“អ្នកណាដែលមានមិត្រភក្តិច្រើន នោះនាំឲ្យវិនាសខ្លួនទេ ប៉ុន្តែមានមិត្រសំឡាញ់ម្យ៉ាង ដែលនៅជាប់ជាងបងប្អូនទៅទៀត”។ សុភាសិត ១៨:២៤
គ្មាននរណាចូលចិត្តអារម្មណ៍ឯកោ គ្មានមិត្តភក្តិនោះទេ។ យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែទទួលស្គាល់សារៈសំខាន់នៃមិត្តភាព និងអំណោយមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន ដែលមិត្តសំឡាញ់ពិតជាអាចមានចំពោះយើង។ មិត្តភាពស៊ីជម្រៅ គឺជាមិត្តភាពដែលមានភាពជាប់លាប់ ស្មោះត្រង់ និងយល់អារម្មណ៍ ជាខ្នាតគំរូ ដែលព្រះគម្ពីរបានតម្រូវឲ្យយើងមាន។
ស្តេចសាឡូម៉ូនមានបន្ទូលថា “មិត្រសំឡាញ់រមែងស្រឡាញ់គ្នានៅគ្រប់វេលា”(សុភាសិត ១៧:១៧) បានសេចក្តីថា មិត្តសំឡាញ់ពិតតែងតែស្មោះត្រង់ ទោះស្ថិតក្នុងកាលៈទេសៈបែបណាក៏ដោយ។ យើងស្គាល់លក្ខណៈពិតរបស់មិត្តភក្តិយើង ហើយយើងនៅតែមានភាពស្មោះត្រង់ជាប់ជានិច្ច ចំពោះពួកគេ។ ជាងនេះទៅទៀត មិត្តភក្តិដែលស្មោះត្រង់ ត្រៀមខ្លួនទទួលយករបួសស្នាម ដើម្បីឲ្យមិត្តភក្តិរបស់ពួកគេអាចផ្លាស់ប្រែ តាមបំណងព្រះទ័យព្រះ ដូចកណ្ឌគម្ពីរសុភាសិតចែងថា “របួសដែលមិត្រសំឡាញ់ធ្វើដល់យើង នោះតែងធ្វើដោយស្មោះត្រង់ទេ”(២៧:៦)។ យើងប្រហែលមិនចូលចិត្តការមានរបួសស្នាម តែយើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែត្រូវការមិត្តភក្តិ ដែលជួយកែតម្រង់យើង ហើយព្រះអង្គក៏ត្រាស់ហៅយើងម្នាក់ៗ ឲ្យធ្វើជាមិត្តភក្តិប្រភេទនេះផងដែរ។
យើងក៏ត្រូវតែប្រើពាក្យសម្តី ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន គឺដូចដែលសាវ័កប៉ុលមានបង្រៀនថា “មិនត្រូវឲ្យមានពាក្យអាក្រក់ណាមួយ ចេញពីមាត់អ្នករាល់គ្នាឡើយ ចូរបញ្ចេញតែពាក្យណាដែលល្អៗ សំរាប់នឹងស្អាងចិត្តតាមត្រូវការ ដើម្បីឲ្យបានផ្តល់ព្រះគុណដល់អស់អ្នកដែលស្តាប់”(អេភេសូរ ៤:២៩)។ ពាក្យសម្តីរបស់អ្នកតែមួយម៉ាត់ អាចធ្វើឲ្យចិត្តរបស់គេប្រេះស្រាំ ហើយគេអាចចំណាយពេលពេញមួយជីវិត ដើម្បីជួសជុលចិត្តរបស់គេ។
បុរស និងស្ត្រីដែលអនុវត្តតាមគោលការណ៍យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ប្រហែលជាចង់សួរថា “តើមានមិត្តភក្តិណាដែលមានចារិកលក្ខណៈដូចនេះទេ? តើមានមនុស្សណាដែលខ្ញុំស្គាល់ តែងតែមានភាពជាប់លាប់ ដោយស្តីបន្ទោសខ្ញុំដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ តែងតែបង្ហាញព្រះគុណ និងយល់ចិត្តខ្ញុំ ក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយខ្ញុំទេ?” យើងអាចរកឃើញចម្លើយ នៅក្នុងអង្គព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។
លក្ខណៈនៃមិត្តភាពរបស់ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ ពិតជាអស្ចារ្យណាស់! ព្រះអង្គរាប់អានមនុស្សដែលព្រះអង្គមិនធ្លាប់ជួប ព្រះអង្គឈប់នៅក្រោមដើមឈើ ដើម្បីជជែកជាមួយអ្នកយកពន្ធ ដោយសុំទឹក ពីស្ត្រីដែលមានរឿងអាស្រូវ និងចូលទៅជិតមនុស្សមានជំងឺឃ្លង់ជាដើម។ ព្រះអង្គមានភាពជាទៀងទាត់ ក្នុងការបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ ព្រះអង្គតែងតែត្រៀមជាស្រេចដើម្បីមានបន្ទូលជាពាក្យពិត ទោះគេពិបាកទទួលព្រះអង្គស្អាងអ្នកដទៃឡើងក៏ដោយ។ ដែលសំខាន់បំផុតនោះ ព្រះអង្គស្រឡាញ់មិត្តសំឡាញ់ព្រះអង្គ យ៉ាងខ្លាំងបានជាព្រះអង្គលះបង់ព្រះជន្មដើម្បីពួកគេ(យ៉ូហាន ១៥:១៣)។ ព្រះអង្គជាមិត្តសំឡាញ់របស់មនុស្សមានបាប:
ព្រះយេស៊ូវជាមិត្តសំឡាញ់ពិត
ទ្រង់ទទួលទោសជួសយើងខ្ញុំ!
មានច្បាប់ចូលទៅគាត់ព្រះអង្គជិត
ទាំងទូលប្រាប់គ្រប់រឿងតូចធំ!
មិត្តភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវ គឺជាស្តង់ដាខ្ពស់បំផុតសម្រាប់យើងរាល់គ្នា។ ក្នុងនាមយើងជាមិត្តសំឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅយើង ឲ្យស្រឡាញ់ និងធ្វើជាមិត្តសំឡាញ់របស់អ្នកដទៃ ដូចព្រះអង្គផងដែរ!។ តាមពិត ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា យើងជាមិត្តសំឡាញ់ព្រះអង្គ បើយើងធ្វើតាមព្រះរាជបញ្ជាព្រះអង្គ(យ៉ូហាន ១៥:១៤)។ យើងត្រូវឆក់ឱកាសចែកចាយអំពីទំហំនៃមិត្តភាពរបស់ព្រះអង្គ ដល់អ្នកដែលគ្មានមិត្តភក្តិ និងអ្នកដែលគេមិនរាប់រក។
យើងរស់នៅក្នុងពិភពលោក ដែលច្រើនតែមានមនុស្សរាប់អានគ្នា ជាច្រើនរាប់មិនអស់ ហើយក៏មានមិត្តភក្តិក្នុងហ្វេសប៊ុកច្រើនផងដែរ។ ប៉ុន្តែ នេះមិនមែនជាមិត្តភាពពិតប្រាកដនោះទេ។ តើអ្នកមានមិត្តភក្តិដែលតែងតែយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នក មានភាពជិតស្និទ្ធ និងមានលក្ខណៈដូចព្រះគ្រីស្ទទេ? បើអ្នកមាន ចូរថែរក្សាមិត្តភាពជាមួយពួកគេ។ បើអ្នកមិនមានទេ ចូរអធិស្ឋានសូមឲ្យមាន។ ហើយនៅថ្ងៃនេះ ចូរយើងរស់នៅជាមិត្តភក្តិប្រភេទនេះ សម្រាប់អ្នកដទៃ។ អ្នកអាចធ្វើជាចម្លើយសម្រាប់ភាពឯកោរបស់នរណាម្នាក់ ឬការពារនរណាម្នាក់ ឲ្យរួចផុតពីភាពប្រេះបែក។
យ៉ាកុប ៥:១៣-២០
លោកុប្បត្តិ ៣៣-៣៥ និង រ៉ូម ១១:១៩-៣៦
