អាទិភាពសំខាន់ជាងគេ

ព្រះយេស៊ូវ​មិន​បាន​ទុកឲ្យ​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះអង្គ រស់នៅ​ដោយមាន​អាទិភាព​មិន​ច្បាស់លាស់​នោះ​ឡើយ។ នៅ​ថ្ងៃនេះ​ដែរ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្ព្រោល(R.C. Sproul) នឹង​ធ្វើការ​បកស្រាយ អំពី​អាទិភាព​សំខាន់​បំផុត ក្នុង​ជីវិត​គ្រីស្ទាន​គឺ ៖ ចូរ​ស្វែងរក​នគរ​ព្រះ​ជាមុន​សិន។ អត្ថបទ “ចូរ​ស្វែងរក​នគរ និង​សេចក្តី​សុចរិត​នៃ​ព្រះ​ជាមុន​សិន ទើប​គ្រប់​របស់​ទាំងនោះ នឹង​បាន​ប្រទាន​មក​អ្នករាល់គ្នា​ថែមទៀត​ផង”(ម៉ាថាយ ៦:៣៣)។ បទ​គម្ពីរ​នេះ​ជា​ភាសា​ក្រិក​បាន​ប្រើ​ពាក្យ ប្រូ​តូ ដែល​មានន័យថា “ទី១” ដែល​មិនគ្រាន់​តែ​មានន័យថា លេខរៀង​ទី១ នៅក្នុង​លំដាប់​លំ​ដោយ​ប៉ុណ្ណោះទេ តែ​ក៏​សំខាន់​ជាងគេ​ផង​ដែរ។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​នេះ ព្រះយេស៊ូវ​កំពុង​មាន​បន្ទូល​ថា អាទិភាព​សំខាន់​បំផុត​របស់​ជីវិត​គ្រីស្ទបរិស័ទ គឺ​ត្រូវ​ស្វែងរក​នគរ​ព្រះ​ជាមុន ដោយ​ស្វែងរក​ទីក្រុង​របស់​ព្រះ និង​ចូលរួម​យ៉ាង​ឆេះឆួល នៅក្នុង​ដំណើរ​ស្វែង​រក​ការអ្វី ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​សន្យា​ថា នឹង​ប្រទាន​មក​យើង នៅពេលអនាគត។ ឱ​បង​ប្អូន​ស្ងួនភ្ងា​អើយ យើង​ត្រូវ​ដឹង​ថា សព្វថ្ងៃ​នេះ យើង​កំពុង​ធ្វើដំណើរ​ឆ្ពោះទៅ​រក​កន្លែងណា។ ហេតុនេះ​ហើយ យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​មានការ​យល់ដឹង និង​ស្គាល់​គោលដៅ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ដាក់ឲ្យ​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ។ ចូរ​ឲ្យភ្នែក​យើង​បន្ត​ផ្ដោត​ទៅលើ​ទីក្រុង​របស់​ព្រះ។ នោះ​ជា​កន្លែង​ដែល​យើង​ត្រូវ​ទៅ។ ជា​កន្លែង​ដែល​យើង​កំពុងតែ​ឆ្ពោះទៅ​រក។ ហើយ​បើ​យើង​ដឹង​ថា នោះ​ជាគោល​ដៅ​របស់​យើង យើង​នឹង​មិន​ងាយ​វង្វេងផ្លូវ ហើយ​ដើរ​វិលវល់​គ្រប់ទិសទី​នោះ​ទេ តែ​យើង​នឹង​បន្តជាប់​នៅក្នុង​ផ្លូវ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ។  

Read article
ការប្រកួតដែលនាំមកនូវការផ្លាស់ប្តូរ

ចូរ​អ្នករាល់គ្នា​ស្រឡាញ់​ពួក​ខ្មាំងសត្រូវ ហើយ​ប្រព្រឹត្ត​ល្អ​នឹង​ពួក​អ្នក ដែល​ស្អប់​អ្នករាល់គ្នា​វិញ។ លូកា ៦:២៧ កាលពី​យប់​ខែមីនា ឆ្នាំ២៩៦៣ កីឡាករ​បាល់បោះ​មហាវិទ្យាល័យ២នាក់ ម្នាក់​ស្បែក​ស ម្នាក់ទៀត​ស្បែក​ខ្មៅ បាន​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​ប្រកាន់​ពូជ​សាសន៍ ដោយ​ការ​ចាប់ដៃ​គ្នា។ នេះ​ជា​ព្រឹត្តិ​ការណ៍​ដំបូង​ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​រដ្ឋ​មី​ស៊ី​ស៊ី​ពី ដែល​ក្រុម​បុរស​ស្បែក​សរ បាន​ប្រកួត​ជាមួយ​ក្រុម​បុរស​ចម្រុះ​ពណ៌​សម្បុរ។ ដើម្បី​ចូលរួម​ក្នុង “ការប្រកួត ដែល​នាំឲ្យមាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ”នេះ ជាមួយនឹង​ក្រុមកីឡា​ករ​សកលវិទ្យាល័យ​ឡូ​យ៉ូ​ឡា មក​ពី​រដ្ឋ​ឈឺ​កាហ្គោ ក្នុង​ការប្រកួត​ថ្នាក់​ជាតិ ក្រុមកីឡា​ករ​រដ្ឋ​មី​ស៊ី​ស៊ី​ពី​បាន​បញ្ជូន​មនុស្ស​មួយ​ក្រុម ឲ្យ​ក្លែង​ធ្វើជា​ក្រុមកីឡា​ករ​របស់​ខ្លួន ធ្វើដំណើរ​ចេញទៅ​រក​ការប្រកួត ហើយ​ប៉ូលីស​ក៏​បាន​ឃាត់​ក្រុម​នោះ​មិន​ឲ្យ​ឡើង​យន្តហោះ ខណៈ​ពេល​ដែល​ក្រុម​ពិត​ប្រាកដ​បាន​លួច​ធ្វើ​ដំណើរ​ស្ងាត់ៗ​តាម​យន្ត​ហោះ​ឯកជន​មួយ​។ ទន្ទឹម​នឹង​នោះ កីឡាករ​ស្បែក​ខ្មៅ​របស់​ក្រុមកីឡា​ករ​ប្រចាំ​រដ្ឋ​ឈី​កា​ហ្គោ បាន​អត់ទ្រាំ​នឹង​ការប្រកាន់ពូជ​សាសន៍ ត្រូវ​គេ​យក​ពោត​លីង និង​ទឹកកក​គប់ ហើយ​ពេល​ធ្វើដំណើរ​តាម​ឡាន​ក្រុង ពួក​គេ​ត្រូវ​អង្គុយ​ដាច់ដោយឡែក​ពី​គេ។ តែ​យុវជន​ទាំងនោះ​ក៏បាន​ប្រកួត​ជាមួយគ្នា។ ក្រុមកីឡា​ករ​ឈីកាហ្គោ​ក៏បាន​ឈ្នះ​ក្រុមកីឡា​ករ​មី​ស៊ី​ស៊ី​ពីរ ដោយ​ពិន្ទុ៦១ទល់នឹង ៥១ ហើយក៏​បាន​បន្ត​ការប្រកួត​នឹង​ក្រុម​ផ្សេងទៀត រហូតដល់​បាន​ឈ្នះ​ពានរង្វាន់​ជើងឯក​ថ្នាក់​ជាតិ។ តែ​ពួក​គេ​ឈ្នះ​បានអ្វី​ឲ្យ​ពិតប្រាកដ នៅ​យប់​នោះ? គឺ​ឈ្នះ​សេចក្តី​សម្អប់ ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់។ គឺ​ដូចដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​បង្រៀន​ថា “ចូរ​អ្នករាល់គ្នា​ស្រឡាញ់​ពួក​ខ្មាំងសត្រូវ ហើយ​ប្រព្រឹត្ត​ល្អ​នឹង​ពួក​អ្នក ដែល​ស្អប់​អ្នករាល់គ្នា​វិញ”(លូកា ៦:២៧)។ ការ​បង្រៀន​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​ ក្នុង​ខ​នេះ បាន​នាំមក​នូវ​ការ​ផ្លាស់​ប្រែ​ជីវិត។ ដើម្បី​ស្រឡាញ់​សត្រូវ​របស់​យើង តាម​ការ​បង្រៀន​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​ យើង​ត្រូវតែ​ស្តាប់​តាម​ការ​បង្គាប់​ព្រះអង្គ ឲ្យ​យើង​មាន​ការ​កែប្រែ។…

Read article
រត់ប្រណាំង ដោយចិត្តអំណត់

ត្រូវ​រត់​ក្នុង​ទី​ប្រណាំង ដែល​នៅមុខ​យើង ដោយ​អំណត់។ ហេព្រើរ ១២:១ ខ្ញុំ​មិន​អាច​ទប់ទឹក​ភ្នែក​មិន​ឲ្យ​ស្រក់ ពេល​បានឃើញ​រូបភាព​ដែល​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​ឈ្មោះ អ៊ី​រ៉ា(Ira) បាន​បង្ហោះ​ក្នុង​បណ្តាញ​សង្គម។ នាង​បាន​បង្ហោះ​រូប​នោះ ក្នុង​ឆ្នាំ២០២២ តែ​ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ មុន​ពេល​នាង​ចាកចេញ​ពី​ផ្ទះ​របស់​នាង នៅ​ទីក្រុង​ខៀវ ជា​រដ្ឋ​ធានី​ប្រទេស​អ៊ុយក្រែន ដែល​កំពុង​ស្ថិត​ក្រោម​ការ​លោម​ព័ទ្ធ។ ក្នុង​រូប​នោះ គេ​ឃើញ​នាង​លើក​ទង់ជាតិ​អ៊ុយក្រែន បន្ទាប់​ពី​នាង​បាន​បញ្ចប់​ការ​រត់​ប្រណាំង​មួយ។ ក្នុង​ការ​បង្ហោះ​រូប​នោះ នាង​បាន​សរសេរ​ថា “ជីវិត​របស់​យើង​ម្នាក់​ៗ គឺជា​ការរត់ប្រណាំង​ម៉ា​រ៉ា​តុន ដែល​យើង​រាល់គ្នា​កំពុងតែ​រត់ អស់ពី​លទ្ធភាព។ ចូរ​យើង​រត់ប្រណាំង​ក្នុង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន ឲ្យ​កាន់តែ​ល្អ​ជាង​មុន ដោយមាន​អ្វីមួយ ដែល​នៅ​ជាប់​ក្នុងចិត្ត​យើង​ជានិច្ច”។ នៅ​ថ្ងៃបន្ទាប់ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ឃើញ​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​ម្នាក់​នេះ​បន្ត​រត់ប្រណាំង តាមមធ្យោបាយ​ជាច្រើន ខណៈ​ពេល​ដែល​នាង​បន្ត​ចែកចាយ​សំណូមពរ​អធិស្ឋាន​ថ្មីៗ សម្រាប់​អ្នក​ដែល​កំពុង​ជួប​ទុក្ខ​លំបាក​ក្នុង​ប្រទេស​នាង ហើយក៏​បាន​ចែកចាយ​អំពី​របៀប​ជួយ​ពួក​គេ​ផង​ដែរ។ ពាក្យ​លើកទឹកចិត្ត​របស់​អ៊ី​រ៉ា បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​បទ​គម្ពីរ​ហេព្រើរ ជំពូក១២ ដែល​បាន​ត្រាស់​ហៅ​អ្នកជឿ ឲ្យ “រត់ ដោយ​អំណត់”(ខ.១)។ ការ​ត្រាស់​ហៅ​នេះ គឺ​ស្របតាម​គំរូ​របស់​វីរបុរស​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ ដែល​មាន​ចែង​ក្នុង​ជំពូក១១ ដែល “ជា​ស្មរបន្ទាល់១ហ្វូង​ធំ” (១២:១) ដែល​បាន​រស់នៅ​ដោយ​ជំនឿ ​មានចិត្ត​ក្លាហាន និង​ភាព​អត់ធន់ ទោះ​ត្រូវ​លះបង់​ជីវិត​ក៏ដោយ(១១:៣៣-៣៨)។ ទោះ​ពួក​គេ​បានឃើញ និង​ស្វាគមន៍​សេចក្តី​សន្យា​របស់​ព្រះអង្គ​ពី​ចម្ងាយ​ក៏ដោយ(ខ.១៣) ក៏​ពួក​គេ​បាន​រស់នៅ…

Read article
មិត្តភក្តិ និងខ្មាំងសត្រូវ

ខាង​ឯ​ពួក​អ្នករាល់គ្នា នោះ​ឲ្យ​ខំ​នៅជា​មេត្រី​នឹង​មនុស្ស​ទាំងអស់​ចុះ បើសិនជា​បាន។ រ៉ូម ១២:១៨ លោក​សាស្រ្តា​ចារ្យ ខេ​នេត អ៊ី បេ​លី(Kenneth E. Bailey) បាន​ធ្វើការ​បកស្រាយ អំពី​អ្នកដឹកនាំ​ប្រទេស​ម្នាក់ នៅ​ទ្វីប​អាហ្វ្រិក ដែល​បាន​រៀន​រក្សា​ឥរិយាបថ​ខុសពី​ធម្មតា ក្នុង​ទំនាក់​ទំនង​អន្តរជាតិ។ គាត់​បាន​បង្កើត​ទំនាក់ទំនង​ល្អ ជាមួយ​ប្រទេស​អ៊ីស្រាអែល និង​បណ្តា​ប្រទេស​នៅ​ជុំវិញ​ប្រទេស​អ៊ីស្រាអែល​។ ពេល​គេ​សួរ​គាត់​ថា តើ​ប្រទេស​របស់​គាត់​អាច​រក្សា​តុល្យភាព​ដ៏​ផុយ​ស្រួយ ក្នុង​ទំនាក់ទំនង​នេះ​បាន​ដោយ​របៀបណា គាត់​ក៏បាន​ឆ្លើយ​ប្រាប់​គេ​ថា “យើង​ជ្រើសរើស​ប្រទេស​ជា​មិត្ត​របស់​យើង។ យើង​មិនបាន​លើកទឹកចិត្ត​ប្រទេស​ជា​មិត្ត ឲ្យ​ជ្រើសរើស​សត្រូវ​ឲ្យ​យើង​នោះ​ទេ”។ នេះ​ជា​ការសម្រេច​ចិត្ត​ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​បង្រៀន​របស់​សាវ័ក​ប៉ុល ដែល​បាន​លើកទឹកចិត្ត​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ម្នាក់​ៗ ឲ្យ​រស់នៅ ដោយ​សន្តិភាព​ជាមួយ​មនុស្ស​ទាំងអស់​ផង​ដែរ។ ក្នុង​ការ​ពិពណ៌នា​អំពី​ចារិក​លក្ខណៈ​របស់​ជីវិត​ដែល​ព្រះគ្រីស្ទ​បាន​កែប្រែ គាត់​បាន​សរសេរ​ថា “ខាង​ឯ​ពួក​អ្នករាល់គ្នា នោះ​ឲ្យ​ខំ​នៅជា​មេត្រី​នឹង​មនុស្ស​ទាំងអស់​ចុះ បើសិនជា​បាន”(រ៉ូម ១២:១៨)។ គាត់​ក៏បាន​និយាយ​សង្កត់ធ្ងន់​អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ការ​ទំនាក់ទំនង​ជាមួយ​អ្នកដទៃ ដោយ​រំឭក​យើង​ថា សូម្បីតែ​របៀប​ដែល​យើង​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ខ្មាំងសត្រូវ​របស់​យើង(ខ.២០-២១) ក៏បាន​ឆ្លុះបញ្ចាំង អំពី​ជំនឿ និង​ការពឹងផ្អែក ដែល​យើង​មាន​មក​លើ​ព្រះគ្រីស្ទ និង​ការ​ថែរក្សា​របស់​ព្រះអង្គ​ផង​ដែរ​។ យើង​មិន​តែងតែ​អាច​រស់នៅ ដោយ​មេត្រី​ជាមួយ​មនុស្ស​គ្រប់គ្នា​បាន​ឡើយ(សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ប្រើ​ពាក្យ “បើសិនជា​បាន”)។ តែ​ការទទួលខុសត្រូវ​របស់​យើង ក្នុងនាម​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ គឺ​ត្រូវ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ប្រាជ្ញា​របស់​ព្រះអង្គ ដឹកនាំ​ការរស់នៅ​របស់​យើង(យ៉ាកុប ៣:១៧-១៨) ដើម្បីឲ្យ​យើង​មាន​ទំនាក់ទំនង​ជាមួយ​មនុស្ស​ជុំវិញ​ខ្លួន​យើង…

Read article
តន្រ្តីជាថ្នាំព្យាបាល

នោះ​ដាវីឌ​ក៏​យក​ស៊ុង​មក​ចាប់​លេង​ថ្វាយ រួច​សូល​ទ្រង់​បាន​ធូរ ហើយ​ស្រួល​ឡើងវិញ វិញ្ញាណ​អាក្រក់​ក៏​ថយចេញ​ពី​ទ្រង់​ទៅ។ ១សាំ​យ៉ូអែល ១៦:២៣ បេល​ឡា(Bella) ជា​ក្មេង​អាយុ៥ឆ្នាំ ដែល​បាន​ចូល​សម្រាក​ព្យាបាល​ជំងឺមហារីក ក្នុង​មន្ទីរពេទ្យ ក្នុង​រដ្ឋ​ដា​កូតា​ខាងជើង។ នៅ​ទីនោះ គេ​បាន​ប្រើ​តន្រ្តី​ជាផ្នែក​មួយ​នៃ​ការ​ព្យាបាល​ជំងឺ​នាង។ មនុស្សជា​ច្រើន​បាន​ទទួល​ឥទ្ធិពល​ដ៏​មានអំណាច របស់​តន្ត្រី ​មក​លើ​អារម្មណ៍​របស់​ពួក​គេ ដោយ​មិនដឹង​ច្បាស់​ថា មូលហេតុ​អ្វី តែ​ថ្មីៗនេះ អ្នកស្រាវជ្រាវ​បាន​រក​ឃើញ​អត្ថ​ប្រយោជន៍​ជាច្រើន​ដែល​តន្រ្តី​មាន​ មក​លើ​សុខភាព​របស់​អ្នក​ស្តាប់។ សព្វថ្ងៃ​នេះ វេជ្ជបណ្ឌិត​បាន​ចេញ​វេជ្ជ​បញ្ឌា​ឲ្យ​គេ​ប្រើ​តន្រ្តី ដើម្បី​ព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​របស់​មនុស្ស ដូច​ក្មេង​ស្រី​បេលឡា​ជាដើម ក៏ដូចជា​អ្នក​ដែល​មាន​ជំងឺ​ប៉ាក់​គីនសិន ជំងឺ​វង្វេងវង្វាន់ និង​អ្នកមាន​របួស​ផ្លូវចិត្ត​ធ្ងន់ធ្ងរ។ ស្តេច​សូល​ក៏បាន​ទទួលការ​ព្យាបាល​ដោយ​ប្រើ​តន្រ្តី​ផង​ដែរ ពេល​ដែល​ទ្រង់​មាន​អារម្មណ៍​ថា មានវិញ្ញាណ​អាក្រក់​បាន​មក​បំភ័យ​ទ្រង់។ អ្នកបម្រើ​ទ្រង់​ក៏បាន​ស្នើ​ឲ្យ​មាន​នរណា​ម្នាក់​លេង​ភ្លេង​ថ្វាយ​ទ្រង់​ស្តាប់ ដើម្បីឲ្យ​ទ្រង់​មាន​អារម្មណ៍ល្អ​ឡើងវិញ(១សាំ​យ៉ូអែល ១៦:១៦)។ គេ​ក៏បាន​ទៅ​ហៅ​យុវជន​ដាវីឌ​មកលេង​ស៊ុង ហើយ​ស្តេច​សូល​មានការ​ពេញ​ព្រះទ័យ​ចំពោះ​ដាវីឌ ហើយក៏​បាន​ឲ្យ​ដាវីឌ​នៅ​បន្ត​បម្រើ​ទ្រង់​ទៀត(ខ.២២)។ ដាវីឌ​ក៏បាន​លេង​ស៊ុង​ឲ្យ​ស្តេច​សូល​ស្តាប់ រៀងរាល់​ពេល​វិញ្ញាណ​អាក្រក់​មក​សណ្ឋិត​លើ​ទ្រង់ ដើម្បី​ជួយ​ឲ្យ​ទ្រង់​មាន​អារម្មណ៍​ធូរស្បើយ​ពី​ការឈឺចាប់។ អ្នក​វិទ្យាសាស្រ្ត​ប្រហែល​ទើបតែ​បាន​រក​ឃើញ​អត្ថ​ប្រយោជន៍​នៃ​តន្រ្តី ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ជ្រាប​តាំងពី​ដើម​រៀងមក។ ក្នុងនាម​ព្រះអង្គ​ជា​អ្នកបង្កើត​រូបកាយ និង​តន្រ្តី ព្រះអង្គ​បាន​ប្រទាន​តន្រ្តី​ជា​ថ្នាំ សម្រាប់​បញ្ហា​សុខភាព​យើង ដែល​មនុស្ស​គ្រប់គ្នា​អាច​ទទួលយក ទោះ​យើង​ស្ថិត​ក្នុង​សម័យ​ណា ហើយ​​ងាយ​ស្រួល ឬ​ពិបាក​ទៅ​ទទួលការ​ព្យាបាល​ពី​ពេទ្យ​ក៏ដោយ។ ពេលណា​យើង​ពិបាក​រក​តន្រ្តី​ស្តាប់ យើង​អាច​ច្រៀង​ថ្វាយព្រះ ក្នុង​ពេល​យើង​មាន​អំណរ ក៏ដូចជា​ពេល​មានទុក្ខ​លំបាក ដែល​នេះ​ក៏​ជា​តន្រ្តី​នាំមក​នូវ​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា​ផង​ដែរ(ទំនុកដំកើង…

Read article
ការស្រោចទឹក នៃការលើកទឹកចិត្ត

ដូច្នេះ ចូរ​កំសាន្ត ហើយ​ស្អាង​ចិត្ត​គ្នា ទៅវិញទៅមក ដូចជា​អ្នករាល់គ្នា​កំពុងតែ​ធ្វើ​ហើយ​នោះ​ដែរ។ ១ថែ​ស្សា​ឡូ​និច ៥:១១ មានរឿង​អស្ចារ្យ​មួយ​បាន​កើតឡើង រៀងរាល់​ពេល​រដូវ​ផ្ការីក អស់​រយៈពេល​១៥​ឆ្នាំ​ហើយ។ ពេល​ណា​រដូវរងា​បាន​កន្លង​ផុត​ទៅ ស្មៅ​ក្នុង​ទីធ្លា​ផ្ទះ​ខ្ញុំ​មាន​ពណ៌ត្នោត ដូច​ដី​ហុយ ហើយ​មនុស្ស​ដែល​ដើរ​កាត់តាម​នោះ ប្រហែល​គិតថា ស្មៅ​នោះ​បាន​ងាប់ហើយ។ រដ្ឋ​ខូ​ឡូ​រ៉ា​ដូ​មាន​ព្រឹល នៅ​លើ​ភ្នំ​ជា​ប្រចាំ តែ​អាកាសធាតុ​នៅ​វាល​ទំនាប មាន​ភាព​រាំង​ស្ងួត ដោយ​ភាគច្រើន ក្នុង​ខែ​ដែល​មាន​អាកាសធាតុ​ក្តៅ​ជាង​ខែ​ផ្សេង​ទៀត គេ​ក៏​បាន​ដាស់តឿន​អំពី​ភាពរាំងស្ងួត​ផង​ដែរ​។ តែ​រៀងរាល់​ឆ្នាំ នៅ​ចុងខែ​ឧសភា ខ្ញុំ​បាន​បើក​ក្បាល​រ៉ូប៊ី​ណេ ស្រោចទឹក​តែ​បន្តិចបន្តួច​ប៉ុណ្ណោះ​ដើម្បី​សន្សំសំចៃ​ទឹក តែ​ខ្ញុំ​បាន​ស្រោច​ឲ្យបាន​ទៀងទាត់។ ហើយ​ក្នុងរយៈពេល​ប្រហែល ២សប្តាហ៍ ស្មៅ​ដែល​ក្រៀម​ស្វិត មាន​ពណ៌ត្នោត បាន​ប្រែជា​មាន​ពណ៌ខៀវខ្ចី​យ៉ាង​រស់​រវើក។ ស្មៅ​ពណ៌បៃតង បាន​រំឭក​ខ្ញុំ​អំពី​អត្ថ​ប្រយោជន៍​នៃ​ការកម្សាន្ត​ចិត្ត។ បើ​គ្មាន​ការកម្សាន្ត​ចិត្ត​ទេ នោះ​ជីវិត​យើង ឬ​ជំនឿ​យើង អាច​ស្ទើរតែ​ប្រែក្លាយ​ជា​គ្មាន​ជីវិត។ តែ​វា​ពិតជា​អស្ចារ្យ​ណាស់ ដែល​ការ​លើកទឹកចិត្ត​ជា​ទៀងទាត់ អាច​មានប្រយោជន៍​យ៉ាង​ខ្លាំង ចំពោះ​ចិត្ត គំនិត និង​វិញ្ញាណ​យើង។ សំបុត្រ​ទី១ ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​សរសេរ​ផ្ញើ​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទី​ក្រុង​ថែ​ស្សា​ឡូ​និច បាន​និយាយ​សង្កត់ធ្ងន់ អំពី​សេចក្តី​ពិត​នេះ​ផង​ដែរ។ កាលនោះ​ពួក​គេ​កំពុង​មានការ​ថប់បារម្ភ និង​ការភ័យខ្លាច។ សាវ័ក​ប៉ុល​ដឹង​ថា គាត់​ត្រូវ​ជួយ​ពង្រឹង​ជំនឿ​របស់​ពួក​គេ។ គាត់​ក៏បាន​ជំរុញ​ពួក​គេ ឲ្យ​បន្ត​ធ្វើការល្អ…

Read article