August 17, 2013

You are here:
មិត្តសម្លាញ់ នៅពេលយប់ជ្រៅ

បើសិន​ជា​អ្នក​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ នៅ​ពេល​កណ្តាល​អាធ្រាត តើ​មាន​នរណា​ម្នាក់ ដែល​អ្នក​អាច​ស្រែក​ហៅ​ឲ្យ​ជួយ​ឬ​ទេ? លោក​រេយ ព្រីតឆាត(Ray Pritchard)​ដែល​ជា​គ្រូ​បង្រៀន​ព្រះ​គម្ពីរ បាន​ហៅ​អ្ន​ក​ទាំង​នោះ​ថា​ “មិត្ត​សម្លាញ់​នៅ​ម៉ោ​ង​២ រំលង​អាធ្រាត​”។​ ​បើ​សិន​ជា​អ្នក​មាន​ការ​បន្ទាន់ មិត្រ​សម្លាញ់​ប្រភេទ​នេះ នឹង​សួរ​អ្នក​នូវ​សំណួរ​ពី​រ​គឺ “តើ​អ្នក​នៅ​ឯ​ណា?” និង “តើ​អ្នក​ត្រូវ​ការ​អ្វី?” ការ​មាន​មិត្ត​សម្លាញ់​ដូច​នេះ គឺ​ពិត​ជា​ចាំ​បាច់​ណាស់ នៅ ​ពេល​ដែល​យើង​ជួប​ការ​លំ​បាក ។​ ដាវីឌ​មាន​មិត្ត​សម្លាញ់​ដូច​នេះ​ម្នាក់​ដែរ គឺ​យ៉ូណា​ថាន ។​ បិតា​របស់​យ៉ូណា​ថាន​ ​គឺ​ស្តេចសូ​ល មាន​ការ​ច្រណែន​នឹង​ប្រជា​ប្រិយ​ភាព​រ​បស់​ដាវីឌ និង​ព្រះ​ពរ​ដែល​ព្រះ​​ប្រទាន​ដល់​​គាត់ ហើយ​ក៏​បាន​ព្យាយាម​សម្លាប់​គាត់​(១សាំ-យ៉ូអែល ១៩:៩-១០)។ ដាវីឌ​ក៏​បាន​គេច​ខ្លួន ហើយ​សុំ​ឲ្យ​មិត្ត​សម្លាញ់​រូប​នេះ​​ជួយ​(ជំពូក ២០)។ នៅ​ពេល​ដាវីឌ​កំពុង​លាក់​ខ្លួន​នៅ​​ទីវាល យ៉ូណាថា​ន​កំពុង​អង្គុយ​សោយ​អាហារ​ជា​មួ​យ​ព្រះ​បិតា​ទ្រង់ ហើយ​​ភ្លាម​នោះ​ក៏​បា​ន​​ដឹង​ថា ស្តេច​សូល​គឺ​ពិត​ជា​ចង់​សម្លាប់​ដាវីឌ​មែន(ខ.២៤-៣៤)។ យ៉ូណា​ថាន “មាន​ការ​ឈឺឆ្អាល​ចំពោះ​ដាវីឌ”​(ខ.៣៤) ដោយ​សារ​មិត្ត​ភាព​ដ៏​ជ្រាល​ជ្រៅរ​បស់​ពួក​គេ ។ ទ្រង់​បាន​ដាស់​តឿន​ដាវីឌ អំពី​ផែន​ការ​របស់​បិតា​ទ្រង់ ហើយទ្រង់​​បាន​ប្រាប់​ឲ្យ​គាត់​ចាក​ចេញ​ទៅ​(ខ.៤១​-៤២)។ ដាវីឌ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា យ៉ូណា​ថាន​គឺ​ជា​មិត្ត​សម្លាញ់​ដ៏​ល្អ ។ ព្រះ​​គម្ពីរ​បាន​ចែង​ថា ពួក​គេ​ទាំង​ពីរ​បាន​យំ​ទាំង​ពីរ​នាក់ “ទាល់​​​តែ​​ដាវីឌ​​បាន​​ហូរ​​ទឹ​ក​​ភ្នែក​​ខ្លាំង​​ជាង”(ខ.៤១)។​ វិញ្ញាណ​របស់​ពួក​គេ​បាន​“ដេរ ​ភ្ជាប់​”​គ្នា ។ តើ​អ្នក​មាន​មិត្ត​សម្លាញ់​ជា​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ ដែល​អ្នក​អាច​ពឹង​ពាក់​បាន…

Read article