មហា​ក្សត្រ​ដែល​មាន​ជ័យ​ជម្នះ

“សូម​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ប្រកបដោយ​ព្រះគុណ និង​សេចក្តី​សុខ​សាន្ត អំពី​ព្រះ​ដ៏​គង់នៅ ក៏​គង់នៅ​តាំងតែ​ពីដើម ហើយ​ត្រូវ​យាង​មក​ទៀត និង​អំពី​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ទាំង៧ ដែល​នៅ​ចំពោះ​បល្ល័ង្ក​ទ្រង់ ហើយ​អំពី​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​ជា​ស្មរ​បន្ទាល់​ស្មោះ​ត្រង់ ដែល​កើត​ពី​ពួក​ស្លាប់​មក​មុនគេ​បង្អស់ ជា​អធិបតី​លើ​អស់​ទាំង​ស្តេច​នៅ​ផែនដី”។ វិវរណៈ ១:៤-៥

តើ​អ្នក​ត្រូវ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច នៅពេល​ដែល​ជំនឿ​របស់​អ្នក​ជា​គ្រីស្ទបរិស័ទ និង​កាលៈទេសៈ​នៃ​ជីវិត​អ្នក ហាក់​ដូច​ជា​ប្រកាស​អំពី​សេចក្តី​ពិត​ពីរ​ខុស​គ្នា?

នេះ​ជា​បញ្ហា​ដែល​អ្នកអាន​កណ្ឌ​គម្ពីរ​វិវរណៈ​ដំបូង​គេ​បាន​ជួប​ប្រទះ និង​ពិបាក​យល់​។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​ចុង​ក្រោយ​នៃ​ព្រះ​គម្ពីរ ត្រូវ​បាន​និពន្ធ​ឡើង មិនមែន​ដើម្បី​ឲ្យ​មាន​ការ​ភាន់​ច្រឡំ តែ​ដើម្បី​ធ្វើ​ជា​ព្រះពរវិញ(វិវរណៈ ១:៣)។ យើង​មិន​ត្រូវ​ចាត់​ទុក​កណ្ឌ​គម្ពីរ​នេះ​ជា​សៀវភៅ​ប្រស្នា ឬ​ល្បង​ប្រាជ្ញា​ផ្នែក​ទេវសាស្ត្រ​នោះ​ទេ​។ ផ្ទុយ​ទៅវិញ យើង​ត្រូវ​​យល់ថា សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​និពន្ធ សម្រាប់​អ្នកអាន ក្នុង​បរិបទ​នៃ​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត ជា​អ្នកជឿ​នៅ​សតវត្សរ៍ទី១ ដែល​កំពុង​ទទួលរង​ការ​វាយ​ប្រហារ និង​បៀតបៀន ដោយ​ពួក​អ្នក​កាន់​អំណាច​នៅ​សម័យ​នោះ ហើយ​គោលបំណង​នៃ​ការ​និពន្ធ​នេះ គឺ​ដើម្បី​ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​ក្តី​សង្ឃឹម និង​ការ​ធានា​។

កាល​នោះ គេ​កំពុង​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ ហើយ​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះអង្គ មាន​ការ​ជឿ​ជាក់​ច្បាស់​ថា ទោះ​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​យាង​ឡើង​ស្ថាន​សួគ៌​វិញ នោះ​ព្រះអង្គ​ក៏​នឹង​យាង​មកវិញ​មិនខាន​។ ពួកគេ​មាន​ការ​ជឿ​ជាក់​ដូច​នេះ ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ ជា​ព្រះអម្ចាស់ និង​មហាក្សត្រ បាន​គ្រប់​គ្រង​ទាំង​ស្រុង​មក​លើ​កាលៈទេសៈ​ទាំង​នោះ ហើយ​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះ​អង្គ​កំពុងតែ​បាន​សម្រេច នៅ​លើ​ផែនដី​ទាំងមូល​។ នេះ​ជា​ការ​ជឿ​ជាក់​របស់​ពួកគេ​។ ប៉ុន្តែ ពួកគេ​ក៏​ឃើញ​កាលៈទេសៈ​របស់​ពួកគេ ហាក់​ដូចជា​មិន​មាន​ភាព​ស្រប​គ្នា​នឹង​ការ​ជឿ​ជាក់​របស់​ពួកគេ​ទេ​។ ការ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​បាន​បញ្ជាក់​ដល់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក និង​បាន​ចែក​ចាយ​ដល់​មិត្ត​ភក្តិ និង​អ្នក​ជិត​ខាង តាម​អ្វី​ដែល​កណ្ឌ​វិវរណៈ​បាន​ចែង ហាក់​ដូចជា​មិន​កំពុង​តែ​កើត​ឡើង ក្នុង​សម័យ​របស់​ពួកគេ​ទេ​។ មាន​មនុស្ស​កាន់តែ​ច្រើន​សើច​ចំអក​ឲ្យ​ពួកគេ​។ តាម​ពិត សាវ័ក​ពេត្រុស​បាន​ដាស់តឿន​អ្នក​ជឿ​ថា “នៅ​ជាន់​ក្រោយ នឹង​មាន​មនុស្ស​ចំអក​មក ដែលគេ​ដើរ​តាម​សេចក្តី​ប៉ង​ប្រាថ្នា​របស់​គេ ទាំង​ចំអក​ឡកឡឺយ​ថា តើ​សេចក្តី​សន្យា​ពី​ព្រះ​អង្គ​យាង​មក​នៅឯណា ដ្បិត​តាំងពី​ពួក​ឰយុកោ​ដេក​លក់​ទៅ នោះ​គ្រប់​ទាំង​អស់​នៅតែ​ដដែល​ដូច​ជា​ពី​កំណើត​លោកីយ៍​រៀងមក​ដែរ”(២ពេត្រុស ៣:៣-៤)។

កាល​នោះ ពួក​ជំនុំ​នៅ​មាន​ទំហំ​តូច​នៅ​ឡើយ ហើយក៏​ស្ថិត​ក្នុង​ការ​ឡោម​ព័ទ្ធ​របស់​ខ្មាំង​សត្រូវ​ផង ហើយ​ចក្រភព​ជា​ច្រើន​កំពុង​លូត​លាស់​កាន់តែ​មាន​ភាព​រឹងមាំ​។ ការ​បៀតបៀន​មាន​ការ​កើន​ឡើង កាន់តែ​ខ្លាំង ហើយ​អារក្ស​មុខ​ជា​មក​បោះ​សម្តី​ស៊កសៀត ដាក់​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ដែល​កំពុង​រង​ទុក្ខ​ទាំង​នោះ​ថា ពួកគេ​កំពុង​ត្រូវ​ដើរ​តាម​ការ​ស្រមើស្រមៃ​ដ៏​ធ្ងន់ធ្ងរ​។ ពួកគេ​ត្រូវ​ការ​ព្រះយេស៊ូវ​ប្រទាន​ពូក​គេ នូវ​ទស្សនៈ​របស់​ព្រះអង្គ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ពួកគេ​បាក់​ទឹក​ចិត្ត ភាន់​ភាំង ឬ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ពិបាក​ពេក​នោះ​ឡើយ​។ ពួកគេ​ចាំបាច់​ត្រូវ​ដឹង​ថា ព្រះ​យេស៊ូវ​នៅតែ​ជា​ព្រះអម្ចាស់ និង​មហាក្សត្រ​ដ៏​មាន​ជ័យ​ជម្នះ​។ ការ​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ​របស់​ព្រះអង្គ​បាន​ប្រកាស អំពី​អំណាច និង​ភាព​ត្រឹម​ត្រូវ​របស់​ព្រះអង្គ​។ រាស្រ្ត​របស់​ព្រះអង្គ​អាច​ថ្វាយ​ជីវិត និង​អនាគត​របស់​ពួកគេ ដាច់​ដល់​ព្រះអង្គ​។

ក្នុង​លោកិយ​ដែល​បន្ត​បៀតបៀន​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ កណ្ឌ​គម្ពីរ​វិវរណៈ គឺជា​អ្វី​ដែល​ពួក​ជំនុំ​សព្វថ្ងៃ​ត្រូវ​ការ​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​សេដ្ឋកិច្ច​ពិភពលោក​កំពុង​ធ្លាក់​ចុះ ការ​ខ្វះខាត​ផ្នែក​សម្ភារៈ បញ្ហា​សីលធម៌​ធ្លាក់​ចុះ និង​អត្ត​សញ្ញាណ​ផ្ទាល់​ខ្លួន កំពុង​គំរាម​កំហែង ធ្វើ​ឲ្យ​ខូច​គំនិត​របស់​មនុស្ស​ប្រុស​ស្រី សំណេរ​របស់​សាវ័ក​យ៉ូហាន​បាន​រំឭក​យើង​ថា ជំនឿ​របស់​យើង​ជា​គ្រីស្ទបរិស័ទ មាន​ភាព​គ្រប់​គ្រាន់​ល្មម​សម្រាប់​បញ្ហា​ប្រឈម និង​សំណួរ​ដែល​យើង​កំពុង​ជួប​ប្រទះ​។ តើ​កាលៈទេសៈ​របស់​អ្នក​កំពុង​នាំ​ឲ្យ​អ្នក​មាន​ការ​សង្ស័យ​មក​លើ​ការ​បង្រៀន​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ ដែល​អ្នក​បាន​ជឿ​ឬទេ? ចូរ​ជឿ​ជាក់​លើ​ការ​ធានា​នេះ : ព្រះយេស៊ូវ​បាន​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ ព្រះយេស៊ូវ​សោយរាជ្យ ហើយ​ទី​បំផុត ព្រះ​យេស៊ូវ​មាន​ជ័យ​ជម្នះ​។

វិវរណៈ ១:១-៨

លោកុប្បត្តិ ៣៩-៤០ និង រ៉ូម ១៣

Share this post:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp

More articles