«ដ្បិតខ្ញុំដឹងថា ការនេះនឹងបានត្រឡប់ជាសេចក្តីសង្គ្រោះដល់ខ្ញុំវិញ ដោយអ្នករាល់គ្នាអធិស្ឋានឲ្យខ្ញុំ ហើយដោយព្រះទ្រង់ប្រទានព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមកជួយផង» (ភីលីព ១:១៩)។
ក្នុងជីវិតអ្នក តើមាននរណាខ្លះដែលអ្នកមិនអធិស្ឋានឲ្យដោយសារអ្នកគិតថា ពួកគេមិនត្រូវការអ្នកអធិស្ឋានឲ្យពួកគេ? តាមទស្សនៈរបស់យើងជាមនុស្សមានកម្រិត យើងងាយនឹងមើលទៅអ្នកដទៃ ដោយគិតស្មានថា ពួកគេមិនត្រូវការជំនួយយើង។ ប៉ុន្តែ តាមពិត យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែត្រូវការការអធិស្ឋានរបស់អ្នកដទៃដែលមានប្រយោជន៍ដល់ការរស់នៅរបស់យើង។
កាលសាវ័ក ប៉ុល កំពុងជាប់គុក គាត់បានសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅពួកជំនុំនៅទីក្រុងភីលីព ហើយមានប្រសាសន៍ថា ការរំដោះដែលគាត់បានទទួល គឺបានមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ តែក៏ដោយសារការអធិស្ឋានរបស់រាស្ត្រព្រះអង្គផងដែរ។ ទោះគាត់កំពុងនិយាយសំដៅទៅលើការរំដោះពីទុក្ខលំបាកដែលគាត់ទើបតែបានជួបប្រទះ ឬការរំដោះចុងក្រោយ ដែលនាំគាត់ចូលទៅរស់នៅក្នុងព្រះវត្តមានព្រះគ្រីស្ទក្តី សាវ័ក ប៉ុល ចង់ឲ្យមិត្តសម្លាញ់គាត់នៅក្រុងភីលីពដឹងថា គាត់ពឹងផ្អែកទៅលើការអធិស្ឋានរបស់អ្នកដទៃ ដែលជួយទ្រទ្រង់គាត់ ក្នុងអំឡុងពេលគាត់ធ្វើការបម្រើព្រះ។
សាវ័ក ប៉ុល ក៏បានសុំពួកជំនុំនៅកន្លែងផ្សេង ឲ្យអធិស្ឋានឲ្យគាត់ផងដែរ។ កាលគាត់សរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅពួកជំនុំ នៅទីក្រុងរ៉ូម គាត់ក៏មានប្រសាសន៍ផងដែរថា «បងប្អូនអើយ ខ្ញុំទូន្មានអ្នករាល់គ្នា ដោយនូវព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងរាល់គ្នា ហើយដោយនូវសេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះវិញ្ញាណថា ចូរអ្នករាល់គ្នាខំប្រឹងអធិស្ឋានដល់ព្រះជាមួយនឹងខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានរួចពីពួកមនុស្សមិនជឿនៅស្រុកយូដា ហើយឲ្យការដែលខ្ញុំទៅធ្វើនៅក្រុងយេរូសាឡឹម បានគាប់ចិត្តដល់ពួកបរិសុទ្ធផង» (រ៉ូម ១៥:៣០-៣១)។ គាត់ចង់ឲ្យពួកគេមានការតយុទ្ធទាំងអស់គ្នា ហើយមានភាពស្រស់ថ្លាឡើង។ គាត់ចង់ឲ្យការងាររបស់គាត់ មានប្រយោជន៍ចំពោះពួកបរិសុទ្ធ។ គាត់ចង់ទទួលការរំដោះ។ ហើយគាត់ប្រាប់ពួកគេថា ការនេះអាចសម្រេចបាន តាមរយៈការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេ! គឺដូចដែលលោកគ្រូ ស្ព័រជិន (C.H. Spurgeon) ជាទេវវិទូដ៏ល្បីល្បាញបានមានប្រសាសន៍ថា ការអធិស្ឋានគឺជាខ្សែទាញជួងឲ្យបន្លឺសម្លេងឡើងក្នុងប៉មជួងរបស់ព្រះអម្ចាស់1។ នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះអម្ចាស់ ព្រះអង្គបង្ហាញគំរូ ផែនការ និងព្រះចេស្ដាតាមរយៈការអធិស្ឋានរបស់យើង។
ចូរយើងស្រែករកព្រះ។ សាវ័ក ប៉ុល ជំរុញយើងឲ្យធ្វើដូចនេះឯង។ បើយើងចង់ឃើញព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះ ធ្វើការតាមរបៀបដ៏អស្ចារ្យ ជាដំបូងយើងត្រូវតែស្ម័គ្រចិត្តអធិស្ឋានជាប្រចាំអស់ពីចិត្ត ដោយការបន្ទាបខ្លួន។ ពាក្យរបស់សាវ័ក ប៉ុល បានប្រាប់យើងថា ខណៈពេលដែលយើងចូលរួមជាមួយពួកបរិសុទ្ធដទៃទៀតក្នុងការអធិស្ឋាន យើងអាចជួយទ្រទ្រង់ដល់ភាពកម្សោយរបស់ពួកគេ។ យើងអាចសូមឲ្យពួកគេមានសេចក្តីក្លាហាន ហើយសូមព្រះរំដោះពួកគេឲ្យរួចពីបញ្ហាអ្វីមួយ។
ដូចនេះ តើអ្នកដឹងថា នរណាខ្លះកំពុងត្រូវការអ្នកអធិស្ឋានឲ្យ? តើអ្នកនឹងអធិស្ឋានឲ្យពួកគេដោយចិត្តឧស្សាហ៍ ក្លាហាន និងខ្ជាប់ខ្ជាន់ទេ? ហើយតើអ្នកដឹងថា នរណាខ្លះដែលហាក់ដូចជាមិនត្រូវការអ្នកអធិស្ឋានឲ្យ? ជាការពិតណាស់ ពួកគេត្រូវការ! តើអ្នកនឹងអធិស្ឋានឲ្យពួកគេ ដោយទឹកចិត្តដូចនេះដែរទេ?
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ភីលីព ១:៣-១១
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ យ៉ូប ៣២-៣៣ និង១កូរិនថូស ១១:១-១៦
1Feathers for Arrows: or, Illustrations for Preachers and Teachers, from My Note Book (Passmore & Alabaster, ឆ្នាំ១៨៧០), ទំព័រ១៧១។
