ហ៊ានប្រឈមមុខដាក់ហ្វូងមនុស្ស
ដ្បិតខ្ញុំស្ទើរតែនឹងសូមឲ្យព្រះគ្រីស្ទដាក់បណ្តាសាខ្ញុំវិញ ជំនួសបងប្អូនជាញាតិសន្តានរបស់ខ្ញុំ ខាងឯសាច់ឈាម។ រ៉ូម ៩:៣ ទស្សនវិទូ និងអ្នកនិពន្ធឈ្មោះ ហាណា អ័រេន(Hannah Arendt ឆ្នាំ ១៩០៦-៧៥) បានធ្វើការសង្កេតឃើញថា “គេបានរកឃើញថា មានមនុស្សដែលហ៊ានប្រឆាំងនឹងស្តេចដែលមានអំណាចបំផុត ហើយបានបដិសេធន៍មិនក្រាបបង្គំ នៅចំពោះស្តេចទាំងនោះ”។ គាត់បានមានប្រសាសន៍ទៀតថា “ប៉ុន្តែ មានមនុស្សមិនច្រើនទេ ដែលហ៊ានប្រឆាំងនឹងហ្វូងមនុស្ស ដោយប្រកាន់គោលជំហរតែម្នាក់ឯង នៅចំពោះមុខមនុស្សជាច្រើនសន្ធឹកដែលកំពុងវង្វេង ដោយប្រឈមមុខដាក់ភាពវឹកវររបស់ពួកគេ ដោយគ្មានអាវុធ”។ ក្នុងនាមគាត់ជាជនជាតិយូដា ឬជ្វីប អ័រេនបានជួបរឿងនេះដោយផ្ទាល់ ក្នុងប្រទេសអាឡឺម៉ង ដែលជាប្រទេសកំណើតរបស់គាត់។ ការដែលហ្វូងមនុស្សបដិសេធន៍គាត់ដូចនេះ គឺពិតជាគួរឲ្យភ័យខ្លាចណាស់។ សាវ័កប៉ុលបានជួបប្រទះការបដិសេធន៍ដូចនេះផងដែរ។ គាត់បានទទួលការអប់រំក្លាយជាពួកផារិស៊ី និងគ្រូក្រឹត្យវិន័យ ហើយជីវិតគាត់ក៏បានក្រឡាប់ចក្រ ពេលដែលគាត់បានជួបព្រះយេស៊ូវ ដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ កាលនោះ គាត់កំពុងធ្វើដំណើរទៅទីក្រុងដាម៉ាស ដើម្បីបៀតបៀនអ្នកជឿព្រះគ្រីស្ទ(កិច្ចការ ៩)។ បន្ទាប់ពីគាត់បានទទួលជឿព្រះអង្គហើយ គាត់ក៏បានទទួលរងការបដិសេធន៍ពីប្រជាជនគាត់។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរសំបុត្រ ២កូរិនថូស សាវ័កប៉ុលបានរំឭក អំពីទុក្ខលំបាកដែលពួកគេបានបង្កឡើង ក្រៅពីការទទួលរងការវាយដំ និងការចាប់គាត់ដាក់គុក(៦:៥)។ គាត់មិនបានឆ្លើយតប ចំពោះការបដិសេធន៍ដូចនេះ ដោយកំហឹង ឬចិត្តល្វីងជូរចត់នោះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ…
Read article
ចុងបញ្ចប់នៃសាច់រឿង
កុំយំថ្វី មើលន៏ សត្វសិង្ហដែលកើតពីពូជអំបូរយូដា គឺជាឫសកែវនៃហ្លួងដាវីឌ ទ្រង់បានឈ្នះ។ វិវរណៈ ៥:៥ អស់រយៈពេលជាង៦ទសវត្សរ៍មកហើយ ដែលគេបានស្គាល់សម្លេងរបស់ អ្នកអានព័ត៌មាន ឈ្មោះប៉ុល ហាវេយ(Paul Harvey) តាមរយៈការផ្សាយរបស់វិទ្យុអាមេរិក។ ក្នុងការអានព័ត៌មាន ៦ថ្ងៃ ក្នុងមួយសប្តាហ៍ គាត់តែងតែនិយាយ ដោយពាក្យសម្តីដ៏ប៉ិនប្រសប់ថា “ប្រិយមិត្តបានដឹង អំពីព័ត៌មាននេះហើយ ក្នុងរយៈពេល១នាទីទៀត ប្រិយមិត្តនឹងបានស្តាប់រឿងដែលនៅសល់”។ បន្ទាប់ពីការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មដ៏ខ្លីមួយ គាត់ក៏បាននិយាយ អំពីរឿងដែលមិនសូវមានគេដឹង អំពីជនល្បីឈ្មោះណាម្នាក់។ ទាល់តែដល់ចុងបញ្ចប់នៃសាច់រឿង ទើបគាត់បញ្ចេញឈ្មោះ ឬចំណុចដ៏សំខាន់ដទៃទៀតរបស់អ្នកនោះ ហើយទន្ទឹមនឹងនោះ គាត់ក៏បានធ្វើឲ្យប្រិយមិត្តអ្នកស្តាប់ មានចិត្តសប្បាយរីករាយ នៅក្នុងការតាមដានរឿង ដោយយកចិត្តទុកដាក់ពីដើមដល់ចប់។ សាវ័កយ៉ូហានបានទទួលការបើកសម្តែង អំពីរឿងក្នុងអតីតកាល និងអនាគត ដែលបានបង្ហាញចេញមក តាមការសន្យាស្រដៀងនេះផងដែរ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ រឿងដែលគាត់បានទទួលការបើកសម្តែងនោះ បានចាប់ផ្តើមដោយភាពសោកសៅ។ គាត់បានយំឥតឈប់ ពេលដែលគាត់មិនឃើញមាននរណាម្នាក់ដែលបានកើតមក នៅលើផែនដី ឬស្ថានសួគ៌ អាចបើកបង្ហាញរឿងប្រវត្តិសាស្ត្របន្ទាប់ទៀត(វិវរណៈ ៤:១ ៥:១-៤)។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានឮសម្លេងនិយាយប្រាប់គាត់ ឲ្យមានសង្ឃឹមឡើង នៅក្នុងសិង្ហនៃពូជអំបូរយូដា (ខ.៥)។…
Read article
បានរួចពីមាត់សិង្ហ
ព្រះនៃទូលបង្គំទ្រង់បានចាត់ទេវតារបស់ទ្រង់ ឲ្យមកបិទមាត់សិង្ហទាំងអស់។ ដានីយ៉ែល ៦:២២ កាលលោកថាហឺ(Taher) និងភរិយាគាត់ឈ្មោះ ដុនយ៉ា(Donya) ក្លាយជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ពួកគេក៏បានដឹងផងដែរថា ពួកគេអាចជួបការបៀតបៀន ក្នុងប្រទេសកំណើតរបស់ខ្លួន។ ជាការពិតណាស់ ថ្ងៃមួយ លោកថាហឺត្រូវគេចាប់ខ្លួន ដោយរុំភ្នែក ដាក់ខ្នោះ និងដាក់គុក ដោយការចោទប្រកាន់ពីបទបោះបង់ចោលសាសនាដើម។ មុនពេលពួកគេបង្ហាញខ្លួន នៅកន្លែងជំនុំជម្រះទោស គាត់និងភរិយាគាត់បានប្ដេជ្ញាចិត្តថា នឹងមិនក្បត់ព្រះយេស៊ូវឡើយ។ ការអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងតុលាការបានធ្វើឲ្យគាត់មានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង។ ពេលនោះ ចៅក្រមបាននិយាយថា “ខ្ញុំមិនដឹងថាមកពីហេតុអ្វីទេ តែខ្ញុំចង់យកអ្នកចេញពីមាត់ត្រីបាឡែន និងមាត់តោ”។ បន្ទាប់មក ថេហឺក៏បានដឹងថា ព្រះទ្រង់កំពុងធ្វើការ ហើយគាត់អាចបកស្រាយថា ចៅក្រមនោះកំពុងដកស្រង់ខគម្ពីរពីរ ក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប(មើលយ៉ូណាស ២ និងដានីយ៉ែល ៦)។ គេក៏បានដោះលែងលោកថេហឺឲ្យមានសេរីភាព ហើយក្រោយមក ក្រុមគ្រួសារគាត់ត្រូវគេនិរទេស ឲ្យទៅរស់នៅកន្លែងផ្សេង។ ការដោះលែងលោកថេហឺ ដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលនេះគឺបានរំឭកយើង អំពីរឿងលោកដានីយ៉ែល។ ក្នុងនាមគាត់ជាមន្ត្រីដែលមានសមត្ថភាពគេនឹងដំឡើងថានៈគាត់ បណ្តាលឲ្យមន្ត្រីដទៃទៀតមានការច្រណែន(ដានីយ៉ែល ៦:៣-៥)។ ពួកគេក៏បានរៀបគម្រោងកំចាត់គាត់ចោល ដោយបញ្ចុះបញ្ចូលស្តេចដារីយុស ឲ្យបង្កើតច្បាប់តម្រូវឲ្យគេអធិស្ឋានទៅរកស្តេចតែមួយអង្គប៉ុណ្ណោះ តែដានីយ៉ែលមិនអើពើចំពោះរឿងនេះឡើយ។ ស្តេចដារីយុសគ្មានជម្រើសអ្វី ក្រៅពីឲ្យគេចាប់គាត់បោះចូលទៅក្នុងរូងតោ(ខ.១៦)។ តែព្រះទ្រង់បានរំដោះដានីយ៉ែល ហើយបានសង្គ្រោះគាត់ឲ្យរួចពីសេចក្តីស្លាប់(ខ.២៧)…
Read article
ព្រះដែលបានប្រោសលោះ
កុំឲ្យខ្លាចឡើយ ដ្បិតអញបានលោះឯងហើយ។ អេសាយ ៤៣:១ ក្នុងពេលបង្រៀនព្រះបន្ទូល ខ្ញុំបានធ្វើការពន្យល់ ដោយដើរទៅរកផ្ទាំងគំនូរដ៏ស្រស់ស្អាតមួយ ដែលវិចិត្រករបានដាក់តាំង នៅលើឆាក ហើយខ្ញុំក៏បានយកថ្នាំពណ៌ខ្មៅមកគូសចំពាក់កណ្តាលរូបនោះ។ ពួកជំនុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង។ វិចិត្រកររូបនោះគ្រាន់តែបានឈរមើលខ្ញុំធ្វើឲ្យខូចស្នាដៃរបស់នាង។ បន្ទាប់មក នាងក៏បានយកជក់ថ្មីមួយមកគូរពីលើរូបនោះ ដោយកែប្រែរូបគំនូរដែលបានខូច ឲ្យក្លាយជាស្នាដៃសិល្បៈដ៏ល្អប្រណិត។ ការកែសម្រួលរូបគំនូរឡើងវិញ នៅថ្ងៃនោះ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីកិច្ចការដែលព្រះទ្រង់អាចធ្វើ ក្នុងជីវិតយើង ពេលណាយើងបានធ្វើឲ្យជីវិតខ្លួនឯងមានភាពរញ៉េរញ៉ៃ។ ហោរាអេសាយបានស្តីបន្ទោសឲ្យប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល ដែលបានជ្រើសរើសយកភាពខ្វាក់ និងភាពគថ្លង់ខាងវិញ្ញាណ(អេសាយ ៤២:១៨-១៩) តែបន្ទាប់មក គាត់ក៏បានប្រកាសព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គថា កុំឲ្យភ័យខ្លាចឡើយ ដ្បិតព្រះអង្គបានលោះពួកគេហើយ(៤៣:១)។ នេះជាការប្រកាស អំពីសេចក្តីសង្ឃឹមនៃការរំដោះ និងការប្រោសលោះរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គក៏អាចលោះយើងផងដែរ។ ពេលណាយើងបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប បើយើងបានសារភាពបាប ហើយងាកបែរមករកព្រះអង្គវិញ ព្រះអង្គនឹងអត់ទោសឲ្យយើង ហើយស្អាងយើងឡើងវិញ(ខ.៥-៧ និង មើល ១យ៉ូហាន ១:៩)។ យើងមិនអាចនាំភាពស្រស់ស្អាតចេញពីជីវិតដ៏រញ៉េរញ៉ៃរបស់យើងបានទេ មានតែព្រះយេស៊ូវទេដែលអាចធ្វើដូចនេះបាន។ ដំណឹងល្អនោះគឺថា ព្រះអង្គបានប្រោសលោះយើង ដោយសារព្រះលោហិតរបស់ព្រះអង្គហើយ។ កណ្ឌគម្ពីរវិវរណៈបានធានាយើងថា នៅចុងបញ្ចប់ ព្រះយេស៊ូវនឹងជូតទឹកភ្នែកយើងចេញ សេចក្តីដែលមានពីមុននឹងកន្លងផុតទៅ ព្រះអង្គធ្វើឲ្យអ្វីៗថ្មីឡើងវិញ(វិវរណៈ ២១:៤-៥)។ យើងមិនអាចយល់អំពីរឿងរបស់យើងបានច្បាស់ទេ…
Read article
ការប្រោសលោះដែលមានកំណត់
តើវាខុសទេ ដែលយើងនិយាយថា ព្រះរាជកិច្ចនៃការប្រោសលោះរបស់ព្រះយេស៊ូវ មានដែនកំណត់ នៅក្នុងន័យខ្លះ? នៅថ្ងៃនេះដែរ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្ព្រោល(R.C. Sproul) សូមធ្វើការបកស្រាយថា គោលលទ្ធិនៃការប្រោសលោះដែលមានដែនកំណត់ បានលើកឡើងអំពីការអ្វីដែលព្រះគ្រីស្ទបានសម្រេច នៅលើឈើឆ្កាង យោងតាមការរៀបចំដ៏អស់កល្បរបស់ព្រះ។ អត្ថបទ គោលលទ្ធិមួយ ក្នុងចំណោមគោលលទ្ធិ ដែលយើងពិបាកយល់ ក្នុងពួកជំនុំ ជាពិសេស ក្នុងទេវសាស្រ្តកំណែទម្រង់ ដែលជាផ្នែកដ៏សំខាន់ នៃគោលលទ្ធិសំខាន់ៗទាំង៥(អក្សរកាត់ជាភាសាអង់គ្លេស TULIP) ដែលមានដូចជា គោលលទ្ធិនៃភាពទុច្ចរិតទាំងស្រុង ការជ្រើសរើសដែលគ្មានលក្ខខ័ណ្ឌ ការប្រោសលោះដែលមានដែនកំណត់ ព្រះគុណដែលមិនអាចបដិសេធន៍បាន និងការស៊ូទ្រាំរបស់ពួកបរិសុទ្ធ។ ហើយបងប្អូនគ្រីស្ទបរិស័ទដំណឹងល្អជាច្រើន បានឱបក្រសោបយកគោលលទ្ធិទាំង៥នេះ។ ពួកគេបានបញ្ជាក់ថា គោលលទ្ធិទាំង៤មានភាពត្រឹមត្រូវ លើកលែងតែគោលលទ្ធិនៃការប្រោសលោះដែលមានដែនកំណត់។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើល ចំពោះរឿងវិវាទជាច្រើន ដែលបានកើតឡើង ទាក់ទងនឹងទេវសាស្រ្តកំណែទម្រង់ជាប្រវត្តិសាស្រ្ត នៅត្រង់ផ្នែកនេះ។ គេបានចោទសួរថា “ហេតុអ្វីអ្នកនិយាយថា ការប្រោសលោះរបស់ព្រះគ្រីស្ទ មានដែនកំណត់? តើព្រះគម្ពីរមិនបានចែងទេឬថា ព្រះអង្គបានសុគត ដើម្បីសង្រ្គោះពិភពលោកទាំងមូល? តើអ្នកកំពុងតែនិយាយថា ការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវមិនមានភាពគ្រប់គ្រាន់ ក្នុងការជួយសង្រ្គោះមនុស្សម្នាក់ៗ ក្នុងពិភពលោកនេះឬ? ប៉ុន្តែ មនុស្សដដែល…
Read article
ការជឿព្រះយេស៊ូវពិតប្រាកដ
បើសិនជាមានអ្នកណាមក ប្រកាសប្រាប់ពីព្រះយេស៊ូវ១ទៀត ដែលយើងខ្ញុំមិនបានប្រកាសប្រាប់ … នោះអ្នករាល់គ្នានឹងទ្រាំទ្រវិញជាមិនខាន។ ២កូរិនថូស ១១:៤ សម្លេងដ៏អ៊ូអរក្នុងបន្ទប់បានប្រែក្លាយជាភាពស្ងាត់ស្ងៀមដ៏ពិបាក ខណៈពេលដែលអ្នកដឹកនាំក្លិបអានសៀវភៅ បាននិយាយសង្ខេប អំពីរឿងប្រលោមលោក ដែលក្រុមរបស់គាត់នឹងពិភាក្សាគ្នា។ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំ ឈ្មោះយ៉ូអាន(Joan) បានស្តាប់គាត់និយាយយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន តែនៅតែមិនដឹងថា គាត់កំពុងនិយាយអំពីរឿងអ្វី។ ទីបំផុត នាងក៏បានដឹងថា នាងបានសៀវភៅរឿងពិតដែលមានចំណងជើងស្រដៀងគ្នា នឹងរឿងប្រឌិតដែលអ្នកដទៃទៀតក្នុងក្រុមបានអាន។ ទោះនាងចូលចិត្តអានសៀវភៅរឿង “ខុស”ពីសៀវភៅរឿងដែលមិត្តភក្ដិនាងកំពុងអានក៏ដោយ ក៏នាងមិនអាចចូលរួមជាមួយពួកគេ ក្នុងការពិភាក្សាអំពីសៀវភៅដែលពួកគេ “ត្រូវ”ពិភាក្សាគ្នានោះឡើយ។ សាវ័កប៉ុលមិនចង់ឲ្យពួកជំនុំ នៅក្រុងកូរិនថូសជឿលើព្រះយេស៊ូវណាផ្សេងឡើយ។ គាត់បានចង្អុលបង្ហាញថា ពួកគ្រូខុសឆ្គងបានលួចចូលបន្លំខ្លួនចូលក្នុងពួកជំនុំ ហើយបាននាំពួកគេឲ្យជឿព្រះយេស៊ូវមួយអង្គទៀត ហើយពួកគេក៏បានចាញ់បញ្ឆោតនោះ(២កូរិនថូស ១១:៣-៤)។ សាវ័កប៉ុលបានបដិសេធន៍ការបង្រៀនខុសឆ្គងរបស់ពួកគ្រូក្លែងក្លាយទាំងនោះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងសំបុត្រទីមួយ ដែលគាត់បានសរសើរផ្ញើពួកជំនុំ គាត់បានរំឭកពួកគេឡើងវិញ នូវសេចក្តីពិតអំពីព្រះយេស៊ូវ ដែលមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ព្រះយេស៊ូវពិតប្រាកដជាព្រះមែស៊ី ដែលបានសុគត ដើម្បីលោះបាបយើង ហើយបានមានព្រះជន្មឡើងវិញ នៅថ្ងៃទី៣ ហើយក៏បានបង្ហាញអង្គទ្រង់ដល់ពួកសាវ័ក ហើយទីបំផុតក៏បានបង្ហាញអង្គទ្រង់ដល់សាវ័កប៉ុល(១កូរិនថូស ១៥:៣-៨)។ ព្រះយេស៊ូវបានយាងចុះមកចាប់កំណើតនៅលើផែនដី តាមរយៈស្ត្រីព្រហ្មចារី ឈ្មោះម៉ារា ក្នុងខ្សែលោហិតរបស់ស្តេចដាវីឌ ហើយមានព្រះនាមថា អេម៉ាញូអែល(ព្រះគង់នៅជាមួយយើង) ដើម្បីបញ្ជាក់អំពីភាពជាព្រះរបស់ព្រះអង្គ(ម៉ាថាយ…
Read article