ដើម្បីក្លាយជារាស្ត្ររបស់ព្រះ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
September 7, 2025
«ឯដំណើរដែលហៅថាសាសន៍យូដា នោះមិនមែនចំពោះតែអ្នកណាដែលមានទីសំគាល់ខាងក្រៅប៉ុណ្ណោះទេ ហើយការកាត់ស្បែកសោត ក៏មិនមែនចំពោះតែសាច់ខាងក្រៅប៉ុណ្ណោះដែរ រីឯសាសន៍យូដាដ៏ពិតប្រាកដ នោះគឺខាងក្នុងវិញ ហើយការកាត់ស្បែកក៏នៅក្នុងចិត្ត ខាងព្រលឹងវិញ្ញាណដែរ មិនមែនតាមតែន័យពាក្យប៉ុណ្ណោះទេ មនុស្សយ៉ាងនោះតែងមានសេចក្តីសរសើរ មិនមែនមកពីមនុស្ស គឺពីព្រះវិញ» (រ៉ូម ២:២៨-២៩)។
នគរនីមួយៗសុទ្ធតែមានពលរដ្ឋរបស់ខ្លួន ហើយនគរព្រះក៏មានពលរដ្ឋផងដែរ។ ដូចនេះ តើនរណាជាពលរដ្ឋរបស់នគរព្រះ? តើនរណាជារាស្ត្ររបស់ព្រះ? រាស្ត្ររបស់ព្រះគឺជាមនុស្សទាំងអស់ដែលបានទទួលជឿព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ពួកគេជាផ្នែកមួយនៃនគរព្រះ មិនមែនដោយសារពួកគេមានបញ្ញា អំណាច ឬកត្តាខាងក្រៅផ្សេងទៀតនោះទេ តែដោយសារតែព្រះបានសម្រេចព្រះទ័យស្រឡាញ់ពួកគេ ហើយបានប្រទានពួកគេនូវអំណោយនៃសេចក្តីជំនឿ ដែលជឿព្រះរាជបុត្រាព្រះអង្គ។ ព្រះយេស៊ូវបានស្តីបន្ទោសពួកផារិស៊ី ដោយសារពួកគេបានសន្និដ្ឋានថា ពួកគេជាសមាជិកគ្រួសាររបស់ព្រះដោយសារខ្សែលោហិត។ គឺដូចដែលព្រះអង្គមានបន្ទូលថា «បើអ្នករាល់គ្នាជាពូជលោក អ័ប្រាហាំពិត នោះនឹងធ្វើតាមលោកជាប្រាកដ» (យ៉ូហាន ៨:៣៩)។ តើលោក អ័ប្រាហាំ បានធ្វើអ្វីខ្លះ? គឺគាត់បានទុកចិត្តលើព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា «លោក អ័ប្រាហាំបានជឿដល់ព្រះ ហើយសេចក្តីនោះ បានរាប់ជាសេចក្តីសុចរិតដល់លោក» (កាឡាទី ៣:៦)។
ដូចនេះ យើងរាល់គ្នាជាសមាជិកពេញសិទ្ធិនៃគ្រួសាររបស់ព្រះ មិនមែនដោយសារការអ្វីដែលយើងបានធ្វើ តែដោយសារកិច្ចការដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ បានធ្វើការក្នុងចិត្តយើង ដោយនាំឲ្យយើងជឿ ហើយនាំយើងទៅរកការប្រែចិត្ត។ ដើម្បីរាប់បញ្ចូលយើងក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ព្រះ យើងមិនចាំបាច់ត្រូវធ្វើតាមការតម្រូវរបស់ពិធីបុណ្យ តាមក្រឹត្យវិន័យរបស់សាសន៍យូដា ជាកូនចៅជំនាន់ក្រោយខាងសាច់ឈាម របស់លោក អ័ប្រាហាំនោះឡើយ។ ក្នុងបទគម្ពីរ រ៉ូម ២:២៩ សាវ័ក ប៉ុល បានសួរថា នរណាជាកូនចៅរបស់លោក អ័ប្រាហាំ? ចម្លើយនោះគឺ កូនចៅលោក អ័ប្រាហាំ គឺជាអស់អ្នកដែល «បានកាត់ស្បែកក្នុងចិត្ត ខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ»។
ខណៈពេលដែលយើងពិចារណាអំពីសេចក្តីពិតនេះ យើងអាចឆ្ងល់ថា តើសាវ័ក ប៉ុល បានគិតអំពីអត្ថប្រយោជន៍នៃការមានសាច់ឈាមជាជនជាតិយូដាឬទេ? សាវ័ក ប៉ុល បានពន្យល់ថា ការមានកំណើតជាជនជាតិយូដាមានអត្ថប្រយោជន៍ដ៏លើសលប់ ដោយសារជនជាតិយូដាជាមនុស្សដំបូងដែលបានទទួលព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះ ដែលបានផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវឱកាសពិសេស ដើម្បីស្វែងយល់អំពីទីសម្គាល់ដែលចង្អុលបង្ហាញពួកគេទៅរកការសម្រេចបទទំនាយក្នុងព្រះគ្រីស្ទ (រ៉ូម ៣:១-២)។ ប៉ុន្តែ ការយល់ដឹងតែប៉ុណ្ណេះ មិនបានធ្វើឲ្យនរណាម្នាក់ក្លាយជាពលរដ្ឋរបស់នគរព្រះឡើយ។ ពលរដ្ឋនៃនគរព្រះ គឺជាមនុស្សទទួលជឿ ដោយស្ម័គ្រស្មោះចំពោះមហាក្សត្រនៃនគរព្រះ។ ព្រះទ្រង់បានប្រទានសេចក្តីសង្គ្រោះដល់អស់អ្នកដែលជឿព្រះគ្រីស្ទ ទោះយើងជាសាសន៍យូដា ឬសាសន៍ដទៃ មានប្រវត្តិដូចម្តេច ទោះយើងបានកើត ឬបានទទួលការចិញ្ចឹមដូចម្តេចក៏ដោយ។ ភាពជាពលរដ្ឋក្នុងនគរព្រះ មិនអាស្រ័យទៅលើជាតិសាសន៍ ឬកត្តាខាងក្រៅផ្សេងទៀត តែអាស្រ័យទៅលើការមានជំនឿដូចកូនក្មេងចំពោះព្រះមេស្ស៊ី។
លោកីយ៍មានពេញដោយមនុស្ស ដែលពិបាករកកន្លែងដែលពួកគេអាចចូលក្នុងចំណោមគេចុះ ឬព្យាយាមថែរក្សាតួនាទីនៅក្នុងក្រុមហ៊ុន សង្គម រង្វង់មិត្តភាព ឬសូម្បីតែនៅក្នុងគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ ព្រះទ្រង់មិនបានប្រាប់អ្នកឲ្យតស៊ូ ឬព្យាយាម គ្រាន់តែដើម្បីឲ្យបានសប្បាយចិត្តនោះទេ។ បើអ្នកជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គដោយសារជំនឿលើព្រះយេស៊ូវ នោះអ្នកបានសង្គ្រោះ ដោយសារព្រះនាមព្រះអង្គ និងមានសេរីភាពរួចពីក្តីអាម៉ាស់ ហើយអ្នកជាផ្នែកមួយនៃរាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ។ នេះជាកន្លែងដែលអ្នកអាចចូលក្នុងចំណោមគេចុះ និងជាផ្ទះរបស់អ្នក។
ខគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ អេភេសូរ ២:១១-២២
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ពួកចៅហ្វាយ ១-៣ និងយ៉ូហាន ២