និក្ខមនំ ៣១:១-១១
អញបានបំពេញគាត់ដោយព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ ឲ្យមានគំនិតវាងវៃ មានយោបល់មានចំណេះចេះធ្វើការគ្រប់មុខទាំងអស់ ឲ្យបានប្រសប់នឹងបង្កើតអស់ទាំងការ។ និក្ខមនំ ៣១:៣-៤
អ្នកលេងព្យាណូខ្លះ ដែលមានឈ្មោះល្បីល្បាញបំផុតនៅលើពិភពលោក ដែលមានដូចជា លោកវ៉ាន ឃ្លីបឺន(Van Cliburn) និង វ៉្លាឌីមៀរ ហូរូវីត(Vladimir Horowitz) បានពឹងផ្អែកទៅលើលោក ហ្វ្រង់ មូហ(Franz Mohr) ជាប្រធានបច្ចេកទេសការប្រគំតន្ត្រីនៅមហោរាស្រពស្តេនវេយ និងសាន់ ក្នុងទីក្រុងញ៉ូយ៉ក ដើម្បីត្រៀមព្យាណូរបស់ពួកគេ សម្រាប់ការប្រគំតន្ត្រី។ ក្នុងនាមគាត់ជាអ្នកជំនាញសារេខ្សែខ្ទង់ព្យាណូ គេតែងតែស្វែងរកលោកម៉ូហប ដោយសារគាតមានចំណេះដឹងផ្នែកព្យាណូ និងមានជំនាញដែលគួរឲ្យស្ញប់ស្ញែងអស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍។ លោកម៉ូហ ជឿថា ព្រះបានប្រទានជំនាញរបស់គាត់មក សម្រាប់ឲ្យគាត់បានបម្រើព្រះអង្គ ហើយគាត់ក៏បានចែកចាយជំនឿរបស់គាត់ ដល់អ្នកលេងព្យាណូ និងអ្នកដទៃទៀត ដែលធ្វើការជាមួយគាត់ ក្នុងកម្មវិធីប្រគំតន្ត្រី។
កាលប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលបានត្រៀមខ្លួន ដើម្បីសាងសង់រោងឧបោសថ និងផលិតសម្ភារៈដទៃទៀត សម្រាប់កម្មវិធីថ្វាយបង្គំព្រះ ពួកគេត្រូវការអ្នកដែលមានជំនាញច្បាស់លាស់(និក្ខមនំ ៣១:៧-១១)។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានចង្អុលបង្ហាញសិល្បករជំនាញពីរនាក់ គឺលោកបេតសាលាល និងលោកអូហូលីអាប់ ឲ្យធ្វើការងារ និងប្រទានពរពួកគេឲ្យបានពេញដោយ “ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ ឲ្យមានគំនិតវាងវៃ មានយោបល់មានចំណេះចេះធ្វើការគ្រប់មុខទាំងអស់ ឲ្យបានប្រសប់នឹងបង្កើតអស់ទាំងការ”(ខ.៣-៤)។ ក្រៅពីជំនាញដែលពួកគេមាន ព្រះអម្ចាស់ក៏បានចម្រើនកម្លាំងពួកគេ ឲ្យមានការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គ ក្នុងការបំពេញកិច្ចការទាំងនោះ។ ការដែលពួកគេបានស្ម័គ្រចិត្តប្រើជំនាញរបស់ខ្លួន ក្នុងការបម្រើព្រះ គឺបានអនុញ្ញាតពួកអ៊ីស្រាអែល ឲ្យអាចថ្វាយបង្គំព្រះអង្គបានត្រឹមត្រូវ។
ទោះយើងគិតថា យើងមានអំណោយទានខាងសិល្បៈឬអត់ យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែពិសេស ដោយព្រះទ្រង់បានប្រទានអំណោយទានផ្សេងៗគ្នា ដែលយើងអាចប្រើដើម្បីបម្រើអ្នកដទៃ(រ៉ូម ១២:៦)។ ដោយអំណាចនៃព្រះវិញ្ញាណ យើងអាចបម្រើ និងថ្វាយបង្គំព្រះ តាមរយៈការងាររបស់យើង ដោយប្រើប្រាជ្ញា ការយល់ដឹង និងជំនាញដែលព្រះអង្គបានប្រទានយើង។—Lisa M. Samra
តើព្រះទ្រង់បានប្រទានអំណោយទានអ្វីខ្លះដល់អ្នក? តើអ្នកអាចប្រើអំណោយទានរបស់អ្នកដូចម្តេចខ្លះ ដើម្បីបម្រើព្រះអង្គ?
ឱព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឲ្យចាំថា ទូលបង្គំត្រូវប្រើសមត្ថភាពដែលព្រះអង្គប្រទានទូលបង្គំ ដើម្បីធ្វើជាដង្វាយដ៏បរិសុទ្ធ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ចោទិយកថា ៣២-៣៤ និង ម៉ាកុស ១៥:២៦-៤៧
