មិនកំព្រាទៀតឡើយ
ឯព្រះដែលគង់នៅក្នុងទីលំនៅបរិសុទ្ធ ទ្រង់ជាឪពុកដល់ពួកកំព្រា និងជាចៅក្រមដល់ពួកមេម៉ាយ។ ទំនុកដំកើង ៦៨:៥ លោកហ្កាយ ប្រាយអិន(Guy Bryant) ជាបុរសនៅលីវ ហើយគ្មានកូន ដែលកំពុងធ្វើការនៅមន្ទីរសុខុមាលភាពកុមារ នៅទីក្រុងញូយ៉ក។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ គាត់បានសង្កេតឃើញថា មានក្មេងកំព្រាជាច្រើនកំពុងត្រូវការឪពុកម្តាយចិញ្ចឹម ហើយក៏បានសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីម្យ៉ាង។ ក្នុងអំឡុងពេលជិត១ទសវត្សរ៍ លោកប្រាយអិនបានចិញ្ចឹមក្មេងជាង៥០នាក់។ ហើយមានពេលមួយនោះ គាត់បានទទួលចិញ្ចឹមក្មេងមួយដង៩នាក់។ លោកប្រាយអិនក៏បានពន្យល់ថា “ខ្ញុំតែងតែប្រទះឃើញក្មេងអនាថា ដែលត្រូវការកន្លែងស្នាក់នៅ។ បើអ្នកមានកន្លែងទំនេរក្នុងផ្ទះអ្នក និងមានចិត្តចង់ជួយគាត់ នោះសូមទទួលចិញ្ចឹមគាត់ផង អ្នកមិនចាំបាច់គិតច្រើនទេ”។ កូនចិញ្ចឹមដែលបានពេញវ័យ និងអាចរស់នៅដោយពឹងខ្លួនឯងបាន នៅតែមានកូនសោសម្រាប់ចេញចូលផ្ទះរបស់លោកប្រាយអិន ហើយជាញឹកញាប់ បានមកញាំអាហារថ្ងៃត្រង់ ជាមួយប៉ាចិញ្ចឹមរបស់ពួកគេ នៅថ្ងៃអាទិត្យ។ ដូចនេះ លោកប្រាយអិនបានបង្ហាញចេញនូវសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ឪពុក ទៅកាន់មនុស្សជាច្រើន។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា ព្រះទ្រង់បានតាមរកអស់អ្នក ដែលគេបានបំភ្លេច ឬបោះបង់ចោល។ អ្នកជឿខ្លះនៅតែមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេមានភាពឯកោ និងងាយរងគ្រោះ តែព្រះអង្គបានសន្យាថា នឹងគង់នៅជាមួយពួកគេជានិច្ច។ ព្រះទ្រង់ជា “ឪពុកដល់ពួកកំព្រា”(ទំនុកដំកើង ៦៨:៥)។ បើយើងមានអារម្មណ៍ឯកោ ដោយគេមិនអើពើចំពោះយើង ឬយើងកំពុងជួបរឿងដ៏សោកសៅ នោះព្រះអង្គគង់នៅជាមួយ ឈោងមករកយើង នាំយើងចូលមកជិតព្រះអង្គ…
Read article
និយាយពាក្យនៃព្រះគុណ ក្នុងពេលពិបាកបំផុត
ឱព្រះវរបិតាអើយ សូមអត់ទោសដល់អ្នកទាំងនេះផង ដ្បិតគេមិនដឹងជាគេធ្វើអ្វីទេ។ លូកា ២៣:៣៤ អ្នកស្រីឆាឡា(Charla) បានដឹងខ្លួនថា គាត់ជិតដល់ពេលលាចាកលោកហើយ។ ខណៈពេលដែលគាត់កំពុងគេងនៅលើគ្រែ ក្នុងមន្ទីរពេទ្យ គ្រូពេទ្យផ្នែកវះកាត់បាននាំពេទ្យក្មេងៗមួយក្រុមមកធ្វើកម្មសិក្សា នៅក្នុងបន្ទប់របស់គាត់។ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មាននាទីនោះ វេជ្ជបណ្ឌិតមិនបានអើពើចំពោះអ្នកស្រីឆាឡាសោះ ខណៈពេលដែលគាត់កំពុងរៀបរាប់អំពីស្ថានភាពជំងឺរបស់គាត់ ដែលបានឈានដល់ដំណាក់កាលចុងក្រោយ។ ទីបំផុត គ្រូពេទ្យរូបនោះក៏បានងាកមករកគាត់ ហើយសួរសុខទុក្ខគាត់។ អ្នកស្រីឆាឡាក៏បានញញឹមទាំងពិបាក ហើយក៏បាននិយាយយ៉ាងសុភាព ទៅកាន់មនុស្សមួយក្រុមនោះ អំពីក្តីសង្ឃឹម និងសន្តិភាព ដែលគាត់បានរកឃើញក្នុងព្រះយេស៊ូវ។ កាលពីជាង២ពាន់ឆ្នាំមុន ព្រះកាយដ៏ខ្ទេចខ្ទាំរបស់ព្រះយេស៊ូវបានព្យួរនៅលើឈើឆ្កាង ដោយក្តីអាម៉ាស់ នៅចំពោះមុខហ្វូងមនុស្ស ដែលកំពុងឈរមើលព្រះអង្គ។ តើព្រះអង្គបានស្តីបន្ទោសពួកមនុស្ស ដែលបានធ្វើទារុណកម្មមកលើព្រះអង្គទេ? ទេ។ ផ្ទុយទៅវិញព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “ឱព្រះវរបិតាអើយ សូមអត់ទោសដល់អ្នកទាំងនេះផង ដ្បិតគេមិនដឹងជាគេធ្វើអ្វីទេ”(លូកា ២៣:៣៤)។ ព្រះអង្គបានអធិស្ឋានឲ្យខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះអង្គ ទោះពួកគេបានកាត់ទោស និងឆ្កាងព្រះអង្គ ដោយអយុត្តិធម៌ក៏ដោយ។ ក្រោយមក ព្រះអង្គក៏បានមានបន្ទូលទៅកាន់ឧក្រិដ្ឋជនម្នាក់ ដែលជាប់ឆ្កាងជាមួយព្រះអង្គថា ដោយសារជំនឿរបស់គាត់ នោះគាត់នឹងបានទៅនៅស្ថានបរមសុខជាមួយព្រះអង្គដែរ(ខ.៤៣)។ ក្នុងពេលដ៏ឈឺចាប់ និងអាម៉ាស់នោះ ព្រះយេស៊ូវបានសម្រេចព្រះទ័យមានបន្ទូលអំពីក្តីសង្ឃឹម និងជីវិត ដោយបង្ហាញក្តីស្រឡាញ់ដល់មនុស្សទាំងអស់។ ខណៈពេលដែលអ្នកស្រីឆាឡាកំពុងនិយាយបញ្ចប់ការចែកចាយ អំពីព្រះគ្រីស្ទ ដល់អ្នកស្តាប់របស់គាត់…
Read article
បានចាក់ឫសជាប់ក្នុងដីព្រះអង្គ
អ្នកនោះនឹងបានដូចជាដើមឈើដាំនៅមាត់ទឹក ដែលចាក់ឫសទៅក្បែរទន្លេ។ យេរេមា ១៧:៨ ក្នុងឃ្លាដំបូងនៃបទកំណាព្យរបស់អ្នកស្រី ស៉ារ៉ា ថេសដេល(Sara Teasdale) គាត់បានសរសេរថា “ខ្យល់បានបក់បោកដើមផ្កាលីឡាក”។ ក្នុងឃ្លានេះ គាត់បាននាំឲ្យអ្នកអានស្រមៃអំពីទិដ្ឋភាពរបស់មែកដើមផ្កាលីឡាក ដែលរេចុះឡើងៗ ដោយសារកម្លាំងខ្យល់បក់។ តែតាមពិត គាត់កំពុងឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីទំនួញនៃការបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ហើយមិនយូរប៉ុន្មាន កំណាព្យរបស់គាត់ក៏បានប្រែក្លាយជាការសោកសង្រេង។ ដើមផ្កាលីឡាកក្នុងទីធ្លាក្រោយផ្ទះខ្ញុំ ក៏បានជួបបញ្ហាប្រឈមផងដែរ។ បន្ទាប់ពីរដូវកាលនៃការលូតលាស់ដ៏រឹងមាំ និងស្រស់ស្អាតបំផុត ពួកវាក៏បានប្រឈមមុខដាក់អ្នកថែសួន ដែលបាន “កាត់តម្រឹម” គុម្ពផ្កានីមួយៗ ហើយក៏បានជ្រុលដៃកាត់ពួកវានៅសល់តែដើម។ ខ្ញុំក៏បានយំ ដោយការសោកស្តាយ។ បីឆ្នាំក្រោយមក មែករបស់វាមិនចេញផ្កា ហើយដើមវាក៏បានដុះផ្សិតទៀត។ ខ្ញុំក៏មានគម្រោងជីករំលើងដើមផ្កាដែលបានវេទនាជាយូរមកហើយនោះ តែពួកវាក៏បានលូតលាស់ ហើយចេញផ្កាយ៉ាងស្រស់ស្អាតឡើងវិញ។ ពួកវាគ្រាន់តែត្រូវការពេលវេលា ហើយខ្ញុំគ្រាន់តែចាំបាច់ត្រូវរង់ចាំអ្វីដែលខ្ញុំមិនអាចមើលឃើញ។ ព្រះគម្ពីរបានចែងអំពីមនុស្សជាច្រើន ដែលបានរង់ចាំ ដោយជំនឿ ទោះជាមានទុក្ខលំបាកយ៉ាងណាក៏ដោយ។ លោកណូអេបានរង់ចាំភ្លៀងដែលបានរាំងជាយូរមកហើយ។ លោកកាឡែបបានរង់ចាំអស់រយៈពេល៤០ឆ្នាំ ដើម្បីចូលទឹកដីសន្យា។ នាងរេបេកាបានរង់ចាំ២០ឆ្នាំ ទំរាំតែមានកូន។ លោកយ៉ាកុបបានរង់ចាំអស់៧ឆ្នាំ ទំរាំតែបានរៀបការជាមួយនាងរ៉ាជែល។ លោកស៊ីម្មានក៏បានរង់ចាំមើលព្រះឱរសតូចយេស៊ូវ អស់ពេលជាច្រើនឆ្នាំ។ ព្រះទ្រង់ក៏បានប្រទានរង្វាន់ដល់ពួកគេ សម្រាប់ការអត់ធ្មត់ក្នុងការរង់ចាំនោះ។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកដែលមើលទៅមនុស្ស តែមិនមើលទៅព្រះ…
Read article
អត្តសញ្ញាណថ្មី ក្នុងព្រះយេស៊ូវ
ព្រមទាំងប្រដាប់ខ្លួន ដោយមនុស្សថ្មីវិញ ដែលកើតមកក្នុងសេចក្តីសុចរិត ហើយក្នុងសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ផងសេចក្តីពិត តាមភាពព្រះ។ អេភេសូរ ៤:២៤ លោកគ្រីស(Chris)បានធ្វើតេស្តឈាម បន្ទាប់ពីគាត់បានធ្វើការផ្លាស់ប្តូរខួរឆ្អឹងខ្នង បានរយៈពេល៤ឆ្នាំ ដែលបានសង្រ្គោះជីវិតគាត់។ អ្នកបរិច្ចាគខួរឆ្អឹងខ្នងបានផ្តល់ឲ្យនូវខួរឆ្អឹងខ្នង ដើម្បីព្យាបាលលោកគ្រីស ដោយនាំឲ្យមានរឿងដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល។ គ្រូពេទ្យបានធ្វើតេស្តឈាមលោកគ្រីសក៏បានរកឃើញថា ឌីអិនអេ នៅក្នុងឈាមរបស់លោកគ្រីស គឺជាឌីអិនអេរបស់អ្នកបរិច្ចាគ មិនមែនជាឌីអិនអេរបស់គាត់ឡើយ។ គោលដៅនៃការព្យាបាលនេះ គឺដើម្បីជំនួសឈាមខ្សោយ ដោយឈាមដែលមានសុភាពល្អរបស់អ្នកបរិច្ចាគ។ ហើយសូម្បីតែនៅក្នុងសំណាកដែលពេទ្យបានយកចេញពីថ្ពាល់ បបូរមាត់ និងអណ្តាតរបស់លោកគ្រីស ក៏មានឌីអិនអេ របស់អ្នកបរិច្ចាគផងដែរ។ គាត់បានក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀត ទោះគាត់នៅមានការចងចាំ រូបរាង្គខាងក្រៅ និងឌីអិនអេ ដើមខ្លះក៏ដោយ។ រឿងរបស់លោកគ្រីស បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំរឿងដែលកើតឡើង ក្នុងជីវិតមនុស្សដែលបានទទួលសេចក្តីសង្រ្គោះ ពីព្រះយេស៊ូវ។ នៅពេលដែលយើងមានការផ្លាស់ប្រែខាងវិញ្ញាណ នៅខណៈពេលដែលយើងជឿព្រះយេស៊ូវ យើងក៏បានកើតជាថ្មី(២កូរិនថូស ៥:១៧)។ សំបុត្រដែលសាវ័កប៉ុលបានសរសេរផ្ញើទៅពួកជំនុំនៅទីក្រុងអេភេសូរ បានលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យបង្ហាញឲ្យអ្នកដទៃដឹងថា ពួកគេមានការផ្លាស់ប្រែនៅខាងក្នុង ដោយ “ដោះមនុស្សចាស់ ដែលតែងតែខូចទៅ” ហើយ “ប្រដាប់ខ្លួន ដោយមនុស្សថ្មីវិញ ដែលកើតមកក្នុងសេចក្តីសុចរិត ហើយក្នុងសេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ផងសេចក្តីពិត តាមភាពព្រះ”(អេភេសូរ ៤:២២-២៤)។ ពោលគឺញែកខ្លួនចេញថ្វាយព្រះគ្រីស្ទ។ យើងមិនត្រូវការយកសំណាក…
Read article
ទ្រព្យនៅផែនដី និងទ្រព្យដ៏ពិត
ចូរប្រើទ្រព្យសម្បត្តិលោកីយ៍នេះ ឲ្យបានមិត្រសំឡាញ់ដល់ខ្លួន។ លូកា ១៦:៩ ក្រុមហ៊ុនមួយ បានឲ្យពិន្ទុ១ពាន់ ដល់អតិថិជនដែលបានទិញអាហារណាមួយមុខ ឲ្យបានចំនួន១០ ។ ពេលនោះ មានបុរសម្នាក់បានដឹងថា ផលិតផលថោកបំផុតដែលគាត់បានទិញពីក្រុមហ៊ុននេះ គឺជាស្ករសូកូឡាជាង១ម៉ឺន២ពាន់ពែង ដោយចំណាយជាសរុបអស់ ៣ពាន់ដុល្លា។ គាត់ក៏បានទទួលចំណាត់ថ្នាក់មាស ហើយគាត់ និងគ្រួសារគាត់ទទួលបាននូវការធ្វើដំណើរដោយឥតគិតថ្លៃតាមយន្តហោះរៀងរាល់ឆ្នាំ អស់មួយជីវិត។ គាត់ក៏បានបរិច្ចាគស្ករសូកូឡាជាច្រើនពែង ធ្វើជាអំណោយមនុស្សធម៌ ដែលបាននាំឲ្យគាត់រួចពន្ធចំនួន៨០០ដុល្លា។ គាត់ពិតជាឆ្លាតណាស់! ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូល អំពីរឿងប្រៀបប្រដូចមួយ ស្តីអំពីអ្នកគ្រប់គ្រងដែលមានល្បិចកលម្នាក់។ ពេលគាត់ដឹងថា ចៅហ្វាយគាត់កំពុងដេញគាត់ចោល គាត់ក៏បានកាត់បន្ថយបរិមាណទឹកប្រាក់ ដែលកូនបំណុលទាំងឡាយបានជំពាក់ចៅហ្វាយគាត់។ គាត់ដឹងថា គាត់អាចពឹងពាក់ពួកគេនៅពេលក្រោយ ដោយសារគាត់បានជួយកាត់បន្ថយបំណុលឲ្យពួកគេ។ ព្រះយេស៊ូវមិនបានសរសើរទង្វើខុសក្រមសីលធម៌របស់អ្នកគ្រប់គ្រងរូបនោះទេ តែព្រះអង្គជ្រាបថា យើងអាចរៀនសូត្រពីភាពឈ្លាសវៃរបស់គាត់។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “ចូរប្រើទ្រព្យសម្បត្តិលោកីយ៍នេះ ឲ្យបានមិត្រសំឡាញ់ដល់ខ្លួន ដើម្បីកាលណាអ្នករាល់គ្នាខាននៅ នោះនឹងមានគេទទួលអ្នករាល់គ្នា ឲ្យនៅក្នុងទីលំនៅដ៏ស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ចវិញ”(លូកា ១៦:៩)។ បុរសដែលបានទិញស្ករសូកូឡា បានប្រើការទិញបង្អែមដែលមានតម្លៃ១ពែង ១ពាន់រៀល ទៅជាការធ្វើដំណើរតាមយន្តហោះដោយឥតគិតថ្លៃ តែចូរយើងប្រើ “ទ្រព្យសម្បត្តិក្នុងលោកិយ” ដើម្បី “ទទួលបាននូវទ្រព្យសម្បត្តិដ៏ពិត”(ខ.១១)។ តើទ្រព្យសម្បត្តិដ៏ពិតនោះជាអ្វី? ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា “ចូរលក់របស់ដែលអ្នករាល់គ្នាមានទាំងប៉ុន្មាន ហើយចែកឲ្យទៅជាទានចុះ…
Read article
អំណួត និងការបោកបញ្ឆោត
សេចក្តីអំនួតនៅក្នុងចិត្តឯង បានបញ្ឆោតឯងហើយ។ អូបាឌា ១:៣ មានពេលមួយខ្ញុំបានអធិស្ឋានថា ឱព្រះនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណសម្រាប់ការកែតម្រង់ទូលបង្គំ ដោយសុភាព ។ ហើយខ្ញុំក៏បានអធិស្ឋានបន្តទៀត ដោយពាក្យដ៏ពិបាកថា ទូលបង្គំមានចិត្តក្រអឺតក្រទម ទូលបង្គំគិតថា ទូលបង្គំអាចធ្វើអ្វីៗ ដោយខ្លួនឯង ។ ខ្ញុំបានអរសប្បាយនឹងគម្រោងដ៏ជោគជ័យ ហើយមោទនភាពនេះបានលួងលោមខ្ញុំ ឲ្យទុកចិត្តលើសមត្ថភាពខ្លួនឯង ហើយបដិសេធន៍ការដឹកនាំរបស់ព្រះ។ ទាល់តែខ្ញុំបានធ្វើគម្រោងដែលពិបាកខ្លាំង ទើបខ្ញុំដឹងថា ខ្លួនឯងមិនឆ្លាតដូចអ្វីដែលខ្ញុំបានគិតនោះទេ។ ចិត្តដែលមានអំនួតបានបោកបញ្ឆោតខ្ញុំ ឲ្យជឿថា ខ្ញុំមិនត្រូវការជំនួយរបស់ព្រះ។ នគរអេដំមជាប្រទេសដ៏មានអំណាច ដែលបានទទួលការវាលផ្ចាលពីព្រះ ដោយសារអំនួតរបស់ខ្លួន។ ទឹកដីអេដំម មានទីតាំងនៅចន្លោះតំបន់ភ្នំ ដែលហាក់ដូចជាមិនងាយរងគ្រោះ ដោយសារពួកខ្មាំងសត្រូវ(អូបាឌា ១:៣)។ អេដំមក៏ជាជាតិសាសន៍ដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើនផងដែរ ដោយស្ថិតនៅចំណុចកណ្តាលនៃផ្លូវជំនួញជាច្រើន និងសំបូររ៉ែទង់ដែង ជាធនធានមានតម្លៃយ៉ាងខ្លាំងនៅសម័យបុរាណ។ នគរនេះមានរបស់ល្អៗជាច្រើន តែក៏មានពេញដោយអំនួតផងដែរ។ សាសន៍អេដំមបានកៀបសង្កត់រាស្ត្ររបស់ព្រះ ដោយជឿថា គ្មានខ្មាំងសត្រូវណាអាចឈ្លានពានទឹកដីខ្លួនបានឡើយ(ខ.១០-១៤)។ ប៉ុន្តែ ព្រះទ្រង់បានប្រើហោរាអូបាឌា ឲ្យទៅប្រកាសប្រាប់ពួកគេ អំពីការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះអង្គ។ សាសន៍ដទៃនឹងលើកទ័ពមកច្បាំងនឹងពួកគេ ហើយនគរដែលធ្លាប់តែមានអំណាចនេះ នឹងមិនអាចការពារខ្លួនបាន ហើយនឹងត្រូវជួបភាពអាម៉ាស់(ខ.១-២)។ អំនួតបោកប្រាស់យើងឲ្យគិតថា យើងអាចរស់នៅតាមចិត្តរបស់យើង ដោយគ្មានព្រះ។ វាធ្វើឲ្យយើងមិនគោរពអំណាចដែលនៅពីលើយើង…
Read article