តើឯកោ ហើយអស់សង្ឃឹមឬ?
ព្រះទ្រង់ឮសំឡេងកូនជំទង់នោះ។ លោកុប្បត្តិ ២១:១៧ គ្រួសាររបស់អ្នកស្រីស៊ូ(Sue) បានបែកបាក់ នៅចំពោះមុខគាត់។ ស្វាមីគាត់ស្រាប់តែចាកចោលផ្ទះ ហើយគាត់ និងកូនៗរបស់គាត់មានការភ័ន្តភាំង ហើយខឹង។ គាត់ក៏បានបបួលស្វាមីគាត់ ឲ្យទៅជួបអ្នកប្រឹក្សាយោបល់អាពាហ៍ពិពាហ៍ ជាមួយគាត់ តែស្វាមីគាត់មិនព្រម ដោយអះអាងថា គាត់ជាអ្នកបង្កបញ្ហា។ ភាពតក់ស្លុត និងភាពអស់សង្ឃឹមក៏បានកើតមានក្នុងចិត្តគាត់ ពេលដែលគាត់បានដឹងថា ស្វាមីគាត់មិនអាចវិលមកវិញបានទេ។ តើគាត់អាចចិញ្ចឹមកូន តែម្នាក់ឯងបានទេ? នាងហាកាជាអ្នកបម្រើលោកអ័ប្រាហាំ និងនាងសារ៉ា ក៏ធ្លាប់មានអារម្មណ៍ដូចនេះផងដែរ។ នាងសារ៉ាមានចិត្តអន្ទះសា ក្នុងការរង់ចាំព្រះទ្រង់ប្រទានកូនប្រុសម្នាក់ តាមព្រះបន្ទូលសន្យា(លោកុប្បត្តិ ១២,១៥) ដូចនេះ នាងក៏បានឲ្យស្វាមីនាងរួមដំណេកជាមួយនាងហាកា ហើយហាកាក៏បានបង្កើតអ៊ីស្មាអែល(១៦:១-៤,១៥)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលដែលព្រះទ្រង់សម្រេចព្រះបន្ទូលសន្យា ដោយនាងសារ៉ាបង្កើតបានអ៊ីសាក ភាពតានតឹងនៅក្នុងគ្រួសារក៏បានផ្ទុះឡើង ដែលបណ្តាលឲ្យលោកអ័ប្រាហាំបង្ខំចិត្ត ឲ្យនាងហាកាចាកចេញទៅជាមួយកូនប្រុស ដោយមានតែទឹក និងអាហារខ្លះៗប៉ុណ្ណោះ(២១:៨-២១)។ តើនាងមានអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹមយ៉ាងណា នៅពេលនោះ? មិនយូរប៉ុន្មាន ពួកគេក៏បានអស់អាហារបរិភោគ ក្នុងវាលរហោស្ថាន។ នាងហាកាមិនដឹងថា ត្រូវធ្វើដូចម្តេច ហើយមិនចង់ឃើញកូនប្រុសនាងស្លាប់ នាងក៏បានដាក់គាត់ នៅក្រោមគុម្ពោតព្រៃ ហើយក៏បានដើរចេញទៅ។ អ្នកទាំងពីរក៏បានចាប់ផ្តើមទួញយំ។ តែព្រះទ្រង់ស្តាប់ឮកូននាងយំ(ខ.១៧)។ ព្រះអង្គស្តាប់ឮសម្រែករបស់ពួកគេ ហើយក៏បានបំពេញតម្រូវការពួកគេ…
Read article