May 6, 2022

You are here:
ព្រះអង្គស្គាល់ពួកគេច្បាស់បំផុត

ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ ទ្រង់​បាន​ពិនិត្យ​មើល ហើយ​បាន​ស្គាល់​ទូលបង្គំ​ផង។ ទំនុកដំកើង ១៣៩:១ មាន​ពេល​មួយ អ្នក​ស្រី​ លៀ(Lea) ហៀប​ទៅ​ធ្វើការ ជា​គិលានុបដ្ឋាយិកា នៅ​ប្រទេស​តៃវ៉ាន់ ក្នុង​ពេល​ឆាប់​ៗ​ខាង​មុខ។ ការងារ​នៅ​ប្រទេស​តៃវ៉ាន់ នឹង​ជួយ​ឲ្យ​នាង​អាច​ផ្គត់ផ្គង់​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​នាង បាន​ច្រើន​ជាង​ការងារ​នៅ​ទីក្រុង​ម៉ានីល ប្រទេស​ភីលីពីន ដែល​មិន​សូវ​មាន​ឱកាស​ការងារ​ច្រើន។ នៅ​ពេល​យប់​មុន​នាង​ចាក​ចេញ​ទៅ​ប្រទេស​តៃវ៉ាន់ នាង​ក៏​បាន​ណែនាំ​ប្អូន​ស្រី​របស់​នាង ដែល​កំពុង​មើល​ថែ​កូន​ស្រី​របស់​នាង មាន​អាយុ​៥​ឆ្នាំ។ អ្នក​ស្រី​ លៀ​បាន​ពន្យល់​ប្អូន​ស្រី​នាង​ថា “កូន​ស្រី​បង​នឹង​ញាំ​ថ្នាំ​វីតាមីន បើ​សិន​ជា​ប្អូន​ឯង​ឲ្យ​នាង​ញាំ​ប័រ​សណ្តែក​ដី​មួយ​ស្លាប​ព្រា។ ហើយ​ត្រូវ​ចាំ​ថា នាង​មិន​ហ៊ាន​ទៅ​លេង​ជា​មួយ​គេ ព្រោះ​នាង​អៀន។ នាង​នឹង​លេង​ជា​មួយ​បង​ប្អូន​ជីដូន​មួយ​របស់​នាង​មិន​ខាន។  ហើយ​នាង​ខ្លាច​កន្លែង​ងងឹត…”។ ខណៈ​ពេល​ដែល​អ្នក​ស្រី លៀ អង្គុយ​មើល​ទៅ​ខាង​ក្រៅ តាម​បង្អួច​យន្ត​ហោះ នៅ​ថ្ងៃ​បន្ទាប់ នាង​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​ថា ឱ​ព្រះ​អម្ចាស់ ក្រៅ​ពី​ព្រះ​អង្គ គ្មាន​នរណា​ស្គាល់​កូន​ស្រី​ទូល​បង្គំ​ច្បាស់​ជាង​ទូល​បង្គំ​ឡើយ។ ទូលបង្គំ​មិន​អាច​នៅ​ក្បែរ​នាង តែ​ព្រះ​អង្គ​គង់​នៅ​ជា​មួយ​នាង​ជា​និច្ច។ យើង​ស្គាល់​មនុស្ស​ដែល​យើង​ស្រឡាញ់ ហើយ​យើង​កត់​សម្គាល់​ពួក​គេ​ជា​លម្អិត ព្រោះ​ពួកគេ​មាន​តម្លៃ​ចំពោះ​យើង​ណាស់។ ពេល​ណា​យើង​មិន​អាច​នៅ​ក្បែរ​ពួក​គេ ដោយសារ​កាលៈទេសៈ​ផ្សេង​ៗ យើង​ច្រើន​តែ​មាន​ការ​ថប់​បារម្ភ​ថា ដោយសារ​គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ស្គាល់​ពួក​គេ​បាន​ច្រើន​ដូច​យើង នោះ​ពួក​គេ​កាន់​តែ​ងាយ​រង​គ្រោះ។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង​ជំពូក១៣៩ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​រំឭក​យើង​ថា គ្មាន​នរណា​ស្គាល់​យើង​ច្បាស់ ដូច​ព្រះអម្ចាស់​ឡើយ។ ម្យ៉ាង​ទៀត ព្រះ​អង្គ​ក៏​ស្គាល់​មនុស្ស​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​របស់​យើង​ច្បាស់​ផង​ដែរ​(ខ.១-៤)។…

Read article