«ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តបែបគួរនឹងដំណឹងល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ទចុះ» (ភីលីព ១:២៧)។
របៀបដែលយើងស្លៀកពាក់ របៀបដែលយើងញញឹម ឬធ្វើមុខក្រញូវ របៀបដែលយើងធ្វើកាយវិការ និយាយស្តី និងលើកដាក់សម្លេង… ជារៀងរាល់ថ្ងៃ គឺប្រៀបដូចជាពាក្យសម្ដីដែលយើងនិយាយទៅកាន់មនុស្សនៅក្បែរយើង អំពីការអ្វីដែលពិតជាសំខាន់ និងអ្វីខ្លះដែលមានក្នុងជីវិតយើង។
សម្រាប់គ្រីស្ទបរិស័ទ ពាក្យសម្ដីដែលបង្ហាញចេញតាមការប្រព្រឹត្តរបស់យើង ត្រូវតែមានភាពសមស្របនឹងដំណឹងល្អ។ ហេតុនេះហើយសាវ័ក ប៉ុល បានបង្រៀនពួកជំនុំនៅទីក្រុងភីលីព ឲ្យរស់នៅដោយអាកប្បកិរិយាបែបគួរនឹងសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេ ដោយប្រព្រឹត្តឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដូចដំណឹងល្អដែលពួកគេបានចែកចាយ។ សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះគ្រីស្ទក៏បានត្រាស់ហៅយើងឲ្យអនុវត្តដូចនេះផងដែរ។ ទោះយើងមានភាពពេញវ័យប៉ុណ្ណា ក្នុងជំនឿរបស់យើង ហើយទោះយើងបានប្រព្រឹត្តឲ្យត្រូវដំណឹងល្អបានច្រើនប៉ុណ្ណាក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែត្រូវបន្តធ្វើឲ្យកាន់តែល្អថែមទៀត។
ក្នុងខគម្ពីរខាងលើនេះ ឃ្លា «ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្ត» គឺមកពីពាក្យ politeuesthe ជាភាសាក្រិកដែលមានថ្នាក់ពាក្យជាកិរិយាស័ព្ទ មានន័យថា «ប្រព្រឹត្តនៅទីសាធារណៈ ឬនៅចំពោះមុខអ្នកដទៃ»។ ឫសរបស់ពាក្យនេះ គឺមកពីពាក្យ Polis ដែលមានន័យថាទីក្រុង និងជាឫសរបស់ពាក្យ ប៉ូលិស និងនយោបាយ ក្នុងភាសាខ្មែរ។ តាមន័យត្រង់សាវ័ក ប៉ុល កំពុងនិយាយសំដៅទៅលើការប្រព្រឹត្តរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ ក្នុងនាមជាពលរដ្ឋនៃស្ថានសួគ៌។ ពេលណាយើងដឹងថា យើងជាពលរដ្ឋនៃទីក្រុងរបស់ព្រះ យើងក៏ត្រូវស្គាល់របៀបរស់នៅជាអ្នកដំណើរ និងជាទូតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ នៅក្នុងទីក្រុងដទៃ ឬទីក្រុងរបស់មនុស្ស។ ពេលណាការប្រព្រឹត្តរបស់យើងមានភាពសមស្របនឹងជំនឿយើង អ្នកដទៃនឹងមានចិត្តចង់ស្គាល់នគរស្ថានសួគ៌ តាមរយៈការទំនាក់ទំនងជាមួយយើង។
ដូចនេះ តើការប្រព្រឹត្តរបស់យើងគួរតែបញ្ចេញនូវពាក្យពេចន៍ប្រភេទណា? ដំណឹងល្អព្រះគ្រីស្ទគឺជាដំណឹងល្អនៃសេចក្តីស្រឡាញ់។ គឺដូចកណ្ឌគម្ពីរយ៉ូហានបានចែងថា «នេះហើយជាសេចក្តីស្រឡាញ់ មិនមែនជាយើងបានស្រឡាញ់ព្រះនោះទេ គឺទ្រង់បានស្រឡាញ់យើងវិញទេតើ ហើយបានចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់មក ទុកជាដង្វាយឲ្យធួននឹងបាបយើងរាល់គ្នាផង ពួកស្ងួនភ្ងាអើយ បើព្រះបានស្រឡាញ់យើងរាល់គ្នាជាខ្លាំងទាំងម៉្លេះ នោះត្រូវឲ្យយើងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដែរ» (១យ៉ូហាន ៤:១០-១១)។ ម្យ៉ាងទៀត បើព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់យើងខ្លាំងយ៉ាងនេះ យើងក៏ត្រូវស្រឡាញ់មនុស្សនៅក្បែរយើងផងដែរ គឺស្រឡាញ់សូម្បីតែមនុស្សដែលយើង ឬអ្នកដទៃគិតថា មិនគួរឲ្យស្រឡាញ់ ហើយយើងគួរតែស្រឡាញ់ ដោយសេចក្តីសង្ឃឹម និងសេចក្តីអំណរ! យើងអាចសម្រាយសារនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលសាវ័ក ប៉ុល បានជំរុញយើងឲ្យប្រព្រឹត្តតាមដូចតទៅ៖
ចូរបង្ហាញឲ្យគេស្គាល់ព្រះគ្រីស្ទ
មិនគ្រាន់តែតាមរយៈពាក្យសម្ដីដែលយើងនិយាយ
មិនគ្រាន់តែតាមរយៈការប្រព្រឹត្តរបស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ
តែថែមទាំងធ្វើចេញពីសេចក្តីស្រឡាញ់1។
ដូចនេះ សូមគិតអំពីសំលៀកបំពាក់ដែលអ្នកនឹងពាក់នៅថ្ងៃនេះ និងគិតអំពីពេលដែលអ្នកនឹងញញឹម និងធ្វើមុខក្រញូវនៅថ្ងៃនេះ ហើយគិតអំពីរបៀបដែលអ្នកបង្ហាញអាកប្បកិរិយា និយាយស្តី និងលើកដាក់សម្លេងនៅថ្ងៃនេះ។ តើអ្នកនឹងនិយាយប្រាប់ពិភពលោក អំពីអ្វីខ្លះ តាមរយៈការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នក? ចូរឲ្យការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកមានភាពស័ក្តិសមនឹងដំណឹងល្អនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ចុះ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ១យ៉ូហាន ៤:៧-២១
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ លោកុប្បត្ដិ ២០-២២ និងរ៉ូម ៨:១-២១
1លោកស្រី Beatrice Cleland, “Indwelt,” in, for instance, Our Aim: A Monthly Record of the Aborigines Inland Mission of Australia 68, លេខ៧ (ថ្ងៃទី១៧ ខែមិនា ឆ្នាំ១៩៥៥), ទំព័រ១។
