នោះបណ្តាជនទាំងឡាយក៏រីករាយសប្បាយដោយបានថ្វាយស្ម័គ្រពីចិត្ត ពីព្រោះគេបានថ្វាយស្ម័គ្រពីចិត្តដល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ១របាក្សត្រ ២៩:៩
អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា ភាពសប្បុរស និងក្តីអំណរ មានទំនាក់ទំនងនឹងគ្នា។ បានសេចក្តីថា អ្នកដែលឲ្យលុយ និងចំណាយពេលសម្រាប់អ្នកដទៃ មានភាពសប្បាយរីករាយជាងអ្នកដែលមិនបានឲ្យ ឬចំណាយ។ រឿងនេះបាននាំឲ្យអ្នកចិត្តសាស្រ្តម្នាក់ធ្វើការសន្និដ្ឋានថា “ចូរយើងឈប់គិតថា ការធ្វើទាន គឺជាកាតព្វកិច្ចខាងផ្លូវសីលធម៌ តែចូរយើងចាប់ផ្តើមគិតថា វាជាប្រភពនៃភាពសប្បាយរីករាយវិញ”។
ការឲ្យអ្វីមួយដល់អ្នកដទៃ អាចធ្វើឲ្យយើងសប្បាយចិត្ត តែខ្ញុំឆ្ងល់ថា តើយើងគួរតែចាត់ទុកសុភមង្គលជាគោលដៅ នៃការឲ្យរបស់យើងដែរឬទេ? បើយើងមានភាពសប្បុរសចំពោះមនុស្ស ឬបុព្វហេតុណាមួយ ដែលធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ល្អ ចុះចំណែកឯមនុស្ស ឬបុព្វហេតុដែលយើងពិបាកឧបត្ថម្ភ ឬមិនគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ តែពិតជាត្រូវការជំនួយពីយើង តើយើងគិតយ៉ាងណា?
ព្រះគម្ពីរក៏បានតភ្ជាប់ភាពសប្បុរស ជាមួយនឹងក្តីអំណរផងដែរ តែផ្អែកទៅលើមូលដ្ឋានខុសពីនេះ។ បន្ទាប់ពីស្តេចដាវីឌបានបរិច្ចាគទ្រព្យសម្បត្តិផ្ទាល់ខ្លួន ដើម្បីសាងសង់ព្រះវិហារ ទ្រង់ក៏បានប្រាប់ពួកអ៊ីស្រាអែល ឲ្យដាក់ដង្វាយផងដែរ(១របាក្សត្រ ២៩:១-៥)។ ពួកបណ្តាជនក៏បានឆ្លើយតប ដោយចិត្តសប្បុរស ដោយដាក់ដង្វាយជាមាស ប្រាក់ និងត្បូងមានតម្លៃ ដោយក្តីអំណរ(ខ.៦-៨)។ ប៉ុន្តែ ចូរយើងកត់សំគាល់ថា តើពួកគេមានក្តីអំណរ ដោយសារអ្វី? ជាក់ស្តែង “នោះបណ្តាជនទាំងឡាយក៏រីករាយសប្បាយ ដោយបានថ្វាយស្ម័គ្រពីចិត្ត ពីព្រោះគេបានថ្វាយស្ម័គ្រពីចិត្ត ដល់ព្រះយេហូវ៉ា”(ខ.៩)។ ព្រះគម្ពីរមិនដែលប្រាប់យើងឲ្យដាក់ដង្វាយ ឬឲ្យអ្វីដល់នរណាម្នាក់ ដើម្បីឲ្យខ្លួនឯងសប្បាយចិត្តនោះឡើយ តែបានប្រាប់យើងឲ្យដាក់ដង្វាយ ដោយស្ម័គ្រពីចិត្ត និងអស់ពីចិត្ត ដើម្បីបំពេញតម្រូវការណាមួយ។ បន្ទាប់មក ក្តីអំណរនឹងកើតមានមិនខាន។
បេសកជនសុទ្ធតែបានដឹងថា ការរៃអង្គាសប្រាក់ដង្វាយ សម្រាប់ការងារផ្សាយដំណឹងល្អ មានភាពងាយស្រួលជាងការរៃអង្គាស សម្រាប់ការងាររដ្ឋបាល ព្រោះអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវមានចិត្តរីករាយជាង នៅក្នុងការដាក់ដង្វាយសម្រាប់ការងារផ្សាយដំណឹងល្អ ដែលជាសមរភូមិសង្គ្រោះព្រលឹងវិញ្ញាណ។ តែចូរយើងមានចិត្តសប្បុរស ក្នុងការដាក់ដង្វាយដើម្បីបំពេញតម្រូវការក្នុងផ្នែកផ្សេងទៀតផងដែរ។ សរុបមក ព្រះយេស៊ូវបានលះបង់ព្រះជន្មទ្រង់ ដោយស្ម័គ្រពីចិត្ត ដើម្បីបំពេញតម្រូវការខាងវិញ្ញាណដ៏ធំបំផុតរបស់យើង(២របាក្សត្រ ៨:៩)។—Sheridan Voysey
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា ភាពសប្បុរស និងក្តីអំណរ មានទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នា? តើតម្រូវការដែលមិនគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ណាខ្លះ ដែលអាចទទួលប្រយោជន៍ ពីការឲ្យដោយចិត្តសប្បុរសរបស់អ្នក?
ឱព្រះវរបិតា ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ សម្រាប់ការប្រទានក្តីអំណរ ក្នុងការឲ្យ។ សូមព្រះអង្គប្រទានចិត្ត ដែលសប្បុរស ចំពោះតម្រូវការដែលមិនគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ២របាក្សត្រ ៣០-៣១ និង យ៉ូហាន ១៨:១-១៨
