ខ្ញុំនឹងងើបភ្នែកមើលទៅឯភ្នំ តែសេចក្តីជំនួយជួយដល់ខ្ញុំមកពីណា សេចក្តីជំនួយរបស់ខ្ញុំមកតែពីព្រះយេហូវ៉ាទេ គឺជាព្រះដែលបង្កើតផ្ទៃមេឃ និងផែនដី ទ្រង់នឹងមិនឲ្យជើងអ្នករឥលភ្លាត់ឡើយ ព្រះអង្គដែលរក្សាអ្នក ទ្រង់នឹងមិនផ្ទំរលីវឡើយ។ (ទំនុកដំកើង ១២១:១-៣)
តើអ្នកត្រូវការជំនួយទេ? ខ្ញុំត្រូវការ។ តើអ្នកត្រូវទៅស្វែងរកជំនួយនៅទីណា?
ពេលដែលអ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ងើបភ្នែកមើលទៅភ្នំ ហើយសួរថា “តើសេចក្តីជំនួយជួយដល់ខ្ញុំមកពីណា?” គាត់ក៏បានឆ្លើយថា “សេចក្តីជំនួយរបស់ខ្ញុំមកតែពីព្រះយេហូវ៉ាទេ” គឺមិនមែនមកពីភ្នំ តែមកពីព្រះដែលបានបង្កើតភ្នំទាំងនោះមក។ “សេចក្តីជំនួយរបស់ខ្ញុំមកតែពីព្រះយេហូវ៉ា គឺជាព្រះដែលបង្កើតផ្ទៃមេឃ និងផែនដី”។
ដូចនេះ គាត់បានរំឭកខ្លួនឯង អំពីសេចក្តីពិតដ៏អស្ចារ្យពីរយ៉ាងគឺ : ទីមួយ ព្រះទ្រង់ជាព្រះអាទិករដ៏មានអំណាចមកលើបញ្ហាទាំងអស់ក្នុងជីវិតយើង ទីពីរ ព្រះទ្រង់មិនដែលផ្ទំឡើយ។ “ព្រះអង្គដែលរក្សាអ៊ីស្រាអែល ទ្រង់នឹងមិនដែលងោកងុយ ក៏មិនដែលផ្ទំលក់ឡើយ”។
ព្រះទ្រង់ជាអ្នកធ្វើការដែលមិនចេះហត់នឿយ។ ព្រះអង្គក៏មិនដែលខ្សោះល្វើយ។ សូមយើងគិតអំពីព្រះថា ព្រះអង្គជាអ្នកធ្វើការ ក្នុងជីវិតយើង។ គឺពិតជាអស្ចារ្យណាស់។ យើងមានទំនោរទៅរកការគិតថា យើងគឺជាអ្នកធ្វើការ ក្នុងព្រះជន្មរបស់ព្រះ។ តែព្រះគម្ពីរចង់ឲ្យយើងមានចិត្តស្ញប់ស្ញែង ដោយដឹងថា ព្រះទ្រង់ជាអ្នកធ្វើការក្នុងជីវិតយើង ដូចមានសេចក្តីចែងថា “ដ្បិតចាប់តាំងពីចាស់បុរាណមក មនុស្សលោកមិនដែលឮ ក៏មិនដែលដឹងដោយសារត្រចៀក ហើយភ្នែកមិនដែលឃើញព្រះឯណាក្រៅពីទ្រង់ ដែលធ្វើការជំនួសអ្នកដែលសង្ឃឹមដល់ទ្រង់ឡើយ”(អេសាយ ៦៤:៤)។
ព្រះទ្រង់ធ្វើការជំនួសយើង២៤ម៉ោង។ ព្រះអង្គមិនដែលឈប់សម្រាក ហើយក៏មិនដែលផ្ទំ។ តាមពិត ព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យនឹងធ្វើការជំនួសយើង បានជាព្រះអង្គស្វែងរកការងារបន្ថែមទៀត ដើម្បីធ្វើសម្រាប់អ្នកដែលទុកចិត្តព្រះអង្គ។ “ដ្បិតព្រះនេត្រនៃព្រះយេហូវ៉ាចេះតែទតច្រវាត់ នៅគ្រប់លើផែនដីទាំងមូល ដើម្បីនឹងសំដែងព្រះចេស្តា ជួយដល់អស់អ្នកណាដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះទ្រង់”(២របាក្សត្រ ១៦:៩)។
ព្រះទ្រង់ចូលចិត្តបង្ហាញព្រះចេស្តា ប្រាជ្ញា និងសេចក្តីល្អ ដោយមិនចេះនឿយហត់ ដោយធ្វើការជំនួសអ្នកដែលទុកចិត្តព្រះអង្គ។ តាមរយៈការចាត់ព្រះរាជបុត្រា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឲ្យយាងចុះមកផែនដី គឺព្រះវរបិតាបានបង្ហាញឲ្យយើងដឹងថា “ដ្បិតកូនមនុស្សក៏បានមក មិនមែនឲ្យគេបំរើដែរ គឺដើម្បីនឹងបំរើគេវិញ”(ម៉ាកុស ១០:៤៥)។ ព្រះយេស៊ូវបានធ្វើការជំនួយអ្នកដើរតាមព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គបម្រើពួកគេ។ ដំណឹងល្អមិនមែនជាផ្លាកសញ្ញា “សុំជំនួយ” នោះទេ តែជាផ្លាកសញ្ញា “ផ្តល់ជំនួយ”។
នេះជាអ្វីដែលយើងត្រូវតែជឿ គឺពិតជាជឿមែន ដើម្បីឲ្យយើងអាចមានអំណរជានិច្ច(១ថែស្សាឡូនិច ៥:១៦) ហើយ “ទាំងអរព្រះគុណដល់ព្រះដ៏ជាព្រះវរបិតាជាដរាប ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់”(អេភេសូរ ៥:២០) និងមាន “សេចក្តីសុខសាន្តរបស់ព្រះ ដែលហួសលើសពីអស់ទាំងគំនិត”(ភីលីព ៤:៧) ហើយ “កុំឲ្យខ្វល់ខ្វាយអ្វីឡើយ”(ភីលីព ៤:៦) ហើយស្អប់ជីវិតខ្លួនឯង “ក្នុងលោកិយនេះ”(យ៉ូហាន ១២:២៥) ហើយនិង “ស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង”(ម៉ាថាយ ២២:៣៩)។
នេះជាសេចក្តីពិត ដែលមានន័យខ្លាំងណាស់! ព្រះទ្រង់មិនបានផ្ទំ ទាំងយប់ថ្ងៃ ដើម្បីធ្វើការសម្រាប់អ្នកដែលរង់ចាំព្រះអង្គ។
