អំណាចរបស់ឈ្មោះ
ឈ្មោះឯងមិនត្រូវហៅថា អាប់រ៉ាមទៀតទេ គឺត្រូវហៅថា អ័ប្រាហាំវិញ ដ្បិតអញបានតាំងឯងឲ្យធ្វើជាឪពុកនៃសាសន៍ជាច្រើន។ លោកុប្បត្ដិ ១៧:៥ លោករ៉ានជីត(Ranjit) បានព្យាយាមរាប់រកក្មេងអនាថាមួយចំនួន នៅតាមដងផ្លូវ នៃទីក្រុងមុមបៃ ប្រទេសឥណ្ឌា។ គាត់ក៏បាននិពន្ធបទចម្រៀងមួយបទ ដែលរៀបរាប់ឈ្មោះរបស់ពួកគេ។ គាត់បាននិពន្ធបទភ្លេងដ៏ពិសេស សម្រាប់ឈ្មោះនីមួយៗ ដោយបង្រៀនពួកគេឲ្យចេះច្រៀងបទចម្រៀងនោះ ដោយសង្ឃឹមថា ពួកគេនឹងមានការចងចាំវិជ្ជមាន ទាក់ទងនឹងឈ្មោះរបស់ពួកគេ។ សម្រាប់ក្មេងៗដែលមិនបានឮគេហៅឈ្មោះគាត់ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ជាទៀងទាត់ នោះគាត់ក៏បានផ្តល់ឲ្យពួកគេ នូវអំណោយនៃការគោរព។ ឈ្មោះមានសារៈសំខាន់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ដែលជាញឹកញាប់ ឈ្មោះបានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីចារិកលក្ខណៈ ឬតួនាទីថ្មីរបស់បុគ្គលណាម្នាក់។ ព្រះទ្រង់បានផ្លាស់ប្តូរឈ្មោះរបស់លោកអាប់រ៉ាម និងអ្នកស្រីសារ៉ាយ ពេលដែលព្រះអង្គតាំងសេចក្តីសញ្ញានៃសេចក្តីស្រឡាញ់ ជាមួយពួកគេ ដោយសន្យាថា ព្រះអង្គនឹងធ្វើជាព្រះរបស់ពួកគេ ហើយពួកគេធ្វើជារាស្រ្តព្រះអង្គ។ ឈ្មោះអាប់រ៉ាម ដែលមានន័យថា “ឪពុកដែលបានលើកដំកើង” បានប្រែក្លាយជាអ័ប្រាហាំវិញ ដែលមានន័យថា “ឪពុករបស់មនុស្សជាច្រើន”។ ហើយឈ្មោះសារ៉ាយ ដែលមានន័យថា ព្រះនាង ក៏បានក្លាយជាសារ៉ាវិញ ដែលមានន័យថា ព្រះនាងរបស់មនុស្សជាច្រើន (មើលលោកុប្បត្តិ ១៧:៥,១៥)។ ឈ្មោះថ្មី ដែលព្រះអង្គប្រទានពួកគេ ក៏បានរាប់បញ្ចូលព្រះបន្ទូលសន្យាប្រកបដោយព្រះគុណព្រះអង្គថា ពួកគេនឹងឈប់រស់នៅជាមនុស្សអាទៀត។ ពេលដែលនាងសារ៉ាប្រសូតបានកូនប្រុសមួយ…
Read article