សូមព្រះអង្គពិនិត្យមើលចិត្តទូលបង្គំ
១សាំយ៉ូអែល ១៦:៤-១២ ដែលមនុស្សលោកពិចារណាមើលទេ ឯមនុស្សលោក តែងមើលតែឫកពាខាងក្រៅប៉ុណ្ណោះ តែព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ទតចំពោះក្នុងចិត្តវិញ។ ១សាំយ៉ូអែល ១៦:៧ ដើម្បីកាត់បន្ថយការខ្ជះខ្ជាយផលិតផលអាហារ ក្រុមហ៊ុនផ្សាទំនើបមួយ នៅប្រទេសសិង្ហបុរីបានលក់ផ្លែឈើ និងបន្លែដែលមានស្នាមជាំបន្តិចបន្តួច ក្នុងតម្លៃថោកជាងតម្លៃធម្មតា។ កម្មវិធីនេះបានកាត់បន្ថយការខ្ជះខ្ជាយផលិតផលអាហារ បាន៧៧១តោន ដែលកាលពីមុន គេអាចបោះពួកវាចោល ដោយសារពួកវាមានសោភ័ណភាពដែលមិនគ្រប់ស្តង់ដារអាហារ។ មិនយូរប៉ុន្មាន អ្នកដើរទិញឥវ៉ាន់ក៏បានដឹងថា រូបរាង្គខាងក្រៅរបស់បន្លែ និងផ្លែឈើ ស្នាមឆ្កូត និងរូបរាង្គមិនស្អាត មិនបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់រស់ជាតិ និងជីវជាតិរបស់ពួកវាទេ។ គេមិនតែងតែអាចកំណត់អ្វីដែលមាននៅខាងក្នុង ផ្អែកទៅលើរូបរាង្គខាងក្រៅឡើយ។ ហោរាសាំយូអែល បានយល់អំពីបញ្ហាស្រដៀងនេះផងដែរ នៅពេលដែលព្រះអម្ចាស់ចាត់គាត់ ឲ្យទៅចាក់ប្រេងតាំងឲ្យស្តេចរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល ដែលត្រូវស្នងរាជបន្ទាប់(១សាំយ៉ូអែល ១៦:១)។ កាលគាត់បានឃើញ អេលាប ជាកូនច្បងរបស់លោកអ៊ីសាយ គាត់គិតស្មានថា អេលាប ជាមនុស្សដែលព្រះអម្ចាស់បានជ្រើសរើស។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “កុំឲ្យមើលតែឫកពាខាងក្រៅ ឬកំពស់ខ្លួននោះឡើយ ដ្បិតអញមិនទទួលអ្នកនេះទេ ពីព្រោះព្រះទ្រង់មិនទតចំពោះសេចក្តី ដែលមនុស្សលោកពិចារណាមើលទេ ឯមនុស្សលោក តែងមើលតែឫកពាខាងក្រៅប៉ុណ្ណោះ តែព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ទតចំពោះក្នុងចិត្តវិញ”(ខ.៧)។ ក្នុងចំណោមកូនប្រុសទាំង៨នាក់ របស់លោកអ៊ីសាយ ព្រះអម្ចាស់បានជ្រើសរើស ដាវីឌ ជាកូនពៅ…
Read article
តើគេស្វាគមន៍ខ្ញុំទេ?
កិច្ចការ ៨:២៩-៣៩ តើមានអ្វីឃាត់មិនឲ្យខ្ញុំទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកបាន? កិច្ចការ ៨:៣៦ អ្នកស្រី សាលី ហ្វៀល(Sally Field) ជាតួសម្ដែង ដែលនៅទីបំផុត គាត់ក៏បានស្គាល់អារម្មណ៍ដែលយើងម្នាក់ៗចង់មាន។ កាលគាត់ទទួលបានពាន់រង្វាន់អូស្កាជាលើកទីពីរ ក្នុងឆ្នាំ១៩៨៥ គាត់បាននិយាយ នៅក្នុងសន្ទរកថាទទួលពាន់រង្វាន់អូស្កាយ៉ាងដូចនេះថា “ខ្ញុំចង់បានការគោរពរបស់អ្នកទាំងអស់គ្នា លើសអ្វីៗទាំងអស់។ កាលទទួលពានរង្វាន់អូស្កាលើកទីមួយ ខ្ញុំមិនមានអារម្មណ៍ដូចនេះទេ។ តែលើកនេះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា បានទទួលការគោរព។ ហើយខ្ញុំក៏មិនអាចបដិសេធន៍ការពិតដែលថា ក្នុងពេលនេះ អ្នកទាំងអស់គ្នាមិនខុសពីខ្ញុំទេ”។ ជនជាតិអេធីយ៉ូពី ដែលជាមនុស្សកម្រៀវ ក៏មានការស្ញប់ស្ញែង ចំពោះការទទួលស្វាគមន៍ដែលគាត់បានទទួលផងដែរ។ ក្នុងនាមគាត់ជាសាសន៍ដទៃ គេបានបដិសេធន៍មិនឲ្យគាត់ចូលទៅក្នុងបរិវេណខាងក្នុងនៃព្រះវិហារ នៅទីក្រុងយេរូសាឡិមទេ(មើល អេភេសូរ ២:១១-១២ និង ចោទិយកថា ២៣:១)។ ប៉ុន្តែ គាត់ចង់ឲ្យគេទទួលស្វាគមន៍គាត់។ សាវ័កភីលីពក៏បានប្រទះឃើញគាត់ កំពុងត្រឡប់ពីការធ្វើដំណើរទៅចូលរួមពិធីបុណ្យនៅទីក្រុងយេរូសាឡិម(កិច្ចការ ៨:២៧)។ បុរសអេធីយ៉ូពីនោះកំពុងអានបទគម្ពីរអេសាយ ដែលក្នុងនោះ ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា “ពួកកម្រៀវ ដែលរក្សាថ្ងៃឈប់សំរាកទាំងប៉ុន្មាន ក៏រើសយកអ្វីៗដែលគាប់ចិត្តអញ ព្រមទាំងកាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្តីសញ្ញារបស់អញថា អញនឹងឲ្យគេមានទីកន្លែង១នៅក្នុងវិហារអញ ហើយឲ្យមានឈ្មោះឆ្លាក់នៅជញ្ជាំងខាងក្នុង ដែលវិសេសជាងកូនប្រុសកូនស្រីទៅទៀត អញនឹងឲ្យគេមានឈ្មោះដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ជាឈ្មោះដែលមិនត្រូវកាត់ចេញឡើយ”(អេសាយ…
Read article
មានន័យថាបានបម្រើព្រះយេស៊ូវ
ម៉ាថាយ ២៥:៣១-៤០ តើយើងខ្ញុំបានឃើញទ្រង់ឈឺ ឬជាប់គុក ហើយបានមកឯទ្រង់ពីកាលណា? ម៉ាថាយ ២៥:៣៩ កាលពីដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៨០០ អ្នកស្រី អេលីហ្សាប៊ែត ហ្វ្រាយ(Elizabeth Fry) មានអារម្មណ៍តក់ស្លុត ចំពោះស្ថានភាពរបស់ពន្ធនាគារស្ត្រី នៅទីក្រុងឡុងដ៍។ ស្ត្រីជាអ្នកទោស និងកូនៗរបស់ពួកគេបានរស់នៅបញ្ចៀតគ្នា នៅទីនោះ ហើយគេឲ្យពួកគេគេងនៅលើកម្រាលឥដ្ឋក្នុងអាកាសធាតុដ៏រងា។ ពួកគេគ្មានគ្រែគេងឲ្យបានកក់ក្តៅ ប៉ុន្តែ មន្ទីរឃុំឃាំងមានក្បាលរ៉ូប៊ីនេ ដែលពួកគេអាចបើកយកស្រាផឹកកម្តៅខ្លួន។ គាត់បានទៅមើលគុកនោះអស់ជាច្រើនឆ្នាំ និងបានជំរុញឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរ ដោយផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវសំលៀកបំពាក់ បើកសាលារៀន និងបង្រៀនព្រះគម្ពីរប៊ីបដល់ពួកគេផងដែរ។ ប៉ុន្តែ អ្នកទោសជាច្រើនបានទទួលការប៉ះពាល់ចិត្តខ្លាំងបំផុត ដោយសារវត្តមាននៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់គាត់ និងសារនៃសេចក្តីសង្ឃឹម ដែលគាត់បានចែកចាយដល់ពួកគេនៅទីនោះ។ គាត់បានប្រព្រឹត្តដោយចិត្តសប្បុរស ដោយសារគាត់អនុវត្តតាមការបង្គាប់របស់ព្រះយេស៊ូវ ឲ្យបម្រើជនទុរគត។ ជាក់ស្តែង កាលនៅលើភ្នំដើមអូលីវ ព្រះអង្គបានចែកចាយរឿងមួយចំនួន ដែលនិយាយអំពីគ្រាចុងក្រោយ ហើយក្នុងចំណោមនោះ មានរឿងមួយដែលនិយាយអំពីការស្វាគមន៍ “ពួកសុចរិតចូលទៅក្នុងជីវិតអស់កល្បជានិច្ច”(ម៉ាថាយ ២៥:៤៦)។ ក្នុងរឿងនេះ ស្តេចបានប្រាប់ពួកមនុស្សសុចរិតថា ពួកគេបានថ្វាយទឹកឲ្យព្រះអង្គសោយ យាងព្រះអង្គចូលគង់ខាងក្នុង ហើយបានទៅសួរសុខទុក្ខព្រះអង្គនៅក្នុងគុក(ខ.៣៥-៣៦)។ នៅពេលដែលពួកគេមិនចាំថា ពួកគេបានធ្វើនូវរឿងទាំងនេះពីពេលណា ទ្រង់ក៏បានឆ្លើយតបថា “យើងប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា ដែលអ្នករាល់គ្នាបានធ្វើការទាំងនោះ ដល់អ្នកតូចបំផុតក្នុងពួកបងប្អូនយើងនេះ…
Read article
ជាប់ខ្លួននៅក្នុងភក់ជ្រៅ
យេរេមា ៣៨:១-១០ ដ្បិតព្រះទ្រង់មិនមែនជាអ្នករមឹលគុណ ដែលទ្រង់នឹងភ្លេចការអ្នករាល់គ្នាធ្វើ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលអ្នករាល់គ្នាបានសំដែងដល់ព្រះនាមទ្រង់ ដោយបានបំរើពួកបរិសុទ្ធ ហើយក៏នៅតែបំរើទៀតនោះទេ។ ហេព្រើរ ៦:១០ ថ្ងៃមួយ នៅក្នុងរោងចក្រផលិតស្ករសូកូឡា ម៉ាស ក្នុងរដ្ឋផេនស៊ីលវេនា មានកម្មករពីរនាក់បានធ្លាក់ចូលក្នុងស៊ីទែនធំមួយ ដែលផ្ទុកទៅដោយស្ករសូកូឡារាវ។ អ្នកខ្លះប្រហែលជាគិតថា វាជារឿងដែលកំប្លែង ឬប្រហែលជាគិតថា វាជាលទ្ធផលដែលគួរឲ្យពេញចិត្តរបស់អ្នកដែលចូលចិត្តស្ករសូកូឡា។ បុរសទាំងនេះមិនមានរបួសទេ តែពួកគេបានជាប់នៅក្នុងស៊ីទែនដែលមានទឹកស្ករសូកូឡាផ្អែមឆ្ងាញ់ត្រឹមចង្កេះ ដោយមិនអាចចេញមកខាងក្រៅ ដោយខ្លួនឯងបាន។ ទីបំផុត ក្រុមអ្នកពន្លត់អគ្គីភ័យក៏បានចោះប្រហោង នៅចំហៀងស៊ីទែននោះ ដើម្បីជួយពួកគេចេញមកខាងក្រៅ ដោយសុវត្ថិភាព។ កាលហោរា យេរេមា បានជាប់ខ្លួនក្នុងភក់ នៅក្នុងគុកងងឹត រឿងរបស់គាត់មិនមានរស់ជាតិផ្អែមដូចនេះទេ។ ក្នុងនាមគាត់អ្នកនាំព្រះរាជសាររបស់ព្រះ មកប្រកាសដល់ប្រជាជននៅទីក្រុងយេរូសាឡិម គាត់ក៏បានប្រាប់ពួកគេ ឲ្យចាកចេញពីទីក្រុងយេរូសាឡិមជាបន្ទាន់ ព្រោះទីក្រុងនេះនឹងធ្លាក់ចូលទៅក្នុងកណ្តាប់ដៃកងទ័ពរបស់ស្តេចបាប៊ីឡូន(យេរេមា ៣៨:៣)។ ពួកមន្ត្រីខ្លះរបស់ស្តេចសេដេគាក៏បានទាមទារឲ្យគេប្រហារជីវិតហោរាយេរេមា ព្រោះពួកគេអះអាងថា ពាក្យសម្ដីរបស់គាត់កំពុងតែបំបាក់ទឹកចិត្តពួកទាហាន(ខ.៤)។ ស្តេចក៏ព្រមតាមពួកគេ ហើយគេក៏បានយកខ្សែសំរូតគាត់ ចុះទៅក្នុងគុកងងឹតដែលមានសុទ្ធតែភក់(ខ.៦)។ នៅពេលដែលមន្រ្តីម្នាក់ទៀតរបស់ស្តេច ដែលជាសាសន៍ដទៃ បានជួយរកខុសត្រូវឲ្យលោកយេរេមា ដោយលើកឡើងថា អ្វីដែលពួកមន្រ្តីផ្សេងទៀតបានប្រព្រឹត្តចំពោះគាត់ គឺជាការអាក្រក់ជួរជាតិណាស់ ស្តេចសេដេគាក៏បានដឹងថា ទ្រង់បានធ្វើខុសមកលើគាត់ ហើយក៏បានបង្គាប់លោក…
Read article
អាវុធរបស់យើងក្នុងសង្គ្រាម
២កូរិនថូស ១០:៣-៦ ព្រោះគ្រឿងសស្ត្រាវុធពិជ័យសង្គ្រាមរបស់យើងខ្ញុំ មិនមែនជារបស់ខាងសាច់ឈាម។ ២កូរិនថូស ១០:៤ មិត្តភក្តិថ្មីរបស់លោកគ្រូគង្វាលបេលេយ(Bailey) បានចែកចាយដល់លោកគ្រូបេលេយ អំពីបញ្ហារបស់គាត់ ដែលមានការបំពានផ្លូវភេទ និងការញៀនរូបអាសអាភាស។ យុវជនម្នាក់នោះជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ប៉ុន្តែ គាត់បានជួបការបំពានផ្លូវភេទ និងបានមើលរូបអាសអាភាស ក្នុងវ័យក្មេង ធ្វើឲ្យគាត់ជួបបញ្ហា ដែលគាត់មិនអាចដោះស្រាយដោយខ្លួនឯងបាន។ គាត់ក៏បានធ្លាក់ចូលក្នុងភាពអស់សង្ឃឹម ហើយក៏បានឈោងទៅរកជំនួយ។ ក្នុងនាមយើងជាអ្នកជឿព្រះគ្រីស្ទ យើងតយុទ្ធនឹងអំណាចនៃសេចក្តីអាក្រក់ដែលយើងមើលមិនឃើញ(២កូរិនថូស ១០:៣-៦)។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គបានប្រទានអាវុធ សម្រាប់ឲ្យយើងតយុទ្ធក្នុងសង្គ្រាមខាងវិញ្ញាណ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អាវុធនោះ មិនមែនជាអាវុធរបស់លោកិយទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងមាន “ឥទ្ធិឫទ្ធិដែលមកពីព្រះ សំរាប់នឹងរំលំទីមាំមួនវិញ”(ខ.៤)។ តើការបកស្រាយនេះមានន័យដូចម្តេច? “ទីមាំមួន” ត្រូវបានគេសង់ឡើងយ៉ាងរឹងមាំ។ អាវុធដែលព្រះនៃយើងបានប្រទាន គឺរាប់បញ្ចូលអាវុធនៃសេចក្តីសុចរិត នៅដៃខាងស្តាំសម្រាប់ប្រយុទ្ធ និងនៅខាងឆ្វេងសម្រាប់ការពារ(៦:៧)។ បទគម្ពីរអេភេសូរ ៦:១៣-១៨ ក៏បានរៀបរាប់អំពីអាវុធជាច្រើន ដែលជួយការពារយើង ដែលរួមមានព្រះបន្ទូល សេចក្តីជំនឿ សេចក្តីសង្គ្រោះ ការអធិស្ឋាន និងការទ្រទ្រង់របស់អ្នកជឿដទៃទៀត។ ពេលណាយើងប្រឈមមុខដាក់កម្លាំងដែលធំជាង និងខ្លាំងជាងយើង ការប្រើប្រាស់អាវុធទាំងនេះឲ្យបានត្រឹមត្រូវ អាចជួយយើងឲ្យឈរមាំមួន ដោយមិនជំពប់ដួល។ ព្រះអម្ចាស់ក៏ជាអ្នកប្រឹក្សាយោបល់…
Read article
បោកចំបាប់ជាមួយព្រះអម្ចាស់
លោកុប្បត្តិ ៣២:២២-៣២ ដូច្នេះ យ៉ាកុបនៅតែម្នាក់ឯង ហើយមានម្នាក់មកចំបាប់នឹងគាត់រហូតដល់ភ្លឺ។ លោកុប្បត្តិ ៣២:២៤ មិត្តភក្តិដែលខ្ញុំបានរាប់អានជាយូរមកហើយ បានផ្ញើសំបុត្រមួយច្បាប់មកខ្ញុំ បន្ទាប់ពីស្វាមីខ្ញុំបានទទួលមរណៈភាព។ ក្នុងសំបុត្រនោះគាត់បានសរសេរថា “លោកអ័ឡិន(Alan) គឺជាអ្នកបោកចំបាប់ជាមួយព្រះ។ គាត់ប្រៀបដូចជាលោកយ៉ាកុប ក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ និងជាមូលហេតុដែលខ្ញុំទទួលជឿព្រះ រហូតដល់ពេលសព្វថ្ងៃ”។ ខ្ញុំមិនដែលបានគិតចង់ប្រៀបធៀបការតយុទ្ធរបស់ស្វាមីខ្ញុំ ជាមួយនឹងការតយុទ្ធរបស់លោកយ៉ាកុបជាព្ធយុកោរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលនោះទេ ប៉ុន្តែ គាត់មានចំណុចដែលដូចលោកយ៉ាកុប។ ពេញមួយជីវិតគាត់ គាត់មានសំណួរជាច្រើន សម្រាប់ព្រះអម្ចាស់ ជាការតយុទ្ធនឹងព្រះអង្គ ដែលប្រៀបដូចជាលោកយ៉ាកុបបោកចំបាប់ជាមួយព្រះអង្គផងដែរ។ គាត់ស្រឡាញ់ព្រះ តែមិនតែងតែអាចទទួលស្គាល់ការពិតដែលថា ព្រះអង្គស្រឡាញ់គាត់ បានអត់ទោសឲ្យគាត់ ហើយស្តាប់ឮគាត់អធិស្ឋានទេ។ តែជីវិតគាត់បានទទួលព្រះពរជាច្រើន ហើយគាត់ក៏មានឥទ្ធិពលជាវិជ្ជមាន ទៅលើមនុស្សជាច្រើន។ ជីវិតរបស់លោកយ៉ាកុបមានចារិកលក្ខណៈជាការតយុទ្ធ។ គាត់បានធ្វើការបោកបញ្ឆោតលោកអេសាវ ជាបងប្រុសគាត់ ដើម្បីឲ្យបានសិទ្ធិធ្វើជាបងច្បង។ គាត់បានរត់ចោលផ្ទះ ហើយបានតយុទ្ធជាច្រើនឆ្នាំជាមួយលោកឡាបាន់ ជាសាច់ញាតិ និងជាឪពុកក្មេករបស់គាត់។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានរត់គេចពីលោកឡាបាន់ទៀត។ គាត់ស្ថិតក្នុងភាពឯកោ ហើយខ្លាចមិនហ៊ានជួបលោកអេសាវ។ ប៉ុន្តែ គាត់ក៏បានជួបទេវតារបស់ព្រះអម្ចាស់(លោកុប្បត្តិ ៣២:១) ដែលប្រហែលជាការរំឭក អំពីការយល់សប្តិដែលព្រះអម្ចាស់បានបណ្តាលឲ្យគាត់មាន កាលពីមុន(២៨:១០-២២)។ បន្ទាប់មក លោកយ៉ាកុបក៏បានបោកចំបាប់ជាមួយ “បុរសម្នាក់”…
Read article