ទំហំនៃការអត់ទោសរបស់ព្រះអង្គ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
September 25, 2025
«ចូរលើកលែងឲ្យគេ នោះគេនឹងលើកលែងឲ្យអ្នកវិញ ចូរឲ្យទៅគេ នោះនឹងបានមកអ្នកដែរ» (លូកា ៦:៣៧-៣៨)។
គ្មានអ្វីធ្វើឲ្យចិត្ត និងគំនិតយើងមានភាពពុករលួយ បានឆាប់រហ័សជាងចិត្តដែលមិនអត់ទោសឲ្យគេនោះទេ។ ហើយផ្ទុយមកវិញ គ្មានអ្វីផ្តល់ឲ្យយើងនូវសេរីភាព ក្តីអំណរ និងសន្តិភាពក្នុងចិត្ត និងគំនិត បានឆាប់រហ័សជាងចិត្តដែលអត់ទោសឲ្យគេពិតប្រាកដនោះឡើយ។ ជាការពិតណាស់ ចិត្តដែលត្រៀមជាស្រេចដើម្បីអត់ទោសឲ្យគេ គឺជាសញ្ញាបង្ហាញថា វិញ្ញាណរបស់យើងមានលក្ខណៈដូចម្តេច។ បានសេចក្តីថា ពេលណាយើងអត់ទោសអស់ពីចិត្ត គឺយើងបង្ហាញភស្តុតាងបញ្ជាក់ថា យើងពិតជាកូនរបស់ព្រះដ៏ខ្ពស់ (លូកា ៦:៣៥)។
ព្រះយេស៊ូវច្រើនតែមានបន្ទូលអំពីការអត់ទោសឲ្យគេ និងការទទួលការអត់ទោស ក្នុងពេលតែមួយ (លូកា ១១:៤)។ ដូចនេះ ពេលណាយើងគិតអំពីការអត់ទោសឲ្យគេ ជាដំបូង យើងត្រូវតែសួរថា តើយើងអាចស្វែងរកការអត់ទោសនៅកន្លែងណា។ ចម្លើយនោះគឺ ប្រភពនៃការអត់ទោសពិតប្រាកដទាំងអស់ គឺអាចរកបាននៅក្នុងព្រះតែប៉ុណ្ណោះ។ ជាការពិតណាស់ ការអត់ទោសបាបមានប្រភពចេញពីសេចក្តីមេត្តាករុណាដ៏បរិបូររបស់ព្រះ។ ជីវិត និងសុខភាពនៃវិញ្ញាណរបស់យើងមិនអាចខ្វះការអត់ទោសបានទេ គឺដូចដែលអាហារមានភាពចាំបាច់មិនអាចខ្វះបាន សម្រាប់រូបកាយខាងវិញ្ញាណរបស់យើងដែរ។ ព្រះគម្ពីរមានពេញទៅដោយការក្រើនរំឭក ដែលចង្អុលបង្ហាញថា ព្រះអង្គជាព្រះដែលអត់ទោសបាប។ អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកតម្កើងបានពោលថា «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ បើសិនជាទ្រង់កត់ចំណាំអស់ ទាំងអំពើទុច្ចរិតនោះ ឱព្រះអម្ចាស់អើយ តើអ្នកណានឹងធន់នៅបាន ប៉ុន្តែទ្រង់មានព្រះហឫទ័យអត់ទោសវិញ ដើម្បីឲ្យគេបានកោតខ្លាចដល់ទ្រង់» (ទំនុកតម្កើង ១៣០:៣-៤)។ ហោរា ដានីយ៉ែល ក៏បានថ្លែងស្រដៀងនេះផងដែរថា «ឯសេចក្តីមេត្តាករុណា និងសេចក្តីអត់ទោស នោះជារបស់ផងព្រះដ៏ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងខ្ញុំវិញ» (ដានីយ៉ែល ៩:៩)។ នៅពេលដែលគេស្តោះទឹកមាត់ដាក់ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដែលយាងចុះពីស្ថានសួគ៌ ហើយគេចំអកឲ្យហែកព្រះពស្ត្រ វាយដុំ ហើយឆ្កាងព្រះអង្គ នៅចន្លោះឧក្រិដ្ឋជនពីរនាក់នៅសង្ខាង ហើយព្រះវរបិតាបានបោះបង់ចោលទ្រង់ទៀត តែព្រះអង្គបានអធិស្ឋានឲ្យគេថា «ឱព្រះវរបិតាអើយ សូមអត់ទោសដល់អ្នកទាំងនេះផង» (លូកា ២៣:៣៤)។ ការអត់ទោសរបស់ព្រះ គឺគ្មាននរណាអាចប្រៀបផ្ទឹមបានទេ។
ក្នុងនាមយើងជាកូនរបស់ព្រះ ដោយសារជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ យើងត្រូវត្រាប់តាមព្រះវរបិតា និងព្រះអម្ចាស់នៃយើង ដោយអនុវត្តនូវការអត់ទោស។ ការអត់ទោសពិតជាសំខាន់ចំពោះជីវិតរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទណាស់ បានជាព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា បើយើងមិនព្រមអត់ទោសឲ្យគេទេ នោះយើងគួរតែសួរខ្លួនឯងថា តើយើងពិតជាបានទទួលការអត់ទោសហើយឬនៅ និយាយឲ្យចំ តើយើងពិតជាបានជឿដំណឹងល្អអស់ពីចិត្តហើយឬនៅ (ម៉ាថាយ ៦:១៤-១៥)។ បើចិត្តរបស់អ្នកគ្មានការអត់ទោសឲ្យគេទេ ចូរកុំដោះសារ ឬគិតថាវាជារឿងតូចតាចនោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចូរប្រកាន់ខ្ជាប់តាមដំណឹងល្អនៅក្នុងចិត្ត។ ចូរសញ្ជឹងគិតអំពីទំហំនៃការអត់ទោសបាប ដែលអ្នកបានទទួលព្រះគ្រីស្ទចុះ។ ចូរពិចារណាអំពីលក្ខណៈនៃការអត់ទោសរបស់ព្រះវរបិតា ដែលបានត្រាស់ហៅអ្នកឲ្យយកគំរូតាមព្រះអង្គ។ ចូរទទួលស្គាល់បន្ទុកនៃការមិនអត់ទោស ដែលធ្វើឲ្យពុករលួយ និងបំផ្លាញជីវិត។
ចូរដឹងច្បាស់ថា អ្នកត្រូវអត់ទោសឲ្យគេ ហើយអត់ទោសដើម្បីនរណា។ នេះជាផ្លូវឆ្ពោះទៅរកការអរសប្បាយនឹងសន្តិភាព និងសេរីភាព នៃការអត់ទោស ដូចដែលព្រះអង្គបានអត់ទោសឲ្យអ្នក។
ខគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ លូកា ៧:៣៦-៥០
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ អេសាយ ១៤-១៥ និងយ៉ូហាន ១១:១-២៧