ជា​មនុស្ស​តូច​ទាប តែ​ព្រះ​ទ្រង់​ស្រឡាញ់ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

ទំនុក​ដំកើង ១៣៨

ដ្បិត​ទោះបើ​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ខ្ពស់ គង់តែ​ទ្រង់​យល់​ដល់​ពួក​អ្នក​រាបសា​ដែរ តែ​ឯ​មនុស្ស​ឆ្មើង​ឆ្មៃ ទ្រង់​ស្គាល់​គេ​ពី​ចំងាយ​ហើយ​។ ទំនុក​ដំកើង ១៣៨:៦

ថ្ងៃ​មួយ ខ្ញុំ​បាន​ស្វាគមន៍​គ្រួសារ​មួយ ដែល​បាន​មក​ចូល​រួម​ជា​ភ្ញៀវ ក្នុង​កម្មវិធី​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​នៅ​ព្រះវិហារ​របស់​ខ្ញុំ​។ ក្រុម​គ្រួសារ​នេះ មាន​កូន​ស្រី​ម្នាក់​ជា​ជន​ពិការ​។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​លត់​ជង្គង់ នៅ​ក្បែរ​ក្មេង​ស្រី​តូច​នោះ ដែល​កំពុង​អង្គុយ​នៅ​លើ​រទេះរុញ ហើយក៏​បាន​ណែនាំ​នាង ឲ្យ​ស្គាល់​សត្វ​ឆ្កែ​របស់​ខ្ញុំ​ឈ្មោះ​ខាលី(Callie) ហើយក៏​បាន​សរសើរ​ថា នាង​មាន​វ៉ែនតា និង​ស្បែក​ជើង​ពណ៌​ផ្កាឈូក​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត​។ ទោះ​នាង​មិន​អាច​និយាយ ក៏​ទឹក​មុខ​ញញឹម​របស់​នាង បាន​ប្រាប់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា នាង​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​នៅ​ក្នុង​ការ​ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​ខ្ញុំ​។ ពេល​នោះ មាន​ក្មេង​ស្រី​តូច​ម្នាក់​បាន​ចូល​មក​ជិត​យើង ដោយ​មិន​ហ៊ាន​មើល​មុខ​នាង​ចំ​។ ក្មេង​ស្រី​តូច​នោះ​ក៏​បាន​និយាយ​ខ្សឹប​ៗ​ថា “សូម​អ្នកគ្រូ​និយាយ​ប្រាប់​គាត់​ថា រ៉ូប​របស់​គាត់​ស្អាត​ណាស់”។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ប្រាប់​នាង​ថា “ក្មួយ​ទៅ​ប្រាប់​គាត់​ខ្លួនឯង​ទៅ​។ គាត់​មាន​ចិត្ត​ល្អ មិន​ខុសពី​ក្មួយ”។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ពន្យល់​ប្រាប់​គាត់ អំពី​ភាព​ងាយ​ស្រួល ក្នុង​ការ​ជជែក​ជាមួយ​មិត្ត​ភក្តិ​ថ្មី​ម្នាក់​នេះ ទោះ​នាង​មិន​អាច​ទំនាក់​ទំនង​ដូច​យើង​ក៏ដោយ ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏បាន​ពន្យល់​ផង​ដែរ​ថា ការ​ញញឹម​ដាក់​នាង ក៏​អាច​ជួយ​ឲ្យ​នាង​មាន​អារម្មណ៍​ថា គេ​ទទួល​ស្វាគមន៍ និង​ស្រឡាញ់​នាង​ផង​ដែរ​។

ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប និង​ក្នុង​ពិភពលោក​នេះ គេ​ច្រើនតែ​មិន​រាប់រក​មនុស្ស​ជា​ច្រើន ដោយសារ​គេ​គិតថា ពួកគេ​មាន​ភាព​ខុស​ប្លែក​គេ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ព្រះ​ដ៏​ធំ​ប្រសើរ​នៃ​យើង បាន​ឲ្យ​តម្លៃ​មក​លើ​ភាព​ខុស​ប្លែក​របស់​យើង ហើយ​បាន​ត្រាស់ហៅ​យើង​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ការ​ប្រកប​ស្និទ្ធ​ស្នាល​ជាមួយ​ព្រះអង្គ និង​មហា​គ្រួសារ​របស់​ព្រះអង្គ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក១៣៨ ស្តេច​ដាវីឌ​មាន​បន្ទូល​ថា “ទូល​បង្គំ​នឹង​អរ​ព្រះគុណ​ដល់​ទ្រង់​អស់ពី​ចិត្ត ទូល​បង្គំ​នឹង​ច្រៀង​សរសើរ​ទ្រង់ នៅ​ចំពោះ​មុខ​នៃ​អស់​ទាំង​ព្រះ”(ខ.១)។ ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ទៀត​ថា “ដ្បិត​ទោះបើ​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ខ្ពស់ គង់តែ​ទ្រង់​យល់​ដល់​ពួក​អ្នក​រាបសា​ដែរ”(ខ.៦)។

ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះ​នាម​ដែល​បាន​តម្កើង​ខ្ពស់​ឡើង ហើយ​បរិសុទ្ធ​។ ព្រះអង្គ​ទតមើល ដោយ​ព្រះទ័យ​សប្បុរស​ចំពោះ​យើង ដែល​ជា​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​របស់​ព្រះអង្គ ជា​ពិសេស​នៅពេល​ដែល​យើង​បន្ទាប​ខ្លួន​​។ ចូរ​យើង​ទូល​សូម​ព្រះ​អង្គ​ជួយ​យើង ឲ្យ​មើលទៅ​អ្នក​ដទៃ និង​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​គេ ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស ហើយ​ទន្ទឹម​នឹង​នោះ យើង​អាច​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ដែល​បាន​បញ្ជាក់​ថា ព្រះអង្គ​បាន​ស្រឡាញ់​យើង ទោះ​យើង​តូច​ទាប​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ​។—Xochitl Dixon

តើ​ការ​នឹក​ចាំ​ថា អ្នក​មាន​ភាព​តូច​ទាប បើ​ធៀប​នឹង​ព្រះ បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​របៀប​ដែល​អ្នក​គិត​អំពី​អ្នក​ដទៃ ដូច​ម្តេច​ខ្លះ?
តើ​អ្នក​អាច​បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដល់​មនុស្ស​ក្នុង​សហគមន៍​របស់​អ្នក ដែល​ជា​ជន​ពិការ​ដូច​ម្តេច​ខ្លះ?

ឱ​ព្រះអម្ចាស់ សូម​ព្រះ​អង្គ​ជួយ​ទូល​បង្គំ ឲ្យ​ទទួល​ស្វាគមន៍​មនុស្ស​ទាំង​អស់ ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស​ជា​បរិបូរ
និង​ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​គ្មាន​លក្ខ​ខណ្ឌ ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បង្ហាញ​ចំពោះ​ទូល​បង្គំ​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​។

គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : និក្ខមនំ ៣១-៣៣ និង ម៉ាថាយ ២២:១-២២

More articles