កាឡាទី ៤:១-៧
កាលអ្នក ដែលត្រូវគ្រងមរដក នៅក្មេងនៅឡើយ នោះមិនផ្សេងពីបាវបំរើប៉ុន្មានទេ ទោះបើជាម្ចាស់លើទាំងអស់ក៏ដោយ។ កាឡាទី ៤:១
កាលឪពុកម្តាយរបស់អាប៊ីហ្គេល(Abigail) បានបាត់បង់ជីវិតយ៉ាងសោកសៅ នៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ គាត់បានទទួលមរតកជាអចលនទ្រព្យជាច្រើន។ នាងក៏បានដឹងផងដែរថា ឪពុកម្តាយរបស់នាងបានរៀបចំឲ្យមានគេគ្រប់គ្រងទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់នោះជំនួសនាង ជាបណ្ដោះអាសន្ន។ នៅពេលនោះ នាងគ្រាន់តែអាចទទួលបានលុយល្មមនឹងអាចបង់ថ្លៃការសិក្សានៅមហាវិទ្យាល័យប៉ុណ្ណោះ។ ទ្រព្យសម្បត្តិផ្សេងទៀតនឹងស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់នាង នៅពេលដែលនាងមានអាយុច្រើនជាងនេះ។ អាប៊ីហ្គេលមានអារម្មណ៍នឿយណាយយ៉ាងខ្លាំង តែក្រោយមក នាងក៏បានដឹងថា ឪពុកម្តាយរបស់នាងបានធ្វើការរៀបចំប្រកបដោយប្រាជ្ញា នៅក្នុងការធ្វើផែនការផ្ទេរមរតកឲ្យនាង។
ក្នុងបទគម្ពីរកាឡាទី ជំពូក៤ សាវ័កប៉ុលបានលើកយកឧទាហរណ៍ស្រដៀងនេះផងដែរ ដើម្បីពន្យល់អំពីស្ថានភាពរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដែលជាអ្នកស្នងមរតកនៃសេចក្តីសញ្ញាដែលព្រះបានតាំងជាមួយលោកអ័ប្រាហាំ។ ព្រះអម្ចាស់បានតាំងសញ្ញាជាមួយលោកអ័ប្រាហាំ ដើម្បីប្រទានពរគាត់ ហើយការកាត់ស្បែកគឺជាទីសំគាល់នៃសេចក្តីសន្យានេះ(មើលលោកុប្បត្តិ ១៧:១-១៤)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ទីសំគាល់នេះមិនមែនជាសេចក្តីសន្យាទេ។ កូនចៅជំនាន់ក្រោយរបស់លោកអ័ប្រាហាំត្រូវរង់ចាំកូនចៅជំនាន់ក្រោយរបស់គាត់ ដែលនឹងសម្រេចព្រះបន្ទូលសន្យានេះ។ អ៊ីសាកក៏បានចាប់កំណើត ហើយក៏បានចង្អុលបង្ហាញទៅរកកំណើតរបស់ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដែលនឹងប្រោសលោះរាស្រ្តរបស់ព្រះ(កាឡាទី ៥:៤-៥)។
ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល គឺមិនខុសពីអាប៊ីហ្គេលទេ។ ពួកគេក៏ត្រូវរង់ចាំរហូតដល់ពេល ដែលព្រះវរបិតាបានកំណត់(ខ.២)។ ទាល់តែដល់ពេលនោះ ទើបពួកគេអាចទទួលមរតកយ៉ាងពេញលេញ។ មរតកដែលពួកគេបានទន្ទឹងរង់ចាំនោះ នឹងមកដល់នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវសុគត ព្រះសពទ្រង់ត្រូវគេបញ្ចុះក្នុងផ្នូរ ហើយព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ ហើយអស់អ្នកដែលទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទ មិនមែនជាទាសករនៃអំពើបាបទៀតទេ តែជាកូនព្រះ(ខ.៧)។ ព្រះអង្គបានតាំងសេចក្តីសញ្ញាថ្មីជាមួយយើងហើយ។ យើងមានផ្លូវចូលទៅរកព្រះ! យើងអាចហៅព្រះអង្គថា “អ័ប្បា ព្រះវរបិតា”(ខ.៦)។—Matt Lucas
បើអ្នកប្រកាសថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះអ្នកមិនមែនជាទាសកររបស់បាបទៀតទេ តែជាកូនព្រះ?
តើការស្គាល់ព្រះអង្គជាព្រះវរបិតា មានន័យយ៉ាងណាចំពោះអ្នក?
ឱព្រះវរបិតានៃសេចក្តីស្រឡាញ់ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ សម្រាប់ការចាត់ព្រះរាជបុត្រាព្រះអង្គ
ឲ្យមកដោះស្រាយបញ្ហានៃអំពើបាបរបស់លោកិយ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ចោទិយកថា ១៤-១៦ និង ម៉ាកុស ១២:២៨-៤៤
