ការធ្វើដំណើរដែលមានតម្លៃបំផុត
អេភេសូរ ១:៣-១៤ ដោយទ្រង់បានតម្រូវយើងទុកជាមុន តាមដំរិះសំរេចរបស់ព្រះ …បានសំរាប់នឹងសរសើរដល់សិរីល្អទ្រង់។ អេភេសូរ ១:១១-១២ មានពេលមួយយុវនារីម្នាក់បានប្រាប់ខ្ញុំថា “ជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទគួរឲ្យធុញទ្រាន់ណាស់ ខ្ញុំមិនចូលចិត្តទេ។ ខ្ញុំឲ្យតម្លៃមកលើការដើរផ្សងព្រេងជាង។ ព្រោះការរស់នៅដូចនេះ ទើបមានតម្លៃ”។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សោកស្តាយ ពេលបានដឹងថា នាងមិនចង់ស្គាល់ក្តីអំណរ និងភាពរំភើបរីករាយដ៏អស្ចារ្យ ដែលកើតចេញពីការប្រកបជាមួយព្រះយេស៊ូវ ជាការធ្វើដំណើរដែលល្អលើសការធ្វើដំណើរផ្សេងទៀត។ ខ្ញុំក៏បានចែកចាយដល់គាត់ អំពីព្រះយេស៊ូវ ដោយអំណរ និងអំពីជីវិតពិត ដែលនាងអាចរកឃើញក្នុងព្រះអង្គ។ ពាក្យសម្តីតែម្យ៉ាង មិនមានភាពគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីពិពណ៌នា អំពីការធ្វើដំណើរខាងវិញ្ញាណ នៅក្នុងការស្គាល់ និងដើរជាមួយព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះបានឡើយ។ តែក្នុងបទគម្ពីរអេភេសូរ ជំពូក១ សាវ័កប៉ុលបានធ្វើការបកស្រាយខ្លី តែមានអំណាច អំពីការរស់នៅជាមួយព្រះអង្គ។ ព្រះទ្រង់បានប្រទានយើងនូវព្រះពរខាងវិញ្ញាណ ដែលមកពីស្ថានសួគ៌ដោយផ្ទាល់(ខ.៣) សេចក្តីបរិសុទ្ធ និងឥតកន្លែងបន្ទោសបាន នៅក្នុងព្រះនេត្រព្រះអង្គ(ខ.៤) និងការទទួលយើងធ្វើជាកូនចិញ្ចឹម ក្នុងមហាគ្រួសារព្រះអង្គ(ខ.៥)។ ព្រះអង្គបានប្រទានយើងនូវអំណោយដ៏ហូរហៀរនៃការអត់ទោសបាប និងព្រះគុណ(ខ.៧-៨) ការយល់អំពីអាថ៌កំបាំងនៃបំណងព្រះទ័យព្រះអង្គ(ខ.៩) និងគោលបំណងថ្មីនៃការរស់នៅ “ដើម្បីសរសើរដល់សិរីល្អព្រះអង្គ”(ខ.១២)។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគង់នៅក្នុងយើង ដើម្បីប្រទានព្រះចេស្ដា និងដឹកនាំយើង(ខ.១៣) ហើយព្រះអង្គធានាថា យើងនឹងបាននៅក្នុងព្រះវត្តមានព្រះអង្គអស់កល្បជានិច្ច(ខ.១៤)។ ពេលណាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយាងចូលគង់ក្នុងជីវិតយើង យើងនឹងបានដឹងថា…
Read article
ចែកចាយអំពីសេចក្តីល្អរបស់ព្រះអង្គ
ទំនុកដំកើង ៦៦:៥-១២,១៦-២០ ខ្ញុំនឹងថ្លែងប្រាប់ពីការដែលទ្រង់បានប្រោសដល់ព្រលឹងខ្ញុំ។ ទំនុកដំកើង ៦៦:១៦ ក្នុងកម្មវិធីថ្វាយបង្គំព្រះ នៅថ្ងៃអាទិត្យ នៅព្រះវិហាររបស់ខ្ញុំ ក៏មានម៉ោងចែកចាយទីបន្ទាល់ផងដែរ ដែលក្នុងនោះ ពួកយើងអាចចែកចាយអំពីរបៀបដែលព្រះទ្រង់បានធ្វើការក្នុងជីវិតយើង។ ក្នុងគ្រួសារពួកជំនុំយើង ខ្លះបានហៅអ្នកស្រីលែងហ្វ៊ដ(Langford) បងស្រី ឬអ្នកមីងលែងហ្វ៊ដ។ គាត់បានបញ្ចូលការសរសើរដំកើងព្រះអង្គ ជាច្រើននៅក្នុងទីបន្ទាល់របស់គាត់។ នៅពេលដែលគាត់បានចែកចាយទីបន្ទាល់អំពីពេលដែលគាត់បានទទួលជឿព្រះ គេបានរំពឹងថា គាត់ប្រហែលជានិយាយស៊ីម៉ោងបន្តិច ក្នុងកម្មវិធីថ្វាយបង្គំថ្ងៃនោះ។ គាត់បានបង្ហាញចេញនូវចិត្តពេញហៀរហូរដោយការសរសើរដំកើងព្រះ ដែលបានកែប្រែជីវិតគាត់ ដោយព្រះគុណព្រះអង្គ។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើងជំពូក៦៦ ក៏បានបង្ហាញចេញនូវការសរសើរដំកើងព្រះផងដែរ ខណៈពេលដែលគាត់ធ្វើបន្ទាល់ អំពីការអ្វីដែលព្រះទ្រង់បានធ្វើ សម្រាប់រាស្រ្តព្រះអង្គ។ គឺដូចដែលគាត់បានពោលថា “មកនេះ ចូរមកមើលការទាំងប៉ុន្មានរបស់ព្រះ ទ្រង់គួរស្ញែងខ្លាច ក្នុងការដែលទ្រង់ធ្វើដល់ពួកមនុស្សជាតិ”(ខ.៥)។ ការដែលព្រះអង្គបានធ្វើ បានរាប់បញ្ចូលការជួយសង្គ្រោះដោយការអស្ចារ្យ(ខ.៦) ការថែរក្សា(ខ.៩) និងការល្បងល និងការលត់ដំ ដែលនាំរាស្រ្តព្រះអង្គ ទៅរកកន្លែងល្អជាមុន(ខ.១១-១២)។ មានបទពិសោធន៍ជាច្រើនដែលយើងអាចមានជាមួយព្រះអង្គ ដូចអ្នកជឿដទៃទៀតដែរ តែក៏មានការដកពិសោធន៍ពិសេសរៀងខ្លួន ក្នុងការធ្វើដំណើរផ្ទាល់ខ្លួន ក្នុងព្រះអង្គ។ តើមានពេលណាខ្លះ ក្នុងជីវិតអ្នក ដែលព្រះទ្រង់បានបើកសម្ដែងអង្គទ្រង់ឲ្យអ្នកស្គាល់ព្រះអង្គកាន់តែច្បាស់ តាមរបៀបដ៏ពិសេស? ទីបន្ទាល់ទាំងអស់នេះ គឺសុទ្ធតែសក្តិសមនឹងឲ្យអ្នកចែកចាយ ដល់អ្នកដទៃ ដែលត្រូវការដឹងអំពីរបៀបដែលព្រះអង្គធ្វើការក្នុងជីវិតអ្នក។…
Read article
សេចក្តីមួយដែលពិតជាសំខាន់
លូកា ១០:៣៨-៤២ នាងព្រួយចិត្តខំប្រឹងរៀបចំធ្វើអីច្រើនម៉្លេះ មានសេចក្តីតែ១ទេ ដែលសំរាប់ត្រូវការ។ លូកា ១០:៤១-៤២ ក្នុងការធ្វើដំណើរប្រកបគ្នា នៅពេលចុងសប្តាហ៍ កាលពីខែមីនា ខ្ញុំបានដឹកនាំការសិក្សាព្រះបន្ទូលអំពីរឿងនាងម៉ារា និងនាងម៉ាថា ជាបងប្អូនរបស់លោកឡាសា(យ៉ូហាន ១១:៥)។ អ្នកទាំងបីជាមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ កាលនោះ យើងបានជួបជុំគ្នា ក្នុងតំបន់ដាច់ស្រយាលមួយ នៅតាមបណ្តោយឆ្នេរសមុទ្រប្រទេសអង់គ្លេស។ បន្ទាប់ពីបានរៀនព្រះគម្ពីរជាមួយគ្នាហើយ អ្នកចូលរួមជាច្រើនបានចែកចាយថា ការចំណាយពេលជាមួយគ្នាប៉ុន្មានថ្ងៃនោះ ពួកគេបានរៀនអង្គុយ នៅទាបព្រះបាទព្រះយេស៊ូវ តាមគំរូនាងម៉ារា។ ពួកគេចង់ចង់ដេញតាមសេចក្តីមួយដែលពិតជាសំខាន់ (លូកា ១០:៤២) គឺដូចដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់នាងម៉ាថា ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ឲ្យដេញតាមសេចក្តីនោះ ដែលជាការចូលទៅជិត ហើយរៀនសូត្រពីព្រះអង្គ។ កាលព្រះយេស៊ូវបានទៅលេងផ្ទះនាងម៉ារា នាងម៉ាថា និងលោកឡាសា នាងម៉ាថាមិនបានដឹងជាមុនថា ព្រះអង្គនឹងយាងមកទេ ដូចនេះ យើងអាចដឹងថា ហេតុអ្វីនាងមិនសប្បាយចិត្តចំពោះនាងម៉ារា ដែលមិនបានជួយរៀបចំម្ហូបអាហារថ្វាយព្រះអង្គ និងមិត្តសំឡាញ់របស់ព្រះអង្គ។ តែនាងបានមើលរំលងសេចក្តីដែលពិតជាសំខាន់ គឺការរៀនព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ។ ព្រះគ្រីស្ទមិនបានស្តីបន្ទោសនាង ដោយសារនាងចង់បម្រើព្រះអង្គនោះទេ តែបានរំឭកនាងថា នាងបានខកខានមិនបានទទួលសេចក្តីអ្វីដែលសំខាន់បំផុតនៅថ្ងៃនោះ។ យើងអាចឈប់បង្អង់ ហើយរំឭកខ្លួនឯង អំពីសេចក្តីដែលពិតជាសំខាន់ក្នុងជីវិត ពេលណាមានការរំខានដែលធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍មិនល្អ ឬមានអារម្មណ៍ថាពិបាកពេក ដោយសារមានកិច្ចការជាច្រើនដែលយើងចង់ធ្វើឲ្យជោគជ័យ។…
Read article
ព្រះអង្គមិននឹកចាំពីអំពើបាបគេទៀតទេ
យេរេមា ៣១:២៧-៣៤ អញនឹងអត់ទោសចំពោះអំពើទុច្ចរិតរបស់គេ ហើយនឹងលែងនឹកចាំពីអំពើបាបគេទៀតជាដរាបទៅ។ យេរេមា ៣១:៣៤ កាលពីក្មេង មានពេលមួយ ខ្ញុំបានបើកឡានភីកអាប់របស់ជីតាខ្ញុំ រេចង្កូតចុះឡើងៗ នៅលើទំនប់។ ខ្ញុំបានបាត់បង់ម្ចាស់ការ ឡាននោះក៏បានផ្លោងចេញពីទំនប់នោះ ធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ហាក់ដូចជាកំពុងហោះហើរ។ ខ្ញុំចាំថា កាលនោះ ខ្ញុំបានគិតថា វាជាបទពិសោធន៍ដ៏អស្ចារ្យ ដែលខ្ញុំមិនបាត់បង់ជីវិតនៅថ្ងៃនោះ។ មួយសន្ទុះក្រោយមក ឡាននោះក៏បានចុះតាមជម្រាលដែលចោទខ្លាំង ហើយក៏បានរមៀលជាច្រើនត្រឡប់ទៅដល់ខាងក្រោម។ ខ្ញុំក៏បានវាចេញពីឡានដែលខ្ទេចខ្ទី ដោយសុវត្ថិភាព។ ឡានភីកអាប់នោះបានខូចខាតទាំងស្រុង នៅព្រឹកខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៩២។ ព្រះទ្រង់បានទុកជីវិតឲ្យខ្ញុំ។ ចុះចំណែកឯជីតាខ្ញុំវិញ? តើគាត់នឹងស្តីបន្ទោសខ្ញុំដូចម្តេចខ្លះ? តាមពិត គាត់មិនដែលនិយាយសូម្បីមួយម៉ាត់ អំពីឡាននោះ។ គាត់មិនបានស្តីបន្ទោស មិនបានឲ្យខ្ញុំសងឡានគាត់វិញ គឺមិនបានធ្វើអ្វីសោះ។ គាត់មានតែការអត់ទោសឲ្យខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ។ ហើយគាត់ក៏មានទឹកមុខញញឹម ពេលដែលបានដឹងថា ខ្ញុំមិនមានរបួស។ ការអត់ឱនរបស់ជីតាខ្ញុំ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីព្រះគុណព្រះ ក្នុងបទគម្ពីរ យេរេមា ជំពូក៣១។ ទោះរាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គបានធ្វើអំពើបាបទាស់នឹងព្រះអង្គម្តងហើយម្តងទៀត ព្រះអង្គបានសន្យាថា នឹងស្អាងទំនាក់ទំនងជាមួយពួកគេឡើងវិញ ដោយមានបន្ទូលថា “អញនឹងអត់ទោសចំពោះអំពើទុច្ចរិតរបស់គេ ហើយនឹងលែងនឹកចាំពីអំពើបាបគេទៀតជាដរាបទៅ” (ខ.៣៤)។ ខ្ញុំដឹងច្បាស់ថា…
Read article
ព្រះអង្គផ្ទៀងព្រះកាណ៌ស្តាប់យើង
២របាក្សត្រ ២០:១-៧ នោះទ្រង់ក៏បែរព្រះភក្ត្រទៅឯជញ្ជាំង អធិស្ឋានដល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ២របាក្សត្រ ២០:២ មានស្រ្តីម្នាក់បានក្លាយជាស្រ្តីមេម៉ាយ ដោយសារស្វាមីគាត់បានបាត់បង់ជីវិត ក្នុងពេលថ្មីៗនេះ។ គាត់មានការព្រួយបារម្ភកាន់តែច្រើន ដោយសារគាត់ជួបការលំបាកយ៉ាងខ្លាំង ក្នុងការដកប្រាក់ពីក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រងអាយុជីវិត។ គាត់ត្រូវការព័ត៌មានសំខាន់ៗអំពីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ដែលបានឆក់យកជីវិតស្វាមីគាត់។ គាត់បានទៅជួបមន្រ្តីប៉ូលិសម្នាក់ ដែលបានសន្យាថា នឹងជួយគាត់ តែគាត់បានបាត់នាមប័ណ្ណរបស់មន្ត្រីប៉ូលិសនោះហើយ។ ដូចនេះគាត់ក៏បានអធិស្ឋាន ទូលអង្វរសូមព្រះអម្ចាស់ជួយ។ បន្តិចក្រោយមក ពេលគាត់ទៅព្រះវិហារ គាត់ដើរក្បែរបង្អួច ឃើញនាមប័ណ្ណរបស់មន្ត្រីប៉ូលិសនោះ នៅលើស៊ុមបង្អួច។ គាត់មិនដឹងថា វានៅលើស៊ុមបង្អួចនោះ ដោយរបៀបណាទេ តែគាត់ដឹងថា ហេតុអ្វី។ គាត់ក៏បានអធិស្ឋាន យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន។ ព្រោះព្រះគម្ពីរបានចែងថា ព្រះអម្ចាស់កំពុងតែផ្ទៀងព្រះកាណ៌ស្តាប់ពាក្យទូលអង្វររបស់យើង។ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “ព្រះនេត្រនៃព្រះអម្ចាស់ តែងទតមកលើមនុស្សសុចរិត ឯព្រះកាណ៌ទ្រង់ក៏ផ្ទៀងស្តាប់ពាក្យទូលអង្វររបស់គេ”(១ពេត្រុស ៣:១២)។ ព្រះគម្ពីរបានផ្តល់ឲ្យយើងនូវឧទាហរណ៍ជាច្រើន ដើម្បីបង្រៀនយើងអំពីរបៀបដែលព្រះទ្រង់ឆ្លើយតបការអធិស្ឋាន។ សូមយើងមើលឧទាហរណ៍ អំពីស្តេចហេសេគា ជាស្តេចយូដា ដែលកំពុងមានជំងឺ។ ទ្រង់បានទទួលបទទំនាយពីហោរាអេសាយថា ទ្រង់នឹងសុគត។ ពេលនោះ ស្តេចអង្គនេះជ្រាបថា ទ្រង់ត្រូវធ្វើអ្វី។ ទ្រង់ក៏បានអធិស្ឋានដល់ព្រះអម្ចាស់(២ពង្សាវតាក្សត្រ ២០:២)។ ភ្លាមៗនោះ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានប្រាប់ហោរាអេសាយ ឲ្យទៅទូលស្តេចហេសេគាថា…
Read article
ការតោងព្រះយេស៊ូវឲ្យជាប់
ម៉ាថាយ ៩:១៨-២២ ដោយគិតក្នុងចិត្តថា “បើគ្រាន់តែពាល់ជាយព្រះពស្ត្រទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ នោះនឹងបានជាហើយ”។ ម៉ាថាយ ៩:២១ មានពេលមួយ ខ្ញុំបានចុះតាមជណ្តើរក្នុងអគារការិយាល័យរបស់ខ្ញុំ ដែលបត់ចុះឡើង។ ខ្ញុំក៏បានវិលមុខ ហើយមានអារម្មណ៍ថា ជណ្តើរហាក់ដូចជាកំពុងតែវិលឥតឈប់។ ខ្ញុំខំតោងបង្កាន់ដៃឲ្យជាប់។ ពេលដែលបេះដូចខ្ញុំបានលោតកាន់តែខ្លាំង ជើងខ្ញុំទន់អស់ ខ្ញុំក៏បានតោងបង្កាន់ដៃកាន់តែខ្លាំង។ អរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបង្កាន់ដៃជណ្តើរមានភាពរឹងមាំ។ ក្រោយមក ខ្ញុំក៏បានទៅពិនិត្យសុខភាពរកឃើញថា ខ្ញុំខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម បានជាខ្ញុំមានភាពទន់ខ្សោយ ហើយវិលមុខខ្លាំង។ បញ្ហានេះមិនធ្ងន់ធ្ងរទេ ខ្ញុំបានបំប៉នសុខភាពឲ្យល្អឡើងវិញ តែខ្ញុំមិនដែលភ្លេចទេថា ខ្លួនឯងមានភាពទន់ខ្សោយប៉ុណ្ណានៅថ្ងៃនោះ។ ហេតុនេះហើយ ខ្ញុំបានកោតសរសើរស្ត្រី ដែលបានពាល់ជាយព្រះពស្ត្ររបស់ព្រះយេស៊ូវ។ នាងមិនគ្រាន់តែខំប្រជ្រៀតចូលក្នុងហ្វូងមនុស្ស ទោះនាងមានកម្លាំងខ្សោយយ៉ាងណាក៏ដោយ តែក៏បានបង្ហាញសេចក្តីជំនឿរបស់នាង ក្នុងការចូលទៅជិតព្រះអង្គ(ម៉ាថាយ ៩:២០-២២)។ នាងមានហេតុផលដ៏ល្អ ដែលត្រូវមានការភ័យខ្លាច ព្រោះក្រឹត្យវិន័យរបស់សាសន៍យូដា បានរាប់នាងថា មិនស្អាត ហើយការចូលទៅជិតអ្នកដទៃ ដោយភាពមិនស្អាតដូចនេះ អាចនាំឲ្យនាងទទួលទោសធ្ងន់ធ្ងរ(លេវីវិន័យ ១៥:២៥-២៧)។ តែនាងនៅតែបន្តដើរទៅរកព្រះអង្គ ដោយសារនាងគិតថា “បើគ្រាន់តែពាល់ជាយព្រះពស្ត្រទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ នោះនឹងបានជាហើយ”។ ក្នុងព្រះគម្ពីរដើមភាសាក្រិក ពាក្យដែលប្រែមកថា “ពាល់” ក្នុងបទគម្ពីរម៉ាថាយ ៩:២១ មានន័យថា…
Read article