មេរៀន​ទទួល​បាន​ពី​ទុក្ខ​លំបាក

លោកុប្បត្តិ ២៩:៣១-៣៥

នាង​គិតថា ម្តង​ណេះ​អញ​នឹង​សរសើរ​ដល់​ព្រះ‌​យេហូវ៉ា ដោយហេតុ​នោះ​បានជា​នាង​ឲ្យ​ឈ្មោះថា យូដា​។ លោកុប្បត្តិ ២៩:៣៥

ថ្ងៃ​មួយ អ្នក​ស្រី​ដូនណា(Donna) ជា​ម្តាយ​ដែល​មាន​កូន​បី​នាក់ បាន​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​មិន​ចូល​ចិត្ត​ទិវា​អ្នក​ម្តាយ​ទាល់​តែ​សោះ​។ វា​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​ថា ខ្ញុំ​មាន​ចំណុច​ខ្វះខាត និង​បរាជ័យ​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​មាន និង​កំពុង​មាន ក្នុង​នាម​ខ្ញុំ​ជា​ម្តាយ”។

អ្នក​ស្រី​ដូនណា​បាន​ចាប់​ផ្តើម​ជីវិត​ជា​ម្តាយ ដោយ​ការ​រំពឹង​ខ្ពស់​ពេក​។ ការ​ពិត​ដែល​គាត់​បាន​ឃើញ​ជាក់​ស្តែង ក៏បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​មាន​ការ​រំពឹង​ទាប​ជាង​មុន​។ គាត់​ថា “ការ​ធ្វើ​ជា​ម្តាយ​គេ គឺជា​ភារកិច្ច​ដែល​ពិបាក​បំផុត ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ”។ ក្នុង​ចំណោម​កូនៗ​របស់​គាត់ មាន​កូន​ម្នាក់​ដែល​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​​អស់​ភាព​អត់​ធ្មត់​។

កាល​ព្រះ​ទ្រង់​ជ្រើសរើស​នាង​ឡេអា ឲ្យ​ជា​បុព្វ​បុរស​របស់​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល យើង​អាច​ដឹង​ច្បាស់​ថា គាត់​ប្រាកដ​ជា​មាន​ការ​រំពឹង​ខ្ពស់ សម្រាប់​កូន​របស់​គាត់​ម្នាក់ៗ​។ គាត់​បាន​ដាក់​ឈ្មោះ​ឲ្យ​កូន​ប្រុស​ដំបូង៤នាក់ ស្រប​ទៅតាម​ស្ថានភាព​ដ៏​ពិបាក​របស់​គាត់(លោកុប្បត្តិ ២៩:៣២-៣៥)។ ប៉ុន្តែ នៅពេល​ដែល​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​បាន​និយាយ​អំពី​រឿង​ដ៏​ខ្មៅ​ងងឹត យើង​ឃើញថា ពួក​កូន​ប្រុស​ទាំង​នេះ​ក៏បាន​ដើរតួ​ជា​មនុស្ស​អាក្រក់​។ ខ្លះ​មាន​កំហុស ដោយសារ​បាន​សម្លាប់​គេ(៣៤:២៤-៣០) និង​លក់​គេ​ឲ្យ​ធ្វើជា​ទាសករ(៣៧:១៧-២៨)។ ក្នុង​ការ​ពិពណ៌នា​កាន់តែ​ធ្ងន់ធ្ងរ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប យើង​ឃើញ​ថា កូន​ប្រុស​គាត់ ឈ្មោះ​យូដា គឺ​ជា​ជន​កំណាច(ជំពូក ៣៨)។

ប៉ុន្តែ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​សម្រេច​ព្រះទ័យ​បញ្ជូន​ព្រះ​មែស៊ី ឲ្យ​យាង​មក​ចាប់​កំណើត​ជា​មនុស្ស នៅ​ក្នុង​វង្ស​ត្រកូល​​របស់​កូនចៅ​របស់​នាង​ឡេអា ដែល​រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​លោក​យូដា​ផង​ដែរ ទោះ​គាត់​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​ក៏ដោយ​។ ព្រះអង្គ​បាន​រៀបចំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ប្រោស​លោះ​​មនុស្ស​ជាតិ​ឲ្យ​រួច​ពី​បាប តាមរយៈ​កាលៈទេសៈ​ដែល​ពិបាក​បំផុត និង​តាមរយៈ​មនុស្ស​ដែលគេ​មិន​រំពឹង​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​ប្រើ​។

អ្នក​ស្រី​ដូនណា ក៏បាន​យល់​អំពី​សេចក្តី​ពិត​នេះ​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​បញ្ហា​ប្រឈម​ទាំង​អស់ ក្នុង​ការ​ចិញ្ចឹម​កូន គាត់​បាន​បន្ត​ដំណើរ​ទៅមុខ​ទៀត និង​បន្ត​អធិស្ឋាន ទោះ​គាត់​មិន​តែង​តែ​រក​ឃើញ​ចម្លើយ សម្រាប់​បញ្ហា​របស់​គាត់​ក៏ដោយ​។ ហើយ​ចុះ​ចំណែក​កូន​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​អត់​​ភាព​អត់​ធ្មត់? សព្វថ្ងៃ​នេះ កូន​នោះ​បាន​ចម្រើន​វ័យ​ធំឡើង ដោយ​​​ស្រឡាញ់ និង​គោរព​ម្តាយ​របស់​គាត់​។ អ្នក​ស្រី​​ដុនណា​បាន​ក្រឡេកមក​ក្រោយ ហើយ​និយាយ​ថា “ព្រះ​អង្គ​ប្រហែល​ជា​បាន​ចាត់​គាត់​មក ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​កូន​របស់​ខ្ញុំ ដើម្បី​បង្រៀន​ខ្ញុំ ឲ្យ​ស្គាល់​ខ្លួនឯង និង​ស្គាល់​ព្រះអង្គ​កាន់តែ​ច្បាស់”។—Tim Gustafson

តើ​អ្នក​បាន​ជួប​​ការ​ខក​ចិត្ត​ខ្លាំង​បំផុត នៅ​ត្រង់​ចំណុច​ណា​នៃ​ជីវិត​អ្នក? តើ​អ្នក​បាន​រៀន​សូត​អ្វី​ខ្លះ អំពី​ព្រះ​តាមរយៈ​បញ្ហា​នេះ?

ឱ​ព្រះវរបិតា ដែល​គង់នៅ​ស្ថាន​សួគ៌ សូម​ព្រះ​អង្គ​ជួយ​ទូល​បង្គំ​ឲ្យ​ទុកចិត្ត​ព្រះអង្គ ក្នុង​គ្រប់​ការ​ទាំង​អស់​។

គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ២ពង្សាវតាក្សត្រ ១៣-១៤ និង យ៉ូហាន ២

More articles