សេចក្តីអាណិតដែលបានបង្ហាញចេញមក
សូមអាន : កូល៉ុស ៣:១២-១៤ ចូរប្រដាប់កាយ ដោយចិត្តក្តួលអាណិត។ កូល៉ុស ៣:១២ លោកចេម វរិន(James Warren) មិនមានការងារជាជាងឈើទេ។ តែគាត់បានចាប់ផ្តើមធ្វើបង់សម្រាប់អង្គុយ នៅពេលដែលគាត់កត់សំគាល់ឃើញស្រ្តីម្នាក់ នៅទីក្រុងដេនវើ រដ្ឋខូឡូរ៉ាដូ កំពុងអង្គុយនៅលើដី ខណៈពេលដែលនាងកំពុងរង់ចាំឡានក្រុង។ លោកវរិនមានការបារម្ភថា ការអង្គុយដូចនេះ “មិនថ្លៃថ្នូរទេ”។ ដូចនេះ អ្នកប្រឹក្សាយោបល់ផ្នែកពលកម្ម ដែលមានវ័យ២៨ឆ្នាំរូបនេះ ក៏រកបានកំណាត់ឈើមួយចំនួន ហើយក៏បានធ្វើបង់មួយយកទៅដាក់នៅកន្លែងរថយន្តក្រុងឈប់។ មិនយូរប៉ុន្មាន អ្នកដំណើរទាំងឡាយក៏បានអង្គុយនៅលើបង់នោះ។ ក្រោយមក គាត់ក៏បានដឹងថា នៅក្នុងទីក្រុងគាត់មានកន្លែងឡានក្រុងឈប់៩ពាន់កន្លែង ដែលមិនទាន់មានបង់អង្គុយ ដូចនេះ គាត់ក៏បានធ្វើបង់ជាច្រើនទៀត ដោយឆ្លាក់អក្សរពីលើបង់នីមួយៗថា “ចូរមានចិត្តសប្បុរស”។ តើគាត់មានគោលដៅអ្វី? គាត់និយាយថា “គោលដៅគាត់ គឺដើម្បីជួយឲ្យការរស់នៅរបស់អ្នកដទៃ មានភាពល្អប្រសើរជាងមុនបន្តិច តាមមធ្យោបាយដែលគាត់អាចធ្វើទៅបាន”។ អំពើសប្បុរសធម៌របស់គាត់ គឺបានបង្ហាញចេញនូវចិត្តអាណិតដល់អ្នកដទៃ។ ចិត្តក្ដួលអាណិត ជាអារម្មណ៍ដែលមានអំណាចណាស់ ព្រោះវានាំយើងឲ្យធ្វើអ្វីម្យ៉ាង ដើម្បីជួយបំពេញតម្រូវការអ្នកដទៃ គឺដូចដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើជាគំរូស្រាប់។ ពេលមនុស្សមួយហ្វូងធំដែលស្រេកឃ្លាន កំពុងដើរតាមព្រះយេស៊ូវ ព្រះអង្គ “ក៏មានព្រះហឫទ័យក្ដួលអាណិតដល់គេ ពីព្រោះគេធៀបដូចជាចៀមដែលគ្មានអ្នកគង្វាល រួចទ្រង់ចាប់តាំងបង្រៀនគេពីសេចក្តីជាច្រើន”(ម៉ាកុស…
Read article
ស្វែងរកប្រយោជន៍សម្រាប់ទីក្រុងអ្នក
“ព្រះយេហូវ៉ានៃពួកពលបរិវារ ជាព្រះនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលដល់ពួកឈ្លើយទាំងប៉ុន្មាន ដែលទ្រង់បានឲ្យគេដឹកជាឈ្លើយ ចេញពីក្រុងយេរូសាឡិម ទៅដល់ស្រុកបាប៊ីឡូនថា ចូរឲ្យឯងរាល់គ្នាសង់ផ្ទះ ហើយអាស្រ័យនៅចុះ ចូរដាំដំណាំ ហើយស៊ីផលនោះទៅ … ចូរខំប្រឹងធ្វើឲ្យទីក្រុង ដែលអញបានឲ្យគេដឹកនាំឯងទៅនៅជាឈ្លើយនោះ បានសេចក្តីសុខ ហើយត្រូវអធិស្ឋានដល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យទីនោះផង ដ្បិតក្នុងសេចក្តីសុខរបស់ក្រុងនោះ ឯងរាល់គ្នានឹងបានសេចក្តីសុខដែរ”។ យេរេមា ២៩:៤-៥,៧ ក្នុងបទគម្ពីរខាងលើនេះ បើពាក្យពេចន៍ដែលព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលមកកាន់ពួកដែលបាននិរទេស ចូលចក្រភពបាប៊ីឡូន ជាសេចក្តីពិត នោះព្រះបន្ទូលនេះក៏ជាសេចក្តីពិតសម្រាប់គ្រីស្ទបរិស័ទជាងអម្បាលម៉ានទៀត ខណៈពេលដែលពួកគេកំពុងរស់នៅ ក្នុងការនិរទេស ក្នុងលោកិយ ដែលមានលក្ខណៈដូចចក្រភពបាប៊ីឡូន។ ដូចនេះ តើយើងត្រូវធ្វើដូចម្តេច? យើងគួរតែធ្វើកិច្ចការដ៏សាមញ្ញ ដែលចាំបាច់ត្រូវធ្វើ ដូចជាការសង់ផ្ទះ រស់នៅក្នុងផ្ទះនោះ និងបង្កើតសួនច្បារជាដើម។ ការនេះមិននាំឲ្យអ្នកខុសឆ្គងឡើយ បើអ្នកធ្វើវា ថ្វាយព្រះដែលជាក្សត្រដ៏ពិត តែមិនមែនដើម្បីផ្គាប់ចិត្តមនុស្ស។ ចូរស្វែងរកសេចក្តីសុខ សម្រាប់ទីកន្លែង ដែលព្រះបានចាត់ឲ្យអ្នកទៅ។ ចូរគិតថា ព្រះទ្រង់បានចាត់អ្នកឲ្យទៅទីនោះ ដើម្បីថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះអង្គ។ ព្រោះនេះជាការពិតមែន។ ចូរអធិស្ឋានឲ្យទីក្រុងដែលអ្នកកំពុងរស់នៅ។ ចូរទូលសូមព្រះអម្ចាស់ ប្រទានការអស្ចារ្យ និងការល្អ ឲ្យកើតឡើង សម្រាប់ទីក្រុងនោះ។ ចូរសូមឲ្យការទាំងនោះកើតឡើង ដោយអំណាចព្រះអង្គ និងដើម្បីសិរីល្អព្រះអង្គ។…
Read article
ព្រះអង្គបង្រៀនពីគ្រប់ទាំងសេចក្តី
សូមអាន : យ៉ូហាន ១៤:១៥-២៦ តែព្រះដ៏ជាជំនួយ គឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលព្រះវរបិតានឹងចាត់មក ដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ ទ្រង់នឹងបង្រៀនអ្នករាល់គ្នា ពីគ្រប់សេចក្តីទាំងអស់។ យ៉ូហាន ១៤:២៦ ឪពុករបស់លោកដេល អឺនហាត(Dale Earnhardt Jr.) ជាកីឡាករប្រណាំងឡានដ៏ល្បីល្បាញ។ មានពេលមួយគាត់បានពិពណ៌នាអំពីពេលដ៏ឈឺចាប់ បន្ទាប់ពីបានដឹងថា ឪពុកគាត់បានបាត់បង់ជីវិត នៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់ដ៏តក់ស្លុត នៅចុងបញ្ចប់នៃការប្រកួត Dayton 500 ជាការប្រកួត ដែលគាត់ក៏បានចូលរួមផងដែរ។ គាត់ថា មានសម្លេងរំខានមួយចេញពីក្នុងចិត្តគាត់ ដែលគាត់មិនអាចពិពណ៌នាបាន ដោយសារវាមានពេញដោយភាពតក់ស្លុត ការសោកសង្រេង និងការភ័យខ្លាច។ ហើយគាត់និយាយទៀតថា ឪពុកគាត់ប្រៀបដូចជាសៀវភៅ ដែលកត់ទុកនូវចម្លើយគ្រប់យ៉ាងសម្រាប់គាត់ ដូចនេះ ការបាត់បង់នេះ ធ្វើឲ្យគាត់មានអារម្មណ៍ឯកោយ៉ាងខ្លាំង។ ពួកសាវ័ករបស់ព្រះយេស៊ូវបានរៀនមើលទៅព្រះអង្គ ដើម្បីទទួលបានចម្លើយគ្រប់យ៉ាង។ នៅពេលល្ងាច មុនពេលព្រះអង្គសុគតនៅលើឈើឆ្កាង ព្រះអង្គបានធានាពួកគេថា ព្រះអង្គនឹងមិនទៅចោលពួកគេ ឲ្យនៅកំព្រានោះឡើយ។ គឺដូចដែលព្រះអង្គបានមានបន្ទូលថា “ខ្ញុំនឹងទូលសូមដល់ព្រះវរបិតា ហើយទ្រង់នឹងប្រទានព្រះដ៏ជាជំនួយ១អង្គទៀត មកអ្នករាល់គ្នា ឲ្យបានគង់នៅជាមួយ នៅអស់កល្បរៀងទៅ គឺជាព្រះវិញ្ញាណនៃសេចក្តីពិត”(យ៉ូហាន ១៤:១៦-១៧)។ ព្រះយេស៊ូវក៏បានប្រទានការកម្សាន្តចិត្តនេះ ដល់អស់អ្នកដែលជឿព្រះអង្គ។…
Read article
ការកែប្រែភាពប្រេះបែក ឲ្យល្អលើសដើម
សូមអាន : អេសាយ ៦៥:១៦-២២ សេចក្តីវេទនាពីជាន់មុនបានភ្លេចទៅហើយ … ដ្បិតមើល អញនឹងបង្កើតផ្ទៃមេឃថ្មី ហើយនឹងផែនដីថ្មី។ អេសាយ ៦៥:១៦-១៧ វិចិត្រករជប៉ុន ឈ្មោះ ម៉ាកូតូ ហ្វ៊ូជីមូរ៉ា(Makoto Fujimura) បាននិពន្ធសៀវភៅដ៏ល្បីល្បាញ មានចំណងជើងថា សិល្បៈ បូកនឹងជំនឿ : ទេវសាស្ត្រនៃការបង្កើត ដែលក្នុងសៀវភៅនេះ គាត់បានពិពណ៌នាអំពីវិធីសាស្ត្រឃីនសូគិ ដែលជាទម្រង់សិល្បៈបុរាណរបស់ជនជាតិជប៉ុន។ នៅក្នុងសិល្បៈនេះ សិល្បករបានយកអំបែង(របស់ពែង ឬប៉ាន់តែ) ហើយក៏បានផ្គុំអំបែងចូលគ្នា ដោយប្រើកាវ និងបញ្ចូលសរសៃមាស នៅក្នុងស្នាមប្រេះបែកទាំងនោះ។ លោកហ្វ៊ូជីមូរ៉ាក៏បានពន្យល់ថា វិធីសាស្រ្តឃីនស៊ូគិ មិនគ្រាន់តែបានជួសជុលពែងដែលបានបែកប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងធ្វើឲ្យពែងដែលបានបែកនោះ មានសម្រស់ស្អាតលើសដើម។ វិធីសាស្រ្តឃីនស៊ូគិត្រូវបានគេយកមកអនុវត្តន៍ជាលើកដំបូង កាលប៉ុន្មានសតវត្សរ៍មុន នៅពេលដែលពែងរបស់ស្តេចក្រាញ់ម្នាក់បានបែក ហើយបន្ទាប់មក គេក៏បានជួសជុលវាឡើងវិញយ៉ាងស្រស់ស្អាត។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក វាក៏បានក្លាយជាសិល្បៈដែលគេបានឲ្យតម្លៃ និងស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំង។ ហោរាអេសាយក៏បានពិពណ៌នា អំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់ទ្រង់នឹងជួសជុលផែនដីឡើងវិញ ដោយសិល្បៈដ៏ស្រស់ស្អាត ។ យើងមានភាពប្រេះបែក ដោយសារការបះបោរទាស់នឹងព្រះ ហើយក៏បានបែកខ្ទេច ដោយសារភាពអាត្មានិយមរបស់យើង តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះទ្រង់បានសន្យាថានឹង…
Read article
ព្រះទ្រង់គ្របបាំងអំពើបាបយើង
សូមអាន : យ៉ូហាន ៨:១-១១ ព្រះយេស៊ូវមានព្រះបន្ទូលទៅថា ខ្ញុំក៏មិនកាត់ទោសនាងដែរ អញ្ជើញទៅចុះ តែកុំធ្វើបាបទៀតឡើយ។ យ៉ូហាន ៨:១១ ពេលដែលស្រ្តីមេម៉ាយម្នាក់ស្វែងរកការងារ ដើម្បីចិញ្ចឹមគ្រួសារ នៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៥០ គាត់ក៏រកបានការងារជាអ្នកវាយអង្គុលីលេខ។ តែគាត់បានជួបបញ្ហា ដោយសារគាត់មិនមានជំនាញវាយអង្គុលីលេខ ហើយក៏បានវាយអក្សរខុសម្តងហើយម្តងទៀត។ គាត់ក៏បានរិះរកវិធីគ្របបាំងកំហុសរបស់គាត់ ហើយទីបំផុតក៏បានផលិតទឹកលុប ដែលមានទឹកពណ៌ស សម្រាប់លប់ពីលើអក្សរដែលគាត់វាយខុស។ ពេលទឹកលប់នោះស្ងួត គាត់អាចវាយអក្សរពីលើកន្លែងលប់នោះ ដែលធ្វើឲ្យគេហាក់ដូចជាមិនអាចមើលដឹងថា គាត់បានវាយអក្សរខុស។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រទានយើងនូវវិធីដែលមានអំណាចជាង និងសំខាន់ជាង សម្រាប់ដោះស្រាយបញ្ហាអំពើបាបរបស់យើង ដែលមិនគ្រាន់តែគ្របបាំងអំពើបាបនោះទេ តែបានអត់ទោសឲ្យអំពើបាបយើងទាំងស្រុង។ ឧទាហរណ៍ បទគម្ពីរយ៉ូហាន ជំពូក៨ បានចែងអំពីស្រ្តីម្នាក់ ដែលគេចាប់បាន ពេលនាងកំពុងប្រព្រឹត្តអំពើសហាយស្មន់(ខ.៣-៤)។ ពួកគ្រូក្រឹត្យវិន័យចង់ឲ្យព្រះយេស៊ូវធ្វើអ្វីម្យ៉ាង ចំពោះបញ្ហានៃអំពើបាបរបស់នាង។ ក្រឹត្យវិន័យបានចែងថា គេត្រូវកាត់ទោសនាង ដោយចោលនឹងថ្មសម្លាប់ តែព្រះអង្គមិនបានធ្វើតាមក្រឹត្យវិន័យនោះទេ។ ព្រះអង្គគ្រាន់តែបានរំឭកគេទាំងអស់គ្នាថា មនុស្សទាំងអស់សុទ្ធតែមានបាប(មើលរ៉ូម ៣:២៣) ហើយក៏បានប្រាប់ពួកគេថា “អ្នកណាដែលគ្មានបាបសោះ ចូរឲ្យអ្នកនោះចោលនាងនឹងថ្មជាមុនគេចុះ”(យ៉ូហាន ៨:៧)។ ពេលនោះ គ្មាននរណាម្នាក់ហ៊ានចោលនាងនឹងថ្មទេ។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រទានការចាប់ផ្តើមជាថ្មីដល់នាង។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា ព្រះអង្គមិនបានកាត់ទោសនាងទេ ហើយក៏បានបង្គាប់នាងឲ្យឈប់ប្រព្រឹត្តអំពើបាបទៀត(ខ.១១)។…
Read article
សម្រេចបំណងប្រាថ្នាធំតាមផ្លូវខុស
សូមអាន : ម៉ាកុស ១០:៣៥-៤៥ លោកគ្រូ សូមលោកសំរេចឲ្យយើងខ្ញុំ តាមសេចក្តីសំណូមរបស់យើងខ្ញុំផង។ ម៉ាកុស ១០:៣៥ កាលពីឆ្នាំ២០២១ មានវិស្វករម្នាក់ មានមហិច្ឆតាចង់បាញ់គ្រាប់ព្រួញ ឲ្យបានឆ្ងាយជាងគេបំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែលកាលពីមុនមានគេបាញ់បានដល់ចម្ងាយ៦១៨ម៉ែត្រ។ គាត់ក៏បានដេកផ្ងារនៅលើដី ក្នុងវាលរហោស្ថាន ដើម្បីបាញ់ធ្នូនឹងជើង ដោយប្រើជើងទ្រធ្នូ ហើយដៃទាញខ្សែធ្នូ ក្នុងគោលបំណងបាញ់ចេញគ្រាប់ព្រួញ ដើម្បីបំបែកកំណត់ត្រាថ្មី ឲ្យបានជាង១,៥ គីឡូម៉ែត្រ។ គាត់ក៏បានដកដង្ហើមធំ ហើយក៏បានប្រលែងខ្សែធ្នូ ឲ្យគ្រាប់ព្រួញហោះហើរចេញទៅ។ តែវាមិនបានហោះហើរបានចម្ងាយ១គីឡូម៉ែត្រឡើយ។ តាមពិត គាត់បានបាញ់គ្រាប់ព្រួញត្រូវជើងខ្លួនឯង បណ្តាលឲ្យមានរបួសជើងយ៉ាងដំណំ។ ជួនកាល យើងក៏បានជួបការខកចិត្ត នៅពេលដែលយើងមានក្តីប្រាថ្នាធំ ចង់សម្រេចគោលដៅដ៏ល្អ តាមរបៀបមិនត្រឹមត្រូវ។ សាវ័កយ៉ាកុប និងសាវ័កយ៉ូហានបានយល់អំពីអត្ថន័យ នៃការស្វែងរកការដ៏ល្អ ដោយហេតុផលមិនត្រឹមត្រូវ។ កាលនោះ ពួកគេបានទូលសូមព្រះយេស៊ូវថា “សូមឲ្យយើងខ្ញុំបានអង្គុយនៅ ម្នាក់ខាងស្តាំ ហើយម្នាក់ខាងឆ្វេងលោក ក្នុងស្ថាននៃសិរីល្អរបស់លោក”(ម៉ាកុស ១០:៣៧)។ ព្រះយេស៊ូវធ្លាប់ប្រាប់ពួកសាវ័កថា ពួកគេនឹង “បានអង្គុយលើបល្ល័ង្ក១២ដែរ ហើយនឹងជំនុំជំរះពូជអំបូរអ៊ីស្រាអែលទាំង១២”(ម៉ាថាយ ១៩:២៨) ប្រហែលហេតុនេះហើយបានជាពួកគេបានទូលសូមព្រះអង្គងាយៗយ៉ាងនេះ។ តើការទូលសូមនេះមានបញ្ហាអ្វី? ត្រង់ចំណុចនេះ ពួកគេកំពុងស្វែងរកប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន…
Read article