ឯអ្នកណាដែលឈ្នះ នោះអញនឹងឲ្យអង្គុយលើបល្ល័ង្កជាមួយនឹងអញ ដូចជាអញបានឈ្នះ ហើយបានអង្គុយជាមួយនឹងព្រះវរបិតាលើបល្ល័ង្កទ្រង់ដែរ។ វិវរណៈ ៣:២១
ក្នុងបទគម្ពីរនេះ ព្រះយេស៊ូវកំពុងមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកជំនុំ នៅក្រុងឡៅឌីសេ។ តើព្រះបន្ទូលនេះ មានន័យដូចម្តេច?
តើយើងនឹងបានអង្គុយនៅលើបល្ល័ង្កជាមួយព្រះអង្គមែនទេ?
នេះជាព្រះបន្ទូលសន្យា ដល់អស់អ្នកដែលបានឈ្នះ គឺអ្នកដែលខំមមុលទៅមុខ ដោយជំនឿ ដល់ទីបញ្ចប់(១យ៉ូហាន ៥:៤) ទោះជាមានការគំរាមកំហែង ពីការឈឺចាប់ និងការល្បួងឲ្យសប្បាយក្នុងអំពើបាប។ ដូចនេះ បើអ្នកជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ពិតប្រាកដ អ្នកនឹងបានអង្គុយនៅលើបល្ល័ង្កនៃព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដែលគង់នៅលើបល្ល័ង្កនៃព្រះវរបិតា។
ខ្ញុំជឿថា ពាក្យ “បល្ល័ង្ករបស់ព្រះ” ជាសញ្ញាបង្ហាញអំពីសិទ្ធិ និងអំណាចសម្រាប់គ្រប់គ្រងចក្រវាល។ ព្រះយេស៊ូវគង់នៅលើបល្ល័ង្កនេះឯង។ សាវ័កប៉ុលមានប្រសាសន៍ថា ” ដ្បិតគួរឲ្យទ្រង់បានសោយរាជ្យ ទាស់តែដាក់អស់ទាំងខ្មាំងសត្រូវនៅក្រោមព្រះបាទទ្រង់ “(១កូរិនថូស ១៥:២៥)។ ដូចនេះ ពេលដែលព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា ព្រះអង្គនឹងឲ្យយើងអង្គុយជាមួយព្រះអង្គ នៅលើបល្ល័ង្ករបស់ព្រះអង្គ គឺព្រះកំពុងសន្យាថា យើងនឹងមានចំណែក នៅក្នុងការគ្រប់គ្រងមកលើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង។
តើនេះមិនមែនជាអ្វីដែលសាវ័កប៉ុលបានគិតដល់ ក្នុងបទគម្ពីរ អេភេសូរ ១:២២-២៣ ដែលចែងថា “ទ្រង់បានបង្ក្រាបគ្រប់ទាំងអស់ នៅក្រោមព្រះបាទនៃព្រះរាជបុត្រា ទាំងប្រទានទ្រង់មកធ្វើជាសិរសាលើគ្រប់ទាំងអស់ ដល់ពួកជំនុំ ដែលជារូបកាយទ្រង់ គឺជាសេចក្តីពោរពេញរបស់ព្រះអង្គ ដែលបំពេញគ្រប់ទាំងអស់ ក្នុងទាំងអស់”។
យើងដែលជាពួកជំនុំ “ជាសេចក្តីពោរពេញរបស់ព្រះអង្គ ដែលបំពេញគ្រប់ទាំងអស់”។ តើឃ្លានេះមានន័យដូចម្តេច? ខ្ញុំយល់ថា ឃ្លានេះមានន័យថា ចក្រវាលនឹងពេញដោយសិរីល្អនៃព្រះអម្ចាស់(ជនគណនា ១៤:២១)។ ហើយលក្ខណៈមួយនៃសិរីល្អនោះ គឺជាការពង្រីកដ៏ពេញលេញ នៃការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះអង្គនៅគ្រប់ទីកន្លែង ដែលមិនអាចបដិសេធន៍បាន។
ដូចនេះ បទគម្ពីរអេភេសូរ ១:២៣ មានន័យថា ព្រះយេស៊ូវបំពេញចក្រវាលទាំងមូល ដោយការគ្រប់គ្រងដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ តាមរយៈយើង។ បានសេចក្តីថា យើងអង្គុយជាមួយព្រះអង្គ នៅលើបល្ល័ង្កព្រះអង្គ។
គ្មាននរណាម្នាក់យល់រឿងនេះបានច្បាស់លាស់ទេ។ រឿងនេះល្អ ហើយអស្ចារ្យពេក។ ហេតុនេះហើយសាវ័កប៉ុលបានអធិស្ឋានសូមព្រះអម្ចាស់ជួយ ឲ្យភ្នែកចិត្តរបស់យើង បានភ្លឺឡើងប្រយោជន៍ឲ្យបានដឹងថា ដែលទ្រង់ហៅយើងរាល់គ្នា នោះមានសេចក្តីសង្ឃឹមជាយ៉ាងណា(អេភេសូរ ១:១៨)។
បើគ្មានជំនួយពីព្រះដែលមានគ្រប់ចេស្ដាទេ យើងមិនអាចស្គាល់ភាពអស្ចារ្យនៃការផ្លាស់ប្រែដែលព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងមាននោះឡើយ។ ប៉ុន្តែ បើព្រះអង្គឲ្យយើងស្គាល់ភាពអស្ចារ្យនោះ ពិតប្រាកដមែន នោះអារម្មណ៍ដែលយើងមាន ចំពោះលោកិយនេះ នឹងមានការផ្លាស់ប្តូរ។ ព្រះរាជបញ្ជាក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីដែលចម្លែក និងសំខាន់ នឹងមិនចម្លែក ដូចដែលគេធ្លាប់គិតឃើញនោះឡើយ។
