែលប្រយ័ត្នក្នុងការប្រព្រឹត្ត នឹងជះពន្លឺរបស់ព្រះគ្រិស្តដល់មនុស្សទាំងអស់។ សេចក្តីស្រឡាញ់៖ ប្រព្រឹត្តតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រិស្ត គឺស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ និងអ្នកជិតខាង(ម៉ាថាយ ២២:៣៧-៣៩)ពួកគេធ្វើតាមព្រះទ័យរបស់ព្រះគ្រិស្ត។ សេចក្តីជំនឿ៖ អស់អ្នកដែលបោះជំហានដោយជំនឿ នឹងបំផ្លាស់បំប្រែជីវិតមនុស្ស ។ សេចក្តីបរិសុទ្ធ៖ បើនិយាយអោយចំពិបាកប្រព្រឹត្តអោយបានបរិសុទ្ធណាស់ តែយុវជនអាចធ្វើជាគំរូដល់មនុស្សទាំងអស់ ។ លោកប៉ូលមិនត្រឹមគ្រាន់តែនិយាយសំដៅលើយុវជនោះឡើយ តែមនុស្សទាំងអស់ គួរធ្វើជាគំរូដោយពាក្យសម្តី កិរិយាប្រព្រឹត្ត សេចក្តីស្រឡាញ់ ជំនឿ និង សេចក្តីបរិសុទ្ធ។ នេះជារបៀបផ្សាយពីឥទ្ធិពលរបស់ព្រះគ្រិស្ត ។ Dave Branon
Read articleរឿងនិទានពីរក្នុងទីក្រុងតែមួយ
បទគម្ពីរយ៉ូណាសអាចដកស្រង់ចេញខ្សែវីដេអូមួយរឿងបាន។ សាច់រឿងនេះស្តីអំពីហោរាម្នាក់រត់គេចពីព្រះជាម្ចាស់ រួចត្រូវព្យុះបក់បោកប៉ះ ហើយត្រីធំក៏លេបគាត់ចូលក្នុងពោះទៀត តែព្រះជាម្ចាស់បានទុកជីវិតគាត់ គាត់នាំប្រជាជននៅក្នុងទីក្រុងមួយប្រែចិត្ត។ តែសាច់រឿងបន្តទៀតនៅក្នុងគម្ពីរណាហ៊ុម មិនសូវមានគេស្គាល់ទេ។ លោកណាហ៊ុមបំពេញព័ន្ធកិច្ចនៅក្រុងនីនីវ៉េ គឺដូចជាលោកយ៉ូណាសដែរ ប្រហែលជា១០០ឆ្នាំក្រោយមក។ ពេលនោះប្រជាជនក្រុងនីនីវ៉េមិនខ្វល់ពីការប្រែចិត្តឡើយ ហេតុដូច្នេះហើយ លោកណាហ៊ុមបានថ្កោលទោសពួកគេ ហើយប្រកាសពីការជំនុំជំរះទីក្រុងនោះ។ ចំពោះអ្នកក្រុងដែលមិនប្រែចិត្ត លោកប្រកាសថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់យឺតនឹងខ្ញាល់ ហើយមានព្រះចេស្តាយ៉ាងធំ ទ្រង់មិនលះលែងទោសរបស់មនុស្សឡើយ» (ណាហ៊ុម ១:៣)។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ក៏លោកបានប្រកាសព្រះរាជសារពេញដោយក្តីមេត្តា។ ដើម្បីលួងលោមចិត្តជនជាតិយូដា លោកបានប្រកាសថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ល្អ ទ្រង់ជាទីពឹងមាំមួននៅគ្រាលំបាក ក៏ស្គាល់អស់អ្នកដែលយកទ្រង់ជាទីពឹងផ្អែក» (ណាហ៊ុម១:៧)។ តាមរយៈរឿងរបស់លោកយ៉ូណាស និងណាហ៊ុម យើងបានឃើញមនុស្សជំនាន់ថ្មីកើតឡើង ហើយពួកគេបានឆ្លើយតបចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ ជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់មនុស្សម្នាក់មិនអាចផ្ទេរទៅមនុស្សម្នាក់ទៀតបានទេ យើងត្រូវតែជ្រើសរើសបម្រើព្រះជាម្ចាស់ចេញពីដួងចិត្តយើងផ្ទាល់។ ព្រះបន្ទូលទ្រង់នៅតែថ្មីស្រស់នៅថ្ងៃនេះ ដូចជារាប់រយឆ្នំាមុនដែរ ដូចជាការជំនុំជំរះពួកមនុស្សមិនប្រែចិត្ត តែទ្រង់មានក្តីមេត្តាចំពោះពួកមនុស្សប្រែចិត្ត។ តែអ្នកនឹងរើសយកមួយណា? Dennis Fisher
Read articleព្រះបុត្រាត្រូវបានលើកតម្កើង
យោងតាមរឿងព្រេងនិទាន អាយដាហូជាឈ្មោះរដ្ឋមួយរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក មកពីពាក្យសូសុនរបស់ឥណ្ឌា «អ៊ីដាហូ» តែពេលបកជាភាសាអង់គ្លេសថា«មើល! ព្រះអាទិត្យរះពីលើភ្នំ»។ ខ្ញុំតែងគិតថា ព្រះអាទិត្យរះពីទិសខាងកើតជះពន្លឺ និងផ្តល់ជីវិតដល់មនុស្សនៅជ្រលងភ្នំ។ ខ្ញុំក៏នឹកចាំពីព្រះបន្ទូលសន្យាក្នុងគម្ពីរម៉ាឡាគី «ព្រះអាទិត្យនៃសេចក្តីសុចរិតនឹងរះឡើង មានទាំងអំណាចប្រោសអោយជានៅក្នុងចំអេងស្លាប» (ម៉ាឡាគី ៤:២)។ នេះជាព្រះបន្ទូលសន្យាមិនអាចដកយកបានឡើយគឺថា ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូនឹងយាងមកវិញ ហើយ«ជីវិតទាំងនោះឯងនឹងបានរួចពីចំណងនៃសេចក្តីពុករលួយ អោយបានសេរីភាពនៃ សិរីល្អរបស់ពួកព្រះវិញ» (រ៉ូម ៨:២១)។ រាល់ពេលព្រះអាទិត្យរះឡើង យើងនឹកដល់ពេលព្រឹកដ៏អស់កល្ប ហើយពន្លឺព្រះអាទិត្យរះឡើងមានទាំងអំណាចប្រោសអោយជានៅក្នុងចំអេងស្លាបនៃទ្រង់។ រួចមករបស់សព្វសារពើដែលទ្រង់បានបង្កើតត្រឡប់ទៅជាថ្មីវិញ ហើយក៏គ្រប់លក្ខណ៍ផង។ ពេលនោះគ្មានជំងឺ គ្មានវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុ គ្មានការបាត់បង់ និង គ្មានអាយុកំណត់ទៀតទេ។ ព្រះគម្ពីរចែងថា «…អ្នករាល់គ្នានឹងមានសេរីភាព អ្នករាល់គ្នាលោតយ៉ាងសប្បាយដូចគោដែលចេញពីក្រោល» (ម៉ាឡាគី ៤:២)។ នេះជាក្តីរំពឹងនិងក្តីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំនៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ពិតមែនហើយ យើងនឹងមកដល់ក្នុងពេលឆាប់ៗ» (វិវរណៈ២២:២០)។ ព្រះយេស៊ូអើយ! សូមទ្រង់យាងមកជាឆាប់ ។ David Roper
Read article