ការស៊ូទ្រាំរបស់ពួកបរិសុទ្ធ
បើការស៊ូទ្រាំរបស់យើងក្នុងជំនឿ ពឹងផ្អែកទៅលើខ្លួនយើង នោះយើងអាចដាច់ចេញពីព្រះគ្រីស្ទ បានគ្រប់ពេល។ នៅថ្ងៃនេះដែរ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្រ្ពោល(R.C. Sproul) នឹងបង្រៀនថា គោលលទ្ធិនៃការស៊ូទ្រាំរបស់ពួកបរិសុទ្ធ គឺបានពឹងផ្អែកទាំងស្រុងទៅលើជំនឿដែលយើងមាន ទៅលើភាពស្មោះត្រង់ ដែលព្រះទ្រង់មានចំពោះព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអង្គ។ អត្ថបទ ទំនុកចិត្តដែលយើងមាន ទៅលើការស៊ូទ្រាំរបស់ពួកបរិសុទ្ធ មិនមែនជាទំនុកចិត្តដែលពឹងផ្អែកទៅលើសាច់ឈាម ដែលក្នុងនោះ យើងមើលមកខ្លួនឯង ហើយនិយាយថា “ខ្ញុំនឹងមិនអាចដាច់ចេញពីព្រះបានទេ។ ខ្ញុំមានការប្តេជ្ញាចិត្តខ្លាំងណាស់”។ សម្ដីនេះមិនខុសពីពាក្យដែលលោកពេត្រុស បាននិយាយក្នុងបន្ទប់ជាន់ខាងលើ មុនពេលគាត់បដិសេធន៍ព្រះអង្គ។ តាមពិត ខ្ញុំចូលចិត្តពាក្យថែរក្សា ខ្លាំងជាងពាក្យ ស៊ូទ្រាំ។ មូលហេតុដែលយើងអាចស៊ូទ្រាំបាន គឺដោយសារព្រះទ្រង់ថែរក្សាយើងឲ្យជាប់នៅ។ បើព្រះអង្គទុកឲ្យយើងពឹងផ្អែកលើខ្លួនយើង នោះយើងអាចដួលចុះបានគ្រប់ពេល។ សាតាំងអាចរែងយើងដូចរែងស្រូវ។ តែទំនុកចិត្តដែលយើងមាន លើជំពូកចុងក្រោយនៃសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់យើង គឺពឹងផ្អែកទៅលើព្រះបន្ទូលសន្យាដែលថា ព្រះទ្រង់នឹងបញ្ចប់ការអ្វីដែលព្រះអង្គបានចាប់ផ្តើម ហើយពឹងផ្អែកលើសមត្ថភាពរបស់សម្តេចសង្ឃដ៏ខ្ពស់បំផុតដែលយើងមាន ដែលបានទូលអង្វរជំនួសយើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ព្រះអង្គនឹងថែរក្សាយើងឲ្យជាប់នៅ។
Read article
សរសើរព្រះដែលបានប្រទានព្រះពរ
ត្រូវឲ្យនឹកពីព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯងវិញ។ ចោទិយកថា ៨:១៨ កាលពីថ្ងៃទី១៥ ខែមករា ឆ្នាំ១៩១៩ ឡានស៊ីទែនដឹកទឹកស្កខ្មៅ បានបែកធ្លាយ ក្នុងទីក្រុងបូស្តុន។ ពេលនោះទឹកស្កខ្មៅធ្វើពីស្កអំពៅ មានចំណុះជាង៧លានលីត្រ បានហូរចេញមកយ៉ាងគំហុកដូចទឹករលកយក្សស៊ូណាមិកម្ពស់ជាង៤ម៉ែត្រ តាមផ្លូវថ្នល់ដោយល្បឿន ៤០គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង ដោយបក់នាំរថយន្តក្រុង អគារ មនុស្ស និងសត្វ។ គេផលិតទឹកស្កខ្មៅជាអាហារ ដែលគ្មានគ្រោះថ្នាក់ តែឧប្បត្តិហេតុនៅថ្ងៃនោះ បានបណ្តាលឲ្យមានមនុស្ស២១នាក់បាត់បង់ជីវិត ហើយមនុស្សជាង១៥០នាក់បានរងរបួស។ ជួនកាល របស់ល្អៗ ដូចទឹកស្កខ្មៅ អាចបណ្តាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ ខុសពីការរំពឹងគិតរបស់យើង។ មុនពេលពួកអ៊ីស្រាអែលចូលក្នុងទឹកដី ដែលព្រះសន្យាប្រទានពួកគេ លោកម៉ូសេបានដាស់តឿនរាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ ឲ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្ន កុំឲ្យសរសើរខ្លួនឯង ដោយសារការល្អដែលពួកគេបានទទួលនោះឡើយ។ គឺដូចដែលគាត់បានប្រាប់ពួកគេថា “កាលណាឯងបានបរិភោគឆ្អែត បានសង់ផ្ទះយ៉ាងល្អ បានហ្វូងគោ ហ្វូងចៀមចំរើនជាច្រើនឡើង បានប្រាក់មាសសំបូរឡើង ហើយគ្រប់ទាំងរបស់ឯង ក៏បានបរិបូរផង នោះក្រែងចិត្តឯងបានអួតអាង រួចភ្លេចព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង ដែលទ្រង់បាននាំឯងចេញរួចពីផ្ទះបាវបំរើ នៅស្រុកអេស៊ីព្ទមក”។ ពួកគេមិនត្រូវសរសើរខ្លួនឯងថា ពួកគេទទួលបានរបស់ទាំងនោះ ដោយសារកម្លាំង ឬសមត្ថភាពខ្លួនឯងនោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកម៉ូសេបានប្រាប់ពួកគេថា “ត្រូវឲ្យនឹកពីព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯងវិញ…
Read article
កុំបន្តជម្នះបញ្ហាតែម្នាក់ឯង
គេនឹងរត់ទៅឥតដែលហត់ ហើយនឹងដើរឥតដែលល្វើយឡើយ។ អេសាយ ៤០:៣១ មានពេលមួយមិត្តភក្ដិខ្ញុំម្នាក់បានប្រាប់ខ្ញុំថា គាត់មិនអាចបន្តធ្វើការងាររបស់គាត់បានទៀតទេ។ គាត់បាននិយាយទាំងទឹកភ្នែក ខណៈពេលដែលយើងជជែកគ្នា អំពីស្ថានភាពដ៏អស់សង្ឃឹម ដែលនាងកំពុងជួបប្រទះ ក្នុងការងារជាពេទ្យ ក្នុងអង្គការអន្តរជាតិ។ គាត់សារភាពថា គាត់បានដឹងថា ព្រះបានត្រាស់ហៅគាត់ ឲ្យធ្វើការជាពេទ្យ តែគាត់មានអារម្មណ៍ថា ពិបាកខ្លាំងពេក ហើយក៏អស់ទឹកចិត្តធ្វើការ។ ខ្ញុំក៏សង្កេតឃើញពពកនៃភាពហត់នឿយកំពុងគ្របសង្កត់ពីលើគាត់ផងដែរ បានជាខ្ញុំប្រាប់គាត់ថា “ខ្ញុំដឹងថាឯងមានអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹមនៅពេលនេះ តែចូរទូលសូមព្រះ ឲ្យប្រទានទិសដៅ ដែលអ្នកកំពុងស្វែងរក និងទូលសូមកម្លាំង ដើម្បីតស៊ូនឹងទុក្ខលំបាក”។ នៅពេលនោះ នាងក៏បានសម្រេចចិត្តស្វែងរកបំណងព្រះទ័យព្រះ ដោយការអធិស្ឋាន។ មិនយូរប៉ុន្មាន មិត្តភក្តិម្នាក់នេះក៏បានទទួលកម្លាំងជាថ្មី ដោយស្គាល់បំណងព្រះទ័យព្រះ។ នាងមិនគ្រាន់តែបានបន្តធ្វើការជាគ្រូពេទ្យប៉ុណ្ណោះទេ តែព្រះទ្រង់ថែមទាំងបានប្រទានកម្លាំង ឲ្យនាងបម្រើមនុស្សកាន់តែច្រើនឡើង ដោយធ្វើដំណើរទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យ នៅទូទាំងប្រទេស។ ក្នុងនាមយើងជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ យើងតែងតែអាចងាកទៅរកព្រះ ដើម្បីទទួលជំនួយ និងការលើកទឹកចិត្ត ពេលណាយើងមានអារម្មណ៍ថា យើងមានបន្ទុកធ្ងន់ពេក ព្រោះ “ទ្រង់មិនដែលល្វើយឡើយ ក៏មិនដែលអស់កំឡាំងផង”(អេសាយ ៤០:២៨)។ ហោរាអេសាយបានលើកឡើងថា ព្រះវរបិតានៃយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ “ទ្រង់រមែងចំរើនកំឡាំង ដល់អ្នកដែលល្វើយ ហើយចំណែកអ្នកដែលគ្មានកំឡាំងសោះ នោះទ្រង់ក៏ប្រទានឲ្យ”(ខ.២៩)។…
Read article
ការរង់ចាំ៧នាទីដ៏គួរឲ្យភ័យខ្លាច
ដូច្នេះ ត្រូវឲ្យយើងរាល់គ្នា មកដល់បល្ល័ង្កនៃព្រះគុណ ដោយក្លាហាន ដើម្បីនឹងទទួលសេចក្តីមេត្តា ហើយរកបានព្រះគុណសំរាប់នឹងជួយដល់ពេលត្រូវការចុះ។ ហេព្រើរ ៤:១៦ យានរុករក ដែលគេបានដាក់ឈ្មោះឲ្យថា ស៊ូទ្រាំ បានចុះចតនៅលើភពអង្គារ ដែលជាភពពណ៌ក្រហម នៅថ្ងៃទី១៨ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២១។ ពេលនោះ ក្រុមការងារដែលពិនិត្យមើលការចុះចតរបស់វា បានអត់ទ្រាំនឹងបញ្ហាដែលគួរឲ្យភ័យខ្លាច មានរយៈពេល៧នាទី។ បន្ទាប់ពីយានអវកាសនោះ បានបញ្ចប់ការធ្វើដំណើរពីផែនដីមកភពអង្គារ ដែលមានចម្ងាយ៤៦៩លានគីឡូម៉ែត្រ វាត្រូវធ្វើការចុះចត ដោយទម្រង់ការដ៏ស្មុគស្មាញ ដោយខ្លួនឯង។ ការបញ្ជូនសញ្ញាពីភពអង្គារ ត្រូវចំណាយពេលបួនប្រាំនាទីទំរាំមកដល់ផែនដី ដូចនេះ អង្គការណាសាមិនបានទទួលដំណឹងអ្វីពីយានរុករកនោះ ក្នុងអំឡុងពេលចុះចតឡើយ។ ការមិនអាចទំនាក់ទំនងនេះ បានធ្វើឲ្យក្រុមការងារមានការភ័យខ្លាច ដោយសារពួកគេបានចំណាយកម្លាំង និងធនធានជាច្រើន ដើម្បីធ្វើបេសកកម្មនេះ។ ជួនកាល យើងប្រហែលមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ពេលណាយើងមិនបានទទួលការឆ្លើយតបពីព្រះ ចំពោះការអធិស្ឋានរបស់យើង។ ក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប យើងឃើញថា មានមនុស្សជាច្រើនដែលបានទទួលការឆ្លើយតបភ្លាមៗពីព្រះ(មើល ដានីយ៉ែល ៩:២០-២៣) ហើយអ្នកផ្សេងទៀត ក៏បានរង់ចាំការឆ្លើយតបរបស់ព្រះ អស់រយៈយ៉ាងយូរ(មើលរឿងរបស់នាងហាណា ក្នុង ១សាំយ៉ូអែល ១:១០-២០)។ តែមានការពន្យារពេលក្នុងការឆ្លើយតបមួយ ដែលបានធ្វើឲ្យនាងម៉ារា និងម៉ាថាមានការភ័យខ្លាចយ៉ាងខ្លាំង គឺនៅពេលដែលពួកគេសូមព្រះយេស៊ូវឲ្យជួយប្រោសជំងឺលោកឡាសា…
Read article
ឲ្យអំណោយដោយអំណរ
ចូរឲ្យគ្រប់គ្នាធ្វើតាមដែលសំរេចក្នុងចិត្តចុះ មិនមែនដោយស្តាយ ឬដោយបង្ខំឡើយ ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ដល់អ្នកណាដែលថ្វាយដោយអំណរ។ ២កូរិនថូស ៩:៧ កាលប្រេនដា(Brenda) កំពុងតែដើរទៅរកច្រកចេញរបស់ផ្សាទំនើប វត្ថុមួយមានពណ៌ផ្កាឈូក នៅកន្លែងគេដាក់តាំងទំនិញបានទាក់ភ្នែកគាត់យ៉ាងខ្លាំង។ គាត់ក៏បានងាកទៅរកវត្ថុនោះ ឃើញ “អាវក្រៅពណ៌ផ្កាឈូក”មួយ ហើយក៏បានឈរស្ងៀមនៅទីនោះ។ គាត់គិតឃើញថា ហូលី(Holly) ប្រាកដជាស្រឡាញ់អាវក្រៅនេះមិនខាន។ ហូលីជាមិត្តរួមការងាររបស់ប្រេនដា ជាស្រ្តីមេម៉ាយកូនមួយ កំពុងមានបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ ហើយប្រេនដាដឹងថា ហូលីកំពុងត្រូវការអាវក្រៅដ៏កក់ក្តៅមួយ ហើយទន្ទឹមនឹងនោះ ប្រេនដាក៏ដឹងផងដែរថា មិត្តភក្តិម្នាក់នេះនឹងមិនចំណាយប្រាក់ទិញអាវក្រៅ ដែលមានតម្លៃថ្លៃដូចនេះឡើយ។ បន្ទាប់ពីមានការស្ទាក់ស្ទើរមួយសន្ទុះ ប្រេនដាក៏បានដកកាបូបលុយចេញមក ដោយទឹកមុខញញឹម ហើយក៏បានទិញអាវក្រៅនោះ ដោយឲ្យគេដឹកទៅដល់ផ្ទះរបស់ហូលី។ នាងក៏បានសរសេរនៅលើក្រដាស់តូចមួយ ដោយមិនបញ្ចេញឈ្មោះ ដាក់ជាមួយអាវនោះថា “អ្នកជាមនុស្សដែលគួរឲ្យស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់”។ ប្រេនដាក៏បានដើរបណ្តើរ រាំបណ្តើរទៅរករថយន្តរបស់នាង ដោយអំណរ។ ក្តីអំណរក៏ជាលទ្ធផល ដែលទទួលបានពីការឲ្យអំណោយអ្វីមួយដល់នរណាម្នាក់ តាមការបណ្តាលចិត្តពីព្រះ។ គឺដូចដែលសាវ័កប៉ុលបានបង្រៀនពួកជំនុំនៅទីក្រុងកូរិនថូស អំពីការឲ្យអំណោយ ដោយចិត្តសប្បុរសយ៉ាងដូចនេះថា “ចូរឲ្យគ្រប់គ្នាធ្វើតាមដែលសំរេចក្នុងចិត្តចុះ មិនមែនដោយស្តាយ ឬដោយបង្ខំឡើយ ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់ដល់អ្នកណាដែលថ្វាយដោយអំណរ”(២កូរិនថូស ៩:៧)។ គាត់ក៏បានកត់សម្គាល់ផងដែរថា “អ្នកណាដែលព្រោះដោយកំណាញ់ នោះនឹងច្រូតបានតិច ហើយអ្នកណាដែលព្រោះដោយសទ្ធា នោះនឹងច្រូតបានច្រើនវិញ”(ខ.៦)។ មានពេលដែលយើងដាក់ដង្វាយចូលថង់ដង្វាយ…
Read article
សេចក្តីមេត្តាសម្រាប់អ្នក និងខ្ញុំ
ទ្រង់នឹងមិនបន្ទោសជាដរាប ក៏មិនប្រកាន់ជារៀងរាបតទៅដែរ។ ទំនុកដំកើង ១០៣:៩ ការរាតត្បាតនៃជំងឺកូវីឌ-១៩ បានបណ្តាលឲ្យនាវាកម្សាន្តខ្នាតធំជាច្រើនជាប់គាំងដំណើរ នៅកំពង់ផែ ដោយមានអ្នកដំណើរជាច្រើនធ្វើចត្តាឡីស័ក នៅក្នុងនាវាទាំងនោះ។ សារព័ត៌មាន The Wall Street Journal បានចុះផ្សាយអត្ថបទពិសេស ដែលរាប់បញ្ចូលការសម្ភាសភ្ញៀវទេសចរណ៍មួយចំនួន។ ពួកគេក៏បានលើកឡើងថា ការធ្វើចត្តាឡីស័ករួមគ្នា នៅក្នុងនាវាបាននាំឲ្យពួកគេមានឱកាសកាន់តែច្រើន ដើម្បីសន្ទនាគ្នា ដែលក្នុងចំណោមពួកគេ មានអ្នកដំណើរម្នាក់បាននិយាយកំប្លែងថា ភរិយារបស់គាត់ដែលមានការចងចាំល្អ មានឱកាសរំឭកអំពីកំហុសនីមួយៗដែលគាត់ធ្លាប់មាន ហើយចាំថា ខ្លួនមិនទាន់មានកំហុសទាំងនោះនៅឡើយ។ រឿងដូចនេះ អាចធ្វើឲ្យយើងមានទឹកមុខញញឹម និងរំឭកយើងអំពីភាពកម្សោយរបស់យើងជាមនុស្ស ហើយដាស់តឿនយើង កុំឲ្យបន្តប្រកាន់ទោសអ្នកដទៃទៀត។ តើមានអ្វីជួយយើងឲ្យឈប់ប្រកាន់ទោសចំពោះុំអ្នកដែលបានធ្វើខុសមកលើយើង? គឺយើងត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើព្រះដ៏ធំប្រសើរ ដ្បិតព្រះអង្គជាព្រះដែលអត់ទោស ដូចដែលបទគម្ពីរ ទំនុកដំកើង ១០៣:៨-១២ បានពិពណ៌នាអំពីព្រះអង្គ។ ខ.៨-១០ បានចែងថា : “ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានសេចក្តីមេត្តាករុណា ហើយនឹងអាណិតអាសូរ ទ្រង់យឺតនឹងខ្ញាល់ ហើយមានសេចក្តីសប្បុរសដ៏បរិបូរ ទ្រង់នឹងមិនបន្ទោសជាដរាប ក៏មិនប្រកាន់ជារៀងរាបតទៅដែរ ទ្រង់មិនបានប្រព្រឹត្តនឹងយើង តាមអំពើបាបរបស់យើងទេ ក៏មិនបានសងតាមអំពើទុច្ចរិតរបស់យើងដែរ”។ នេះជាបទគម្ពីរដែលគួរឲ្យកត់សំគាល់។ ពេលយើងអានព្រះគម្ពីរអមដោយការអធិស្ឋាន ការទូលសូមព្រះអង្គជួយយើង អាចកែប្រែចិត្តគំនិតយើង ឲ្យងាកចេញពីការសងសឹក…
Read article