លះបង់ការគ្រប់គ្រងថ្វាយព្រះ
អញ គឺយេហូវ៉ា អញបានបន្ទាបដើមឈើខ្ពស់ចុះមក ហើយបានដំកើងដើមឈើទាបឡើងវិញ។ អេសេគាល ១៧:២៤ សូមយើងនឹកស្រមៃអំពីដើមច័ន្ទគិរីមួយដើម ដែលមានទំហំតូចល្មមនឹងអាចដាំក្នុងផើង ដាក់តាំងនៅលើតុ ក្នុងផ្ទះបាយ។ ដើមបុនសៃរបស់ជនជាតិជប៉ុន មានលក្ខណៈដូចនេះឯង។ វាជាដើមឈើមានសម្រស់ស្អាត សម្រាប់តាំងលម្អរ ដែលប្រៀបដូចជាដើមច័ន្ទគិរីដ៏ធំស្កឹមស្កៃ ដែលគេបំព្រួញឲ្យតូច ល្មមដាក់តាំងលម្អនៅលើតុ។ ដើមបុនសៃមិនមានឌីអិនអេ ខុសប្លែកពីដើមឈើធំឡើយ។ តាមពិត ពួកវាមានទំហំតូចល្អិត ដោយសារគេដាំវា នៅក្នុងផើងមានជម្រៅរាក់ៗ ដោយលួសមែក និងកាត់តម្រឹមឫស ដើម្បីរាំងស្ទះការលូតលាស់របស់ពួកវា ដូចនេះ ពួកវានៅតែមានទំហំតូចក្រិន តែមានរូបរាងស្អាតដូចដើមឈើធំ។ ដើមបុនសៃជាដើមឈើសម្រាប់តាំងលម្អ ដែលមានសម្រស់គួរឲ្យស្ញប់ស្ញែង តែពួកវាក៏បានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីអំណាចនៃការគ្រប់គ្រង ដែលមនុស្សមានមកលើពួកវា។ ជាការពិតណាស់ យើងអាចគ្រប់គ្រងការលូតលាស់របស់ពួកវា ព្រោះដើមឈើឆ្លើយតប ចំពោះបរិស្ថានរបស់វា តែព្រះទ្រង់ទេ ដែលជាអ្នកធ្វើឲ្យអ្វីៗមានការលូតលាស់។ ព្រះអង្គបានមានបន្ទូលដូចនេះ ទៅកាន់ហោរាអេសេគាលថា “អញ គឺយេហូវ៉ា អញបានបន្ទាបដើមឈើខ្ពស់ចុះមក ហើយបានដំកើងដើមឈើទាបឡើងវិញ”(អេសេគាល ១៧:២៤)។ ត្រង់ចំណុចនេះ ព្រះអង្គកំពុងបែកសម្ដែងទំនាយ អំពីព្រឹត្តិការណ៍នៅពេលអនាគត ដែលពេលនោះ ព្រះអង្គនឹង “ជីករំលើង” ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល ដោយអនុញ្ញាតឲ្យចក្រភពបាប៊ីឡូនចូលឈ្លានពាន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ…
Read article