July 25, 2013

You are here:
ការសប្បាយជារបស់ខ្ញុំ

ខ្ញុំតែង​តែ​ទន្ទឹង​រង់​ចាំ​រដូវ​ក្តៅ។ កំដៅ​សូរ្យ​សែង​ដែល​កក់ក្តៅ ឈ្នេរ​សុទ្រ និង​ការ​អាំង​សាច់​ញ៉ាំ ជា​ការ​សប្បាយ​ដែល​នាំ​មក​នូវ​អំណរ​ បន្ទាប់​ពី​រដូវ​ត្រជាក់​ដ៏​យូរ។ ទៅះ​បី​ជាយ៉ាង​ណា ការ​ស្វែង​រក​ការ​សប្បាយ​មិន​មែន​តាម​រដូវ។ តើ​យើង​មិន​មាន​អំណរ​នឹង​អាហារ​ល្អ ការ​ជាប់​នឹង​សន្ទនា ភ្លើង​ឆេះ​សូរ​ប្រឹប​ៗ​មួយ? ចំណង់​ដែល​ចង​សប្បាយ​មិន​ខុស​ទេ។ ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​បង្កើត​យើង​សំរាប់​វា។ លោក​ប៉ុល​បាន​រំលឹកយើង​ថា ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ឱ្យ​យើង​បាន​អរសប្បាយ​ ដែល​ទ្រង់​ប្រទាន​គ្រប់​ទាំង​អស់​មក​យើង​រាល់​គ្នាជា​បរិបូរ​(១ធីម៉ូថេ​៦:១៧)។ អត្ថ​បទ​គម្ពីរ​ផ្សេង​ទៀត ស្វាគមន៍​យើង​ឱ្យ​សប្បាយ​ ដោយ​ល្អ​នូវ​អាហារ មិត្តភ័ក្ត និង​ភាព​ស្និទ្ធ​ស្នាល​នៃទំនាក់​ទំនង​អាពាហ៍​ពិពាហ៍។ ប៉ុន្តែ បើ​គិត​ថា​យើង​អាច​រក​ការ​សប្បាយ​ដែល​ស្ថិត​ស្ថេរ​ពី​មនុស្ស និង​វត្ថុ​គឺ​ដេញ​តាម​ភាពទទេបំ​ផុត។ ការ​សប្បាយ​បំផុត​ គឹ​មិន​អាច​រក​បាន​ក្នុងការ​រំភើប​រយៈ​ពេល​ខ្លីដែ​លលោ​កិយ​ផ្តល់​ឱ្យ ប៉ុន្តែ​ ជា​ជាង​រកក្នុង​អំណរ​រយៈ​ពេល​យូរ​ ពី​ភាព​ស្និទ្ធ​ស្នាល​ដ៏​ជ្រាល​ជ្រៅជា​មួយ​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់។ ស្តេច​សាឡូម៉ូន​រៀន​ពី​របៀប​ពិបាក​នេះ។ “យើង​មិន​បាន​ហាម​ឃាត់​ចិត្ត មិន​ឱ្យ​មាន​សេចក្តី​អំណរ​ណាមួយ​ទេ” ទ្រង់​សារភាព​(សាស្តា ២:១០)។ ប៉ុន្តែ​ បន្ទាប់​ពីការ​ស្វែង​រក​កា​រសប្បាយ​ហួស​ប្រមាណរ​បស់​ទ្រង់​ហើយ ទ្រង់​បាន​សរុប​មក​ថាៈ “នោះ​ហើយ​មើល សុទ្ធ​តែ​ឥតប្រយោជន៍ ហើយ​អសារ​ឥត​ការ​ទទេ ឥត​មាន​ផលប្រយោជន៍​អ្វី​នៅ​ក្រោម​ថ្ងៃ​ឡើយ ”(ខ.១១)។ វា​មិន​មែន​ជាចម្ងល់​សោះ​ ពេល​ទ្រង់​ព្រ​មាន​ថា “ឯ​អ្នក​ណា ដែល​ចូល​ចិត្តតែ​នឹង​ការ​លេង​សប្បាយ នោះ​នឹង​ត្រូ​វជា​មនុស្ស​ទាល់​ក្រទៅ”​(សុភាសិត ២១:១៧)។ អ្វី​ដែល​យើង​ពិត​ជា​កំពុង​រកនោះ​ គឺ​សំរាប់​ពេញ​ចិត្ត​ក្នុង​ការ​បំពេញ និង​លូត​លាស់​ខាង​ឯទំនាក់​ទំនង​ជា​មួយ​ព្រះ​យេស៊ូវ។ ចូរ​តាម​កិត​ៗ​នឹង​ទ្រង់​ហើយ​ភ្លក់​ការ​រីក​រាយ​ទ្រង់! —Joe Stowell

Read article