ការអធិស្ឋានដែលមិនទាន់មានការឆ្លើយតប
ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ តើដល់កាលណា? ទំនុកដំកើង ៦:៣ យើងទៅដល់ហើយឬនៅ? មិនទាន់ដល់ទេ ពេលណា បានទៅដល់? នេះសំណួរដែលយើងសួរគ្នា ដូចល្បែងកម្សាន្ត នៅក្នុងអំឡុងពេលយើងធ្វើដំណើរជាលើកដំបូង(ហើយមិនមែនជាលើកចុងក្រោយ) មានរយៈពេល១៦ម៉ោង ពីរដ្ឋខូឡូរ៉ាដូ វិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញ នៅរដ្ឋអាខានសាស់ កាលកូនយើងនៅក្មេង។ កូនយើងពីរនាក់ដែលជាកូនច្បង បានធ្វើឲ្យល្បែងកម្សាន្តនេះ ចេះតែបន្តទៅមុខ មានរយៈពេលយូរ ហើយបើខ្ញុំទទួលបានលុយ១ដុល្លា រៀងរាល់ពេលពួកគេសួរសំណួរនេះ នោះខ្ញុំនឹងមានលុយមួយគំនរមិនខាន។ វាជាសំណួរដែលកូនៗខ្ញុំបានសួរមិនចេះខ្ជិល តែខ្ញុំ(ដែលជាអ្នកបើកឡាន) ក៏ចង់ដឹងដូចពួកគេផងដែរថា តើពេលណា បានទៅដល់? ហើយចម្លើយគឺ មិនទាន់ដល់ទេ ប៉ុន្តែ មិនយូរទេ យើងនឹងទៅដល់ហើយ។ ជាការពិតណាស់ មនុស្សពេញវ័យភាគច្រើនបានសួរសំណួរនេះ តាមរបៀបផ្សេងៗគ្នា ទោះយើងប្រហែលជាគ្រាន់តែសួរ តែក្នុងចិត្តក៏ដោយ។ តែយើងសួរសំណួរនេះ ដោយសារមូលហេតុដូចគ្នា គឺដោយសារយើងអស់កម្លាំង ហើយភ្នែកយើងបាន “ស្រវាំងទៅ”(ទំនុកដំកើង ៦:៧)។ យើង “អស់កម្លាំង ដោយសារការទួញថ្ងូរ”(ខ.៦) អំពីបញ្ហាផ្សេងៗ ដែលកើតមានប្រចាំថ្ងៃ ក៏ដូចជាបញ្ហាសុខភាពមិនចេះចប់ ឬបញ្ហាទំនាក់ទំនង ។ល។ យើងស្រែករកព្រះថា : “ព្រះអម្ចាស់អើយ…
Read article