February 2018

You are here:
បាត់បង់ តែបានរកឃើញ

ពេល​ដែល​ខ្ញុំ និង​ភរិយា​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ម្តាយ​ក្មេក​ខ្ញុំ បាន​បាត់​ខ្លួន ពេល​ដែល​គាត់​កំពុង​ដើរ​ផ្សារ​ជា​មួយ​សាច់​ញាតិ​ម្នាក់ យើងមាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ម្តាយ​ក្មេក​ខ្ញុំ​មាន​ជម្ងឺ​បាត់​បង់​កា​រចង​ចាំ និង​វង្វេង​វង្វាន់ ហើយ​គាត់​អាច​ធ្វើ​អ្វី​មួយ ដោយ​គ្មាន​ការ​ពិ​ចារ​ណា។ តើ​គាត់​កំពុង​តែ​ដើរ​វិល​វល់​នៅ​កន្លែ​ង​នោះ ឬបា​ន​ឡើង​ជិះ​ឡាន​ក្រុង ដោយ​គិត​ថា ​គេ​កំពុងនាំ​គាត់​​ទៅ​ផ្ទះ? យើង​ក៏​បាន​គិត​ដល់​ការ​អាក្រក់​បំផុត ដែល​អាច​កើត​ឡើ​ង​ចំពោះ​គាត់ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​កំពុងស្វែង​រក​គាត់ ដោយ​ស្រែក​រ​ក​ព្រះ សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​ជួយ​ស្វែង​រក​គាត់។ ប៉ុន្មាន​ម៉ោង​ក្រោយ​មក គេ​ក៏​បាន​ឃើញ​ម្តាយ​ក្មេក​ខ្ញុំ កំពុង​ដើរ​តា​មផ្លូវ​មួយ នៅ​ចម្ងាយ​ប៉ុន្មាន​គីឡ៉ូ​ម៉ែត្រ​ពី​យើង។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទា​នពរ ​ឲ្យយើ​ងអា​ច​រក​គាត់​ឃើញ។ ជា​ច្រើន​ខែ​ក្រោយ​មក ទ្រង់​ក៏​បាន​ប្រទាន​ពរ​ដល់​គាត់ នៅ​អាយុ៨​០ឆ្នាំ ដោយគា​ត់​បាន​ងាក​បែរ​មក​រ​ក​ព្រះ​យេស៊ូវ ដើម្បី​ទទួល​សេចក្តី​សង្រ្គោះ។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ប្រៀប​ប្រដូ​ចម​នុស្ស ទៅ​នឹង​សត្វ​ចៀម​ដែល​វង្វេង​។ គឺ​ដូច​ដែល​ទ្រង់​បាន​ពិពណ៌នា​ថា “ក្នុង​ពួក​អ្នក​រាល់​គ្នា បើ​អ្នក​ណា​មាន​ចៀម​១​រយ តែ​បាត់​១ តើ​មិន​ទុក​ចៀម​៩៩​ឲ្យ​នៅ​ទី​រហោស្ថាន ដើម្បី​នឹង​ទៅ​តាម​រក​ចៀម​១​ដែល​បាត់ ទាល់​តែ​ឃើញ​ទេ​ឬ​អី។ កាល​ណា​រក​ឃើញ​ហើយ នោះ​ក៏​លើក​ព្រនរ​មក ដោយ​អំណរ។ លុះ​មក​ដល់​ផ្ទះ​វិញ អ្នក​នោះ​នឹង​ហៅ​ពួក​សំឡាញ់ និង​ពួក​អ្នក​ជិត​ខាង​មក ប្រាប់​ថា សូម​អរ​សប្បាយ​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ ដ្បិត​ចៀម​ខ្ញុំ​ដែល​បាត់ នោះ​ឃើញ​វិញ​ហើយ”(លូកា ១៥:៤-៦)។ អ្នក​គង្វាល​បាន​រាប់​ចៀម​របស់​គាត់ ដើម្បី​ឲ្យដឹ​ងប្រា​កដ​ថា ចៀម​នីមួ​យ​ៗ សុខ​សប្បាយ​ជា​ទេ។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ…

Read article
ការបំបាត់ការភ័យខ្លាច

រូប​កាយ​របស់​យើង​មាន​ប្រតិ​កម្ម តាម​អារម្មណ៍​ភ័យ​ខ្លាច​របស់​យើង។ ការ​បុក​ពោះ ទន្ទឹម​នឹង​​បេះដូង​ដែល​លោតញាប់ ខណៈ​ពេល​ដែ​លយើ​ង​ដក​ដង្ហើម​ដង្ហក់ សុទ្ធ​តែ​ជា​សញ្ញាប​ង្ហាញ​ថា យើងកំ​ពុង​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ឬ​ថប់​បារម្មណ៍​ហើយ។ លក្ខណៈ​នៃ​រូប​កាយ​របស់​យើង បាន​រារាំង​មិន​ឲ្យយើ​ង​ព្រងើយ​កន្តើយ ចំពោះ​អារម្ម​ណ៍​ដ៏​ពិបា​កនេះ។ ពួក​សាវ័ក​បាន​ជួប​ការ​ភ័យ​ខ្លាច នៅពេ​ល​យប់​មួយ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ​ការ​អស្ចារ្យ ដោយ​ប្រទាន​អាហារ​ដល់មនុស្ស​៥​ពាន់​នាក់ កាល​ពី​ពេល​ថ្ងៃ។ ព្រះ​អម្ចាស់​ទ្រង់​បាន​ចាត់​ពួ​ក​គេ ឲ្យ​ទៅ​ក្រុង​​បេតសៃដា ដើម្បី​ឲ្យ​ទ្រង់​មាន​ពេល​អធិ​ស្ឋាន​ម្នាក់​ឯង។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​យប់​នោះ ពួក​គេ​បាន​អុំ​ទូក​បញ្ច្រាស់​ខ្យល់ ហើយ​ភ្លាម​នោះ ពួក​គេ​ក៏បា​នឃើ​ញ​ទ្រង់ដើរ​នៅ​លើទឹ​ក។ ពួ​ក​គេ​ស្មាន​ថា ខ្មោច​លង បាន​ជា​ពួក​គេមា​ន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​យ៉ាង​ខ្លាំង(ម៉ាកុស ៦:៤៩-៥០)។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់​ក៏​បា​នមាន​បន្ទូល​ធានា​ដល់​ពួក​គេ ដោយ​ប្រាប់​ពួក​គេ​កុំឲ្យ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ហើយ​ឲ្យ​មាន​ចិត្ត​ក្លាហាន​ឡើង។ ខណៈ​ពេល​ដែ​លទ្រ​ង់​យាង​ចូ​លក្នុ​ង​ទូក ខ្យល់​ក៏​បាន​ស្ងប់ ហើយ​ពួក​គេ​ក៏បា​ន​ធ្វើដំណើរ​ទៅ​ដល់​ច្រាំង​។ ខ្ញុំ​យល់​ថា ពេល​នោះ ពួក​គេ​ក៏​លែង​មាន​អារម្មណ៍​ភ័យ​ខ្លាច​ទៀត ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​គេបា​នឱ​បក្រសោប​យក​សន្តិ​ភាព ដែល​ទ្រង់​ប្រទាន។ ពេល​ដែល​យើង​មាន​អារម្មណ៍​ថា យើង​មាន​ដង្ហើម​ដង្ហក់ ដោយ​សារ​ការ​ថប់​បារម្មណ៍ ឬ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ យើង​អាច​សម្រាក ដោយ​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ​ចេស្តា​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ។ ​ទ្រង់អាច​​ធ្វើ​ឲ្យ​រលក​នៃ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​រប​ស់យើ​ង​ស្ងប់ ឬ​ចម្រើ​នកម្លាំ​ង​យើង ឲ្យ​អាច​ប្រឈមមុខ​នឹង​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ ហើ​យ​ជាង​នេះ​ទៅទៀ​ត ​ទ្រង់​នឹង​ប្រទាន​ដល់​យើង នូ​វអំណោយ​នៃ​សេចក្តី​សុខសាន្ត ឬ​សន្តិ​ភាព​របស់ទ្រង់ “​ដែល​ហួស​​លើ​ស​​ពី​អស់​ទាំង​គំនិត”(ភីលីព ៤:៧)។ ហើយ​ពេល​ដែល​ទ្រង់​រំដោះយើង…

Read article
ការថ្វាយ ដោយគ្មានការភ័យខ្លាច

ពេល​ដែល​ហ្សាវៀរ(Xavier) កូន​ប្រុស​រប​ស់ខ្ញុំ មាន​អាយុ៦​ឆ្នាំ មិត្ត​ភក្តិ​របស់​ខ្ញុំ​ម្នាក់ បាន​នាំ​កូន​តូច​របស់​នាង ដែ​លនៅ​ដើរ​តេស​តាស់ មក​លេង​ផ្ទះ​ខ្ញុំ ហើយ​ហ្សាវៀរ​ច​ង់ឲ្យ​របស់​លេង​ខ្លះ ដ​ល់កូ​ន​តូច​នោះ។ ពេលនោះ ខ្ញុំមា​នការ​សប្បាយចិត្ត ពេល​ឃើញ​កូន​រប​ស់​ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​សប្បុរស ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​មាន​ការ​ទើស​ទាល់​បន្តិច ពេល​ដែល​វា​ឲ្យតុក្កតា​សត្វ​ដ៏​កម្រ ដែលគេញាត់​គរ ដែល​ស្វាមី​ខ្ញុំ​បាន​ស្វែង​រក នៅ​តាម​ហាង​ទំនិញ​ជា​ច្រើន តាម​​ទីក្រុង​​មួយចំនួន។ ពេល​ដែល​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា វា​ជាតុក្កតា ដែល​ពិបាក​រក​ទិញ គាត់​ក៏​បាន​បដិសេធ​មិន​ព្រម​ទទួល​យក ដោយ​សុភាព។ ប៉ុន្តែ ហ្សាវៀរ​នៅ​តែដា​ក់អំណោយ​មួយ​នោះ នៅក្នុ​ងដៃ​រ​បស់​កូន​ប្រុស​គាត់ ហើយ​និយាយ​ថា “ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ បាន​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​តុក្កតា​ជា​ច្រើន សម្រាប់​ចែក​រំលែ​ក​ដល់​អ្នក​ដទៃ”។ ខ្ញុំ​យល់​ថា ហ្សាវៀរ​បាន​រៀន​ចែក​រំលែក​តាម​ខ្ញុំ ប៉ុន្តែ ​ជា​ញឹក​ញាប់ ខ្ញុំ​បាន​​ខ​កខានមិ​នបា​ន​ចែក​រំលែក​ធន​ធាន​ខ្ញុំ ថ្វាយ​ដល់​ព្រះ និង​អ្នក​ដទៃ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​មាន​ភាព​ងាយ​ស្រួលជាង នៅ​ក្នុង​ការ​ចែក​រំលែក ពេល​ដែល​ខ្ញុំនឹ​ក​ចាំថា​ អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់ ដែល​ខ្ញុំ​មាន និង​ត្រូវ​ការ គឺ​ជា​ការប្រ​ទាន​រប​ស់ព្រះ​វរ​បិតា  ដែល​គង់​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។ នៅ​គ្រាស​ញ្ញាចា​ស់ ព្រះ​ទ្រង់​បានបង្គាប់ពួកអ៊ីស្រាអែល ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត​ទ្រង់ ដោយ​ថ្វាយ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​មួយ​ផ្នែក ពី​ចំណោមធន​ធាន​ទាំង​អ​ស់​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រទាន គឺ​ចែក​រំលែក​ដល់​ពួក​លេវី ដែល​ជា​សង្ឃ​របស់​ព្រះ ធ្វើឲ្យ​ពួក​គេមា​ន​លទ្ធ​ភាពជួយ​អ្នក​ដែល​មាន​ការ​ខ្វះ​ខាត​ផង​ដែរ។…

Read article
គ្រឹះដ៏រឹងមាំរបស់យើង

អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំម​ក​ហើយ ដែល​ប្រ​ជា​ជន​នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​របស់​ខ្ញុំ បាន​សាង​សង់​ផ្ទះ នៅ​ក្នុង​តំបន់ ដែ​ល​ងាយនឹង​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​បាក់​ដី។ អ្នក​ខ្លះ​បាន​ដឹង​អំពី​គ្រោះ​ថ្នាក់ ដែល​អាច​កើត​ឡើង ពី​ដីដែល​មិន​រឹង​មាំ ខណៈ​ពេល​ដែលអ្នក​ដទៃ​ទៀត មិន​បាន​ដឹង​អំពី​រឿ​ង​នេះ។ “អ្នក​សិក្សាអំ​ពីស​ណ្ឋានដី​បា​ន​ធ្វើ​ការ​ដាត់​តឿន​ប្រជា​ជន​អស់​រយៈ​ពេល​៤០ឆ្នាំ​មក​ហើយ ហើយ​បទ​បញ្ជា​របស់​សាលា​ក្រុង​ក៏​ត្រូវ​បាន​គេប​ង្កើត​ឡើង ដើម្បី​ធានា​ការ​សាង​សង់​ឲ្យ​មាន​សុវត្ថិ​ភាព” ប៉ុន្តែ គេ​មិន​បាន​ពន្យ​ល់ប្រជា​ជន​អំពី​រឿង​នេះ ហើយ​ក៏​មាន​អ្ន​កដែ​លមិ​ន​អើពើរ​នឹង​រឿង​នេះ​តែ​ម្តង​(ដកស្រង់ពីកាសែត The Gazette, Colorado Springs, ចេញថ្ងៃទី២៧ មេសា ឆ្នាំ ២០១៦)។ ដោយ​សារ​គេ​សង់​ផ្ទះទាំង​នោះ នៅ​លើភ្នំ​ នោះគេ​អាច​ទស្សនា​ទេស​ភាព​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត ពី​​​ផ្ទះ​ទាំង​នោះ ប៉ុន្តែ ដី​ដែល​ពួក​គេបាន​សង់​ផ្ទះ​ពី​លើ​នោះ អាច​បាក់​ស្រុត​នៅពេល​ណា​មួយ ដោយ​មិ​នឲ្យ​ដំណឹង​ជា​មុន។ មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន នៅ​នគរ​អ៊ីស្រាអែល សម័យ​បុរាណ​បាន​ព្រងើយ​កន្តើយ ចំពោះ​ការ​ដាស់​តឿន​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ ឲ្យ​ងាក​ចេញ​ពី​ការ​ថ្វាយ​បង្គំ​រូប​ព្រះ ហើយ​ឲ្យ​ស្វែង​រក​ទ្រង់ ដែល​ជា​ព្រះ​ដ៏​ពិត និង​ដ៏​រស់។ ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់​បាន​កត់ត្រា​អំពី​សោក​នាដ​កម្ម ដែល​ជា​លទ្ធ​ផល​នៃ​ការ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​នោះ។ ប៉ុន្តែ ទោះជាលោកិយកំពុងរង្គោះរង្គើរនៅជុំវិញពួកគេក៏ដោយ ក៏ព្រះអម្ចាស់ នៅតែបន្តឈោងទៅរករាស្រ្តទ្រង់ ដោយព្រះបន្ទូល អំពីការអត់ទោសបាប និងក្តីសង្ឃឹម បើសិនជាពួកគេងាកបែរមករកទ្រង់ ហើយដើរតាមផ្លូវទ្រង់។​ ហោរា​អេសាយ​បាន​ថ្លែង​ថា “នឹង​មាន​សេចក្តី​សុខ​ស្រួល​នៅ​ក្នុង​គ្រាឯ​ង ព្រមទាំងសេចក្តីសង្គ្រោះប្រាជ្ញា និង​ដំរិះ​ជាបរិបូរ​ដែរ…

Read article
ដុះត្រូវកន្លែង

មាន​ពេល​មួយ ឪពុក​រប​ស់ខ្ញុំបា​នហុ​ចចប​កាប់​មួយ​ឲ្យ​ខ្ញុំ ហើយ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា “ដើម​ឥត​ប្រយោជន៍ ជា​រុក្ខ​ជាតិ​ដែល​ដុះ នៅ​កន្លែង​ដែល​កូន​មិ​នចង់​ឲ្យ​វា​ដុះ”។ ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​ដើម​ពោត​បន្ត​លូត​លាស់ នៅ​កន្លែង ដែល​វា​បាន “ស្ម័គ្រ​ចិត្ត” ដុះ ក្នុងចំណោម​ដើម​សណ្តែក។ ប៉ុន្តែ ឪពុ​កខ្ញុំ​បាន​ចម្រើន​វ័​យ​ធំ​ឡើយ ក្នុង​កសិដ្ឋាន​មួយ បាន​ជាគា​ត់មា​ន​ចំណេះដឹ​ង​ផ្នែក​ដាំដុះ​ច្រើន។ គាត់​​បា​ន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ដក​ដើម​ពោតនោះ​ចោល។ ពោត​មួយ​ដើម​នោះ គ្មាន​ប្រយោជន៍​អ្វី ក្រៅ​ពី​ដណ្តើម​ជីវ​ជាតិ ពី​ដើម​សណ្តែក​នោះឡើ​យ។ មនុស្ស​មិន​មែន​ជា​រុក្ខ​ជាតិ​ទេ ហើយ​មាន​គំនិត​ផ្ទាល់​ខ្លួន ហើយ​មាន​សេរីភា​ព​នៅក្នុ​ងកា​រ​ជ្រើស​រើស ដែល​ព្រះ​បាន​ប្រទាន​។ ប៉ុន្តែ ជួន​កាល យើង​ព្យាយាម​រីក​ដូច​ផ្កា នៅ​កន្លែង​ដែល​ព្រះ​មិន​បាន​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ឲ្យ​យើង​រីក។ ព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់​យ៉ូណា​ថាន ជា​បុត្រា​របស់​ស្តេច និង​ជា​អ្នក​ប្រយុទ្ធ​ដ៏​អង់​អាច។ ទ្រង់​ក៏​អាច​ព្យាយាម​រីក​ដូច​ផ្កា នៅ​កន្លែងដែ​ល​ព្រះ​មិន​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ។ ទ្រង់​មាន​ហេតុ​ផល​គ្រប់​គ្រាន់ ដើម្បី​រំពឹង​ថា ខ្លួន​នឹង​បាន​ក្លាយ​ជា​ស្តេច។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់​បានឃើញ​ព្រះ​អម្ចាស់ ប្រទា​ន​ពរ​ដ​ល់ដា​វីឌ ហើយ​ក៏​បាន​ដឹង​អំពី​ការ​ច្រណែន និង​ក្តី​អំណួត​របស់​បីតា​ទ្រង់​(១សាំយ៉ូអែល ១៨:១២-១៥)។ ដូច​នេះ យ៉ូណាថាន​មិន​បាន​ព្យាយាម​ដណ្តើម​រាជ​បល្ល័ង្ក ដែល​​មិន​អាច​ក្លាយ​ជា​របស់​ទ្រង់​នោះឡើយ​ ផ្ទុយ​ទៅវិ​ញ ទ្រង់​បាន​ក្លាយ​ជា​មិត្ត​ជិត​ស្និទ្ធ​បំផុត​របស់ដា​វីឌ ហើយថែ​មទាំ​ង​បាន​សង្រ្គោះ​ជីវិត​គាត់​ទៀត(១៩:១-៦ ២០:១-៤)។ អ្នក​ខ្លះអា​ចគិ​ត​ថា យ៉ូណាថាន​បាន​លះ​បង់​ច្រើន​ពេក​ហើយ។ ប៉ុន្តែ បើ​សិន​យើង​ជា​ទ្រង់​វិញ តើ​យើង​ចង់​ឲ្យ​គេនឹ​ក​ចាំដូច​ម្តេច​ខ្លះ…

Read article
សេចក្តីមេត្តា នៅក្នុងការកាត់ទោស

ពេល​កូន​ៗ​រប​ស់​ខ្ញុំ​ឈ្លោះ​ប្រកែក​គ្នា​ ហើយ​មក​រក​ខ្ញុំ ដោយ​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ខ្ញុំ​ក៏​បាន​នាំ​ពួក​គេ​​ម្នាក់​ៗ ដាច់​ដោយ​ឡែក​ពី​គ្នា ដើម្បី​ស្តាប់​ពួក​គេ​និយាយ​អំពី​បញ្ហា​របស់​ពួក​គេ។ ដោយ​សារ​ទាំង​ពីរអ្នក​ខុស​ដូច​គ្នា ពេល​យើងជជែក​គ្នា​ចប់ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​សួរ​ពួក​គេ​ម្នាក់​ៗ​ថា តើ​ពួកគេចង់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច ឲ្យ​សម​នឹង​ទង្វើ​របស់​បង​ប្អូន​របស់​ពួក​គេ​? អ្នក​ទាំងពី​រ​សុទ្ធ​តែ​សុំ​ឲ្យ​ខ្ញុំដា​ក់​ទោស​បង​ប្អូន​ខ្លួន ឲ្យ​បាន​ឆាប់​។ ពួក​គេ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ម្នាក់​ៗ ទទួ​លទោ​ស ដែល​ពួក​គេ​ចង់​ឲ្យ​បង​ប្អូន​ខ្លួន​ទទួល។  ភ្លាម​ៗ​នោះ ក្មេង​ទាំង​ពី​រក៏​បាន​រអ៊ូ​ថា “វា​មិន​យុត្តធម៌​ទេ”  ដែល​ឲ្យ​ពួក​គេ​ទទួ​លទោស ដែល​ពួក​គេ​គិត​ថា បង​ប្អូន​សម​នឹង​ទទួ​ល​នោះ។ ក្មេង​ទាំង​ពីរ​បាន​បង្ហាញ​ អំពីប្រភេទ នៃ​“ការ​កាត់​ទោស ដោយ​គ្មាន​ក្តី​មេត្តា” ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ដាស់​តឿន មិន​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​(យ៉ាកុប ២:១៣)។ សាវ័ក​យ៉ាកុប​បាន​រំឭក​យើងថា យើង​មិន​ត្រូវ​មាន​ការ​លំអៀង​ទៅ​រក​អ្នក​មាន ឬ​ទៅ​រក​ខ្លួនឯង​ឡើយ ព្រោះ​ព្រះ​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ ឲ្យ​យើង​ស្រឡាញ់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅម​ក ឲ្យដូ​ច​ស្រឡាញ់​ខ្លួន​ឯង(ខ.៨)។ យើង​មិន​ត្រូវ​​ប្រើអ្នក​ដទៃ ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន ឬ​ធ្វើ​ព្រងើយ ចំពោះ​អ្នក​ដែល​មិន​មាន​ប្រយោជន៍​ចំពោះ​យើង​នោះ​ឡើយ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ សាវ័ក​យ៉ាកុ​ប​បាន​បង្រៀន​យើង ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត ឲ្យ​សម​ជា​មនុស្ស​ដែល​បាន​ទទួល​សេចក្តី​មេត្តា និង​ការ​អត់​ទោស​ពីព្រះ ហើយ​ចែក​រំលែក​សេចក្តី​មេត្តា​នោះ ដល់​អ្នក​ដទៃ។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​សេចក្តី​មេត្តា​របស់​ទ្រង់ ដោយ​ព្រះ​ទ័យ​សប្បុ​រស។ ពេល​យើង​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា ដែល​យើង​មាន​ជាមួយ​អ្នក​ដទៃ ចូរ​យើង​នឹក​ចាំ អំពី​សេចក្តី​មេត្តា ដែល​ទ្រង់​បាន​បង្ហាញ​ដល់​យើង ហើយ​ចែក​រំលែក​សេចក្តី​មេត្តា​នោះដល់​អ្នក​ដទៃ​ផង។—KIRSTEN…

Read article
សូមដាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាព!

“អ្នក​បើក​បរ​យន្ត​ហោះ ក៏បា​ន​បើក​ភ្លើង​សញ្ញា​ខ្សែ​ក្រវ៉ាត់​សុវត្ថិ​ភាព ដើម្បី​បង្ហាញ​ឲ្យ​យើង​ដឹង​ថា យើង​កំពុង​តែ​ចូល​ក្នុង​កន្លែង​​រលា​ក់​​ហើយ។ សូម​វិល​ត្រឡប់ ទៅ​កាន់​កន្លែង​អង្គុយ​របស់​អ្នក​​ជា​បន្ទាន់ ហើយ​ដាក់​ខ្សែ​ក្រវ៉ាត់​សុវត្ថិ​ភាព​របស់​អ្នក ឲ្យ​ជាប់”។ អ្នក​បម្រើ​យន្ត​ហោះ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ នូវ​ការដា​ស់​តឿន​ដូច​នេះ នៅ​ពេល​ដែល​ចាំបា​ច់ ព្រោះ​ពេល​យន្ត​ហោះបើ​កចូល​ដល់​កន្លែង​មាន​ខ្យល់​រលាក់ អ្នក​ដំណើរ​ដែល​មិន​ដាក់​ខ្សែ​ក្រវ៉ាត់​សុវត្ថិ​ភាព អាច​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់។ ពេល​ដែល​ពួក​គេ​នៅ​អង្គុយ​នៅ​កៅ​អី​របស់​ខ្លួន ដោយ​ដាក់​ខ្សែ​ក្រវ៉ាត់​ជាប់ ពួក​គេ​អាច​ធ្វើ​ដំណើរ​ចេញ​ពី​កន្លែង​រលាក់ ដោយ​សុវត្ថិ​ភាព។ ​នៅក្នុង​ការ​រស់​នៅ យើង​មិន​តែង​តែ​​ទទួល​បាន​នូវ​ការ​ដាស់​តឿន អំពី​រឿង​មិន​ល្អ ដែល​កំពុង​មក​រក​យើង​ឡើយ។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​វរ​បិតា​​នៃ​​យើង ដែល​​មា​ន​​ក្តី​​ស្រឡាញ់ ទ្រង់​​ជ្រាប ហើយ​​​ក៏​យក​ព្រះ​​ទ័យ​​ទុ​ក​ដាក់ ចំពោះ​ទុក្ខ​លំបាក​របស់​យើង ហើយ​​ទ្រង់​​ក៏​​បា​ន​អញ្ជើញ​​យើង ឲ្យ​​ថ្វាយ​​ការ​​ខ្វល់​​ខ្វាយ ការ​​ឈឺចា​​ប់ និង​​ការ​​ភ័​យ​ខ្លា​ច​​ដល់​​ទ្រង់។ ព្រះ​​គម្ពីរ​​បា​ន​ប្រាប់​យើង​​ថា “ដ្បិត​សំដេច​សង្ឃ​នៃ​យើង ទ្រង់​មិន​មែន​មិន​អាច​នឹង​អាណិតអាសូរ ដល់​សេចក្តី​កំសោយ​របស់​យើង​រាល់​គ្នា​នោះ​ទេ ព្រោះ​ទ្រង់​បាន​ត្រូវ​សេចក្តី​ល្បួង​គ្រប់​យ៉ាង ដូច​ជា​យើង​រាល់​គ្នា​ដែរ តែ​ឥត​ធ្វើ​បាប​ឡើយ ដូច្នេះ ត្រូវ​ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា មក​ដល់​បល្ល័ង្ក​នៃ​ព្រះគុណ ដោយ​ក្លាហាន ដើម្បី​នឹង​ទទួល​សេចក្តី​មេត្តា ហើយ​រក​បាន​ព្រះគុណ​សំរាប់​នឹង​ជួយ​ដល់​ពេល​ត្រូវ​ការ​ចុះ”(ហេព្រើរ ៤:១៥-១៦)។ នៅ​ក្នុង​ពេល​ដែល​មាន​ភាព​រំជើប​រំជួល ការ​ទៅ​រក​ព្រះ​វរ​បិតា ដោយការ​អធិ​ស្ឋាន ជា​ការ​ប្រសើរ​បំផុត ដែល​យើង​អាច​ធ្វើ។ ឃ្លា​ដែល​ថា “ព្រះ​គុណ​សម្រាប់​នឹង​ជួយ” គឺ​មាន​ន័យ​ថា ក្នុង​ព្រះ​វត្ត​មាន​ទ្រង់…

Read article
ការខ្លាចសត្វពីងពាង

បើ​និយាយ​ពី​សត្វ​ពីង​ពាង ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា មាន​ក្មេង​ណា ដែល​ចូល​ចិត្ត​ពួក​វា​ឡើយ។ យ៉ាង​ហោច​ណាស់ ពួក​គេ​មិន​ចង់ឲ្យ​បន្ទប់ ឬ​ការ​ចូល​ដំណេក​របស់​ពួក​គេ មាន​សត្វ​ពីង​ពាង​នោះទេ។ ប៉ុន្តែ ពេល​ដែល​កូន​ស្រី​ខ្ញុំ​កំពុង​ត្រៀម​ខ្លួន​ចូល​គេង ​នាង​ក៏​បាន​ឃើញ​សត្វ​ពីង​ពាង​មួយ​ក្បាល​ នៅ​​ជិត​​គ្រែ​គេង​របស់​នាង​ពេក។ នាង​ក៏​ស្រែក​ឡើង​ថា “ប៉ា!!! ពី​ង​ពាង!!!”។ ទោះ​ខ្ញុំ​ព្យាយាម​រក​មើល​សត្វ​ពីង​ពាង​នោះ​ យ៉ាង​ណាក៏​ដោយ ក៏​នៅ​តែ​មិន​អាច​រក​ឃើញ​សត្វ​ជើង​៨​នោះ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​និយាយ​ធានា​ថា “វា​នឹង​មិន​ធ្វើ​អី​កូន​ទេ”។ នាង​មិន​ជឿ​ខ្ញុំ​ឡើយ។ គឺ​ទាល់​តែ​ខ្ញុំ​ប្រាប់​នាង​ថា ខ្ញុំ​នឹង​នៅ​ក្បាល​ដំណេករបស់​នាង ហើយ​ការពារ​នាង ទើប​នាង​ព្រម​ចូល​គេង។ ពេល​កូន​ស្រី​ខ្ញុំ​ចូល​គេង ខ្ញុំ​ក៏​បាន​កាន់​ដៃ​នាង។ ខ្ញុំ​ប្រាប់​នាង​ថា “ប៉ា​ស្រឡាញ់​កូន​ណាស់។ ប៉ា​នៅ​ក្បែរ​កូន​ទេ។ តែ​កូន​​ដឹង​ទេ​ថា ព្រះ​ស្រឡាញ់​កូន ខ្លាំង​ជាង​ប៉ា និង​ម៉ាក់​ស្រឡាញ់​កូន​ទៅ​ទៀត។ ហើយ​ព្រះ​អង្គ​គង់​នៅ​ក្បែរ​កូន​ជា​និច្ច។ កូន​អាច​អធិស្ឋាន​ទៅ​កាន់​ទ្រង់ ពេល​ណាកូ​ន​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច”។ ការ​នេះ​ហាក់​ដូច​ជា​កម្សាន្ត​ចិត្ត​នាង ហើយ​នាង​ក៏​ឆាប់​គេង​លក់។ ព្រះ​គម្ពី​របា​ន​ធ្វើ​ការ​ធានា​ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត​ថា ព្រះ​ទ្រង់​តែង​តែ​គង់​នៅ​ក្បែ​រយើង​ជា​និច្ច(ទំនុកដំកើង ១៤៥:១៨ រ៉ូម ៨:៣៨-៣៩ យ៉ាកុប ៤:៧-៨) ប៉ុន្តែ ជួន​កាល យើង​ពិបាក​នឹង​ជឿ​ថា ទ្រង់​គង់​នៅ​ក្បែរ​យើង​។ ប្រហែល​មក​ពី​ហេតុ​នេះ​ហើយ បាន​ជា​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ នៅ​ក្រុង​អេភេសូរ ឲ្យ​មាន​កម្លាំង និង​ព្រះ​ចេស្តា…

Read article
គ្រូពេទ្យដ៏អស្ចារ្យ

ពេល​លោក​វេជ្ជ​បណ្ឌិត រីស៊ី មែនឆានដា(Rishi Manchanda) សួរ​អ្នក​ជម្ងឺ​របស់​គាត់​ថា “តើ​អ្នក​មាន​ទីលំ​នៅ នៅ​កន្លែង​ណា?” គឺ​គាត់​មិន​គ្រាន់​តែចង់ដឹង អំពី​អាស័យ​ដ្ឋាន​របស់​ពួក​គេ​ប៉ុណ្ណោះទេ​។ គាត់​បាន​សង្កេត​ឃើញ​ថា អ្នកដែល​មក​ឲ្យ​គាត់​ជួយ ច្រើន​តែ​រស់​នៅ ក្នុង​ស្ថានភា​ព​ដែល​មាន​បរិយ៉ា​កាស​មិន​ល្អ។ ពួក​គេ​កំពុង​រស់​នៅ ក្នុង​កន្លែង ដែលមានរបស់​ដែល​ដុះ​ផ្សិត សត្វ​ល្អិត​ចង្រៃ និង​ជាតិ​ពល់​កំពុងធ្វើឲ្យ​ពួក​គេឈឺ​។ ដូច​នេះ វេជ្ជ​បណ្ឌិត មែនឆានដា​ក៏​បានក្លាយ​ជា​អ្នក​បង្កើ​ត​សមាគមន៍​គ្រូពេទ្យ​បញ្ច្រាស​ខ្សែ​ទឹក ដែល​មាន​ការ​ចូល​រួម ពី​គ្រូ​ពេទ្យ ដែល​ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​ការ​ព្យាបាលសុខ​ភាព​បន្ទាន់ ហើយ​ទន្ទឹម​នឹង​នោះ ពួក​គេ​កំពុង​ធ្វើ​ការ​ជាមួ​យអ្នក​ជម្ងឺ  និ​ងសហគមន៍ ដើម្បី​នាំ​ទៅរ​ក​ប្រភព​នៃ​សុខ​ភាពល្អ។ ពេល​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​ប្រោស​ជម្ងឺ ដល់​អ្នក​ដែល​មក​រក​ទ្រង់(ម៉ាថាយ ៤:២៣-២៤) ទ្រង់​បាន​បើក​ភ្នែក​ពួក​គេ ឲ្យ​មើលឃើញ លើស​ពី​ការ​ព្យាបាល​ផ្នែក​រូប​កាយ និង​តម្រូវការ​ផ្នែក​សម្ភារៈ។ នៅ​ក្នុង​ការអធិប្បាយ​ព្រះ​បន្ទូល​នៅ​លើ​ភ្នំ ទ្រង់​ មិន​គ្រាន់​តែ​ប្រទាន​នូវ​ការ​អស្ចារ្យ នៃ​ការ​ប្រោស​ជម្ងឺ​ប៉ុណ្ណោះ​ឡើយ(៥:១-១២)។ ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ​ការ​ពិពណ៌​នា៧ដង អំពី​សណ្ឋាន​នៃ​ចិត្ត និង​គំនិត ដែលឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​សុខ​មាល​ភាព ដែល​នឹង​នាំ​ឲ្យ​ទទួល​នូវ​លទ្ធ​ផល ដែល​ទ្រង់​សន្យា​(ខ.៣-៩)។ មាន​ពេល​លើស​ពី​២​ដង ដែល​ទ្រង់​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា មាន​ពរ​ហើយ អ្នក​ដែល​គេ​បៀត​បៀន ហើយ​ពួក​គេ​អាច​រក​ឃើ​ញក្តីសង្ឃឹម និង​ការ​សម្រាក​ក្នុង​ទ្រង់(ខ.១០-១២)។ ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​យេស៊ូវ​ត្រង់​ចំណុ​ច​នេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ឆ្ងល់។ តើ​ខ្ញុំ​កំពុង​មាន​សណ្ឋាន​នៃ​ចិត្ត​បែប​ណា? តើ​ខ្ញុំ​ដឹង​ទេ​ថា…

Read article
មិនគ្រប់គ្រាន់ទេឬ?

ពេល​ក្រុម​គ្រួសារ​ខ្ញុំ កំពុង​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​ផ្លូវ ត្រឡប់​ពី​ព្រះ​វិហារ ម​ក​ផ្ទះវិ​ញ កូន​ស្រីរ​បស់​ខ្ញុំ បាន​អង្គុ​យ​នៅ​លើ​កៅអី​ខាងក្រោយ ញាំ​នំ​ស្រួយ​រូប​ត្រី​មាស យ៉ាង​សប្បា​យរី​ក​រាយ ខណៈ​ពេល​ដែល​បង​ប្អូន​របស់​នាង​សុំ​ឲ្យ​នាង​ចែក​រំលែក​នំ​នោះខ្លះ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ព្យាយា​មនិយា​យប​ង្វៀង​ការសន្ទនា​​របស់​ពួ​កគេ​ ដោយសួ​រនា​ង​ថា “នៅ​ថ្ងៃ​នេះ តើ​កូន​រៀន​បា​ន​អ្វី​ខ្លះ​ នៅក្នុង​សាលារៀ​ន​ថ្ងៃ​អា​ទិត្យ?” នាង​ក៏​បាន​និយា​យថា ព្រះយេស៊ូវបា​ន​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​នំប៉័ង និង​ត្រី​មួយ​កន្ត្រក ព្រោះ​មាន​ក្មេង​ម្នាក់បាន​ថ្វាយ​នំប៉័​ង​៥​ដុំ និង​ត្រី​ពី​កន្ទុយ ដល់​ព្រះ​យេស៊ូវ ហើយទ្រ​ង់​ក៏​បាន​ប្រើ​នំប៉័ង និ​ង​ត្រី​នោះ ជា​អាហារ​សម្រាប់​ចម្អែត​មនុស្ស​​ជាង​៥​ពា​ន់នា​ក់​(យ៉ូហាន ៦:១-១៣)។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ប្រា​ប់​នាង​ថា​ “ក្មេង​តូច​នោះ​ពិត​ជា​ចិត្ត​ល្អមែ​ន។ តើ​កូន​គិ​ត​ថា ព្រះ​ប្រហែល​ជា​កំពុង​តែ​ប្រាប់​កូន​ឲ្យ​ចែក​រំលែក​នំ​ត្រី​របស់​កូន​ដែ​រ​ទេ?” នាង​ក៏​បាន​ឆ្លើយត​ប​ថា “អ​ត់​ទេ ម៉ាក់”។ ខ្ញុំ​បា​នព្យា​យាម​លើក​ទឹ​ក​ចិ​ត្ត​នាង កុំ​ឲ្យ​ញាំ​នំ​ស្រួយ​នោះ តែ​ម្នាក់​ឯង​ឡើយ។ តែ​នាង​នៅ​តែ​មិន​ព្រម។ នាង​ថា​ “នាង​មិន​មាន​នំ​គ្រប់​គ្រាន់ សម្រា​ប់​យើង​ទាំង​អស់​គ្នាញាំ​ទេ”។ ការ​ចែក​រំលែកអាច​មាន​ការ​ពិបាក។ ការ​រក្សា​ទុ​ករ​ប​ស់​អ្វី ដែល​នៅ​ពី​មុខ​យើង មាន​ភាព​ងាយ​ស្រួ​ល​ជាង។ យើ​ង​ប្រហែល​ជាធ្វើ​ការ​គ​ន់​គូរ ហើយ​លើក​ហេតុ​ផល​ថា យើង​មិន​មាន​គ្រប់​គ្រាន់ សម្រាប់​គេ​គ្រ​ប់​គ្នា​ឡើយ។ ហើយ​យើង​ក៏​បានសន្និ​ដ្ឋាន​ថា បើ​ខ្ញុំ​ចែក​ឲ្យ​គេ នោះ​ខ្ញុំ​នឹង​មាន​ការ​ខ្វះ​ខាត​មិន​ខាន។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ សាវ័ក​ប៉ុល បាន​រំឭក​យើង​ថា អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់ ដែល​យើង​មាន គឺ​បាន​មក​ពី​ព្រះ…

Read article