ព្រះអង្គយាងមក ដើម្បីប្រទានសន្តិភាពដល់ប្រជាជាតិទាំងអស់ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«មើល ស្ដេចរបស់នាង ទ្រង់យាងមកឯនាង ទ្រង់ជាអ្នកសុចរិត ហើយមានជ័យជម្នះ ទ្រង់ក៏សុភាព ទ្រង់គង់លើសត្វលា គឺជាលាជំទង់ ជាកូនរបស់មេលា អញនឹងកាត់រទេះចំបាំងចេញពីស្រុកអេប្រាអិម និងសេះចេញពីក្រុងយេរូសាឡឹមដែរ ឯធ្នូចំបាំងនឹងត្រូវកាត់ចេញ ហើយទ្រង់នឹងមានព្រះបន្ទូលជាសេចក្តីសន្តិសុខដល់អស់ទាំងសាសន៍ ឯអំណាចគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់ នឹងបានចាប់តាំងពីសមុទ្រម្ខាងដល់សមុទ្រម្ខាង ហើយពីទន្លេធំរហូតដល់ចុងផែនដីបំផុត» (សាការី ៩:៩-១០)។ ក្បួនដង្ហែព្រះយេស៊ូវចូលទៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡឹម គឺមានលក្ខណៈដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ជាច្រើន។ កណ្ឌគម្ពីរដំណឹងល្អបានចែងជាញឹកញាប់ថា ព្រះយេស៊ូវ និងពួកសាវ័កបានចេញពីហ្វូងមនុស្ស តាមរបៀបដែលស្ងាត់ស្ងៀម និងអាថ៌កំបាំងបំផុត តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ព្រះយេស៊ូវអាចយាងចូលទីក្រុងដោយមនុស្សមិនមានការចាប់អារម្មណ៍។ តែផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គមានគោលបំណងយាងចូលក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡឹម ដើម្បីប្រកាសថា ព្រះអង្គជាព្រះមេស្ស៊ី ជាក្សត្រដែលព្រះគម្ពីរបានសន្យាថា នឹងនឹងយាងមក។ ពួកបណ្តាជនមានការយល់ច្រឡំយ៉ាងខ្លាំង នៅពេលដែលពួកគេឮថា ព្រះយេស៊ូវជាស្ដេចរបស់សាសន៍យូដា។ ពួកគេក៏ធ្លាប់បង្ខំព្រះអង្គឲ្យឡើងសោយរាជ្យ តែព្រះអង្គបានគេចចេញពីពួកគេ (យ៉ូហាន ៦:១៤-១៥)។ ព្រះអង្គជ្រាបថា ពួកគេកំពុងគិតស្មានថា ស្ដេចត្រូវធ្វើកិច្ចការជាច្រើន តែព្រះអង្គមិនបានយាងមក ដើម្បីធ្វើកិច្ចការទាំងនោះទេ។ អ្នកខ្លះក៏បានគិតថា ព្រះអង្គបានចូលរួមការបះបោរផ្នែកនយោបាយ។ ហេតុនេះហើយ ព្រះអង្គក៏បានប្រាប់ពួកគេថា «នគរខ្ញុំមិនមែនត្រូវខាងលោកីយ៍នេះទេ» (យ៉ូហាន ១៨:៣៦)។ នៅក្នុងក្បូនដង្ហែរយាងចូលដោយជ័យជម្នះ ការសរសើរតម្កើងរបស់ហ្វូងមនុស្ស មានពេញទៅដោយភាពឆេះឆួល…
Read article
អ្នកជួយពីក្រោយ
រ៉ូម ១៦:១-១២ ខ្ញុំទុកដាក់នាងភីបេ ជាបងប្អូនយើង នឹងអ្នករាល់គ្នា … នាងបានជួយគេជាច្រើន ព្រមទាំងខ្ញុំផង។ រ៉ូម ១៦:១-២ មនុស្សភាគច្រើនបានឮគេនិយាយអំពីបងប្អូនត្រកូលរ៉ាយ ដែលមានលោកអរវីល(Orville) និងលោក វីលប័រ(Wilbur) ដែលបានឆ្នៃបង្កើត និងបើកបរយន្តហោះដោយជោគជ័យ មុនគេ នៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩០០។ ប៉ុន្តែ មានមនុស្សមិនច្រើនទេ ដែលបានស្គាល់ឈ្មោះអ្នកស្រីខាត់ធ័ររីន រ៉ាយ(Katherine Wright)។ តែនៅក្នុងរឿងនៃការឆ្នៃបង្កើតយន្តហោះរបស់បងប្រុសរបស់អ្នកស្រីខាត់ធ័ររីន គាត់មានការរួមចំណែកដ៏សំខាន់ នៅក្នុងជោគជ័យរបស់ពួកគេ។ ខណៈពេលដែលបងប្រុសទាំងពីរនាក់របស់គាត់ បានផ្តោតទៅលើការរចនាជាលម្អិត និងការធ្វើពិសោធន៍ ដែលនាំទៅរកការឆ្នៃបង្កើតនេះ គាត់បានសម្រេចចិត្តជួយពួកគេ យ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ និងដោយក្តីស្រឡាញ់។ គាត់បានជួយមើលការខុសត្រូវហាងលក់កង់របស់ពួកគេ ឲ្យមានដំណើរការទៅមុខទៀត ដោយហាងនេះជាប្រភពនៃប្រាក់ចំណូលរបស់ពួកគេ។ គាត់ក៏បានបោះបង់ចោលការងារជាគិលានុបដ្ឋាយិកា នៅមន្ទីរពេទ្យ ដើម្បីមើលថែលោកអូវីល ឲ្យមានសុខភាពល្អឡើងវិញ បន្ទាប់ពីលោកអូវីលបានធ្លាក់យន្តហោះ ហើយក៏បានជួយគ្រប់គ្រងកិច្ចការបន្ទាប់បន្សំជាច្រើនរបស់បងប្រុសគាត់ ដែលបានជួយឲ្យពួកគេមានភាពជោគជ័យ និងល្បីឈ្មោះ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបក៏បានចែង អំពីតម្លៃនៃការជួយយកអសារអ្នកដទៃផងដែរ។ ឧទាហរណ៍ សាវ័កប៉ុលបានលើកឡើងអំពីអ្នកស្រីភីបេថា គាត់ “បានជួយមនុស្សជាច្រើន”(រ៉ូម ១៦:២)។ ហើយអ្នកស្រីព្រីស៊ីល និងលោកអ័គីឡា ក៏ជាប្តីប្រពន្ធដែលជួយយកអសារអ្នកដទៃ ដូចដែលសាវ័កប៉ុលបានលើកមកនិយាយក្នុងសំបុត្ររបស់គាត់…
Read article
នាមខ្ពស់លើសអស់ទាំងនាម (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«ហើយដែលឃើញទ្រង់មានភាពជាមនុស្សដូច្នោះ នោះក៏បន្ទាបព្រះអង្គទ្រង់ ទាំងចុះចូលស្តាប់បង្គាប់ រហូតដល់ទីមរណៈ គឺទ្រង់ទទួលសុគតជាប់ឈើឆ្កាងផង ដោយហេតុនោះបានជាព្រះបានលើកទ្រង់ឡើងយ៉ាងខ្ពស់ ហើយបានប្រទានឲ្យមាននាមដ៏ប្រសើរ លើសជាងអស់ទាំងនាមផង» (ភីលីព ២:៨-៩)។ យើងអាចសង្ខេបបទគម្ពីរនេះ និងសេចក្តីពិតជាមូលដ្ឋានបំផុតក្នុងចក្រវាលយ៉ាងដូចនេះថា៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះអម្ចាស់។ ទេវវិទូភាគច្រើនយល់ស្របថា ពាក្យ «នាម» ដែលសាវ័ក ប៉ុល បាននិយាយសំដៅក្នុងខ.៩ គឺជានាម «ព្រះអម្ចាស់» មិនអាចជានាមអ្វីផ្សេងទេ (ភីលីព ២:១១)។ ក្នុងបទគម្ពីរនេះ ពាក្យដើមភាសាក្រិក ដែលប្រែថា «ព្រះអម្ចាស់» គឺ “kyrios” ដែលគេក៏អាចប្រើ ក្នុងការបកប្រែពីព្រះនាមរបស់ព្រះ យ៉ាវេហ៍ ឬយេហូវ៉ា ជាង៦ពាន់ដង ក្នុងព្រះគម្ពីរសែពទូជិន (ជាព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់បកប្រែជាភាសាក្រិក) ជាព្រះនាម ដែលសព្វថ្ងៃនេះ ព្រះគម្ពីរភាសាអង់គ្លេសភាគច្រើនបានបកប្រែមកថា ព្រះអម្ចាស់។ សាវ័ក ប៉ុល បានប្រើព្រះនាមបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ដើម្បីនិយាយសង្កត់ធ្ងន់ អំពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះយេស៊ូវ បន្ទាប់ពីគាត់បានរំឭកយើង អំពីការបន្ទាបព្រះកាយរបស់ព្រះយេស៊ូវ ក្នុងអំឡុងពេលព្រះអង្គកំពុងធ្វើព្រះរាជកិច្ចនៅលើផែនដី។ ក្នុងភាសាហេព្រើរ ពាក្យយ៉ាវេ ឬយេហូវ៉ា ផ្សំពីព្យញ្ជនៈ៤ (YHWH) បានជាពីដំបូង…
Read article
មិនប្រកាន់ទោសយើងទេ
អេសាយ ៤៣:១៨-២៥ គឺអញ អញនេះហើយជាអ្នកដែលលុបអំពើរំលងរបស់ឯងចេញ ដោយយល់ដល់ខ្លួនអញ។ អេសាយ ៤៣:២៥ អ្នកស្រីជូលី(Julie) និងស្វាមីរបស់គាត់ មានអារម្មណ៍សោកស្តាយយ៉ាងខ្លាំង នៅពេលដែលដឹងថា កូនស្រីរបស់ពួកគេបានលួចរបស់របរនៅក្នុងហាងលក់ទំនិញ។ តែដោយជំនួយមកពីព្រះ នៅពេលដែលនាងមករកពួកគេ ដោយទុក្ខព្រួយ ពួកគេក៏បានអត់ទោសឲ្យនាង ហើយក៏បានជួយនាង ក្នុងការប្រគល់របស់ដែលបានលួចទៅម្ចាស់ហាងវិញ ហើយនាំនាងទៅទទួលការប្រឹក្សាផ្លូវចិត្ត។ ប៉ុន្មានខែក្រោយមក បន្ទាប់ពីពួកគេបានដឹងអំពីកំហុសរបស់នាង នាងក៏បាននិយាយ ដោយខ្វះការពិចារណា អំពីទំនុកចិត្តដែលឪពុកម្តាយនាងប្រហែលជាលែងមានចំពោះនាងទៀត។ ពេលនោះ អ្នកស្រីជូលីក៏បានឆ្ងល់ថា តើពាក្យសម្តីរបស់នាងមានន័យដូចម្តេច? គាត់មិនបានគិតអំពីកំហុសរបស់កូនស្រីគាត់ភ្លាមៗទេ ព្រោះព្រះទ្រង់បានដកបន្លានោះចេញពីចិត្តគាត់ហើយ។ គាត់បានសម្រេចចិត្តថា គាត់មិនរស់នៅក្នុងពេលអតីតកាលទៀតទេ តែបានសូមព្រះជួយគាត់អត់ទោសឲ្យកូនស្រីគាត់។ ស្ថិតក្នុងពេលនោះ ព្រះទ្រង់ក៏បានជួយអ្នកស្រីជូលី ឲ្យស្គាល់សេចក្តីល្អ និងព្រះគុណរបស់ព្រះអង្គ ខណៈពេលដែលគាត់បានដកពិសោធន៍នឹងសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលគាត់បានបង្ហាញរាស្រ្តព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គបានប្រាប់រាស្រ្តព្រះអង្គ មិនឲ្យបន្តរស់នៅក្នុងអតីតកាលទៀតទេ ព្រោះព្រះអង្គកំពុងតែធ្វើការមួយថ្មី(អេសាយ ៤៣:១៨-១៩)។ ព្រះអង្គក៏បានធ្វើការប្រកាសដ៏មានន័យថា “គឺអញ អញនេះហើយជាអ្នកដែលលុបអំពើរំលងរបស់ឯងចេញ ដោយយល់ដល់ខ្លួនអញ ហើយអញមិននឹកចាំអំពើបាបរបស់ឯងទៀតឡើយ”(ខ.២៥)។ ព្រះទ្រង់អាចសម្រេចព្រះទ័យប្រកាន់ទោសយើង តែព្រះអង្គបានអត់ទោសឲ្យយើងវិញ ដោយសារសេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះអង្គ។ ពេលណាយើងប្រែចិត្តចេញពីបាប ព្រះអង្គក៏បានលប់លាងកំហុសរបស់យើងឲ្យជ្រះស្អាត។ ទោះបាបរបស់យើងដែលបានអត់ទោសឲ្យ អាចបន្តមានផលប៉ះពាល់មកលើជីវិតយើង…
Read article
ព្រះអម្ចាស់ប្រទានយុត្តិធម៌ដល់រាស្ត្រព្រះអង្គ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
«ខាងឯពួកអ្នករាល់គ្នា នោះឲ្យខំនៅជាមេត្រីនឹងមនុស្សទាំងអស់ចុះ បើសិនជាបាន ឱពួកស្ងួនភ្ងាអើយ កុំឲ្យសងសឹកឡើយ ចូរថយចេញពីសេចក្តីកំហឹងទៅ ដ្បិតមានសេចក្តីចែងទុកមកថា «ព្រះអម្ចាស់ ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា ការសងសឹក នោះស្រេចនឹងអញ អញនឹងសងដល់គេ» … កុំឲ្យសេចក្តីអាក្រក់ឈ្នះអ្នកឡើយ ត្រូវឲ្យអ្នកឈ្នះសេចក្តីអាក្រក់ ដោយសារសេចក្តីល្អវិញ» (រ៉ូម ១២:១៨-១៩, ២១)។ សូមយើងស្រមៃថា មានក្មេងម្នាក់វិលត្រឡប់ពីសាលារៀនមកផ្ទះវិញ ដោយការមិនសប្បាយចិត្តយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការអ្វីដែលក្មេងម្នាក់ទៀតនិយាយ ឬធ្វើមកលើនាង។ ពេលដែលនាងការឈឺចិត្តខ្លាំង ហៀបនឹងស្រក់ទឹកភ្នែក នាងងាយនឹងគិតថា នាងនឹងមិននិយាយរកក្មេងនោះទៀតទេ ឬរៀបគម្រោងសងសឹកមកលើក្មេងនោះវិញ។ សូមយើងស្រមៃទៀតថា ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ឪពុកម្តាយនាងក៏បានណែនាំនាងឲ្យសរសេរសំបុត្រតូចមួយ ដើម្បីបង្ហាញចេញនូវការអត់ឱនទោស និងការរាប់អានជាមិត្ត ហើយបន្ទាប់ពីនាងបានធ្វើតាមការណែនាំនេះហើយ នាងក៏អាចនិយាយប្រាប់ឪពុកម្តាយនាង ដោយអំណរថា «កូនបានធ្វើតាមការណែនាំរបស់ប៉ាម៉ាក់! កូនបានយកសំបុត្រនោះទៅឲ្យនាងនៅសាលា ហើយយើងក៏បានផ្សះផ្សាគ្នា។ យើងឱបគ្នា ហើយយើងបន្តរាប់អានគ្នាជាមិត្តភក្តិ។ កូនសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់!» នេះជាអត្ថន័យនៃការបង្រៀនរបស់សាវ័ក ប៉ុល ឲ្យយើងរស់នៅដោយមេត្រីភាព បើសិនជាបាន។ ជួនកាល យើងមានការពិបាកក្នុងការបង្កើតឲ្យមានមេត្រីភាពជាមួយអ្នកដទៃ ប៉ុន្តែចូរយើងកុំឲ្យបញ្ហានេះកើតឡើង ដោយសារយើងមិនបានខិតខំស្វែងរកមេត្រីភាពនោះឡើយ។ ហើយជួនកាល យើងមិនអាចមានមេត្រីភាពដោយសារយើងមានគម្រោង ឬកំពុងដេញតាមការសងសឹក។ ការសងសឹកគឺប្រៀបដូចជាម្ហូបអាហារដែលមានតែព្រះទេ ដែលអាចលើកមកឲ្យបរិភោគបាន…
Read article
ទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក
អេភេសូរ ៤:១-៦ ព្រមទាំងមានចិត្តសុភាព ហើយស្លូតបូតគ្រប់ជំពូក ទាំងអត់ធ្មត់ ហើយទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយស្រឡាញ់។ អេភេសូរ ៤:២ មានពេលមួយខ្ញុំបានឈប់ឡានរបស់ខ្ញុំ នៅពីក្រោយឡានមួយគ្រឿង នៅពេលភ្លើងស្តុបចេញពណ៌ក្រហម ហើយក៏បានកត់សំគាល់ឃើញស្ទីគ័រនៅលើកញ្ចក់ខាងក្រោយឡាននោះ ដែលមានអក្សរសរសេរពីលើថា “សូមមានការអត់ធ្មត់។ ខ្ញុំទើបតែចេះបើកឡានទេ”។ មានបញ្ហាជាច្រើននៅតាមដងផ្លូវ ដែលយើងបានឮ ក៏ដូចជាបានជួបផ្ទាល់ ដូចនេះ ការក្រើនរំឭកឲ្យមានចិត្តអត់ធ្មត់ ចំពោះអ្នកបើកបរដទៃទៀតយ៉ាងដូចនេះ គឺពិតជាមានប្រយោជន៍ណាស់។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំមើលស្ទីគ័រនោះ ខ្ញុំឆ្ងល់ថា តើមានអ្វីកើតឡើង បើសិនជាមនុស្សកាន់ផ្លាកសញ្ញាដូចនេះ ដើម្បីដាស់តឿនយើងថា ពួកគេ “ទើបតែមានកូនដំបូង” ឬ “ជាអ្នកជឿថ្មី”។ បើយើងដឹងថា អ្នកជិតខាង មិត្តរួមការងារ ឬអ្នកដទៃទៀត ដែលយើងជួប កំពុងជួបបញ្ហាអ្វីខ្លះ តើយើងនឹងមានចិត្តអត់ធ្មត់ជាងមុន ចំពោះពួកគេ ហើយថែមទាំងជួយពួកគេជម្នះបញ្ហាទាំងនោះដែរឬទេ? យើងប្រហែលជាកំពុងមានការប្រញាប់ ដោយព្យាយាមជៀសវាងការរំខានពីអ្នកដទៃ តែចូរយើងពិចារណា អំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សចុះ។ ព្រះអង្គមិនមានការប្រញាប់ប្រញាល់ទេ។ ព្រះអង្គមានព្រះទ័យអាណិត ចំពោះមនុស្សទាំងឡាយ ហើយក៏ចំណាយពេលកម្សាន្តចិត្ត និងបង្រៀនពួកគេ ហើយបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ដល់មនុស្សដែលព្រះអង្គជួបផងដែរ។ ក្នុងនាមយើងជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅយើងឲ្យរស់នៅ ក្នុងជីវិតដែលសក្តិសមនឹងការត្រាស់ហៅដែលយើងបានទទួល(អេភេសូរ ៤:១)។…
Read article