សេចក្តី​ស្រឡាញ់ មាន​ការ​អធ្យាស្រ័យ

១កូរិនថូស ១៣:៤-១៣ [សេចក្តី​ស្រឡាញ់] មិន​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​បែប​មិន​គួរសម មិន​ដែល​រក​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន មិន​រហ័ស​ខឹង មិន​ប្រកាន់​ទោស​។ ១កូរិនថូស ១៣:៥ មាន​ពេល​មួយ ខ្ញុំ​បាន​ប្រញាប់​ទៅ​ភោជនីយដ្ឋាន​អាហារ​រហ័ស ដើម្បី​ញាំ​អាហារ​ថ្ងៃ​ត្រង់​ជាមួយ​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ ឈ្មោះ ជើររី(Jerrie) ក្នុង​ម៉ោង​សម្រាក​បាយ​ថ្ងៃ​ត្រង់​។ យើង​បាន​ទៅដល់​មាត់​ទ្វារ​ភោជនីយដ្ឋាន នៅ​ក្នុង​ពេល​ដំណាល​គ្នា​នឹង​យុវជន៦នាក់ តែ​ពួកគេ​បាន​ចូល​ទៅ​ឈរ​តម្រង់​ជួរ​មុន​យើង​។ ពេល​នោះ យើង​ដឹង​ថា យើង​មិន​មាន​ពេល​ច្រើន ដើម្បី​រង់​ចាំ​ទេ បានជា​យើង​មាន​ការ​រអ៊ូរទាំ​តែ​ក្នុង​ចិត្ត​។ ពួក​គេ​បាន​ឈរ​ជា​ក្រុម នៅ​ពីមុខ​កន្លែង​កុម្ម៉ង់​អាហារ ដើម្បី​ធ្វើ​យ៉ាងណា​ឲ្យ​ពួក​គេ​ម្នាក់ៗ​អាច​កុម្ម៉ង់​អាហារ​បាន​មុនគេ​។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ឮ​ជើររី​និយាយ​ខ្សឹប​ៗ​ម្នាក់​ឯង​ថា “សូម​អធ្យាស្រ័យ ឲ្យ​ពួក​ខ្ញុំ​ចូល​កុម្ម៉ង់​មុន​ផង”។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់ បើ​គេ​ឲ្យ​យើង​ចូល​កុម្ម៉ង់​អាហារ​មុន មិន​ដឹង​ជា​ល្អ​យ៉ាងណា​ទេ ប៉ុន្តែ យើង​ក៏​ត្រូវ​ចាំ​ថា យើង​ត្រូវ​គិត​អំពី​តម្រូវការ​របស់​អ្នក​ដទៃ ជា​សំខាន់​ជាង​តម្រូវការ​ខ្លួនឯង​។ ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​បាន​បង្រៀន​ថា សេចក្តី​ស្រឡាញ់​មាន​ភាព​អត់​ធ្មត់ សប្បុរស និង​មិន​គិត​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន ហើយក៏​មិន​រហ័ស​ខឹង​ដែរ(១កូរិនថូស ១៣:៥)។ មិន​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​បែប​មិន​គួរសម មិន​ដែល​រក​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន​។ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​មកពី​ព្រះ តែងតែ​គិត​អំពី​ប្រយោជន៍​របស់​អ្នក​ដទៃ​ជាមុន​។ ក្នុង​លោកិយ ដែល​មនុស្ស​ជា​ច្រើន ងាយ​នឹង​មាន​អារម្មណ៍​មួម៉ៅ យើង​ច្រើនតែ​មាន​ឱកាស​ទូល​សូម​ព្រះ​អង្គ​ជួយ​យើង និង​ប្រទាន​ព្រះគុណ ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​ជ្រើសរើស​យក​ចិត្ត​អត់​ធ្មត់​ចំពោះ​អ្នក​ដទៃ ហើយ​មាន​ចិត្ត​សប្បុរស(ខ.៤)។ បទ​គម្ពីរ​សុភាសិត…

Read article
តម្រង់​ទៅ​រក​សិរី​ល្អ​ដែល​ខ្ពង់ខ្ពស់​ជាង

ភីលីព ៣:១២-២១ ទាំង​រត់​ដំរង់​ទៅ​ឯ​ទី ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​រង្វាន់​នៃ​ការងារ​ដ៏​ខ្ពស់​របស់​ព្រះ ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ​យេស៊ូវ​។ ភីលីព ៣:១៤ លោក​ស្ទែន លី(Stan Lee) ជា​អ្នក​បោះពុម្ព​ផ្សាយ​សៀវភៅ​រឿង​ប្រឌិត​អម​ដោយ​រូប​ភាព របស់​ក្រុម​ហ៊ុន​ម៉ាវ័ល​(Marvel)។ គាត់​បាន​លាចាក​លោក កាលពី​ឆ្នាំ២០១៨ ដោយ​បន្សល់​ទុក្ខ​នូវ​រឿង​និទាន​អំពី​តួអង្គ​វីរបុរស​ដ៏​ពេញ​និយម ដែល​មាន​ដូចជា មនុស្ស​ពីងពាង Iron Man, the Fantastic Four, the Hulk និង​តួ​អង្គ​ជា​ច្រើន​ទៀត​។ នៅ​ក្នុង​រូបថត គេ​ឃើញ​លោក​ស្ទែន លី ជា​អ្នក​និពន្ធ​ដែល​តែងតែ​បង្ហាញ​ទឹក​មុខ​ញញឹម​ស្រស់ ដោយ​ពាក់​វ៉ែនតា​ខ្មៅ​។ នៅ​ក្នុង​ការ​បោះពុម្ព​ផ្សាយ​សៀវភៅ​រឿង​របស់​ក្រុម​ហ៊ុន​ម៉ាវ័ល ជា​ប្រចាំខែ គាត់​តែងតែ​បញ្ចប់​ការ​និពន្ធ​សៀវភៅ​នីមួយៗ ដោយ​សរសេរ​ពាក្យ អិចខ្សែលស៊ីអ័រ (excelsior) អស់​ជា​ច្រើន​ទសវត្សរ៍​មក​ហើយ​។ ក្នុង​ការ​បង្ហោះ​សារ ក្នុង​បណ្តាញ​សង្គម Tweeter កាលពី​ឆ្នាំ២០១០ គាត់​បាន​បក​ស្រាយ​ថា ពាក្យ​នេះ​មានន័យថា “ចូរ​មើលទៅ​មុខ ឆ្ពោះ​ទៅ​រក​សិរី​ល្អ​ដែល​ប្រសើរ​ជាង”។ គាត់​ថា នៅ​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​សារ​នីមួយ ដែល​គាត់​បង្ហោះ​តាម​បណ្តាញ​សង្គមTweeter គាត់​តែងតែ​ប្រើ​ពាក្យ​នេះ ដើម្បី​លើក​ទឹក​ចិត្ត​គេ ឲ្យ​អនុវត្ត​តាម​អត្ថន័យ​របស់​ពាក្យ​នេះ ក្នុង​ការ​រស់នៅ​។ ពាក្យ​ដែល​គាត់​ចូល​ចិត្ត​ប្រើ​នេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ពាក្យ​ពេចន៍​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​សរសេរ…

Read article
ព្រះ​អម្ចាស់​ស្តាប់​ឮ​យើង​អធិស្ឋាន

ទំនុក​ដំកើង ៣៩:៤-១៣ ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ សូម​ស្តាប់​ពាក្យ ដែល​ទូល​បង្គំ​អធិស្ឋាន សូម​ផ្ទៀង​ព្រះ​កាណ៌​ស្តាប់​សំរែក​ទូល​បង្គំ​ផង​។ ទំនុក​ដំកើង ៣៩:១២ មាន​ក្មេង​ជា​សិស្ស​ថ្នាក់ទី១ម្នាក់ បាន​ទូរស័ព្ទ​ទៅ​កាន់​លេខ​៩១១ ជាលេខសង្រ្គោះ​បន្ទាន់​។ អ្នក​លើក​ទូរស័ព្ទ​សង្រ្គោះ​បន្ទាន់  ក៏​បាន​ឆ្លើយតប​។ ក្មេង​ប្រុស​នោះ​ក៏បាន​ប្រាប់​គាត់​ថា “ខ្ញុំ​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ​ជា​បន្ទាន់​។ ខ្ញុំ​ត្រូវ​ធ្វើ​លំ​ហាត់​លេខ​ដក ដែល​គ្រូ​ដាក់​ឲ្យ​ធ្វើ​នៅ​ផ្ទះ តែ​ខ្ញុំ​មិន​ចេះ​ធ្វើ​ទេ”។ ភ្នាក់ងារ​សង្រ្គោះ​បន្ទាន់​ដែល​កំពុង​ឆ្លើយ​ឆ្លង​ជាមួយ​គាត់ ក៏​បាន​ជួយ​បង្រៀន​គាត់​ធ្វើ​លេខដក រហូត​ដល់​ពេល​ដែល​គាត់​ឮ​សម្លេង​ស្រ្តី​ម្នាក់ ដើរ​ចូល​ក្នុង​បន្ទប់​របស់​ក្មេង​នោះ ហើយ​និយាយ​ថា “ចននី(Johnny) កូន​កំពុង​ធ្វើ​អី​ហ្នឹង?” ចននី​ក៏​បាន​បក​ស្រាយ​ថា គាត់​មិន​អាច​ធ្វើ​លំ​ហាត់​គណិត​វិទ្យា​ដែល​គ្រូ​ដាក់​ឲ្យ​ធ្វើ​នៅ​ផ្ទះ តែ​គាត់​ចាំ​ថា ម្តាយ​គាត់​ធ្លាប់​ប្រាប់​គាត់​អំពី​របៀប​ស្វែងរក​ការ​សង្រ្គោះ​បន្ទាន់​។ ចននី​ក៏បាន​ទូរស័ព្ទ​ទៅលេខ៩១១​។ សម្រាប់​ចននី គាត់​គិត​ស្មានថា គាត់​មាន​ហេតុផល​គ្រប់​គ្រាន់ ដើម្បី​ទូរស័ព្ទ​ហៅ​ជំនួយ​បន្ទាន់​។ សម្រាប់​ភ្នាក់ងារ​សង្រ្គោះ​បន្ទាន់ ដែល​មាន​ចិត្ត​អាណិត​ដល់​គាត់ ការ​ជួយ​ប្រៀន​ក្មេង​ប្រុស​នេះ​ធ្វើ​លំ​ហាត់ គឺជា​រឿង​ដែល​ចាំបាច់ នៅពេល​នោះ​។ កាល​ស្តេច​ដាវីឌ​ជា​អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ត្រូវ​ការ​ជំនួយ ទ្រង់​បាន​អធិស្ឋាន​ថា “ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ សូម​ឲ្យ​ទូល​បង្គំ​ដឹងពី​ចុង​បំផុត​នៃ​ទូល​បង្គំ ហើយពី​ចំនួន​ថ្ងៃ​អាយុ​នៃ​ទូល​បង្គំ​ផង ដើម្បី​ឲ្យ​ទូល​បង្គំ​បាន​ដឹង​ជា​មាន​ជីវិត​ផុយ​ស្រួយ អម្បាល​ម៉ាន​ទៅ”(ទំនុក​ដំកើង ៣៩:៤)។ ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏បាន​ពោល​ទៀត​ថា “ទូល​បង្គំ​សង្ឃឹម​ដល់​ទ្រង់តែ១ប៉ុណ្ណោះ”(ខ.៧)។ ហេតុ​នេះ​ហើយ ទ្រង់​បាន​ទូល​អង្វរ សូម​ព្រះ​អម្ចាស់​ព្រះ​សណ្ដាប់​សម្រែក​របស់​ទ្រង់(ខ.១២)។ ព្រះ​គម្ពីរ​មិន​បាន​ចែង​ជា​លម្អិត​ថា កាល​នោះ…

Read article
បន្ទាប​ខ្លួន​សុំ​ជំនួយ

កិច្ចការ ២:៤២-៤៧ ពួក​អ្នក​ដែល​ជឿ​ទាំង​ប៉ុន្មាន ក៏​នៅ​ជាមួយ​គ្នា ហើយ​មាន​របស់​ទាំង​អស់​នៅ​មូល​ព្រម​គ្នា​។ កិច្ចការ ២:៤៤ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពិធីជប់លៀង​របស់​គ្រួសារ​ខ្ញុំ ជិត​ចូល​មកដល់ ខ្ញុំ​និង​ភរិយា​ខ្ញុំ​ក៏បាន​ចាប់​ផ្តើម​រៀប​ផែនការ​។ ដោយសារ​យើង​​មាន​ភ្ញៀវ​ជា​ច្រើន​ដែល​នឹង​មក​ចូល​រួម តើ​យើង​គួរ​តែ​ជួល​ចុងភៅ​ឲ្យ​រៀបចំ​ម្ហូប​អាហារ​សម្រាប់​យើង​ដែរ​ឬ​ទេ? បើ​យើង​ត្រូវ​ធ្វើ​ម្ហូប​ដោយ​ខ្លួនឯង តើ​យើង​គួរ​តែ​ទិញ​ចង្ក្រាន​សម្រាប់​អាំង​សាច់​បាប៊ីឃ្យូ​ទេ? ថ្ងៃ​នោះ អាច​នឹង​មាន​ភ្លៀង តើ​យើង​គួរ​តែ​ទិញ​រោង​សម្រាប់​ជ្រក​ភ្លៀង​ដែរ​ឬ​ទេ? មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន ពិធីជប់លៀង​របស់​យើង​មាន​ការ​ចំណាយ​កាន់តែ​ច្រើន ហើយ​យើង​ក៏​ខ្វះ​ការ​ប្រាស្រ័យ​ទាក់ទង​គ្នា​បន្តិច​។ នៅ​ក្នុង​ការ​ព្យាយាម​ផ្គត់ផ្គង់​អ្វី​គ្រប់​យ៉ាង ដោយ​ខ្លួនឯង យើង​ក៏បាន​ខកខាន​មិន​បាន​ឆក់​ឱកាស​ទទួល​ជំនួយ​ពី​អ្នក​ដទៃ​។ សហគមន៍​ដែល​សម​ស្រប​តាម​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប គឺ​មាន​ការ​ឲ្យ និង​ការ​ទទួល​។ សូម្បីតែ​កាល​មនុស្ស​ដំបូង​មិន​ទាន់​ធ្លាក់​ចូល​ក្នុង​បាប លោក​អ័ដាម ក៏​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ​ផង​ដែរ(លោកុប្បត្តិ ២:‌១៨) ហើយ​ក្រោយមក ព្រះអម្ចាស់​បាន​បង្រៀន​យើង ឲ្យ​ស្វែងរក​ការ​ប្រឹក្សា​យោបល់​ពី​អ្នក​ដទៃ(សុភាសិត ១៥:២២) ហើយ​ចែករំលែក​បន្ទុក​របស់​យើង​ដល់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​(កាឡាទី ៦:២)។ ពួក​ជំនុំ​ដំបូង​បាន​លក់​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ ដើម្បី​ជួយ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក តាម​ដែល​ត្រូវ​ការ ហើយក៏​មាន​ចិត្ត​គំនិត​ដែល​រួបរួម​គ្នា​ផង​ដែរ(កិច្ចការ ២:៤៤-៤៥)។ ពួកគេ​មិន​បាន​រស់នៅ ដោយ​ឯករាជ្យ​ដាច់​ដោយ​ឡែក​ពី​គ្នា​នោះ​ទេ តែ​ផ្ទុយ​ទៅវិញ ពួកគេ​ចែករំលែក ឲ្យខ្ចី ឲ្យ​អំណោយ ហើយ​ទទួល​ពី​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក ដោយ​ការ​ប្រាស្រ័យ​ទាក់ទង​គ្នា យ៉ាង​មាន​របៀប​។ សម្រាប់​ពិធីជប់លៀង​របស់​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ យើង​ក៏បាន​សម្រេច​ចិត្ត​ស្នើ​ឲ្យ​ភ្ញៀវ​របស់​យើង នាំ​យក​បន្លែ​ចម្រុះ​មក​ធ្វើ​ម្ហូប​សាឡាត់ ឬ​នាំ​បង្អែម មក​ចូល​រួម​ពិធីជប់លៀង​នៅ​ផ្ទះ​យើង​។…

Read article
ពេល​ដែល​យើង​ជឿ​ថា យើង​នឹង​បាន​ឃើញ

អេសាយ ៦៥:១៧-២៥ ឯ​ឆ្កែ​ព្រៃ និង​កូន​ចៀម​វា​នឹង​រកស៊ី​ជាមួយ​គ្នា​។ អេសាយ ៦៥:២៥ មាន​ពេល​មួយ​ភរិយា​ខ្ញុំ​ឈ្មោះ ខារី(Cari) បាន​ហៅ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ដើរមក​មាត់​បង្អួច ហើយ​ក៏​បាន​ចង្អុល​ទៅ​សត្វ​ក្តាន់​ញី​ពេញវ័យ​មួយ​ក្បាល នៅ​ក្នុង​ព្រៃ នៅ​ក្បែរ​របង​ផ្ទះ​របស់​យើង ដោយ​រត់​ចុះ​ឡើងៗ ពី​ចុង​ម្ខាង​នៃ​របង​ផ្ទះ​យើង​ទៅ​ចុង​ម្ខាង​ទៀត​។ ចំណែកឯ​ឆ្កែ​របស់​យើង​ដែល​មាន​មាឌធំ ពួកវា​ក៏បាន​រត់​ចុះ​ឡើងៗ នៅ​ខាង​ក្នុង​ទី​ធ្លា​ផ្ទះ តាម​សត្វ​ក្តាន់​នោះ ដែល​នៅ​ក្រៅរបង ប៉ុន្តែ ពួកវា​មិន​បាន​ព្រុស​ទាល់តែសោះ​។ ពួកវា​ក៏​បាន​បន្ត​រត់​ចុះ​ឡើងៗ​ដូច​នេះ​ជិត​១​ម៉ោង​។ ពេល​ណា​សត្វ​ក្តាន់​ឈប់ ហើយ​ងាក​មក​មើល​ពួកវា ពួកវា​ក៏​បាន​ឈប់​ផង​ដែរ ដោយ​ពួកវា​តម្រង់​ជើង​ខាង​មុខ ហើយ​បន្ទន់​ជើង​ខាង​ក្រោយ ដើម្បី​ត្រៀម​ខ្លួន​រត់​ទៀត​។ នេះ​មិនមែន​ជា​អាកប្ប​កិរិយា​របស់​សត្វ​សាហាវ​ដេញ​ចាប់​សត្វ​ស្លូត​ធ្វើ​ជា​ចំណី​​នោះ​ទេ តាម​ពិត សត្វ​ក្តាន់ និង​សត្វ​ឆ្កែ​របស់ខ្ញុំ​កំពុងតែ​រត់​លេង​ជាមួយ​គ្នា ដោយ​ចិត្ត​រីករាយ បានជា​ភរិយា​ខ្ញុំ​លាន់​មាត់​ថា គាត់​មិន​នឹក​ស្មាន​សោះ​ថា គាត់​បាន​ឃើញ​ទិដ្ឋភាព​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ពេចពិល​រមិល​មើល​នេះ​។ សម្រាប់​ខ្ញុំ និង​ភរិយា​របស់​ខ្ញុំ ការ​លេង​ប្រឡែង​របស់​ពួកវា នៅពេល​ព្រឹក​នោះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​នឹក​ចាំ អំពី​ទិដ្ឋភាព​ដែល​បាន​ពិពណ៌នា​អំពី​នគរ​ព្រះ​ដែល​ត្រូវ​មកដល់​។ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​អេសាយ ព្រះអម្ចាស់​បាន​មាន​បន្ទូល​សន្យា​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​បង្កើត​ផ្ទៃ​មេឃ និង​ផែនដី​ថ្មី(អេសាយ ៦៥:១៧)។ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​មាន​បន្ទូល​ទៀត​ថា “ឆ្កែ​ព្រៃ និង​កូន​ចៀម​វា​នឹង​រកស៊ី​ជាមួយ​គ្នា ហើយ​សិង្ហ​នឹង​ស៊ី​ចំបើង​ដូច​ជា​គោ”(ខ.២៥)។ នៅពេល​នោះ សត្វ​សាហាវ​នឹង​មិន​ចាប់​សត្វ​ដទៃ​ទៀត​ជា​អាហារ​ទៀត​ទេ តែ​ពួកវា​នឹង​នៅ​ជាមួយ​គ្នា​ដូច​មិត្ត​ភក្តិ​។ ព្រះបន្ទូល​ដែល​បាន​ចែង​ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​អេសាយ…

Read article
រឿង​ដែល​បាន​ដាស់តឿន​យើង

សា​ស្តា ៥:១៣-២០ មាន​ការ​អាក្រក់​យ៉ាង​ធ្ងន់១មុខ ដែល​យើង​បាន​ឃើញ​នៅ​ក្រោម​ថ្ងៃ គឺ​មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ដែល​ម្ចាស់​រក្សា​ទុក​ដរាប​ដល់​កើត​អន្តរាយ​ដល់​ខ្លួន​។ សា​ស្តា ៥:១៣ ក្នុង​ខ្សែ​ភាពយន្ត​ចំណាស់​មួយ មាន​ចំណង​ជើង​ថា លោក​ខេន មិនមែន​ជា​ពលរដ្ឋ​ធម្មតា លោក​ឆាលី ហ្វូស្ទ័រ ខេន(Charlie Foster Kane) រកបាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ច្រើន​សន្ធឹក និង​ក្លាយ​ជា​អ្នក​មាន​អំណាច តាមរយៈ​ការ​ពង្រីក​មុខ​ជំនួញ​ផ្នែក​សារព័ត៌មាន​របស់​គាត់​។ ក្នុង​រឿង​មួយ ដែល​បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​បទ​គម្ពីរ​សា​ស្តា ២:៤-១១ លោក​ខេន បាន​ស្វែងរក​ការ​សប្បាយ​គ្រប់​យ៉ាង ដោយ​បាន​សាង​សង់​ប្រាសាទ ដែល​មាន​សួន​ច្បារ​ធំៗ មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ស្នាដៃ​សិល្បៈ​ដ៏​មាន​តម្លៃ​។ អ្វី​ដែល​លោក​ខេន​ពិតជា​ចង់​បាន​នោះ គឺ​ការ​លើក​ដំកើង​ខ្លួនឯង មិន​ខុស​ពី​មហា​សេដ្ឋី​ដទៃ​ទៀត​ឡើយ​។ គាត់​បាន​ចំណាយ​ធនធាន​របស់​គាត់ ក្នុង​ការ​ប្រកួត​ប្រជែង​ក្នុង​ឆាក​នយោបាយ ហើយ​នៅពេល​ដែល​គាត់​ទទួល​បរាជ័យ ដើម្បី​បិទ​បាំង​ភាព​អា​មាស​របស់​ខ្លួន គាត់​ក៏​បាន​ចោទ​ប្រកាន់​គូរ​ប្រកួត​ថា បាន​កេង​បន្លំ​សន្លឹក​ឆ្នោត​។ ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​ស្ញប់​ស្ញែង​គាត់ គាត់​ក៏​បាន​សាង​សង់​សាល​មហោស្រព​អូប៉េរ៉ា សម្រាប់​ភរិយា​របស់​គាត់ ហើយក៏​បាន​បង្ខំ​នាង​ឲ្យ​ប្រ​លូក​ក្នុង​អាជីព​ជា​អ្នក​ចម្រៀង ដែល​មិន​សក្តិ​សមនឹង​ទេព​កោសល្យ​របស់​នាង​។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ រឿង​របស់​លោក​ខេន​ក៏បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​នឹក​ចាំ​បទ​គម្ពីរ​សា​ស្តា ដែល​ក្នុង​នោះ ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​នាំមក​នូវ​គ្រោះ​ថ្នាក់ ដល់​មនុស្ស​ដែល​ដេញ​តាម និង​បង្គរ​វា​ទុក(៩:១០-១៥) ដោយ​ត្រូវ​រោយរៀវ​ទៅ​ក្នុង​សេចក្តី​ងងឹត ក៏​កើត​មាន​ទុក្ខ​ព្រួយ​ច្រើន(៥:១៧)។ នៅ​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​ជីវិត​របស់​លោក​ខេន គាត់​ត្រូវ​រស់​នៅ​តែ​ម្នាក់ឯង នៅ​ក្នុង​ប្រាសាទ ដោយ​សេចក្តី​កំហឹង​។ រឿង​របស់​លោក​ខេន បាន​បញ្ចប់…

Read article