«លោក ពីឡាត់ ធ្វើប្រកាស១បិទនៅលើឈើឆ្កាង មានសេចក្តីថា «នេះឈ្មោះយេស៊ូវជាអ្នកស្រុកណាសារ៉ែត ស្ដេចនៃសាសន៍យូដា»» (យ៉ូហាន ១៩:១៩)។
នៅពេលដែលគេឆ្កាងព្រះយេស៊ូវ គេបានឆ្លាក់អក្សរពីលើផ្លាកតូចមួយនៅលើកំពូលឈើឆ្កាង ដែលប្រកាសថា ព្រះអង្គ «ជាស្ដេចនៃសាសន៍យូដា»។ គេបានដាក់ផ្លាកនេះដើម្បីជាការចំអកឲ្យព្រះអង្គ តែវាបានប្រកាសសេចក្តីពិតដល់អ្នកដែលបានឃើញហេតុការណ៍នោះថា ព្រះយេស៊ូវពិតជាក្សត្រមែន! តែផ្លាកនោះក៏គួរតែកណ្ដាលចិត្តយើងឲ្យសួរខ្លួនឯងថា តើខ្ញុំពិតជាបានរស់នៅឲ្យសក្តិសមនឹងការទទួលស្គាល់ថា ព្រះយេស៊ូវជាក្សត្រនៃជីវិតខ្ញុំឬទេ?
ព្រះគម្ពីរបានចែងឲ្យយើងដឹងថា អក្សរដែលគេបានឆ្លាក់ពីលើផ្លាកនោះមានបីភាសា គឺភាសាអើរ៉ាម ជាភាសាដែលជនជាតិយូដាភាគច្រើនប្រើ ក្នុងសតវត្សរ៍ទី១ នៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡឹម និងតំបន់ជិតខាង និងភាសាឡាតាំង ជាភាសាផ្លូវការរបស់ចក្រភពរ៉ូម៉ាំង និងភាសាក្រិក ជាភាសាដ៏ពេញនិយម ក្នុងវិស័យពាណិជ្ជកម្ម និងវប្បធម៌ (យ៉ូហាន ១៩:២០)។ ក្នុងភាសាទាំងនេះ មនុស្សមកពីគ្រប់ទិសទី ដែលបានឃើញហេតុការណ៍នោះ អាចអានអក្សរដែលគេបានសរសេរថា ព្រះយេស៊ូវជាក្សត្រ។ នៅពេលពួកគេអានអក្សរនៅលើផ្លាកនោះ លោកីយ៍ទាំងមូលត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តជឿថា ព្រះយេស៊ូវជានរណាចំពោះពួកគេ។
ក្នុងរឿងនៃការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវ យើងសង្កេតឃើញចារិកលក្ខណៈខុសៗគ្នា ក្នុងសម័យនោះ ក៏ដូចជាក្នុងសម័យយើង។ យើងឃើញថា លោក ពីឡាត់ មានចារិកលក្ខណៈជាអ្នកនយោបាយ ដែលមានអំនួត មានភាពស្ទាក់ស្ទើរ និងការគិតអំពីផលចំណេញ និងផលវិបាកផ្នែកនយោបាយ។ ពួកទាហានដែលឆ្កាងព្រះយេស៊ូវ ផ្ដោតទៅលើការបំពេញតួនាទីជាធម្មតារបស់ខ្លួនជាពេជ្ឈឃាដ។ អ្នកដែលចំអកឲ្យព្រះអម្ចាស់ គឺមិនបានបង្ហាញអ្វីដល់ព្រះក្រៅពីសេចក្តីសម្អប់ចំពោះព្រះអង្គ។ ក្នុងចំណោមហ្វូងមនុស្សដែលមើលឃើញហេតុការណ៍ មានអ្នកដែលមិនមានចំណាប់អារម្មណ៍ទាល់តែសោះចំពោះរឿងនៃភាពអស់កល្ប។ ប៉ុន្តែ បន្ទាប់មក ក្នុងភាពងងឹតនោះ អ្នកដែលជាប់ឆ្កាងនៅក្បែរព្រះអង្គកំពុងតែជិតស្លាប់ ស្ថិតក្នុងភាពអស់សង្ឃឹម តែបានងាកទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដើម្បីទទួលបានសេចក្តីសង្ឃឹម ហើយក៏បានរកឃើញក្តីសង្ឃឹម។ ហើយក្រុមគ្រួសារ និងមិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះយេស៊ូវជាអ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងស្មោះត្រង់ពួកគេមានចិត្តសោកសង្រេង ហើយបានមើលឃើញការបញ្ចុះព្រះសពព្រះអង្គក្នុងផ្នូរ ដែលនឹងនៅទទេរក្នុងពេលដ៏ខ្លីខាងមុខ។
អ្នកទាំងអស់នោះភាគច្រើនបានឃើញផ្លាកដែលសរសេរថា «នេះឈ្មោះយេស៊ូវជាអ្នកស្រុកណាសារ៉ែត ស្ដេចនៃសាសន៍យូដា»។ ពួកគេសុទ្ធតែបានឃើញព្រះយេស៊ូវ ដែលជាប់ឆ្កាងនៅក្រោមផ្លាកនោះ។ ទោះដោយសេចក្តីសម្អប់ ឬដោយមានសង្ឃឹមក្តី ពួកគេសុទ្ធតែបានឃើញហេតុការណ៍ជាប្រវត្តិសាស្ត្រនេះ ហើយសុទ្ធតែត្រូវយករឿងនេះមកពិចារណាដោយផ្សាភ្ជាប់អង្គបុគ្គលនៃព្រះគ្រីស្ទជាមួយនឹងជីវិតរបស់ខ្លួន។ ហើយខណៈពេលដែលផ្លាកនោះបានប្រកាសអំពីភាពជាក្សត្រនៃព្រះគ្រីស្ទ ព្រះអង្គបានជាប់ឆ្កាង ដោយប្រកាសអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់មានអំណាចបំផុត ដែលលោកីយ៍មិនធ្លាប់បានស្គាល់។
អ្វីដែលយើងត្រូវសួរនោះគេ តើយើងត្រូវឆ្លើយតបយ៉ាងណាចំពោះសេចក្តីស្រឡាញ់នេះ? យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែអាចរកឃើញនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមហ្វូងមនុស្សទាំងនោះដែលមានចារិកលក្ខណៈដូចយើង ជាអ្នកមានអំនួត ជាអ្នកមិនចាប់អារម្មណ៍ ឬជាអ្នកមានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះអង្គ។ យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែប្រឈមមុខដាក់ព្រះយេស៊ូវជាអង្គដែលកែប្រែជីវិតយើង។
តើឈើឆ្កាង និងផ្នូរដែលនៅទទេ មានផលប៉ះពាល់យ៉ាងណាមកលើទំនាក់ទំនង ការងារ គោលបំណង និងអត្តសញ្ញាណរបស់អ្នក? បើព្រះយេស៊ូវសោយរាជ្យលើជីវិតអ្នក នោះការសុគត និងការមានព្រះជន្មឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គ នឹងកែប្រែរបៀបដែលអ្នករស់នៅ និងអត្ថន័យនៃជីវិតរបស់អ្នក។ នៅក្នុងការមើលទៅព្រះអង្គ ហើយយល់ស្របចំពោះផ្លាកនោះ យើងមានក្តីសង្ឃឹមថា នឹងមានជីវិតអស់កល្ប និងមានគោលបំណងនៅថ្ងៃនេះ។ «ព្រះយេស៊ូវជាស្ដេច» របស់សាសន៍យូដា និងសាសន៍ដទៃ ក៏ដូចជារបស់លោកីយ៍ទាំងមូល និងរួមទាំងជីវិតអ្នក និងខ្ញុំផងដែរ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ លូកា ២៣:៣២-៥៦
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ លេវីវិន័យ ២៣-២៤ និងវិវរណៈ ២
