David H. Roper

You are here:
ធ្វើអ្វីដែលសំខាន់មុនគេ

ពេល​ដែល​សា​រ៉ា​ ចៅ​ស្រី​រ​បស់​ខ្ញុំ​នៅ​ពី​ក្មេ​ង​ នាងបាន​ប្រាប់ថា​ ពេល​នាង​ធំ​ឡើ​ង នាង​ច​ង់​ធ្វើជា​គ្រូ​ប​ង្វឹកកីឡាបា​ល់បោះ​ ​ដូចជា​ឪ​ពុ​ករ​ប​ស់​នាង​ដែ​រ​។​ ​នាង​បា​ន​ប្រាប់ទៀតថា​ នា​ង​មិន​ទា​ន់​អាច​ធ្វើ​ជា​គ្រូប​ង្វឹ​ក​បា​នទេ​ ​ព្រោះ​មុន​ដំបូង នាង​ត្រូ​វ​​ក្លាយជាកីឡាក​រសិ​ន​ ហើយ​កីឡាក​រ​ត្រូ​វចេះ​ចងខ្សែ​រស្បែ​កជើ​ង​​ តែនាង​មិនទា​ន់​​ចេះចង​​ខ្សែរ​ស្បែកជើ​​ង​​ រ​បស់​នាង​ទេ។​ តាម​ធម្មតា យើងនិ​យាយ​ថា​ យើង​ត្រូ​វ​ធ្វើអ្វី​ដែ​ល​សំខាន់​បំ​ផុត មុនគេ។ ហើយកិ​ច្ចកា​រ​ទីមួ​យ​សំខា​ន់​បំផុ​ត នៅក្នុងជី​វិ​តយើង គឺ​ការ​​ស្គាល់​ព្រះ​​ ហើយ​អរ​សប្បា​យ​ក្នុ​ង​ទ្រង់។ ការទ​ទួ​ល​ស្គាល់​ និ​ង​ការ​ស្គា​ល់​ព្រះ​ ជួយ​ឲ្យ​យើ​ងក្លាយ​ជាម​នុស្ស ដែ​លព្រះ​ស​ព្វ​ព្រះ​ទ័យ។ គឺ​ដូច​ដែ​លស្តេ​ច​ដាវីឌ បានទូ​ន្មាន​សា​ឡូម៉ូន ដែល​ជាបុ​ត្រា​ទ្រង់ថា “ចូរឲ្យ​ឯ​ង​បាន​ស្គាល់ព្រះ​នៃ​ឪ​ពុក​ឯ​ង​ចុះ ​ព្រមទាំ​ងប្រ​តិ​ប​ត្តិតា​ម​ទ្រ​ង់ ដោយ​អស់ពីចិត្ត​ ​ហើយ​ស្មោះ​ស្ម័​គ្រ​ផង​” (១របាក្សត្រ ២៨:៩)។ ចូរ​យើង​ចាំ​ថា ​ម​នុស្ស​អាច​ស្គា​ល់ព្រះ​បា​ន។ ព្រះអ​ង្គ​ជា​អង្គបុ​​គ្គល មិនមែ​ន​ជា​ទ្រឹ​ស្តីហេ​តុ​ផ​ល ឬទេ​វសា​ស្ត្រ​នោះ​ទេ​។ ទ្រង់ចេះគិត មានឆន្ទៈ មានអំណរ អារម្មណ៍ សេចក្តីស្រឡាញ់ និង​​មាន​បំណង ដូ​ច​មនុ​ស្សទូ​ទៅដែ​រ។ លោកអេ​ ដាប់បលយូ តូហ្ស័រ(A.W. Tozer) បានស​រសេ​រថា “ទ្រង់ជា​អ​ង្គបុ​គ្គល​ម្នា​ក់ ហើយយើ​ងអា​ចស្គាល់​ទ្រ​ង់បា​ន​ តាមរ​យៈ​ការ​ប្រកប​ជិតស្និទ្ធកា​ន់តែ​​ខ្លាំង​ឡើ​ងៗ​ គឺនៅខ​ណៈពេ​ល​ដែល​​យើង​ត្រៀមចិ​ត្តរ​ប​ស់យើ​ង​…

Read article
ស្រែកអំពាវដល់ព្រះ

អស់​រយៈ​ពេ​ល​ជាច្រើ​ន​ឆ្នាំ​ក​ន្លង​ម​ក​នេះ​ ខ្ញុំនៅ​តែ​មិ​ន​ទាន់​យ​ល់ទាំងស្រុ​ង អំពី​ការ​អ​ធិ​ស្ឋាន។ ការ​អធិស្ឋាន​គឺជា​ការអា​ថ៌​កំ​បាំង​ស​ម្រា​ប់ខ្ញុំ​។ តែ​ការ​មួយ​ដែ​លខ្ញុំ​ដឹ​ង​​នោះគឺ ពេល​ដែល​យើ​ង​កំពុ​ង​ទាល់​ច្រ​ក​អស់​ផ្លូ​វ​ នោះកា​រ​អធិស្ឋានក៏បាន​ឮចេញពី​ប​បូរ​មា​ត់​យើង​ យ៉ាងងា​យ ហើយ​ក៏​ចេ​ញ​ពី​ជម្រៅ​ចិ​ត្តដ៏​ជ្រាល​ជ្រៅ​បំផុ​តទៀ​ត​ផង​។​ ពេល​ដែ​ល​យើងមាន​ការ​ភ័​យ​ខ្លាច​ខ្លាំ​ង ពេលដែ​ល​យើ​ងអ​ស់​សម​ត្ថ​ភាពហើយនៅ​ពេ​លដែ​ល​យើ​ង ត្រូ​​វបា​ន​បង្ខំ​ឲ្យ​ចេ​ញពី​កន្លែងស្រណុក​ស្រួល ពេល​ដែលសុ​ខុមាល​ភា​ពយើ​ង​កំ​ពុង​តែ​​មានបញ្ហា និងគ្រោះថ្នា​ក់ នោះយើង​ក៏​រើស​យក​កា​រអ​ធិស្ឋាន​ជា​ជម្រើសចុ​ង​ក្រោ​យ ដោយ​មិ​ន​ដឹង​ខ្លួ​ន។ តាម​ធម្មតា នៅ​ពេលនោះ​ ​យើងច្រើ​នតែ​ស្រែ​កឡើ​​ង​ថា “ព្រះអ​ង្គអើ​​យ សូមជួយ​កូន​ផ​ង!” លោក​យូជីន ភីធ័រសាន់(Eugene Peterson) ដែលជា​អ្ន​ក​និពន្ធដ៏ល្បីល្បាញ បានមា​ន​ប្រ​សា​ស​ន៍​ថា “ភាសា​នៃ​សេចក្តី​អ​ធិស្ឋាន ត្រូវ​បាន​គេប​ង្កើត ក្នុងពេ​ល​ដែ​ល​មាន​​បញ្ហាដ៏លំបាក។ ពេល​ដែល​យើ​ង​មិ​នអា​ច​ជួ​យខ្លួ​នឯង​បាន​ ហើយ​ស្រែករ​ក​ជំ​នួយ ពេល​ដែល​យើ​ង​មិន​ច​ង់​នៅក​ន្លែ​ង​ ដែលយើងកំពុងនៅ ហើយ​ចង់​ចា​ក​ចេ​ញ ​ពេលដែ​លយើ​​ងមិនចូលចិ​ត្ត​ល​ក្ខណៈ​ស​ម្បត្តិ​​ដែល​ចង់​កែ​ប្រែ​ នោះយើង​ប្រើ​ភាសាជា​មូ​លដ្ឋា​ន​រ​បស់​យើ​ង ហើយ​​ភាសា​នេះ​ក៏​​ក្លា​យជា​ឫ​ស​នៃសេ​ច​ក្តី​អ​ធិស្ឋា​ន​រ​បស់យើង”​។ ការ​អ​ធិស្ឋា​ន​ចា​ប់​ផ្តើ​ម ក្នុ​ង​ពេ​ល​មាន​ប​ញ្ហា ហើយ​កា​រ​អធិ​ស្ឋា​ន​នៅ​តែ​មាន​ជាប​ន្ត​ទៀត ​ព្រោះ​យើង​តែ​ងតែ​មា​ន​ប​ញ្ហាជា​និ​ច្ច ទោះតូ​ច​​ឬ​ធំក្តី។ ការ​អធិ​ស្ឋាន​មិ​ន​ត​ម្រូវ​ឲ្យយើ​ង​មាន​​ការរៀបចំ​ខ្លួន​ជា​ពិ​សេ​ស មិនតម្រូ​វ​ឲ្យ​យើង​ប្រើ​ពាក្យប​ច្ចេ​ក​ទេស​អ្វី​ឡើ​យ​ ហើយ​ក៏មិ​ន​តម្រូវ​ថា យើងត្រូវតែឈរ ឬអង្គុ​យ​ឡើយ​។ ការ​អធិស្ឋាន​ចេញ​ពី​ខា​ងក្នុ​ង​ចិ​ត្ត​រ​ប​ស់យើ​ង​ម​ក​ ដោយ​ជៀ​សមិ​ន​​រួច ហើយមិ​ន​យូរ​មិ​ន​ឆា​ប់ ការ​អធិ​ស្ឋានក៏​បា​នក្លា​យ​ជា​ទ​ម្លាប់នៃ​កា​រឆ្លើ​យ​តបរ​ប​ស់​យើ​ង​ ចំពោះ​រឿង​ទាំងអ​ស់​ ទោះរឿ​ង​អាក្រក់​ឬ​ល្អ ដែលយើ​ង​បា​ន​ជួប​ក្នុ​ង​ជី​វិត​យើ​ង (ភីលីព…

Read article
ថ្ងៃដ៏ល្អ កាលពីមុន

ជួនកា​ល​គំ​និ​តរ​ប​ស់​យើង ចេះតែ​នឹ​កពេលអ​តីត​កា​ល ហើយ​ចង់​ត្រ​ឡប់​ទៅ​រ​ក​ពេ​ល និ​ងទី​ក​ន្លែ​ង​ដ៏​ល្អ​នោះ​វិញ និយាយ​រួ​ម ​យើ​ង​ចង់​បា​ន​ “​ថ្ងៃ​​ដ៏ល្អ​កា​​លពីមុន”។ ប៉ុន្តែ សម្រាប់អ្ន​កខ្លះ​ អតីតកា​លមា​ន​តែអ​នុ​ស្សាវ​រីយដ៏​ជូរចត់។ ពួក​គេស​ញ្ជឹង​គិ​ត​អំពី​បរា​​ជ័យ ការខ​ក​ចិ​ត្ត និង​ការ​រវើរ​វាយ ហើយគិតអំពី​ភា​ពឃោ​រឃៅ​ ដែលកើត​មាន​ក្នុ​ងជី​វិត។ យក​ល្អយើ​ងគួ​រ​តែនឹ​កចាំពី​ពេលអ​តីត​កាល តាម​គំរូរបស់​ស្តេច​ដាវី​ឌ ដោយពិ​ចារណាអំ​ពី​ការ​ល្អដែល​ព្រះបា​ន​ធ្វើ ​“ក៏​​រំ​ពឹង​​​គិ​ត​​ពី​​អស់​ទាំ​ង​​កិ​ច្ចកា​រ​​រ​ប​ស់​​​​ទ្រង់ ហើយជញ្ជឹង​​ពី​អស់​ទាំង​ស្នាដៃ​ នៃ​ព្រះហស្ត​ទ្រង់​ដែរ”(ទំនុកដំកើង ១៤៣:៥)។ ពេលដែ​លយើ​ង​រំឭ​ក​ខ្លួ​នឯ​ង​ អំពី​ភាព​ស​ប្បុរស ដែលទ្រ​ង់​បង្ហាញ​ម​ក​យើង ដោយសេ​ច​ក្តីស្រ​ឡា​ញ់ យើង​អាចនឹ​ក​ចាំ​អំ​ពី​ព្រះព​រ​ដែ​លទ្រ​ង់​បា​នប្រ​ទា​ន ជា​ច្រើន​ឆ្នាំកន្លងម​ក។ ការ​នឹក​ចាំ​ដូច​នេះ​ មាន​ប្រយោ​ជន៍​ចំ​ពោះ​យើ​ង​ណា​ស់ ដោយ​ប​ណ្តា​ល​ចិត្ត​យើង ឲ្យត្រូវការ​ព្រះ​ និង​ត្រូវការ​ការ​ថែរក្សា​ដ៏​ស្រ​ទន់​រ​បស់​ទ្រ​ង់​កា​ន់​តែ​ខ្លាំ​ង​ ព្រម​ទាំង​កែ​ប្រែ​អតី​តកា​ល​ ឲ្យ​ក្លាយជាកន្លែ​ងដែ​​លយើ​ង​ស្គា​ល់ និង​ប្រ​ក​ប​ស្និទ្ធ​ស្នា​ល​ជាមួ​យ​ព្រះអ​ម្ចាស់​នៃយើ​ង។ ខ្ញុំធ្លាប់​ឮគេ​និ​យាយ​អំ​ពី​រឿង​រ​ប​ស់​ដូន​ចាស់​ម្នាក់​ ដែល​មាន​ទ​ម្លា​ប់អ​ង្គុយស្ងា​ត់ស្ងៀ​មជា​​ច្រើនម៉ោង នៅលើ​កៅអី​បា​ស់បើក​រ​ប​ស់​គាត់ ដោយសង្រួ​មដៃ​ចូ​លគ្នា​ ដា​ក់​នៅលើ​ភ្លៅ​រប​ស់​គាត់ ហើ​យភ្នែ​ក​រប​ស់​គាត់​ស​ម្លឹ​ង​មើ​លទៅ​ឆ្ងា​យ​។ ថ្ងៃមួ​យ​ កូ​នស្រី​រ​ប​ស់គាត់ក៏បា​ន​សួរថា​ ​“ម៉ែ តើ​ម៉ែកំ​ពុងគិត​អំពីអ្វី​ ពេល​ដែល​ម៉ែ​អង្គុ​យ​យ៉ា​ងស្ងា​ត់ស្ងៀ​មដូ​ច​នេះ​?” ​​គាត់ក៏ឆ្លើ​យត​បដោ​​យស​ម្លេង​ស្រ​ទ​ន់ ដោយព្រិចភ្នែ​ក​យ៉ាង​​ញា​​ប់​ថា​ “ម៉ែកំ​ពុង​ប្រ​ក​បជា​​មួ​យ​ព្រះយេ​ស៊ូ​វ”។ ខ្ញុំ​សូម​អធិ​ស្ឋាន​ សូម​ឲ្យកា​រនឹ​ក​ចាំ និ​ង​ការ​ជញ្ជឹ​ក​គិត​ព្រះ​ប​ន្ទូល​ នាំឲ្យ​យើង​ចូល​ទៅ​ជិត​ព្រះវត្ត​មានទ្រ​ង់​។–David Roper…

Read article
ការរស់នៅបានល្អ

ការមាន​សម្រស់ ទ្រព្យ​សម្បត្តិ អំណាច សេចក្តី​ស្រ​ឡាញ់ ទំ​នាក់​ទំ​នង​ប្តី​ប្រពន្ធ និងមាន​​ការ​សប្បាយ គឺ​សុទ្ធ​តែ​ជា​ការ​គាប់​ប្រសើ​រ តែ​មិន​មែ​នជា​កា​រគា​ប់ប្រ​សើរ​បំផុត​ឡើយ។ ការ​ដែល​គា​ប់​ប្រ​សើរ​បំ​ផុ​ត​នោះ គឺ​ការ​ស្រ​ឡាញ់​ព្រះ ការ​ទទួល​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់ ដោយ​ថ្វាយ​សិរីល្អ​ដល់​ព្រះនា​ម​ទ្រង់​ និងធ្វើ​ជា​មិ​ត្តសំ​ឡាញ់​របស់ទ្រង់​ អស់​​មួយ​​ជី​វិត។ កា​លណាយើងធ្វើដូចនេះ យើង​នឹង​មាន​ជីវិត​ដ៏​ប្រសើ​រ​បំផុត ព្រោះ​ការ​នេះ​ធ្វើ​​ឲ្យ​យើង​ស្កប់​ចិត្ត ​និង​​មាន​អំ​ណរ ក្នុង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន(យ៉ូហាន ១០:១០) នោះ​ហើយ​ជាកា​​រអ្វីដែ​ល​គ្រីស្ទ​បរិស័​ទត្រូ​វអនុ​វត្តជា​រៀ​ង​រ​ហូត។ ហេតុ​នេះហើ​យ បាន​ជា​យើ​​ងគួ​រ​តែចំ​ណាយ​ពេល​ជា​មួយ​​ព្រះ ហើយ​សម្រាក​ក្នុង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ទ្រង់​ គឺ​សេច​ក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​បាន​បង្កើ​ត​យើ​ងរា​ល់​គ្នា​មក​។ នេះ​ជាមូ​លហេតុដែល​ព្រះ​បា​នប​ង្កើត​យើ​ង​ម​ក ឲ្យ​មាន​វ​ត្ត​មាន​ក្នុង​លោកិយ​នេះ ហើយ​ក៏​ជាម​ធ្យោ​បាយ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យជី​វិតយើ​ងមា​ន​ប្រយោជន៍​បំផុត។ ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​បទ​គ​ម្ពីរ​ទំ​នុកដំកើង ដែល​បាន​ចែង​ថា​ “ដែល​​ទូល​ប​ង្គំ​ចូ​ល​​ទៅ​​​ជិ​ត​​ព្រះ នោះ​​ជា​​ការ​​ល្អ​​ដ​ល់​​ទូ​លប​ង្គំ ទូលប​ង្គំ​​បា​ន​​យ​ក​​ព្រះ​អ​ម្ចាស់​យេ​ហូ​វ៉ា​​ទុ​ក​​ជា​​ទី​​ពឹ​ង​​​ហើយ ដើម្បី​​ឲ្យ​​បា​ន​​ថ្លែង​​ប្រាប់​​ពី​​អ​ស់​​ទាំ​ង​​​កា​រ​​រ​បស់​​​ទ្រង់”(ទំនុកដំកើង ៧៣:២៨)។ បាន​សេចក្តី​ថា​ យើង​រស់​នៅ​បា​ន​ល្អ តែនៅពេ​លដែ​ល​យើង​បា​នចូ​ល​ទៅ​ជិ​តព្រះ​ ដែ​ល​ប្រទា​ន​នូវសេច​ក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏អ​ស្ចារ្យ ដែល​គ្មាន​នរណា​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ដូច​​ទ្រង់ឡើយ។ តើ​យើង​អាច​ “ចូល​ទៅជិ​ត” ទ្រង់ ដោយរ​បៀប​ណា​? ខ្ញុំសូ​ម​ជ​ម្រាប​ជូ​ន​ អំពី​របៀ​បដែ​ល​ខ្ញុំ​បាន​ចូល​ទៅ​ជិ​ត​ទ្រង់​ ដែល​ខ្ញុំបា​ន​ចា​ប់ផ្តើ​មអនុវត្ត​ ​អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើ​នឆ្នាំ​ម​ក​ហើ​យ ដែល​មាន​ដូច​តទៅ : ខ្ញុំ​បាន​ចំណា​យ​ពេ​ល​ពី​រ​បីនា​ទី​ ជា​រៀ​ង​រា​ល់​ពេ​លព្រឹ​ក​ ដើម្បី​អាន​ប​ទ​គម្ពី​រ​មួ​យចំ​​នួន ក្នុង​ព្រះគ​ម្ពីរ​ដំណឹ​ងល្អ​(ដែលមា​ន​ដូច​ជា​…

Read article
ក្នុ​ង​ចំណោម​មនុស្ស​ដែលមាន​ប្រាជ្ញា

ខ្ញុំធ្លាប់​បម្រើ​ព្រះ នៅ​ក្នុង​ក្រុម​ប្រឹក្សាពួ​កចា​ស់​ទុំ នៃ​ព្រះ​វិហារ​មួយ នៅ​រដ្ឋ​កា​លីហ្វូ​ញ៉ា។ លោក​បប់ ស្ម៊ីត(Bob Smith) គឺជា​ចា​ស់ទុំម្នាក់​​ ដែល​មាន​អាយុ​ច្រើ​ន​ជា​ង​គេ ក្នុងចំ​ណោម​ភាគ​ច្រើន​នៃ​ពួ​កចា​ស់ទុំ​ ​ហើយ​ជា​ញឹ​កញា​ប់ គាត់​បាន​ដាស់​តឿ​ន​យើង ឲ្យ​ងា​ក​មក​រ​ក​ព្រះ​បន្ទូ​ល​ព្រះ ដើម្បី​ទទួល​ការ​ដឹ​ក​នាំ​ពី​ទ្រង់។ មាន​ពេល​មួយ យើង​បាន​ពិភាក្សា​គ្នា​ អំពី​ការខ្វះ​​ខាត​អ្នក​ដឹក​នាំ នៅ​ក្នុង​ពួក​ជំនុំ ហើយ​បាន​ចំណាយ​ពេល​យ៉ាងតិច​មួយ​ម៉ោង ដើម្បី​និយាយ​គ្នា​អំពី​បញ្ហា​ពាក់​ព័ន្ធ​ផ្សេង​ៗ​។ តែ លោក​បប់​មិន​បាន​មាន​យោបល់​អ្វី​ទេ នៅពេលនោះ។ ទី​​បំផុត គាត់​ក៏​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​យ៉ាង​សុភាព​ថា “បង​ប្អួន​អើយ យើង​បាន​ភ្លេច​ហើយ​ថា ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់​មានដំណោះ​ស្រាយ​សម្រាប់​បញ្ហា​នៃកា​រ​ដឹក​នាំរ​បស់​យើង។ មុន​ពេល​យើង​ធ្វើ​អ្វី​មួយ ជា​ដំបូង យើង​ត្រូវ​សូម​ឲ្យ​ព្រះ​អម្ចាស់នៃ​ចម្រូត …ចាត់​អ្នក​ច្រូត​មក”(លូកា ១០:២)។ ពេល​នោះ យើង​ក៏បាន​បន្ទាប​ខ្លួន ហើយ​ចំណាយ​ពេល​អធិស្ឋាន សូម​ឲ្យ​ព្រះ​អម្ចាស់​រើស​តាំង​អ្នក​ច្រូត ហើយ​ចាត់​ពួ​ក​គេឲ្យ​ទៅ​វាល​ចម្រូត។ យ៉ាង​ណា​មិញ លោក​ស៊ី អេស លូវីស(C.S.Lewis) បាន​មា​នប្រ​សាសន៍​ថា “វិធី​សាស្រ្ត​ល្អបំផុត​មួយ​ទៀត ដើម្បី​ក្លាយ​ជា​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា គឺ​យើង​ត្រូវ​រ​ស់នៅ ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា”។ គឺ​ដូច​ដែល​បទ​គម្ពី​រ​សុភា​សិត ១:៥ បាន​ចែង​ថា “អ្នក​​ណា​ដែល​មាន​យោបល់​ នឹងបានទទួល​សេចក្តី​ទូន្មាន​មាំទាំ”។ ប្រសាសន៍​របស់​លោក​បប់ គឺ​គ្រាន់​តែ​ជា​ឧទាហរ​ណ៍​មួយ ក្នុង​ចំណោម​ឧទាហរណ៍​ដែល​លើក​ឡើង​…

Read article
សេចក្តីស្រឡាញ់ រកឃើញច្រកចូល

កាល​ពី​បី​បួន​ឆ្នាំមុ​ន ខ្ញុំ​បា​​នមើ​ល​រឿង​គំនូរ​ជីវ​ចល ដែលនិ​យាយ​អំពី​បុរស​​ចំណាស់​ម្នាក់​ស្លៀករ៉ូប​ដ៏​ញក់​​ញី​ កំពុង​ឈ​​រទាំ​ង​ក្តៅក្រ​ហា​យម្នា​ក់ឯ​ង នៅមាត់​ទ្វារ​ផ្ទះគា​ត់​។ គាត់​ទើប​តែបា​ន​បិ​ទ​ទ្វារ​ផ្ទះរ​បស់​គាត់​ឲ្យ​ជិត កុំ​ឲ្យ​នរណា​ចូល​រួ​ច ដោយ​យក​មេសោរ​៤​មក​ចាក់ រួច​ចាក់​គន្លឹះ​ទ្វារ​អស់​ពីរ ហើយ​ថែម​ទាំ​ងចា​ក់​សោរ​ច្រវ៉ា​ក់មួ​យ​ខ្សែ​ថែម​ទៀត។ ក្រោយម​ក​គាត់​បា​នក​ត់​សំគា​ល់​ឃើញ​​ថា មាន​ស្រោមសំ​បុត្រ​ព​ណ៌​សរ​មួ​យ កំពុង​គៀប​ជាប់​ពី​ក្រោ​ម​ទ្វារ​នោះ។ នៅលើ​ស្រោម​សំ​បុត្រ​នោះ មាន​ស្ទីក​គ័រ​ដ៏​ធំ​មួយ ​ដែល​មាន​រាង​បេះ​ដូ​ង។ វា​ជា​កាត​ប៉ុស្តាល់ សម្រាប់​ថ្ងៃ​នៃ​ក្តី​ស្រឡាញ់ ដែល​គេ​បាន​យ​ក​មក​ជួន​​គាត់។ ដូច​នេះ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​នៅ​តែអា​ច​ចូ​លក្នុ​ង​ផ្ទះ​គាត់​រួ​ចដដែល​។ មាន​តែសេ​ច​ក្តីស្រ​ឡា​ញ់ប៉ុ​ណ្ណោះ ដែលអា​ច​កែប្រែ​ចិត្ត​មនុស្សបា​ន។ លោក​ដូសតូស្គី(Dostoevsky) គឺជាជ​​នជាតិ​រូស្ស៊ី ដែល​បាន​និព​ន្ធ​សៀវ​ភៅរឿ​ង “បង​ប្អូន​ត្រកូល​ការ៉ា​ម៉ាហ្សូវ(Karamazov)”។ ក្នុង​រឿង​នោះ ​គាត់​បាន​និយា​យ​អំ​ពីលោ​កអា​យវិន(Ivan) ដែល​គិ​តថា មនុស្សសុ​ទ្ធ​តែ​អា​ត្មា​និយម ហើយ​គាត់​បាន​បដិសេ​ធសេ​ច​ក្តីស្រ​ឡា​ញ់រ​ប​ស់​ព្រះ។ ពេល​មួយ ប្អូន​ប្រុស​រ​ប​ស់គា​ត់​ គឺលោកអា​លីយ៉ូសា(Alyosha) ដែល​ជាបុ​រ​សដែ​លមា​ន​ជំនឿ​ខ្លាំ​ង មាន​កា​រទើ​ស​ទាល់ ពេល​ដែល​ដឹ​ង​ថា អាយ​វិន​បដិ​សេ​ធនឹ​ង​សេច​ក្តីស្រ​ឡា​ញ់រ​​ប​​ស់ព្រះ​។ គាត់​ក៏​បាន​ឱន​ក្បា​ល​ចុះ ហើយ​បាន​ថើប​អាយវ៉ាន។ ប្រហែល​ជា អ្ន​កក៏​មា​នមិ​ត្តភ័​ក្រ ដែលប​ដិសេ​ធ​មិ​នព្រ​ម​ទទួ​ល​សេច​ក្តីស្រ​ឡាញ់រ​បស់​ព្រះ ​ផងដែ​រ។ ចូរ​បង្ហា​ញសេ​ច​ក្តី​ស្រឡា​ញ់​រប​ស់​ទ្រ​ង់ ឲ្យ​គាត់​បា​ន​ស្គាល់​ គឺ​ដូច​ដែ​ល​​​ព្រះ​បាន​ប​ង្ហាញ​ក្តី​ស្រឡាញ់រ​ប​ស់​ទ្រង់​ដ​ល់យើ​ង ដោយ​នាំ​សេច​ក្តី​សង្រ្គោះ ចូល​ក្នុង​ពិ​ភព​លោក​នេះ តាម​រយៈ​អង្គ​ព្រះយេស៊ូ​វ។​ សូម​ចាក់​បង្ហូរ​សេច​ក្តីស្រ​ឡាញ់ មកលើ​អ្នក​ដ​ទៃ គឺសេចក្តី​ស្រឡា​ញ់ដែ​​ល​ត្រូវបា​នពិ​ព​ណ៌នា ក្នុង​បទ​គម្ពីរ…

Read article
ពីចម្ងាយ

ជាច្រើនឆ្នាំ​កន្លង​ទៅ​ មាន​បទ​ច​ម្រៀង​ដ៏ពេ​ញនិ​យម​មួយ​បទ ​មានចំ​ណ​ង​​ជើ​ងថា​ “ពី​ចម្ងាយ”។ បទ​នេះ​និយា​យអំ​ពី​កា​រ​ស​ម្លឹង​ឆ្ពោះ​ទៅ​រ​កពេ​ល​អ​នា​គត ដែល​មាន​ទៅដោ​យភា​ព​សុខ​ដុ​ម និង​មាន​ស​ន្តិ​ភា​ព។ បទ​នេះ​ច្រៀ​ង​ថា “ព្រះ​ទ្រង់​កំ​ពុ​ង​​ទ​ត​មើ​ល​យើ​ង​ពីច​ម្ងាយ។” ជា​ការ​ពិត​ណា​ស់ ព្រះ​ទ្រ​ង់​កំពុ​ង​ទ​ត​មើ​លយើ​ង​មែ​ន ប៉ុន្តែ​ មិន​មែន​​មើលពី​​​ច​ម្ងាយ​ទេ​។ ​ទ្រង់មា​ន​វ​ត្ត​មាន​ ជា​មួ​យអ្ន​ក​គ្រ​ប់​ទី​កន្លែង គឺនៅ​ចំ​ពោះមុ​ខ​អ្ន​កតែ​ម្ត​ង​ ដោយ​ទ​តមើ​ល​​អ្នក ​ដោយ​សេច​ក្តី​ស្រឡា​ញ់​​​ដ៏​ឥ​តល​ក្ខ​ខ​ណ្ឌ ​ក្នុ​ង​ព្រះនេ​ត្រ​ទ្រ​ង់។ ការនេះ​បា​ន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំគិ​ត​ដ​ល់គំ​រូ​លោ​ក ​ប្រាដឺ ឡររ៉េនស៍ (Brother Lawrence) ដែលបា​ន​ចំ​ណាយ​ពេ​ល​ធ្វើ​កា​រជា​​ច្រើនឆ្នាំ​ ក្នុង​ផ្ទះបា​យ​ ដោយ​ធ្វើកិ​ច្ច​កា​រ​ដូ​ចជា​ ​​លាង​ចាន ​ឆ្នាំង និងជួ​ស​ជុ​ល​​ស្បែ​ក​ជើ​ង​​​ឲ្យ​អ្នក​បម្រើ​ព្រះ​ដ​ទៃ​ទៀ​ត ក្នុងព្រះ​វិ​ហារ​។ គាត់​​បាន​ស​រសេ​រ​​ថា “​ខ្ញុំបា​ន​ប​ន្ទាប​ខ្លួ​ន​ធ្វើ​ជាអ្ន​ក​ថ្វាយ​ប​ង្គំ នៅ​ចំពោះ​ទ្រ​ង់​ ឲ្យ​បា​នញឹ​ក​ញា​ប់​បំ​ផុត​ តា​ម​ដែ​ល​អា​ចធ្វើ​ទៅ​បា​ន​ ដោ​យ​ផ្ច​ង់​ចិត្ត​ទៅ​លើ​​ព្រះ​វ​ត្ត​​មាន​ដ៏បរិ​សុ​ទ្ធ​​​រប​ស់​ទ្រ​ង់។” យ៉ាង​ណាមិ​ញ​ យើង​ក៏​ត្រូ​វ​មាន​កា​រ​ប្រតិ​បត្តិយ៉ា​ង​ដូច​នេះ​ផ​ងដែ​រ។ ប៉ុន្តែ យើង​ភ្លេច ​ហើយពេ​លខ្លះ​​ត្រូ​វ​រំ​ឭក​ខ្លួ​នឯ​ង​ថា ទ្រង់​កំពុ​ង​មា​ន​វត្ត​មា​ន នៅ​ជាមួ​យ​យើ​ង​ជា​និច្ច​។ ខ្ញុំ​​បា​ន​ដំ​ដែក​គោល​ចាស់មួ​យ ជា​ប់​​​នឹ​ង​​​ធ្នើ​រ​​​ពីលើ​តុ​​រ​ប​ស់​​ខ្ញុំ ដើម្បី​រំ​ឭ​ក​ខ្លួន​ឯង​ថា ព្រះយេ​ស៊ូវ​ដែ​ល​បាន​សុ​គត​ជា​ប់​ឆ្កាង ​ហើយ​មាន​ព្រះ​ជ​ន្មឡើ​ង​វិ​ញ ​ទ្រង់​តែ​ង​តែ​​​គ​ង់​​នៅ​​​ជិ​ត​ជា​និ​ច្ច។ ភារៈ​កិច្ច​រ​ប​ស់​យើ​ង គឺ​ត្រូវ​​ចាំ​ថា ​“យើង​ត្រូ​វតាំ​ង​​​ព្រះ​អ​ម្ចាស់​ ​នៅ​មុខ​[​យើង]ជា​ដ​រាប”(ទំនុកដំកើង ១៦:៨)…

Read article
ការចាំយាម និងការរង់ចាំ

នៅក្នុង​ព្រះ​គម្ពី​រអេ​សាយ ជំពូក ១៨ យើង​ឃើញ​ថា ​លោកីយ​ទាំង​មូ​លហា​ក់​ដូ​ច​ជាបា​ន​លើ​ក​គ្នា មកច្បាំង​​នឹង​​រា​ស្រ្ត​រ​ប​ស់ព្រះ​។ ប៉ុន្តែ តើព្រះ​ដ៏​មាន​​​គ្រ​ប់​​ព្រះ​​​ចេស្តា​​ទ្រង់​​បា​ន​ឆ្លើ​​យ​ត​បយ៉ា​ង​ដូច​ម្តេ​ច​ខ្លះ ចំពោះ​​ការ​នេះ? កាលនោះ​ ទ្រង់​បាន​មា​ន​បន្ទូល​ថា “អញ​នឹ​ងនៅ​តែ​​​ស្ងៀម ហើយ​ពិចារ​ណា​មើល​ពី​ទីលំ​នៅ​​​រ​បស់​អ​ញ”(ខ.៤)។ យើងក៏​​ប្រហែលជាយ​ល់​ថា ​ព្រះ​ទ្រង់​ហាក់​ដូច​ជាមិ​ន​មាន​ការ​តប​​ត នឹង​ការ​អាក្រ​ក់​ដែ​លគេ​កំ​ពុង​នាំគ្នា​ធ្វើ​នោះទេ​ បាន​ជា​ទ្រង់​នៅស្ងៀ​ម​យ៉ាង​ដូ​ច​នេះ។ ប៉ុន្តែ នេះ​ជា​ការ​យល់​ខុ​ស​ហើយ។ តាម​ពិត ​យើង​ត្រូ​វចាំ​ថា​ ព្រះ​​ទ្រង់​នឹ​ង​ធ្វើ​កា​ររ​បស់​ទ្រង់ ​តាម​ពេល​វេលា​ដែ​ល​ទ្រង់​កំ​ណត់ ឬធ្វើ​ឲ្យ​​ត្រូ​វពេ​ល តាម​បំណង​​ព្រះ​​ហឫ​ទ័​យ​​ទ្រង់។ ការ​នេះ​បា​ន​ធ្វើ​ឲ្យខ្ញុំ​​គិ​​ត​អំពី​កាលដែ​ល​ព្រះ​យេស៊ូវ​​បាន​​ពន្យា​ពេល​​​អស់​​៤​​ថ្ងៃ​ ក្នុងការ​រង់​ចាំ ខណៈ​​ដែល​​​គេ​បា​​ន​បញ្ចុះ​សព​លោក​ឡាសា​រ​នៅ​ក្នុង​ផ្នូ​រ​ហើយ​​(យ៉ូហាន ១១:៣៩)។ តើ​ទ្រ​​ង់​មិន​បា​ន​ជ្រា​បថា​គា​ត់បា​ន​ស្លាប់​ហើ​យ​ទេ​ឬ? តើ​ទ្រង់​មិន​យក​ព្រះ​​​ទ័​យ​ទុក​​​ដា​ក់​ ចំពោះ​គា​ត់ទេ​​​ឬ? ជា​ការ​ពិត​ណាស់ ទ្រង់​ពិត​ជា​បា​ន​យក​ព្រះ​​ទ័​យ​ទុ​ក​ដាក់​មែ​ន! កាលនោះ​ ទ្រ​ង់​គ្រា​ន់​តែកំ​​ពុង​រង់​ចាំពេ​ល​​ដ៏​ល្អបំ​ផុត សម្រា​ប់​ធ្វើ​ការ​អស្ចារ្យ និងប​ង្រៀន​​​សេច​ក្តី​​ដែល​ទ្រ​ង់​​សព្វ​ព្រះ​​ហឫ​​ទ័យ​​​នឹង​​ប​​ង្រៀ​ន​​ដល់​គេ​ប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះ​គម្ពី​រ​បាន​ចែ​ង​អំ​ពី “កា​រ​ពន្យា​រ​ពេល” របស់​ព្រះ​ ដែល​យើង​ច្រើ​ន​តែពិ​បាក​យល់ តាម​គំនិត​របស់​​យើង។ ប៉ុន្តែ ការ​ពន្យា​រ​ពេលរ​ប​ស់ទ្រ​ង់ សុទ្ធ​តែ​កើត​ចេ​ញ​មក​ពី​ជម្រៅនៃ​ប្រា​ជ្ញា និង​​សេច​ក្តី​ស្រឡាញ់​​រ​ប​ស់ទ្រ​ង់។ តាម​ពិត ការ​ពន្យា​ពេល​រ​ប​ស់ទ្រ​ង់ អាច​​​នាំឲ្យ​យើ​ងមា​ន​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​​ស្រគត់​ស្រគំ​ ដែលមា​ន​ដូច​ជា ការប​ន្ទាប​ខ្លួន ការ​អត់​ធ្មត់ កា​រ​ទ្រាំទ្រ​ និង​សេចក្តី​ខ្ជាប់​ខ្ជួន…

Read article
ចំណុចចាប់ផ្តើម

បើអ្នក​បាន​បើក​បរ​ តាម​ភាគ​ខាង​ជើ​ង​នៃ​ផ្ទះ​រ​បស់​ខ្ញុំ នៅក្រុង​​ប៊ស(Boise) រដ្ឋ​អ៊ីដា​ហូ(Idaho) អ្នក​នឹង​​​ឃើញ​កូន​ភ្នំ​ភ្លើង​មួយ ដែល​​​បាន​បង្ហាញ​ខ្លួននៅ​​​កណ្តាល​កូន​​​ព្រៃ ដែល​​នៅ​​​ខាង​​​កើ​ត​​ផ្លូវ។ គេបា​នប្រើ​ទី​តាំង​នេះ ជា​ចំណុច​ចាប់​ផ្តើ​ម​នៃ​ការ​វាស់​វែង​ដី នៅ​ក្នុង​រ​ដ្ឋ​អ៊ីដាហូ។ នៅ​ឆ្នាំ​១៨៦៧ ពេល​ដែល​ទឹ​ក​ដី​អ៊ីដាហូ​ត្រូវ​បាន​គេកាត់​បញ្ចូល​ទៅ​​​ក្នុង​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​បាន​បួន​ឆ្នាំ លោក​ឡាហ្វាយេត ខាទី(Lafayette Cartee) ដែល​ជា​នាយក​ផ្នែក​វាស់វែ​ងដី នៃ​សហរ​ដ្ឋអា​មេរិក បាន​ចាត់លោ​ក​ភីទ័រ ប៊ែល(Peter Bell) ឲ្យ​ទៅវា​ស់វែ​ងទឹកដី​ថ្មីមួ​​យ​នេះ​។ លោក​ប៊ែល​បាន​ជិះរ​ទេះ ចូល​ទៅ​រក​កូ​ន​ភ្នំ​តូ​ច​មួយ ហើយ​ក៏​បា​ន​ឡើង​ទៅដ​ល់កំ​ពូ​ល​កូ​ន​ភ្នំនោះ​ ហើយ​ក៏​បាន​កំណ​ត់​យក កន្លែង​នោះជា​ចំ​ណុច​ចាប់​ផ្តើម នៃ​កា​រវា​ស់​វែង​​ដី​របស់​គាត់។ ការ​វ៉ាស​វែង​ដី​នោះ ត្រូវ​បាន​គេ​​ពិពណ៌នា​ជា​ភាសាប្រចាំ​រដ្ន​អ៊ី​ដាហូ​​ថា : គេត្រូ​វ​រៀ​ប​ចំឲ្យ​មា​ន​បណ្តា​​ទី​ក្រុង នៅខាង​​ជើង និង​ខាង​ត្បូ​ង នៃ​ចំណុច​ចា​ប់​ផ្តើ​មនៃ​កា​រ​វាស់វែង​ដីនេះ​ ហើ​យ​ឲ្យ​មាន​វា​ល​ទំ​នាប គឺ​នៅ​ខាង​កើ​ត​ និង​ខាង​លិច​នៃ​ចំណុច​ចាប់​ផ្តើម​នេះ។ ពេល​ដែល​អ្នកបាន​ម​កដ​ល់​​រដ្ឋ​​នេះ អ្នក​អាច​ដឹ​ងពី​ទី​តាំង​ពិត​ប្រាកដ​រប​ស់​ខ្លួន តាម​ការ​ពិពណ៌នា​នេះ​ឯង​។ យើង​ប្រហែល​ជា​បាន​អាន​សៀវភៅជា​ច្រើ​នក្បាល ប៉ុន្តែ ព្រះប​ន្ទូល​ព្រះ​ គឺ​ជា “ចំណុច​ចាប់​ផ្តើម” របស់​យើង ជា​ចំណុច​យោង​​ដែល​មិ​ន​ប្រែប្រួ​ល​។ លោក​ចន វេសលី(John Wesley) បានអា​នសៀ​វ​ភៅ​ជា​ច្រើ​ន​ក្បា​ល​ ប៉ុន្តែ គាត់តែ​ង​តែ​ហៅ​ខ្លួ​ន​ឯ​ង​ថា “បុរស​ដែ​លមា​ន​សៀវភៅតែ​មួយ​ក្បាល”។ គ្មាន​អ្វីអា​ច​ប្រៀ​ប​ផ្ទឹម​នឹង​ព្រះ​គម្ពីរ…

Read article
ចូរពិចារណា អំពីពពក

ជាច្រើន​ឆ្នាំក​ន្លង​ទៅ ថ្ងៃ​មួយ ខ្ញុំនិង​កូន​ប្រុស​ទាំង​ពីររបស់​ខ្ញុំ បាន​នាំ​គ្នាទ​ម្រេត​ខ្លួន នៅ​លើ​ស្មៅនៅ​ក្នុង​ទីធ្លា​ក្រោយ​ផ្ទះ ដើម្បី​មើល​ពពក​រសាត់​នៅលើមេ​ឃ។ កូន​ប្រុស​ច្បង​ក៏​​បា​ន​សួ​រខ្ញុំ​ថា “ប៉ា ហេតុ​អ្វីបាន​ជា​ពពក​អណ្តែត​នៅ​លើមេ​​ឃ?” ពេល​នោះ ខ្ញុំ​ច​ង់​​ចែក​​រំលែក​ចំណេះដឹ​ង​របស់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​វាស្តា​ប់​ដែរ ប៉ុន្តែ កាល​នោះ ខ្ញុំមិ​ន​ដឹ​ង​ថា ត្រូវ​ឆ្លើយ​ប្រាប់​វាយ៉ា​ងដូ​ច​ម្តេច​ទេ បាន​ជា​ខ្ញុំប្រា​ប់​វា​ថា “កូ​ន​អើយ ប៉ា​ក៏មិន​ដឹង​ដែ​រ។ តែ​ ប៉ានឹ​ង​ខំស្វែ​ង​រក​ចម្លើយ​ពេលក្រោយ”។ ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​ក៏​បាន​រ​កឃើ​ញ​ថា តាម​ការ​បក​ស្រាយ​អំពី​បាតុ​ភូត​ធម្ម​ជាតិ ចំហាយ​ទឹក​ដែល​ហួត​ចេ​ញពី​​ទឹក​ដែល​មាន​​​នៅ​លើ​ដី​ អណ្តែត​ឡើង​ទៅ​លើអា​កាស​ផ្តុំ​គ្នា បង្កើត​បាន​ជាព​ពក ហើយ​ចំហា​យក្តៅ​ដែ​ល​ហើរ​ឡើង​ទៅលើ​មេឃ ក៏​បាន​រួ​មចំ​ណែក នៅ​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ឲ្យ​ពពក​អណ្តែត​នៅ​អាកាស​ផង​ដែរ។ ប៉ុន្តែ ការ​បក​ស្រាយ​តា​មបែ​ប​វិទ្យា​សាស្រ្ត មិន​អាច​ផ្តល់​ចម្លើយ​គ្រប់​គ្រាន់​ឡើយ។ ពពក​អណ្តែត ដោយសា​រ​ព្រះ​បានប្រើ​ប្រាជ្ញា​ទ្រ​ង់ ដើម្បី​តាក់​តែ​ង​ច្បាប់​ធម្ម​ជាតិ ដែល​​នាំ​ឲ្យ​បាតុ​ភូត​ធម្មជា​តិកើ​តឡើ​ង ហើយ​បើក​សម្តែង “​កិច្ច​ការ​​អស្ចារ្យ​​រប​ស់​​ព្រះ​​ដ៏​​មាន​​ដំរិះ​សព្វ​​គ្រប់”(យ៉ូប ៣៧:១៦)។ ដូច​នេះ យើង​អាច​ចាត់​ទុក​ពព​ក​ជានិ​មិ​ត្ត​រូប ឬទី​សំគាល់​នៃល​ក្ខណៈ​ដ៏ល្អ​ និង​ព្រះគុណ​រ​បស់​ព្រះ នៅ​ក្នុងការ​បង្កើត​លោកិយ។ ដូចនេះ បើ​សិន​ជា​នៅថ្ងៃ​មួយ​ អ្នក​បាន​គយ​គន់​រូប​ភាព​ដែល​​​លេច​ឡើង​​​ក្នុ​ងព​ពក សូម​​នឹ​ក​​ចាំ​ថា ​ព្រះ​ដែល​​បា​ន​​​ធ្វើ​​ឲ្យ​​របស់​​សព្វ​​សារពើ មានភា​ពស្រ​ស់ស្អា​ត បាន​ធ្វើ​ឲ្យព​ពក​អណ្តែត​លើ​អាកាស​។ ការ​នេះ​បាន​កើត​ឡើង ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​ស្ញើចស​រសើរ និង​ស្រឡាញ់​ទ្រង់។ ផ្ទៃ​មេឃ​សម្តែង​ពី​សិរីល្អ​របស់​ព្រះ…

Read article