ការលះបង់ ដើម្បីឲ្យបានកំណប់ទ្រព្យដ៏ស្ថិតស្ថេរ
មួយទៀត នគរស្ថានសួគ៌ក៏ប្រៀបដូចជាកំណប់កប់ទុកក្នុងចំការ។ ម៉ាថាយ ១៣:៤៤ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំ ឈ្មោះ រួល(Ruel) បានចូលរួមការជួបជុំអតីតសិស្សវិទ្យាល័យ នៅផ្ទះអតីតមិត្តរួមថ្នាក់របស់គាត់។ គេហដ្ឋាននៅមាត់សមុទ្រ នៅក្បែរឆ្នេរទីក្រុងម៉ានីល អាចទទួលអ្នកចូលរួម២០០នាក់ ឲ្យស្នាក់នៅ ហើយវាបានធ្វើឲ្យលោកគ្រូរួលមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនគាត់តូចទាបណាស់។ គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា គាត់បានធ្វើការបម្រើព្រះជាគ្រូគង្វាល នៅតាមព្រះវិហារ ក្នុងតំបន់ដាច់ស្រយាល អស់ជាច្រើនឆ្នាំ ហើយទោះគាត់ដឹងថា គាត់មិនគួរច្រណែនគេក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែមិនអាចឃាត់ចិត្តខ្លួនឯង មិនឲ្យច្រណែនភាពចម្រុងចម្រើនរបស់មិត្តភក្តិគាត់។ គាត់បានគិតថា តើជីវិតគាត់មានភាពខុសប្លែកយ៉ាងណា បើសិនជាគាត់បានប្រើសញ្ញាប័ត្ររបស់គាត់ ដើម្បីទៅធ្វើជំនួញវិញ។ គាត់បាននិយាយបន្តទៀតថា ក្រោយមក គាត់បានរំឭកខ្លួនឯងថា គាត់គ្មានអ្វីដែលត្រូវច្រណែនគេនោះទេ។ គាត់បានធ្វើការលះបង់ ដើម្បីបម្រើព្រះ ហើយលទ្ធផលដែលគាត់ទទួលបាន នឹងស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ច។ ខ្ញុំនៅតែចាំទឹកមុខដែលមានពេញដោយសន្តិភាព កាលគាត់កំពុងនិយាយដូចនេះ។ លោកគ្រូរួលបានរកឃើញសន្តិភាព ក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូវ ក្នុងបទគម្ពីរម៉ាថាយ ១៣:៤៤-៤៦។ គាត់ដឹងថា នគរព្រះគឺជាកំណប់ទ្រព្យដែលមានតម្លៃបំផុត។ យើងអាចស្វែងរក និងរស់នៅ ដើម្បីនគររបស់ព្រះអង្គ តាមរបៀបខុសៗគ្នាជាច្រើន។ សម្រាប់អ្នកខ្លះ ការនេះមានន័យថា ពួកគេត្រូវធ្វើការបម្រើព្រះពេញពេល តែសម្រាប់អ្នកខ្លះទៀត ពួកគេធ្វើការផ្សាយដំណឹងល្អនៅកន្លែងធ្វើការរបស់អ្នកមិនជឿព្រះ។ ទោះព្រះទ្រង់បានសម្រេចព្រះទ័យប្រើប្រាស់យើង ដោយរបៀបណាក៏ដោយ…
Read article
ការបាត់បង់ ការរកឃើញ និងក្តីអំណរ
សូមអរសប្បាយជាមួយនឹងខ្ញុំ ដ្បិតចៀមខ្ញុំដែលបាត់ នោះឃើញវិញហើយ។ លូកា ១៥:៦ គេបានហៅបុរសចំណាស់ម្នាក់ថា កំពូលអ្នកស្វែងរកចិញ្ចៀន ព្រោះគាត់បានរកឃើញចិញ្ចៀម១៦៧វង់ ដែលគេបានជ្រុះបាត់។ ក្នុងអំឡុងពេលខ្ញុំកំពុងដើរលេងជាមួយភរិយាខ្ញុំ ឈ្មោះ ខារី(Cari) នៅលើឆ្នេរសមុទ្រ យើងក៏បានជជែកគ្នាលេងជាមួយបុរសវ័យចំណាស់ម្នាក់ ដែលកំពុងប្រើប្រាស់ឧបករណ៍រាវរកលោហធាតុដែលកប់បាត់នៅក្នុងដី។ គាត់បានពន្យល់យើងថា ជួនកាល គាត់ឃើញមានឈ្មោះជាប់នៅលើចិញ្ចៀន ហើយគាត់ចូលចិត្តមើលទឹកមុខរបស់ម្ចាស់ចិញ្ចៀនទាំងនោះ ពេលគាត់ប្រគល់ចិញ្ចៀនឲ្យទៅពួកគេ។ គាត់បានបង្ហោះរូបភាពតាមបណ្តាញសង្គម ដើម្បីស្វែងរកម្ចាស់ចិញ្ចៀនដែលបានបាត់ទាំងនោះ។ គាត់បានរកឃើញចិញ្ចៀនដែលគេបានបាត់អស់ជាច្រើនឆ្នាំ។ ពេលខ្ញុំប្រាប់គាត់ថា ខ្ញុំក៏ចូលចិត្តប្រើឧបករណ៍រាវរកលោហធាតុក្នុងដីផងដែរ មុនគាត់លាយើង គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា “ទាល់តែអ្នកបានរកឃើញរបស់ដែលបានបាត់ ទើបអ្នកដឹងថា អ្នកមានចិត្តសប្បាយរីករាយប៉ុណ្ណា”។ បទគម្ពីរលូកា ជំពូក១៥ បានចែងអំពីការស្វែងរក និងជួយសង្គ្រោះ។ គេបានរិះគន់ព្រះយេស៊ូវ ដោយសារព្រះអង្គយកព្រះទ័យទុកដាក់ ចំពោះមនុស្សដែលសង្គមស្អប់ខ្ពើម(ខ.១-២)។ ព្រះអង្គក៏បានឆ្លើយតបទៅពួកគេវិញ ដោយមានបន្ទូលអំពីរឿងប្រៀបប្រដូច៣រឿង អំពីការបាត់បង់ និងការរកឃើញ ដែលមានដូចជារឿងសត្វចៀមបាត់ រឿងកាក់ដែលបានបាត់ និងរឿងកូនពៅវង្វេង។ ពេលដែលអ្នកគង្វាលបានរកឃើញចៀម ដែលគាត់បានបាត់ គាត់ “ក៏លើកព្រនរមក ដោយអំណរ លុះមកដល់ផ្ទះវិញ អ្នកនោះនឹងហៅពួកសំឡាញ់ និងពួកអ្នកជិតខាងមក ប្រាប់ថា សូមអរសប្បាយជាមួយនឹងខ្ញុំ ដ្បិតចៀមខ្ញុំដែលបាត់…
Read article
មិនទុកឲ្យយើងសែងបន្ទុកតែម្នាក់ឯង
ទ្រង់បានចាត់ពីលើស្ថានដ៏ខ្ពស់មក ចាប់ស្រង់ទូលបង្គំចេញពីទឹកធំ។ ទំនុកដំកើង ១៨:១៦ នៅក្នុងការបង្ហោះសារ កាលពីពេលថ្មីៗនេះ អ្នកនិពន្ធអត្ថបទតាមវេបសាយ ឈ្មោះ បុននី ក្រេយ(Bonnie Gray) បានរំឭកអំពីរឿងដែលទើបតែបានកើតឡើងចំពោះគាត់ ពេលដែលគាត់មានការពិបាកចិត្តជាពន់ពេក។ គាត់បានលើកឡើងថា ក្នុងអំឡុងពេលដែលគាត់កំពុងតែស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលដ៏សប្បាយរីករាយបំផុតនៃជីវិតគាត់ គាត់ស្រាប់តែមានការភ័យខ្លាចយ៉ាងខ្លាំង និងមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តផងដែរ។ គាត់បានព្យាយាមស្វែងរកវិធីសាស្រ្តខុសៗគ្នា ដើម្បីជម្នះការឈឺចាប់របស់គាត់ តែមិនយូរប៉ុន្មាន គាត់ក៏បានដឹងថា គាត់មិនមានភាពរឹងមាំល្មមអាចនឹងតយុទ្ធនឹងវាតែម្នាក់ឯងបានឡើយ។ គាត់ថា គាត់មិនចង់ឲ្យគេចោទសួរគាត់ អំពីជំនឿរបស់គាត់នោះទេ ដូចនេះ គាត់ក៏នៅតែមិនព្រមចែកចាយឲ្យនរណាម្នាក់ដឹងអំពីរឿងនេះ ហើយបានអធិស្ឋានសូមឲ្យជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តនោះរលាយបាត់ទៅ ដោយខ្លួនឯង។ តែព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យនឹងប្រោសយើងឲ្យជា មិនមែនធ្វើឲ្យយើងខ្លាចគេ ឬលាក់បាំងការឈឺចាប់របស់យើងនោះឡើយ។ គាត់ក៏បានរកឃើញការប្រោសឲ្យជា នៅក្នុងព្រះវត្តមានដ៏កម្សាន្តចិត្តរបស់ព្រះអង្គ ដោយព្រះអង្គបានធ្វើជាយុថ្ការបស់គាត់ នៅពេលដែលរលកដ៏ធំនៃទុក្ខលំបាកកំពុងគំរាមកំហែងជីវិតគាត់។ ពេលណាយើងស្ថិតក្នុងសណ្ឋានទៀបថោក ហើយមានពេញដោយភាពអស់សង្ឃឹម ព្រះទ្រង់តែងតែត្រៀមខ្លួនជួយ និងទ្រទ្រង់យើង។ ក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក១៨ ស្តេចដាវីឌបានសរសើរដំកើងព្រះ ដែលបានរំដោះគាត់ឲ្យរួចពីសណ្ឋានទៀបថោក បន្ទាប់ពីទ្រង់ស្ទើរតែចាញ់ខ្មាំងសត្រូវរបស់ទ្រង់។ ស្តេចដាវីឌក៏បានប្រកាសថា “ទ្រង់បានចាត់ពីលើស្ថានដ៏ខ្ពស់មក ចាប់ស្រង់ទូលបង្គំចេញពីទឹកធំ”(ខ.១៦)។ ពេលណាភាពអស់សង្ឃឹមហាក់ដូចជាចង់លេបត្របាក់យើង ដូចរលកយក្សស៊ូណាមិ ព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់យើងយ៉ាងខ្លាំង បានជាព្រះអង្គឈោងមករកយើង ហើយជួយយើង ដោយនាំយើងចូលទៅទីធំទូលាយ នៃសន្តិភាព…
Read article
ការនិយាយប្រាប់ត្រង់ៗ
ព្រមទាំងមានចិត្តសុភាព ហើយស្លូតបូតគ្រប់ជំពូកទាំងអត់ធ្មត់ ហើយទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយស្រឡាញ់។ អេភេសូរ ៤:២ កាលប៉ុន្មានឆ្នាំមុន នៅពេលព្រឹកថ្ងៃមួយ កូនពៅរបស់ខ្ញុំបានចុះតាមជណ្តើរ ពេលនាងឃើញខ្ញុំកំពុងអង្គុយនៅលើកៅអី នាងក៏បានរត់មករកខ្ញុំ ហើយឡើងអង្គុយនៅលើភ្លៅខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏បានឱបនាងដោយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ឪពុក ហើយក៏បានថើបថ្ងាសនាងថ្មមៗ ហើយនាងក៏បានបង្ហាញនូវចិត្តសប្បាយរីករាយ។ តែបន្ទាប់មក នាងក៏បានជ្រួញចិញ្ចើម ញាក់ច្រមុះ ហើយក៏បានសម្លឹងទៅពែងកាហ្វេរបស់ខ្ញុំ ដោយការសង្ស័យ។ នាងក៏បាននិយាយដោយស្រទន់ថា “ប៉ា កូនស្រឡាញ់ប៉ា កូនចូលចិត្តប៉ា តែកូនមិនចូលចិត្តក្លិនរបស់ប៉ាទេ”។ ថ្ងៃនោះ កូនស្រីខ្ញុំបាននិយាយការពិត ដោយបំណងល្អទេ។ នាងមិនចង់ឲ្យខ្ញុំមានការអាក់អន់ចិត្តទេ តែនាងមានអារម្មណ៍ថា នាងត្រូវតែនិយាយប្រាប់ខ្ញុំត្រង់ៗ។ ជួនកាល យើងចាំបាច់ត្រូវធ្វើដូចនេះផងដែរ ក្នុងទំនាក់ទំនងរបស់យើង។ ក្នុងបទគម្ពីរអេភេសូរ ជំពូក៤ សាវ័កប៉ុលបានបង្រៀនយើងអំពីរបៀបទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នា ជាពិសេស នៅពេលដែលយើងពិបាកនិយាយការពិត។ គឺដូចគាត់បានប្រាប់យើងឲ្យ “មានចិត្តសុភាព ហើយស្លូតបូតគ្រប់ជំពូកទាំងអត់ធ្មត់ ហើយទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយស្រឡាញ់”(ខ.២)។ ការបន្ទាបខ្លួន ភាពស្លូតបូត និងការអត់ធ្មត់ ជួយឲ្យទំនាក់ទំនងរបស់យើងមានគ្រឹះរឹងមាំ។ យើងត្រូវមានលក្ខណៈសម្បត្តិទាំងនេះ ដើម្បីឲ្យយើងអាចនិយាយការពិត ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់(ខ.១៥) តាមការដឹកនាំរបស់ព្រះ ហើយបញ្ចេញតែពាក្យណាដែលល្អ សំរាប់នឹងស្អាងចិត្តតាមត្រូវការ ដើម្បីឲ្យបានផ្តល់ព្រះគុណដល់អស់អ្នកដែលស្តាប់(ខ.២៩)។…
Read article
ស្រឡាញ់ដូចភ្លើងដែលឆាបឆេះ
ហើយជំហួលនៃសេចក្តីនោះក៏ជាជំហួលនៃភ្លើង ជាអណ្តាតភ្លើងយ៉ាងសហ័សដែលមកពីព្រះ។ បទចម្រៀងសាឡូម៉ូន ៨:៦ លោកវីលៀម ប្លេក(William Blake) ជាកវីកំណាព្យ ជាងគំនូរ និងអ្នកបោះពុម្ភ បានអរសប្បាយនឹងជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ ជាមួយអ្នកស្រីខាតធ័ររីន(Catherine) ជាភរិយារបស់គាត់។ ចាប់តាំងពីថ្ងៃរៀបការរបស់ពួកគេ រហូតដល់ពេលគាត់លាចាកលោកនៅឆ្នាំ ១៨២៧ អ្នកទាំងពីរតែងតែបានធ្វើការជាដៃគូរជានិច្ច។ អ្នកស្រីខាតធ័ររីនបានដាក់ពណ៌ឲ្យរូបគំនូរដែលលោកវីលៀមបានគូរព្រៀង ហើយពួកគេនៅតែមានការប្តូរផ្តាច់ ទោះជាមានភាពក្រីក្រ និងបញ្ហាប្រឈមផ្សេងៗ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ។ សូម្បីតែនៅសប្តាហ៍ចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់លោកប្លេក ពេលដែលសុខភាពគាត់បានចុះខ្សោយ គាត់នៅតែបន្តគូរគំនូរ ហើយគាត់ក៏បានគូររូបមុខប្រពន្ធគាត់ ក្នុងគំនូរព្រៀងចុងក្រោយរបស់គាត់។ ៤ឆ្នាំក្រោយមក អ្នកស្រីខាតធ័ររីនក៏បានលាចាកលោកផងដែរ ដោយដៃគាត់កំពុងកាន់ខ្មៅដៃរបស់ស្វាមីគាត់ជាប់។ សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏រឹងមាំរបស់លោកប្លេក បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលមានចែងក្នុងកណ្ឌគម្ពីរបទចម្រៀងសាឡូម៉ូន។ កណ្ឌគម្ពីរនេះបានពិពណ៌នា អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ ក្នុងបរិបទនៃទំនាក់ទំនងប្តីប្រពន្ធ តែអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ នៅសម័យពួកជំនុំដំបូងបានជឿថា កណ្ឌគម្ពីរនេះក៏បានចង្អុលបង្ហាញ ឲ្យយើងងាកទៅរកសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមិនចេះរលត់ ដែលព្រះយេស៊ូវមានចំពោះអ្នកដើរតាមព្រះអង្គ។ បទចម្រៀងនេះក៏បានពិពណ៌នា អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលខ្លាំងដូចសេចក្តីស្លាប់ ជាពាក្យប្រៀបប្រដូច ដែលគួរឲ្យកត់សំគាល់ ព្រោះសេចក្តីស្លាប់ ជាចំណុចចុងក្រោយ ដែលមិនអាចជៀសរួច ដែលមនុស្សបានស្គាល់(៨:៦)។ សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏រឹងមាំនេះ “ក៏ជាជំហួលនៃភ្លើង ជាអណ្តាតភ្លើងយ៉ាងសហ័សដែលមកព្រះ”(ខ.៦)។ ហើយខុសពីភ្លើងដែលយើងធ្លាប់ស្គាល់…
Read article
មិនមែនរាប់អានតែមនុស្សវិជ្ជមាន
ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់ថា ត្រូវស្រឡាញ់ពួកខ្មាំងសត្រូវ។ ម៉ាថាយ ៥:៤៤ កាលពីក្មេង ខ្ញុំបានឮម្តាយរបស់ខ្ញុំនិយាយប្រាប់ខ្ញុំម្តងហើយម្តងទៀត រាប់ពាន់ដង កុំឲ្យស្តាប់តាមការអូសទាញរបស់មិត្តភក្តិ តែឲ្យស្តាប់ការណែនាំរបស់គាត់វិញ។ គាត់តែងតែនិយាយដូចនេះ ក្នុងពេលដែលខ្ញុំកំពុងទទួលរងសម្ពាធរបស់មិត្តភក្តិ។ គាត់កំពុងព្យាយាមបង្រៀនខ្ញុំ កុំឲ្យដើរតាមហ្វូង។ ខ្ញុំមិនមែនជាក្មេងទៀតទេ តែផ្នត់គំនិតដែលចូលចិត្តដើរតាមហ្វូង នៅតែបន្តមានក្នុងចិត្តខ្ញុំ។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងច្រើនតែឮគេបង្រៀនយើងឲ្យសេពគប់តែមនុស្សវិជ្ជមានបានហើយ។ នេះជាទស្សនៈដ៏ពេញនិយម ក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន តែយើងត្រូវសួរខ្លួនឯងថា “តើព្រះគ្រីស្ទសេពគប់តែមនុស្សវិជ្ជមានដែរឬ?” ក្នុងបទគម្ពីរម៉ាថាយ ជំពូក៥ មានខជាច្រើន ដែលបានចាប់ផ្តើមដោយឃ្លា “ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់ថា… ”។ ព្រះអង្គបានប្រើឃ្លានេះជាញឹកញាប់ ព្រោះព្រះអង្គជ្រាបច្បាស់ថា លោកិយកំពុងតែនិយាយអ្វីខ្លះប្រាប់យើង។ តែព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងរស់នៅ ខុសពីលោកិយ។ ជាក់ស្តែងព្រះអង្គបានបង្គាប់យើងថា “ត្រូវស្រឡាញ់ពួកខ្មាំងសត្រូវ ត្រូវឲ្យពរដល់អ្នកណាដែលប្រទេចផ្តាសា ត្រូវប្រព្រឹត្តល្អនឹងអ្នកណាដែលស្អប់អ្នករាល់គ្នា ហើយត្រូវអធិស្ឋានឲ្យអ្នកណាដែលធ្វើទុក្ខបៀតបៀនដល់អ្នករាល់គ្នាវិញ”(ខ.៤៤)។ ក្រោយមក ក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សាវ័កប៉ុលបានប្រើពាក្យ ខ្មាំងសត្រូវ សំដៅមកលើនរណា? គឺសំដៅមកលើយើងរាល់គ្នា។ ព្រោះកាលយើងមិនទាន់ជឿព្រះ យើងជាខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះអង្គ(រ៉ូម ៥:១០)។ លោកិយបានប្រាប់យើងថា “ពុតគ្រូកុំត្រាប់ ច្បាប់គ្រូឲ្យយក” តែព្រះយេស៊ូវបានធ្វើជាគំរូ ដោយប្រព្រឹត្ត ដូចអ្វីដែលព្រះអង្គបានមានបន្ទូលយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ។…
Read article