សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមិនខ្លាចការឈឺចាប់
បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ ចូរកាន់តាមបញ្ញត្តរបស់ខ្ញុំចុះ។ យ៉ូហាន ១៤:១៥ បន្ទាប់ពីមិត្តភក្តិម្នាក់បានបញ្ចប់មិត្តភាព ដែលយើងមានជាមួយគ្នាប្រហែល១ទសវត្សរ៍ ដោយគ្មានការបកស្រាយអ្វីសោះ ខ្ញុំក៏បានវិលត្រឡប់ទៅរកទម្លាប់ចាស់របស់ខ្ញុំវិញ ដោយជៀសវាងភាពស្និទ្ធស្នាលជាមួយអ្នកដទៃ។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំកំពុងជម្នះការពិបាកចិត្ត ខ្ញុំក៏បានដកសៀវភៅដែលមានសន្លឹកកណ្តាចមួយក្បាល ចេញពីធ្នើរសៀវភៅ។ សៀវភៅនោះមានចំណងជើងថា សេចក្តីស្រឡាញ់ទាំង៤ ជាស្នាដៃនិពន្ធរបស់លោកស៊ី អេស លូអ៊ីស(C. S. Lewis)។ លោកលូអ៊ីស បានធ្វើការសង្កេតដ៏មានអំណាចមួយ អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលតម្រូវឲ្យមានភាពងាយរងគ្រោះ។ ក្នុងសៀវភៅនោះ គាត់បានលើកឡើងថា ពេលដែលមនុស្សម្នាក់ហ៊ានប្រថុយស្រឡាញ់នរណាម្នាក់ អ្នកនោះកំពុងធ្វើការវិនិយោគ ដែលគ្មានសុវត្ថិភាព។ គាត់ថា ការស្រឡាញ់អ្វីក៏ដោយ នឹងនាំឲ្យចិត្តរបស់អ្នក ត្រូវគេច្របាច់ ហើយអាចខូចខ្ទេច។ ពាក្យពេចន៍របស់គាត់ក្នុងសៀវភៅនោះ បាននាំឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីកាលដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញព្រះអង្គទ្រង់ជាលើកទី៣ ដល់ពួកសាវ័ក បន្ទាប់ពីព្រះអង្គបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ(យ៉ូហាន ២១:១-១៤) បន្ទាប់ពីលោកពេត្រុសបានបដិសេធថា មិនស្គាល់ព្រះអង្គ មិនមែនតែមួយដង តែបីដង(១៨:១៥-២៧)។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលនឹងស៊ីម៉ូន-ពេត្រុសថា “ស៊ីម៉ូនកូនយ៉ូណាសអើយ តើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំជាជាងរបស់ទាំងនេះឬអី?”(២១:១៥) បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានទទួលរងការក្បត់ និងការបដិសេធន៍រួចមក ព្រះអង្គបានមានបន្ទូលទៅកាន់លោកពេត្រុស ដោយលើកទឹកចិត្តគាត់ឲ្យក្លាហាន មិនមានការភ័យខ្លាច ឲ្យមានកម្លាំង មិនមានភាពកម្សោយ ឲ្យលះបង់ប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន មិនអស់សង្ឃឹម។…
Read article
ការជួបជុំថ្វាយបង្គំ របស់មនុស្សគ្រប់វ័យ
ត្រូវឲ្យប្រមូលបណ្តាជនទាំងប្រុសទាំងស្រី និងកូនក្មេង ហើយនឹងពួកអ្នកដទៃដែលនៅអស់ទាំងទីក្រុងរបស់ឯងមក។ ចោទិយកថា ៣១:១២ ខណៈពេលដែលពួកគេច្រៀងសរសើរព្រះទាំងអស់គ្នា ក្នុងកម្មវិធីថ្វាយបង្គំ ដែលមានការចូលរួមពីមនុស្សនៅជំនាន់ផ្សេងគ្នា មនុស្សជាច្រើនបានពិសោធនឹងក្តីអំណរ និងសន្តិភាពនៅក្នុងចិត្ត លើកលែងតែស្ត្រីជាម្តាយដ៏ហត់នឿយម្នាក់។ ខណៈពេលដែលគាត់កំពុងពរលាក់កូនតូចរបស់គាត់ ដែលហៀបនឹងយំ គាត់ក៏បានព្យាយាមកាន់សៀវភៅចម្រៀងឲ្យកូនម្នាក់ទៀតអាយុ៥ឆ្នាំ ហើយទន្ទឹមនឹងនោះ គាត់ក៏បានព្យាយាមឃាត់កូនដែលទើបចេះដើរ មិនឲ្យរត់ទៅឆ្ងាយ។ បន្ទាប់មក បុរសម្នាក់ដែលមានវ័យចំណាស់ជាង ដែលកំពុងអង្គុយពីក្រោយគាត់ ក៏បានសុំជួយនាំកូនដែលចេះដើរតេសតាស់នោះ ដើរក្នុងព្រះវិហារ ហើយស្រ្តីវ័យក្មេងម្នាក់ ក៏បានសុំជួយកាន់សៀវភៅចម្រៀងឲ្យកូនច្បងរបស់គាត់។ ក្នុងរយៈពេល២នាទី ស្ថានភាពរបស់ស្រ្តីជាម្តាយនោះក៏មានការផ្លាស់ប្តូរ ដោយគាត់អាចដកដង្ហើមបានស្រួល និងបិទភ្នែក ហើយថ្វាយបង្គំព្រះជាមួយគេដែរ។ ព្រះទ្រង់តែងតែសព្វព្រះទ័យឲ្យរាស្រ្តព្រះអង្គ ថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ទាំងប្រុសស្រី ទាំងចាស់ ទាំងក្មេង ទាំងអ្នកជឿព្រះអង្គយូរហើយ និងអ្នកជឿថ្មី។ កាលលោកម៉ូសេឲ្យពរដល់ពូជអំបូរទាំងឡាយ របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល មុនពេលពួកគេចូលទឹកដីសន្យា គាត់បានជំរុញពួកគេទាំងអស់គ្នា ឲ្យជួបជុំគ្នា “ទាំងប្រុសទាំងស្រី និងកូនក្មេង ហើយនឹងសាសន៍ដទៃ ដែលកំពុងស្នាក់នៅក្នុងទីក្រុងរបស់ពួកគេ” ដើម្បីឲ្យពួកគេអាច “ស្តាប់ ហើយរៀនកោតខ្លាចព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់ពួកគេ” ហើយធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះអង្គ(ចោទិយកថា ៣១:១២)។ កាលណាយើងអាចថ្វាយបង្គំព្រះអង្គទាំងអស់គ្នា ជាមួយមនុស្សគ្រប់វ័យ គឺមានន័យថា យើងកំពុងតែថ្វាយព្រះកិត្តិនាមដល់ព្រះអង្គ។…
Read article
ធ្វើជាទីបន្ទាល់ល្អនៅកន្លែងធ្វើការ
បើអ្នកបានប្រព្រឹត្តល្អ ហើយទ្រាំឲ្យគេធ្វើទុក្ខដោយអត់ទ្រាំវិញ នោះទើបជាការដែលគាប់ព្រះហឫទ័យនៅចំពោះព្រះមែន។ ១ពេត្រុស ២:២០ អ្នកគ្រប់គ្រងនៅកន្លែងធ្វើការរបស់អេវេលីន(Evelyn) បានសួរនាងថា “តើនាងនៅតែមិនសប្បាយចិត្ត ដោយសារខ្ញុំចង់ឲ្យក្រុមការងាររបស់នាង មានបន្ទប់ធ្វើការតូចជាងមុនមែនទេ?” នាងក៏បានឆ្លើយដោយទឹកមុខមាំថា “អត់ទេ”។ នាងកាន់តែមិនសប្បាយចិត្ត ពេលដែលគាត់ហាក់ដូចជាចង់យករឿងនេះមកនិយាយទៀត។ នាងបានព្យាយាមជួយក្រុមហ៊ុនរបស់នាង ដោយស្វែងរកវិធីនាំក្រុមផ្សេងទៀតឲ្យចូលរួម តែទីកន្លែងតូចជាងមុន ធ្វើឲ្យនាងស្ទើរតែមិនអាចធ្វើការនេះបាន។ អេវេលីនខំទប់ទឹកភ្នែក តែនាងបានសម្រេចចិត្តថា នឹងធ្វើអ្វីក៏ដោយ ដែលអ្នកគ្រប់គ្រងឲ្យនាងធ្វើ។ នាងប្រហែលមិនអាចនាំមកនូវការផ្លាស់ប្តូរ ដែលនាងសង្ឃឹមថា នឹងកើតមាននោះទេ តែនាងនៅតែអាចធ្វើការងាររបស់នាង អស់ពីសមត្ថភាព។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរសំបុត្រទី១របស់សាវ័កពេត្រុស គាត់បានជំរុញអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ នៅសតវត្សរ៍ទី១ ឲ្យចុះចូលនឹង “គ្រប់ទាំងច្បាប់ របស់មនុស្សលោក”(១ពេត្រុស ២:១៣)។ ការប្រកាន់ខ្ជាប់នូវភាពត្រឹមត្រូវ ក្នុងស្ថានភាពដ៏ពិបាកនៃការងារ មិនមែនជាការងាយនោះទេ។ ប៉ុន្តែ លោកពេត្រុសបានប្រាប់យើង អំពីហេតុផល ដែលយើងត្រូវបន្តធ្វើការល្អ យ៉ាងដូចនេះថា ចូរ “ប្រព្រឹត្តដោយទៀងត្រង់ នៅក្នុងពួកសាសន៍ដទៃ ដើម្បីនៅកន្លែងណា ដែលគេនិយាយដើម ពីអ្នករាល់គ្នា ទុកដូចជាមនុស្សប្រព្រឹត្តអាក្រក់ នោះឲ្យគេបានសរសើរដល់ព្រះ នៅថ្ងៃដែលទ្រង់យាងមកប្រោស ដោយគេឃើញការល្អរបស់អ្នករាល់គ្នាវិញ”(ខ.១២)។ ម្យ៉ាងទៀត ការនេះជួយយើងឲ្យរស់នៅជាគំរូនៃការកោតខ្លាចព្រះ សម្រាប់អ្នកជឿដទៃទៀត…
Read article
ព្រឹត្តិការណ៍ដែលផ្លាស់ប្តូរអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង
ព្រះគ្រីស្ទទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញជាពិត ជាផលដំបូងពីពួកអ្នកដែលបានដេកលក់ទៅហើយ។ ១កូរិនថូស ១៥:២០ លោកយ៉ារ៉ូស្លាវ ផេលីកាន(Jaroslav Pelikan) ជាសាស្រ្តាចារ្យនៅសកលវិទ្យាល័យយេល អស់ជាច្រើនឆ្នាំ ហើយគេបានចាត់ទុកគាត់ ក្នុងចំណោមអ្នកនិពន្ធឈានមុន ក្នុងជំនាន់របស់គាត់ ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តគ្រីស្ទបរិស័ទ។ គាត់ក៏មានឈ្មោះល្បី ដោយសារអាជីពក្នុងវិស័យអប់រំ អស់ពេលជាយូរ។ គាត់បានបោះពុម្ភសៀវភៅជាង ៣០មុខ ហើយក៏បានទទួលពានរង្វាន់សម្រាប់ការនិពន្ធសៀវភៅច្រើនមុខ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សិស្សរបស់គាត់ម្នាក់បានរំឭក អំពីពាក្យសំខាន់បំផុតរបស់គាត់ ដែលមានប្រសាសន៍ មុនពេលគាត់លាចាកលោក នៅលើគ្រែថា “បើព្រះគ្រីស្ទមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ នោះអ្វីៗផ្សេងទៀតមិនសំខាន់ទេ ហើយបើព្រះគ្រីស្ទមិនមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ នោះអ្វីផ្សេងទៀតក៏មិនសំខាន់ដែរ”។ ពាក្យសម្តីនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីការបង្រៀនរបស់សាវ័កប៉ុល ក្នុងបទគម្ពីរដែលចែងថា “បើព្រះគ្រីស្ទមិនបានរស់ឡើងវិញ នោះដំណឹងដែលយើងខ្ញុំផ្សាយនេះ ជាការឥតប្រយោជន៍ទទេ ហើយសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នករាល់គ្នា ក៏ឥតអំពើដែរ”(១កូរិនថូស ១៥:១៤)។ សាវ័កប៉ុលហ៊ាននិយាយដូចនេះ ព្រោះគាត់ដឹងថា ការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ មិនមែនជាការអស្ចារ្យ ដែលកើតឡើង សម្រាប់តែមួយពេលនោះទេ តែជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ជោគជ័យបំផុត នៃព្រះរាជកិច្ចប្រោសលោះរបស់ព្រះ ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រមនុស្សជាតិ។ ព្រះបន្ទូលដែលសន្យា អំពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ មិនគ្រាន់តែជាការធានាថា ព្រះយេស៊ូវនឹងមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញប៉ុណ្ណោះឡើយ តែក៏ជាការបញ្ជាក់ថា អ្វីផ្សេងទៀតដែលស្លាប់ និងប្រេះបែក (ជីវិត…
Read article
លើសពីការរំពឹងគិតរបស់មនុស្ស
ឯពួកអ្នកដែលស្គាល់ទ្រង់ និងពួកស្រីៗ ដែលតាមទ្រង់មកពីស្រុកកាលីឡេ គេក៏ឈរមើលពីចំងាយ។ លូកា ២៣:៤៩ “ខ្ញុំមិនចង់ឲ្យរឿងនេះទៅជាបែបនេះទេ”។ នេះជាពាក្យទំនួញរបស់បុរសម្នាក់ ដែលកំពុងសរសើរមិត្តភក្តិម្នាក់ ដែលបានស្លាប់ទំាងវ័យក្មេង។ ពាក្យសម្តីរបស់គាត់បានធ្វើឲ្យយើងនឹកចាំ អំពីទំនួញដ៏សោកសៅចេញពីចិត្តរបស់មនុស្ស នៅគ្រប់សម័យកាល។ សេចក្តីស្លាប់ធ្វើឲ្យយើងស្លុតចិត្ត និងមានស្នាមសម្លាកជាប់ក្នុងចិត្ត។ យើងស្រេកឃ្លានចង់ឲ្យរឿងកន្លងហួសទៅហើយ ដែលមិនអាចកែប្រែបាន វិលត្រឡប់មកចាប់ផ្តើមជាថ្មី ដើម្បីកែប្រែវា។ បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបានសុគត អ្នកដើរតាមព្រះអង្គមួយចំនួន ក៏មានអារម្មណ៍ដូចនេះផងដែរ។ ព្រះគម្ពីរមិនបាននិយាយលម្អិតថែមទៀត អំពីពេលដ៏តក់ស្លុតនោះឡើយ តែព្រះគម្ពីរពិតជាបានកត់ទុកនូវសកម្មភាពរបស់មិត្តសំឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះអង្គពីរបីនាក់ ។ លោកយ៉ូសែប ដែលជាអ្នកដឹកនាំសាសនាម្នាក់ ដែលបានទទួលជឿព្រះយេស៊ូវដោយសម្ងាត់(មើលយ៉ូហាន ១៩:៣៨) ស្រាប់តែមានចិត្តក្លាហាន ក្នុងការទៅសុំការអនុញ្ញាតលោកពីឡាត់ ឲ្យគាត់យកព្រះសពព្រះយេស៊ូវទៅបញ្ចុះ(លូកា ២៣:៥២)។ សូមយើងចំណាយពេលមួយភ្លែត ដើម្បីគិតអំពីការលំបាក នៅក្នុងការដោះព្រះសពព្រះអង្គចេញពីឈើឆ្កាង ហើយរៀបចំព្រះសពព្រះអង្គ ដើម្បីបញ្ចុះ(ខ.៥៣)។ សូមយើងពិចារណាផងដែរ អំពីភាពប្តូរផ្តាច់ និងភាពក្លាហានរបស់ស្រ្តីមួយចំនួន ដែលបានតាមពីក្រោយព្រះយេស៊ូវគ្រប់ជំហាន រហូតដល់ផ្នូរព្រះអង្គ(ខ.៥៥)។ គឺនៅចំពោះមុខនៃសេចក្តីស្លាប់ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមិនចេះសាបសូន្យ! ពួកសិស្សទាំងនោះមិនបាននឹកស្មានថា ព្រះអង្គនឹងមានព្រះជន្មឡើងវិញនោះទេ។ ពួកគេកំពុងមានចិត្តសង្រេង។ “រួចគេវិលទៅវិញ រៀបគ្រឿងក្រអូប និងប្រេងអប់ តែគេឈប់នៅថ្ងៃឈប់សំរាក តាមបញ្ញត្តសិន”(ខ.៥៦)។ ពួកគេមិនបានដឹងទេថា…
Read article
ឈើឆ្កាងនៃសេចក្តីសុខសាន្តរបស់ព្រះអង្គ
គេចាប់អ្នកស្រុកគីរេនម្នាក់ ឈ្មោះស៊ីម៉ូន ជាឪពុកអ័លេក្សានត្រុស និងរូភូស ដែលដើរតាមផ្លូវចុះមកពីចំការ បង្ខំឲ្យគាត់លីឈើឆ្កាងទ្រង់។ ម៉ាកុស ១៥:២១ កែវភ្នែកដ៏ស្រងូតស្រងាត់បានមើលចេញ ពីផ្ទាំងគំនូរ ដែលមានចំណងជើងថា លោកស៊ីម៉ូន ជាអ្នកស្រុកគីរេន ជាស្នាដៃសីល្បៈរបស់លោក អឺកបឺត ម៉ូឌ័រមែន(Egbert Modderman) ដែលជាវិចិត្រករហូឡង់។ ភ្នែករបស់លោកស៊ីម៉ូន បានបង្ហាញនូវបន្ទុកដ៏ធ្ងន់ ខាងផ្លូវកាយ និងផ្លូវអារម្មណ៍ ដោយសារការទទួលខុសត្រូវរបស់គាត់។ តាមរឿងក្នុងព្រះគម្ពីរ ក្នុងបទគម្ពីរម៉ាកុស ជំពូក១៥ យើងឃើញថា លោកស៊ីម៉ូនត្រូវគេទាញចេញពីក្នុងហ្វូងមនុស្សដែលកំពុងឈរមើលព្រះយេស៊ូវ ហើយត្រូវគេបង្ខំឲ្យលីឈើឆ្កាងព្រះយេស៊ូវ។ បទគម្ពីរម៉ាកុសបានប្រាប់យើងថា លោកស៊ីម៉ូន ជាអ្នកស្រុកគីរេន ជាទីក្រុងធំមួយ នៅតំបន់អាហ្វ្រិកខាងជើង ដែលមានប្រជាជនយូដាជាច្រើនរស់នៅ ក្នុងសម័យព្រះយេស៊ូវ។ លោកស៊ីម៉ូនទំនងជាធ្វើដំណើរមកទីក្រុងយេរូសាឡិម ដើម្បីប្រារព្ធបុណ្យរំលង។ នៅទីនោះ គាត់បានប្រទះឃើញការកាត់ទោសប្រហារជីវិតដ៏អយុត្តិធម៌ តែគាត់អាចធ្វើនូវកិច្ចការដ៏តូច តែមានន័យយ៉ាងខ្លាំង សម្រាប់ព្រះយេស៊ូវ(ម៉ាកុស ១៥:២១)។ នៅក្នុងខគម្ពីរមុនៗ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរដំណឹងល្អម៉ាកុស ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅកាន់សិស្សព្រះអង្គថា “អ្នកណាដែលចង់មកតាមខ្ញុំ ត្រូវឲ្យអ្នកនោះលះកាត់ចិត្តខ្លួនឯងចោល ទាំងផ្ទុកឈើឆ្កាងខ្លួនមកតាមខ្ញុំចុះ”(៨:៣៤)។ នៅតាមផ្លូវទៅកាន់ភ្នំកាល់កូថា ឬភ្នំរលាក្បាល លោកស៊ីម៉ូនក៏បានលីឈើឆ្កាងថ្វាយព្រះយេស៊ូវ គឺដូចដែលព្រះអង្គបានបង្គាប់សិស្សព្រះអង្គ តែក្នុងន័យធៀប។…
Read article