«កុំហៅខ្ញុំថាន៉ាអូមីឡើយ ត្រូវហៅថាម៉ារ៉ាវិញ ដ្បិតព្រះដ៏មានគ្រប់ទាំងព្រះចេស្តា ទ្រង់បានប្រព្រឹត្តនឹងខ្ញុំដោយជូរល្វីងណាស់ ខ្ញុំបានចេញទៅទាំងពោរពេញ តែព្រះយេហូវ៉ាបាននាំខ្ញុំឲ្យត្រឡប់វិលមកដោយទទេវិញ» (នាងរស់ ១:២០-២១)។
កាលនាង ន៉ាអូមី រិលត្រឡប់មកភូមិបេថ្លេហិមវិញ ដោយបន្សល់ទុកផ្នូររបស់ស្វាមី និងកូនប្រុសគាត់នៅស្រុកម៉ូអាប់ យើងគ្រាន់តែអាចស្រមៃឃើញការឈឺចាប់ និងការសោកសង្រេង ដែលគាត់មាន ពេលគាត់វិលត្រឡប់មកកន្លែង និងជួបមនុស្សដែលគាត់ធ្លាប់ស្គាល់។ តើនៅពេលនោះ គាត់បានគិតឃើញ និងនឹកចាំអំពីរឿងអ្វីខ្លះ? គាត់ប្រហែលជាឃើញអ្នកដែលគាត់ធ្លាប់ជួប ពួកគេមានកូនប្រុស ដែលពេញវ័យហើយ។ គាត់ក៏ឃើញកន្លែងដែលគាត់ធ្លាប់នាំកូនប្រុសគាត់មកលេង ឬឃើញកន្លែងដែលគាត់ធ្លាប់ដើរជាមួយប្ដីគាត់។ល។
ខណៈពេលដែលភាពជូរល្វីងបានកើតមាន ដោយសារស្ថានភាពរបស់គាត់ នាង ន៉ាអូមី ដែលឈ្មោះគាត់ប្រែមកថា «ជាទីគាប់ចិត្ត» បានសម្រេចចិត្តប្ដូរឈ្មោះខ្លួនឯងមកជា «ម៉ារ៉ា» វិញ ដែលមានន័យថា «ជូរល្វីង»។ នាងមិនបានព្យាយាមមើលរំលងបញ្ហាប្រឈម ហើយធ្វើឲ្យអ្នកដទៃជឿថា ជីវិតរបស់នាងសុខសប្បាយនោះទេ។ ការធ្វើដូចនេះ មិនមានភាពស្មោះត្រង់ ជាការក្បត់នឹងទេវសាស្រ្តនៅពីក្រោយជំនឿរបស់គាត់ ដែលអ្នកនិពន្ធទំនុកសកលឈ្មោះ វីលៀម ខោភ័រ (William Cowper) បានហៅថា «ការផ្គត់ផ្គង់តាមរបៀបដ៏ពិបាក»។1
ស្ថានភាពរបស់នាង ន៉ាអូមី បានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីការពិតដែលថា សូម្បីតែសម្រាប់រាស្ត្ររបស់ព្រះ ការឈឺចាប់ខ្លះក្នុងជីវិត ហាក់ដូចជាមិនអាចទ្រាំទ្របាន កាលៈទេសៈខ្លះហាក់ដូចជាគ្មានយុត្តិធម៌ ហើយសំណួរខ្លះនៅតែគ្មានចម្លើយ។
ការឆ្លើយតបរបស់នាង នាំឲ្យមានការចោទសួរថា តើយើងនឹងធ្វើដូចម្ដេច នៅពេលដែលការសោកសង្រេងកើតមានក្នុងជីវិតយើង? ភាពពិតនៃទុក្ខលំបាក គឺជាបញ្ហាសម្រាប់គ្រីស្ទបរិស័ទ ប៉ុន្តែមិនមែនមានភាពធូរស្រាលជាងសម្រាប់អ្នកផ្សេងឡើយ។ មនុស្សទាំងអស់ត្រូវតែតយុទ្ធនឹងបញ្ហានៃការឈឺចាប់។ មនុស្សដែលមិនជឿថា ព្រះមានមែន មិនអាចជម្នះការឈឺចាប់ ដោយការពេញចិត្តដូចនេះទេ ព្រោះបើព្រះមិនមានពិតមែន យើងគ្រាន់តែរស់នៅក្នុងចក្រវាលដែលមានពេញដោយភាពចៃដន្យ ដែលអ្វីៗកើតឡើង ដោយគ្មាននរណាគ្រប់គ្រងឡើយ។ ប៉ុន្តែ គ្រីស្ទបរិស័ទអាចសួរថា តើព្រះគង់នៅទីណា នៅពេលដែលរឿងទាំងអស់នេះកើតឡើង?
ការដែលនាង ន៉ាអូមី បង្ហាញអារម្មណ៍ ដោយចិត្តស្មោះត្រង់ដូចនេះ គឺសមស្របនឹងទេវសាស្ត្រដែលនាងជឿ។ នាងមិនបានជឿថា អ្វីៗទាំងអស់កើតឡើង ដោយចៃដន្យទេ តែនាងទទួលស្គាល់ថា ព្រះហស្តរបស់ព្រះបានធ្វើការ។ នាងប្រកាសថា ព្រះអម្ចាស់បានធ្វើនូវរឿងដ៏ត្រឹមត្រូវនៅក្នុងពេលដែលនាងមានការឈឺចាប់ បានជានាងហៅព្រះអង្គថា «សាដាយ» ដែលមានន័យថា ព្រះដ៏ផ្គត់ផ្គង់ និងការពារ ដែលមានគ្រប់ចេស្ដា។ តើពាក្យ សាដាយ មានន័យដូចម្ដេច? ពាក្យនេះ បានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីចរិតលក្ខណៈរបស់ព្រះ ដែលមានភាពល្អបំផុត នៅពេលដែលយើងអាក្រក់បំផុត។2 នាង ន៉ាអូមី បានឆ្លងកាត់ ភាពអត់ឃ្លាន ការបាត់បង់ ការសោកសង្រេង ការសង្ស័យ និងការបែកគ្នា តែដោយសារគាត់ដឹងថា ព្រះអម្ចាស់មានចរិតលក្ខណៈដូចនេះ នោះគាត់អាចទទួលយកការពន្យល់ និងការទទួលខុសត្រូវពីព្រះអង្គក្នុងពេលដ៏ជូរចត់នោះ។
តើអ្នកងាកទៅខាងណា ពេលទឹករលកបក់បោកមកត្រូវអ្នក នៅពេលដែលអ្វីៗហាក់ដូចជាបាត់បង់ការគ្រប់គ្រង? គឺត្រូវងាកមករកការយល់ដឹងថា ព្រះអង្គជានរណា ហើយព្រះអង្គប្រព្រឹត្តចំពោះរាស្ត្រព្រះអង្គដូចម្ដេចខ្លះ។ នេះជាគ្រឹះដ៏រឹងមាំ សម្រាប់ឲ្យយើងឈរពីលើ។ បើមិនងាកទៅរកព្រះអង្គ តើយើងងាកទៅរកកន្លែងណាវិញ?
នាង ន៉ាអូមី បានចាកចេញពីភូមិបេថ្លេហិម នៅពេលដែលមានគ្រោះអត់ឃ្លាន។ នៅពេលនាងវិលត្រលប់មកវិញ គេកំពុងធ្វើការច្រូតកាត់ប្រមូលផលស្រូវ។ ពពកនៃភាពសោកសង្រេងបានរលាយ ពន្លឺនៃក្តីសង្ឃឹមចាប់ផ្ដើមលេចឡើង ខណៈពេលដែលព្រះទ្រង់ចាប់ផ្ដើមផ្គត់ផ្គង់នាង ន៉ាអូមី និងនាង រស់ ជាបរិបូរ។ ពេលណាព្រះទ្រង់ធ្វើការ សូម្បីតែភាពអស់សង្ឃឹម ក៏អាចក្លាយជាច្រកទ្វារចូលទៅរកការចាប់ផ្ដើមជាថ្មី និងឱកាសថ្មីដែរ។ ថ្ងៃមួយ ព្រះអង្គនឹងបណ្ដេញភាពងងឹតទាំងស្រុង។ ព្រះអង្គគឺជា សាដាយ របស់យើង។ តើក្នុងផ្នែកណាខ្លះនៃជីវិតអ្នក ដែលអ្នកត្រូវការឮសេចក្តីនេះ នៅថ្ងៃនេះ? ហើយមាននរណាខ្លះនៅក្បែរអ្នក ដែលត្រូវការឲ្យអ្នកចែកចាយសេចក្តីនេះដល់ពួកគេ?
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ នាងរស់ ១
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ១ពង្សាវតាក្សត្រ ៦-៧ និងម៉ាថាយ ៧
1 លោក William Cowper, “God Moves in a Mysterious Way” (ឆ្នាំ១៧៧៤)។
2 លោក Alec Motyer, A Scenic Route Through the Old Testament, កែសម្រួលលើកទី២។ (IVP UK, ឆ្នាំ២០១៦), ជំពូក៣។
