December 21, 2022

You are here:
ការអធិស្ឋានដ៏មានតម្លៃ

សូមឲ្យ​ពាក្យ​ទាំងនេះ ដែល​យើង​បាន​ទូល​អង្វរ បាន​នៅ​ចំពោះ​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​យើង​រាល់គ្នា ទាំងយប់​ទាំង​ថ្ងៃ។ ១ពង្សាវតា​ក្សត្រ ៨:៥៩ នៅ​​បច្ចិម​ប្រទេស សត្វ​ចាប​ក្លឺក ចូលចិត្ត​ស៊ី​គ្រាប់ធញ្ញជាតិ​ជា​អាហារ។ រៀប​រាល់​ឆ្នាំ​ពួក​វា​បាន​ត្រៀមខ្លួន​សម្រាប់​រដូវរងា ដោយ​លាក់​គ្រាប់​ដើម​ស្រល់​សម្បក​ពណ៌ស​បួន​ប្រាំ​គ្រាប់ ក្នុង​មួយ​រន្ធ។ ជា​សរុប វា​អាច​លាក់​គ្រាប់​ស្រល់​នោះ​បាន​ប្រហែល៥០០គ្រាប់ ក្នុងរយៈពេល១ម៉ោង។ ប៉ុន្មាន​ខែក្រោយ​មក វា​ក៏​ត្រឡប់​មក​រក​គ្រាប់​ដែល​វា​បាន​លាក់​នោះ ទោះជា​មាន​ព្រឹល​ធ្លាក់​ខ្លាំង​ក៏ដោយ។ សត្វ​ចាប​ក្លឺក​មួយ​ក្បាល​អាច​ចងចាំ​កន្លែង​លាក់​គ្រាប់​ស្រល់ បាន​១ម៉ឺន​ទីតាំង ជា​សមត្ថភាព​ដ៏​អស្ចារ្យ បើ​ធៀប​នឹង​សមត្ថភាព​ចងចាំ​របស់​មនុស្ស​ដែល​ជា​ញឹកញាប់ សូម្បីតែ​កន្លែង​ទុក​សោ​ឡាន ​ម៉ូតូ ឬ​កន្លែង​ទុក​វ៉ែនតា ក៏​យើង​ពិបាក​ចងចាំ​ដែរ។ តែ​សមត្ថភាព​នៃ​ការ​ចងចាំ​កន្លែង​បាន​ច្រើនយ៉ាង​នេះ មិន​មាន​អ្វី​អស្ចារ្យ​ទេ បើ​យើង​ប្រៀបផ្ទឹម​នឹង​សមត្ថភាព​របស់​ព្រះ ដែល​អាច​ចងចាំ​ការអធិស្ឋាន​របស់​យើង​រាល់គ្នា។ ព្រះអង្គ​អាច​ចងចាំ​ការអធិស្ឋាន​ដ៏​ស្មោះត្រង់​នី​មួយៗ ហើយ​អាច​ឆ្លើយតប​ការអធិស្ឋាន​របស់​យើង ទោះ​យើង​បាន​អធិស្ឋាន​តាំងពី​១​ឆ្នាំ​មុន​ក៏ដោយ។ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​វិវរណៈ សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​ពិពណ៌នា អំពី “តួ​មានជីវិត​ទាំង៤ និង​ពួក​ចាស់ទុំ២៤នាក់” ថ្វាយបង្គំ​ព្រះអម្ចាស់ នៅ​ស្ថានសួគ៌។ ពួក​គេ​ម្នាក់​ៗ “កាន់​ស៊ុង និង​ពានមាស ដែល​ពេញដោយ​គ្រឿង​ក្រអូប​រៀង​ខ្លួន ឯ​គ្រឿង​ក្រអូប​នោះ​ជា​សេចក្តី​អធិស្ឋាន​របស់​ពួក​បរិសុទ្ធ”(៥:៨)។ ដែល​គ្រឿងក្រអូប​នៅ​សម័យ​បុរាណ​មានតម្លៃ​ថ្លៃ​យ៉ាងណា នោះ​សេចក្តី​អធិស្ឋាន​របស់​យើង​ក៏​មានតម្លៃ​ជាង​នោះ​ទៀត ចំពោះ​ព្រះ បាន​ជា​ព្រះអង្គ​បាន​ដាក់​សេចក្តី​អធិស្ឋាន​របស់​យើង ក្នុង​ពានមាស នៅចំពោះមុខ​ព្រះអង្គ​ជានិច្ច! ការអធិស្ឋាន​របស់​យើង​មានតម្លៃ​ចំពោះ​ព្រះ ព្រោះ​យើង​សំខាន់​ចំពោះ​ព្រះអង្គ ហើយ​តាមរយៈ​សេចក្តី​សប្បុរស…

Read article