អញ គឺយេហូវ៉ា អញបានបន្ទាបដើមឈើខ្ពស់ចុះមក ហើយបានដំកើងដើមឈើទាបឡើងវិញ។ អេសេគាល ១៧:២៤
សូមយើងនឹកស្រមៃអំពីដើមច័ន្ទគិរីមួយដើម ដែលមានទំហំតូចល្មមនឹងអាចដាំក្នុងផើង ដាក់តាំងនៅលើតុ ក្នុងផ្ទះបាយ។ ដើមបុនសៃរបស់ជនជាតិជប៉ុន មានលក្ខណៈដូចនេះឯង។ វាជាដើមឈើមានសម្រស់ស្អាត សម្រាប់តាំងលម្អរ ដែលប្រៀបដូចជាដើមច័ន្ទគិរីដ៏ធំស្កឹមស្កៃ ដែលគេបំព្រួញឲ្យតូច ល្មមដាក់តាំងលម្អនៅលើតុ។ ដើមបុនសៃមិនមានឌីអិនអេ ខុសប្លែកពីដើមឈើធំឡើយ។ តាមពិត ពួកវាមានទំហំតូចល្អិត ដោយសារគេដាំវា នៅក្នុងផើងមានជម្រៅរាក់ៗ ដោយលួសមែក និងកាត់តម្រឹមឫស ដើម្បីរាំងស្ទះការលូតលាស់របស់ពួកវា ដូចនេះ ពួកវានៅតែមានទំហំតូចក្រិន តែមានរូបរាងស្អាតដូចដើមឈើធំ។
ដើមបុនសៃជាដើមឈើសម្រាប់តាំងលម្អ ដែលមានសម្រស់គួរឲ្យស្ញប់ស្ញែង តែពួកវាក៏បានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីអំណាចនៃការគ្រប់គ្រង ដែលមនុស្សមានមកលើពួកវា។ ជាការពិតណាស់ យើងអាចគ្រប់គ្រងការលូតលាស់របស់ពួកវា ព្រោះដើមឈើឆ្លើយតប ចំពោះបរិស្ថានរបស់វា តែព្រះទ្រង់ទេ ដែលជាអ្នកធ្វើឲ្យអ្វីៗមានការលូតលាស់។
ព្រះអង្គបានមានបន្ទូលដូចនេះ ទៅកាន់ហោរាអេសេគាលថា “អញ គឺយេហូវ៉ា អញបានបន្ទាបដើមឈើខ្ពស់ចុះមក ហើយបានដំកើងដើមឈើទាបឡើងវិញ”(អេសេគាល ១៧:២៤)។ ត្រង់ចំណុចនេះ ព្រះអង្គកំពុងបែកសម្ដែងទំនាយ អំពីព្រឹត្តិការណ៍នៅពេលអនាគត ដែលពេលនោះ ព្រះអង្គនឹង “ជីករំលើង” ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល ដោយអនុញ្ញាតឲ្យចក្រភពបាប៊ីឡូនចូលឈ្លានពាន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះអង្គនឹងឲ្យដើមឈើថ្មីមួយដើម ដុះឡើង ក្នុងទឹកដីអ៊ីស្រាអែល ដែលនឹងបង្កើតផលផ្លែ ដោយមាន “សត្វស្លាបគ្រប់ប្រភេទ” ចូលមកធ្វើសំបុក នៅក្រោមម្លប់នៃមែករបស់វា(ខ.២៣)។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា ទោះព្រឹត្តិការណ៍នៅពេលអនាគត ហាក់ដូចជាមិនអាចគ្រប់គ្រងបានយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏វានៅតែស្ថិតក្នុងការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះអង្គជានិច្ច។
លោកិយប្រាប់យើង ឲ្យព្យាយាមគ្រប់គ្រងកាលៈទេសៈរបស់យើង ដើម្បីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន និងតាមរយៈការប្រឹងប្រែងរបស់យើង។ តែយើងអាចរកឃើញសន្តិភាព និងការរីកចម្រើនពិតប្រាកដ ពេលដែលយើងចុះចូល និងថ្វាយការគ្រប់គ្រង ដល់ព្រះដែលអាចធ្វើឲ្យដើមឈើលូតលាស់ឡើង។ —Karen Pimpo
តើអ្នកបានជួបការល្បួង ឲ្យគ្រប់គ្រងជីវិតខ្លួនឯងដូចម្តេចខ្លះ? តើការទុកចិត្តលើការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ នាំឲ្យអ្នកមានសន្តិភាពក្នុងចិត្តដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះនៃក្តីស្រឡាញ់ យើងខ្ញុំសូមសរសើរដំកើងព្រះអង្គ ជាក្សត្រមានគ្រប់ចេស្តា។ សូមព្រះអង្គគ្រងរាជលើបល្ល័ង្កចិត្តទូលបង្គំ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ទំនុកដំកើង ១២៣-១២៥ និង ១កូរិនថូស ១០:១-១៨
